Kinderwens en andere wensen

Mijn vriend heeft altijd al gezegd kinderen te willen. Liever vandaag dan morgen. Ik wil ook graag kinderen, maar ik wil ook nog zoveel andere dingen doen! Zo zou ik graag nog meer willen rondreizen als wat ik nu heb gedaan. Maja, ondertussen ben ik bijna 29, vriend bijna 34. Opzich niet zo heel erg oud, maar toch wel op een leeftijd dat je 'moet' gaan nadenken wat je nu precies wil.

Is dit voor meiden hier herkenbaar? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan?

Voor mij niet herkenbaar, maar wij zijn jong ouders geworden (22 en 26) en veel mensen vragen ons of we niet eerst hadden willen reizen. WIj hebben die drang op dit moment niet, en ik snap ook niet zo goed waarom je dat moet dooen voordat je kinderen gekregen hebt. Als ze het huis uit gaan hebben we (hopelijk) nog tijd zat om te reizen.

Voor mij/ons wel herkenbaar. Mijn man had echt het idee van rondreizen/'dingen doen', en ik wou liever vandaag nog dan morgen een kindje. Wij zijn beide 29.

Hoe wij hier mee zijn omgegaan, verder leven met hoe ons leven op dat moment liep en praten, praten, praten.

deels herkenbaar, wij hebben een kinderwens, maar mijn man had/heeft ook de wens om een eigen bedrijf te starten en uit te groeien tot een grote onderneming, ik heb de wens om door te studeren en carrière te maken. Met allebei zijn we nu bezig. Mijn man is 3 maanden na de geboorte van onze dochter voor zichzelf begonnen en zijn bedrijf loopt goed. Ik heb mijn HBO-diploma 1.5 jaar na de geboorte van mijn dochter gehaald en ga nu starten met een master. Het een sluit het ander dus niet uit.

Ik denk ook dat het een het ander niet uitsluit.

Maar wil je gewoon 3 weken door Amerika trekken (wat mi best kan als je kindje groter is en anders kan hij best 3 weken uit logeren bijv) of wil je 9 maanden door Australie trekken? En hoe concreet zijn je plannen? Het zou zonde zijn als je op je 45ste bedenkt dat je niet verder ben geweest dan Belgie en je kinderwens aan je voorbij gegaan is...

En je bent nu 29, zijn er nog reizen die je absoluut nog moet maken, of kun je ermee leven als je ze misschien nooit zult maken?

Op zich is het voor mij herkenbaar, ik hoefde niet zo nodig te reizen, maar ik wilde het opgeven van mijn 'vrijheid' wel uitstellen. Dat heb ik gelukkig gedaan en ik blijf niet zitten met een 'had ik maar'...

Ik had het beide, ik wou een kindje en wil reizen.
Ik heb nu een dochter van 1 1/2 en blijf nu lekker in Europa, en als ze straks 4 is ga ik lekker weer op verre reizen dan gaat ze gewoon mee.
Ik vind dan kan je het ook allemaal beter uitleggen.
Ik vind niet dat als je een kind heb meteen maar geen reizen moet maken, hier op het verlanglijstje staat nog steeds Australië voor 1 maand nou dan gaat ze gewoon lekker mee

schrijf eerst eens voor jezelf op wat je nog wil doen. Kijk in hoeverre bepaalde dingen haalbaar zijn in combinatie met ouderschap. En dan is het afwegen.

Wij vinden reizen ook leuk, over twee weken gaat L. voor de vierde keer mee op vakantie. Het is maar net hoe je er zelf in staat.
Qua werk heb ik soms wel moeite met de keuzes die je onbewust moet maken. Werk sinds kort 28u ipv 32u. Uiteraard vind ik het heerlijk om meer tijd met L. te hebben, maar heb ook het gevoel dat ik een stapje terug heb gedaan en hierdoor niet meer snel omhoog kan klimmen. Ondanks die gedachte, wil ik wellicht na een tweede kindje nog minder gaan werken. Hierin heb ik dus wel het gevoel dat ik keuzes moet maken.

Ik herken het wel. We willen nog heel veel reizen, maar we willen ook niet al te oud ouders worden. Ik ben net 28, hij is bijna 35. Wat heeft meer prioriteit?

Ik heb zelf niet zo de behoefte om verre reizen te maken en mijn vriend ook niet.

Maar ik ken een gezin van het kdv waar ik gewerkt heb. Die hebben hun kind toen het 3,5 jaar was van het kdv gehaald en zijn toen met z'n drieën een half jaar door australië gaan reizen. Toen ze terug kwamen was hij 4 en ging hij naar school. Nu maken ze vaak in de zomervakantie verre reizen.

Nee niet herkenbaar. Wij zijn ook jong ouders geworden (23&24) en onze kinderwens was sterker dan onze andere wensen.
Maar mijn ouders zijn ook jong ouders geworden, en die zijn nu 49 en mn zusje en ik al even uit huis.
Dus de afgelopen 5jaar hebben hun al veel van de wereld gezien. Dus als je jong ouder word, betekend dat niet dat je je wensen niet kan laten uitkomen. Al is het soms wat op latere leeftijd.

Dank jullie wel voor jullie antwoorden; fijn dat er meiden zijn die zich er wel een beetje in herkennen.
Mijn vriend en ik hebben elkaar 2 jaar geleden leren kennen, dus ja, daar valt nu helaas niets maar aan te doen Dus bij ons het gewoon wat anders dan mensen die elkaar al eerder ontmoet hebben en meer de tijd hebben gehad om de dingen te doen die ze graag zouden willen doen.

Ik heb voor mezelf al wel besloten dat ik heel, heel erg graag naar Afrika zou willen, voor we onze kinderwens willen proberen laten uit te komen.
We hebben dit jaar 3 weken vakantie in september, dus dan zouden we theoretisch gezien naar Afrika kunnen gaan. Maar over een paar weken krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis, dus hier gaat ook aardig wat geld naar toe. Dus echt geld voor zo'n vakantie in september is er niet.

Ik sta er wel positief tegenover om met kinderen (verder) op vakantie te gaan, indien dit mogelijk is met kinderen natuurlijk. Zoals iemand al het voorbeeld noemde van bijv. Australie. Dit soort landen lijkt me makkelijker met kinderen, dan minder ontwikkelde landen.

Maar gelukkig maakt mijn vriend er niet zo'n groot issue van, het is alleen dat ik er behoorlijk over aan het nadenken kom.

Hoe groot is die wens dan wel niet van dat reizen want je hebt het tot nu toe nog niet echt gedaan dus... Mss moet je daar iets concreter in worden. Afwachten heeft weinig zin met beide wensen. Als je het een uitsluit vanwege het ander en je doet het ander ook niet heb je straks niets...

Dan ga je toch volgend jaar naar Afrika? Dan heb je volgend jaar je huis op orde, ga je in september naar Afrika en begin je daarna aan je kinderwens? Wat is anderhalf jaar op een mensenleven?
Een oud klasgenoot is toen hij 18 was met zijn vader en zusje een maand naar Gambia geweest, je hoeft natuurlijk niet met een kleine baby te gaan

Zusje schreef:Hoe groot is die wens dan wel niet van dat reizen want je hebt het tot nu toe nog niet echt gedaan dus...

Het is gelukkig niet zo dat ik nog niets heb gezien van de andere kant van de wereld. Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, India en Nepal heb ik al mogen zien

Supertalentje schreef:Dan ga je toch volgend jaar naar Afrika? Dan heb je volgend jaar je huis op orde, ga je in september naar Afrika en begin je daarna aan je kinderwens? Wat is anderhalf jaar op een mensenleven?

Ja, idd, dat kan eigenlijk ook wel. Maar dat duurt voor mijn gevoel weer te lang, over 1.5 jaar ben ik alweer bijna 32... Ik denk dat ik teveel wil

Tja, Afrika loopt niet weg hoor. De mogelijkheid om invulling te geven aan je kinderwens is wel een keer afgelopen. Ik zou persoonlijk niet willen wachten met kinderen omdat ik 'ooit' naar Afrika zou willen. Maarja, zoals eerder geschreven, heb ik die drang om te reizen dan ook niet zo...

Oh, ik vind dat juist een 'mooie' leeftijd Maar ja, dan is het keuzes maken. Ga je ervan balen dat je straks de eerste jaren op een camping vlak bij huis staat omdat je ook naar Afrika had gekund? Of kun je je vinden in het idee je kindje als het een jaar of 6 is 3 weken bij opa en oma te laten logeren zodat je alsnog kunt gaan? Of als hij/zij nog groter is mee te gaan?

Ik wilde graag allemaal dingen vantevoren doen en die heb ik veelal gedaan, maar mijn kinderwens was dan ook niet zo groot. Sommigen willen graag NU een kindje en verschuiven plannen naar later, anderen willen eerst dingen gedaan hebben en daarna pas kinderen. Tot welke categorie je behoort kun je alleen maar zelf bepalen.

Ik denk dat je zo bezig kunt blijven met het vervullen van andere wensen voordat je aan je kinderwens toegeeft. Na die vakantie komt misschien weer de wens voor een andere reis, of voor trouwen voor je kinderen krijgt.. noem maar op.

Mijn vriend en ik hadden ook heel veel wensen, toen ik onverwachts zwanger bleek te zijn moesten wij even alles bijstellen. Dit was wel even slikken, we hadden zoveel plannen! Een kindje paste nog niet in dat geheel. Het duurde even, maar als ik de tijd terug kon draaien zou ik nooit meer anders gewild hebben! Wensen als een ander huis en studie hebben we uit moeten stellen, maar zijn niet onvervulbaar. En bij dingen als bepaalde vakanties/reizen denk ik altijd: ach, onze tijd komt nog wel!

Ik zou ook nog heel veel landen willen zien....maar aan de andere kant is dat iets wat ik met 1 kindje nog wel zou aandurven, en anders iets wat ik kan doen als mijn kinderen groot/volwassen zijn.

de enige dingen die wij nu nog willen realiseren voor er een kindje komt, zijn materialistische/praktische dingen; een grotere auto en een nieuw bed....

ik heb ook een hele poos dat onrustige gevoel gehad, reizen ,ander werk, eigen bedrijf starten en we wilden misschien een huis kopen en ook heel graag voor een kindje gaan. ik heb toen voro mezelf een lijstje gemaakt en kwam tot de conclussie dat voor mij een kindje toch de grootste wens was dat ik al mooie reizen gemaakt had en dat mn eigen bedrijfje wellicht ook gewoon door kon gaan alleen niet zo snel als ik gewild had. Toen ik de knoop had doorgehakt voelde ik me echt een stuk rustiger

en nu heb ik een huis waar ik komend weekend heen verhuis en net 6 weken zwanger en heb afgelopen zomer nog een mooie reis gemaakt dus ben helemaal tevreden!