Mama's met kids van eind 2011 & 2012 - topic

Star, het is echt niet om je bang te maken, maar wat ze mij bij het CB vertelden gaat het juist om het kunnen bewaren van het evenwicht.
Een stukje van 5 minuten over een goede egale weg zal misschien wel gaan, maar kijk in elk geval goed uit!

Wij zijn nog niet weesten fietsen omdat het niet zo'n goed weer was toen we tijd hadden. Inmiddels gaat Lotte ook zelf zitten, dus we kunnen het proberen.

Studiebol, Lotte heeft behoorlijk last van haar tandjes gehad, veel huilen, veel poepen, flinke luieruitslag, maar de laatste week lijkt ze er in elk geval geen pijn meer aan te hebben. Ze zit wel veel met haar vinger in haar mond en raar te happen.

Jaa sorry, daar was ik al bang voor, dat wilde ik ook niet doen. Maar ik ben me echt kapot geschrokken van dat verhaal (van hier op het forum gelezen) en ik wacht écht tot ze zelf kan gaan zitten, dan kan ik misschien pas in de winterdag een keer fietsen, maar dat maakt me niet uit... Liever in de kou dan zo'n horrorverhaal zelf meemaken

Ayla schreef:Jaa sorry, daar was ik al bang voor, dat wilde ik ook niet doen. Maar ik ben me echt kapot geschrokken van dat verhaal (van hier op het forum gelezen) en ik wacht écht tot ze zelf kan gaan zitten, dan kan ik misschien pas in de winterdag een keer fietsen, maar dat maakt me niet uit... Liever in de kou dan zo'n horrorverhaal zelf meemaken

Nouja snap wel dat je me daar even bewust van maakt! Was dat met een kindje van 1 van de forumsters gebeurd? Heb ik helemaal gemist dan.

Maargoed ik bekijk het zaterdag wel even. Het is in ieder geval geen hobbel de bobbelweg, waar we overheen moeten.

Nee ik geloof dat Susan ofzo dat verhaal had neergezet, maar wie hoe en wat weet ik niet meer. Het enge gedeelte is in ieder geval goed blijven hangen

Studie wat fijn! Werkt deze zalf dan ook voor altijd? Dat ze hem zeg maar kan blijven gebruiken (of jullie dan) tot dat het weg is? Stom he, dat je er zelf niet aan denkt dat ze last kan hebben van de eczeem.

Hier een mevrouwtje wat overdag niet wil slapen, inmiddels zitten we op dag 3.. Geeeen idee wat er kan zijn, ze is verder wel tevreden enzo maar je ziet haar gewoon doodmoe worden. Gek kind. Ze is vandaag de hele dag op de opvang maar ben net even potje groente wezen brengen, en toen zeiden ze weer dat ze niet had geslapen of maar heel even, halfuurtje ofzo. Morgen maar is goed naar haar kijken, misschien valt me iets op. 's nachts slaapt ze gelukkig wel *klopt af*

Uiteindelijk heeft ze 's morgens 2x een halfuurtje geslapen en 's middags van half 4 tot half 5, en thuis nog van 5 tot kwart over 6 ongeveer. Niet wat ze normaal slaapt, maar ook niet helemaal niet gelukkig. En nu slaapt ze ook weer. Oja, dat heb ik gelezen, dat je nu om de dag moet smeren, ff vergeten is het nu wel verbeterd dan? Weet je waar het van kan komen of is het zomaar? Lijkt me wel erg vervelend om te zien dat ze last heeft en je kan niks doen.

Hoe vinden jullie het nu, om moeder te zijn? Zwaar, leuk, niet leuk, niet zwaar.?
Nu dan de eerste hapjes er in zijn hoe vind je het nu? We keken er allemaal naar uit om te beginnen
Hoe is je relatie met je partner? Veranderd? Hetzelfde? Leuker, minder leuk?
Zijn jullie al bezig met de eerste verjaardag?

Ik vind het moeder zijn leuk, geniet enorm van dat kleine meisje. Ze is ook heel makkelijk (op vandaag en gister na dan ) slaapt goed, eet werkelijk álles wat ik haar voorschotel met smaak op, moppert tussendoor niet, kan zich gewoon prima vermaken. Nouja, meteen antwoord op de eerste hapjes dus, in het begin vond ik het lastig omdat ze eerst goed at en daarna ineens niet meer, daar baalde ik van, dus potjes gaan kopen. Nu kook ik het merendeel van de tijd zelf, ma wo en vr krijgt ze een potje op de opvang, de andere dagen kook ik zelf. Onze relatie is wel veranderd, maar positief, hij hoeft maar iets over E. te zeggen en ik kan niet meer boos of chagerijnig zijn (daar heb ik de laatste tijd wat last van) of gewoon samen met haar bezig zijn. Met haar eerste verjaardag ben ik nog niet echt bezig, wel vage plannen om cupcakes te bakken en haar er dan eentje te geven om zelf op te eten, maar echt concrete plannen zijn er nog niet.

He studie, wat leuk een evaluatie (mag ik meedoen met een 4 maanden evaluatie?)! Het is hier rustig ja, maar fb is ook zó makkelijk! Ik hecht ook erg aan mijn privacy maar op FB voelt het eigenlijk nog meer privé dan hier (en het is echt heel gezellig). Maar ik begrijp je wel hoor, no pressure .

Ik vind het moeder zijn geweldig, fantastisch, mooi, heerlijk, prachtig en overweldigend intens af en toe. Het komt met vlagen zo binnen dat het mijn kind is. Mijn dochter! Zij gaat nooit meer weg, elk jaar dat erbij komt groeit zij een jaartje groter. Ik verheug mij op elke fase die komen gaat, sluit elke fase die is geweest met een glimlach af. Wel kan ik enorm uitkijken naar het moment dat ik ook echt de moeder kan zijn die ik wil zijn. Die vrij kan bewegen, kan wandelen, op pad gaat, werkt, stoeit. Die tijd komt hopelijk nog.

De eerste hapjes moeten er hier nog in! We wachten tot L. 6 maand is dus nog zo'n 1,5 maand en dan gaan we beginnen. Tot nu toe nog uitsluitend bv.

De relatie met mijn man is anders geworden. Hij is ineens zoveel meer, de vader van mijn kind. Door mijn hevige b.i. waar ik nu nog steeds van aan het herstellen ben heeft hij het wel wat zwaarder. Hij zegt van niet, maar ik ben nu al zo lang niet meer echt mijzelf. Kan geen kant uit, geen huishouden doen. Dus ik maak het soms wat zwaar. Maar ook dit kunnen we aan. En het plezier dat wij hebben met onze dochter maakt een hoop goed. Ik kan mij wel ontzettend verheugen op de tijd dat we weer dingen samen kunnen doen. Hij niet meer grotendeels mijn fysiotherapeut is maar gewoon mijn man. Maar dat komt wel. ooit. Dat maakt het voor mij soms wel erg zwaar, maar dat type ik bewust niet bij het moeder zijn. Mijn lange herstel nu zie ik eigenlijk los van L. Ondanks dat het door de zwangerschap komt, probeer ik dat toch als 2 losse dingen te zien.

Ik ben soms al wel bezig met de 1e verjaardag . Ik wil het heel graag ergens anders vieren. Weet nog niet waar en hoe of wat, maar ik weet nu al dat ik geen zin heb in al die mensen in ons huis. Of het in 2 keer vieren, daar begin ik ook niet aan. Dus zo voor het 1e jaar denk ik dat we gewoon van 2 tot 5 de verjaardag doen. Ergens. Ik kom er nog op terug (over een maand of 7 hahaha:lol: ). Qua cadeau maken we het niet zo moeilijk denk ik hoor. Uiteindelijk zijn de kindjes vaak enthousiaster over het inpakpapier dan de inhoud.



Leuk wat jij hebt geypt studie. Mooi stukje. Ik vind het superknap hoe jij met de tweeling omgaat en dan ook nog met het feit dat je erg vaak alleen bent. Dat jullie daarnaast wel de tijd en ruimte hebben gevonden om ook als ouders een team te vormen vind ik echt heel erg knap!

Ik vind het heel leuk om moeder te zijn, merk ook dat ik het
niet zo moeilijk vind om dingen er voor op te moeten geven. Wel vind ik het
jammer dat mijn man er niet vaak bij stil staat dat hij wel gewoon nog
eigenlijk alles kan doen wat hij altijd deed, maar dat ik dat dan niet kan (hij
heeft in de zomer voetbaltoernooitjes waar ik altijd mee naar toe ging, nu kan
ik hooguit een uurtje met Lotte komen kijken, hij gaat als het lekker weer is
op zaterdagochtend wielrennen, ik zit dan thuis terwijl ik misschien ook wel
wat leuks had willen doen). Verder komt eigenlijk bijna de hele verzorging van
Lotte op mij neer, omdat hij simpelweg meestal niet thuis is, en als hij er is
is er bijna altijd wel iets (moe, migraine, laatst weer ribben gekneusd)
waardoor ik met toch wel wat alleen voel staan. Gelukkig ga ik na de
zomervakantie weer een dag meer werken en heeft hij ook een papadag, ik denk
dat het dan allemaal stukken beter gaat.


Ik vind het allemaal steeds leuker worden nu ze meer kan.
Gezellig tussen de middag samen lunchen en ook met het avondeten zit ze er
gezellig bij en is geduldig genoeg om af en toe te moeten wachten zodat wij ook
ons bord leeg kunnen eten zonder dat alles koud wordt.
Ook het zitten, kruipen en beginnen met optrekken tot staan zijn allemaal leuke
nieuwe ontwikkelingen, ik vind het heerlijk dat het echte kleine baby er van af
is.
Ik vind Lotte wel de leukste, liefste en geweldigste baby, maar dat is ook
omdat ik niet zo gek veel met andere baby’s heb… (Al heb ik niet de illusie dat
anderen haar net zo geweldig vinden als wij zelf).


Ik vind het fijn dat het eten van het vaste voedsel steeds
beter gaat, de laatste dagen gaat er gewoon een hele boterham in tussen de
middag, daar zijn we bijna 2 maanden mee bezig geweest volgens mij! Fruit ging
altijd al goed en groente gaat ook redelijk. Voor yoghurt gaat haar mond
wagenwijd open, prachtig om te zien. De dag draait nu niet helemaal meer om
Lottes voedingsmomenten maar het gaat wat meer vanzelf.


De relatie tussen mijn man en mij weet ik niet goed, er
lijkt niet zo veel veranderd moet ik zeggen.

Met de eerste verjaardag ben ik eigenlijk nog niet bezig. Waarschijnlijk vieren
we het niet op de dag zelf omdat dat bij familie en vrienden (en onszelf) niet
zo goed uitkomt. Maar dat zien we allemaal te zijner tijd nog wel.

Studiebol, je kunt misschien ook een facebookaccount aanmaken speciaal voor ons, kun je toch mee kletsen!

Ik heb het ook niet helemaal eerlijk omschreven over mijn man hoor. Dat hij gaat wielrennen vind ik hartstikke leuk voor hem, sporten is gezond en het is ook ontspanning. En na de toernooitjes komt hij nu wel op tijd en niet dronken naar huis, dus rekening houden doet hij wel. Maar dat hij de afgelopen maanden misschien 5 luiers verschoond heeft vind ik dan wel weer jammer, en ook eten geven doet hij bijna nooit. Hij heeft al weg gezegd dat als zijn ribben genezen zijn hij dat wel wil gaan doen, omdat hij het zelf ook stom vindt dat hij niet meer doet.

Ik schreef eerst ook meer mee.. zal ook even de evaluatie doen

Hoe vinden jullie het nu, om moeder te zijn? Zwaar, leuk, niet leuk, niet zwaar.?

Ik vond het begin erg zwaar, dit was vooral omdat toch je hele leven op zijn kop staat. En doordat ze eerder geboren is was het toch anders dan waar je je op hebt ingesteld. Ik kon en kan erg van haar genieten de tijd gaat zo snel, dat als je foto's van het begin ziet je het je bijna niet kan voorstellen.
Als je eenmaal je draai hebt gevonden gaat alles helemaal vanzelf.
Nu ze ouder is gaat alles ook een stuk makkelijker, kan zich goed zelf vermaken, huilt niet veel.

Nu dan de eerste hapjes er in zijn hoe vind je het nu? We keken er allemaal naar uit om te beginnen
Ik vind het erg leuk fruithapjes te geven en zie dat zij het erg lekker vind.
Groente zijn we nog niet aan begonnen ze is nu aan der fruithap gewent dus die groentehap komt later.
Had ook banaan fruithapjes gekocht maar dat ging niet (ze kreeg er krampjes van en ging moeilijker poepen)

Hoe is je relatie met je partner? Veranderd? Hetzelfde? Leuker, minder leuk?
Mijn relatie is wel veranderd vaak gaan de gesprekken toch over J.
Hij helpt mij gelukkig goed in de verzorging en met zijn 3en hebben we het erg naar ons zin.
Ik merk wel dat ik graag heb dat hij de dingen hetzelfde doet als ik daar kunnen wel irritaties om ontstaan maar heb het nu ook deels naast mij neergelegd (was vooral in het begin)
Leuke dingen met zijn 2tjes is natuurlijk wel minder, maar naar de meeste gelegenheden nemen we J toch mee zodat we gewoon met zijn 3tjes toch naar de verjaardagen enz kunnen.
En als we echt iets samen willen doen zou dit evt wel kunnen dan zouden zijn ouders wel op willen passen.

Zijn jullie al bezig met de eerste verjaardag?
We hebben er wel over gesproken en willen graag een zaaltje huren (ons huis is echt te klein voor alle familie) maar de locatie hebben we nog niet gelukkig hebben we nog 6 maanden

En nog een vraagje ik heb ook facebook hebben jullie een eigen facebook of een gezamelijke?

Wij hebben op facebook een besloten groepje, stuur maar een pm met je facebooknaam. Ik moet je eerst als vriend toevoegen voordat ik je aan het groepje toe kan voegen.

Zie je hem dan nog wel is MissD? Want dat lijkt me echt enorm moeilijk... Mijn schoonvader heeft pas ook een hondje opgehaald maar dat was helemaal in friesland, die vrouw was blij dat ze een eind weg ging, zou er teveel moeite mee hebben om haar steeds te zien.

Zal spuit11 hier dan ook maar even door de bocht komen?

Wij zijn absoluut stapelgek op L, het leukste kind wat er is (en anders dan Blondje denk ik wel dat iedereen dat vindt haha ) maar heel makkelijk vind ik het niet.

We hebben een rotstart gehad met die reflux, erg veel zorgen om gemaakt. Nu doet ze heg qua eten fantastisch, is een echte inhaalslag aan het maken, maar ze is zo druk en speels dat ze geregeld de lepel uit je handen zwaait of ineens weigert. Voor yoghurt gaat trouwens wel haar mond wagenwijd open ja haha ook is ze geen kroelkind en heeft ze niet eens de rust om bij je haar papfles te drinken, dan wil ze naar bed en pas als ze in bed ligt drinkt ze hem leeg. Gelukkig hebben we nu allerlei dingen die we weten hoe we ze moeten doen.

Kennelijk lijkt ze sprekend op mij, ze wil altijd bij je zijn kan zich maar even alleen vermaken en heeft een hele erge dreinende eigen wil (handig als ze straks 30 is maar nu..)

Aan de andere kant slaapt ze fantastisch, alle nachten door. Ze ontwikkeld en groeit goed en is een grote lachebek.

De eerste verjaardag valt in de maand van sinterklaas, een week voor pakjesavond. Die eerste verjaardag ik weet het niet, denk dat ze wat kleins krijgt en een zandbak van de zomer ofzo. Ook dat idee van die cupcake vind ik leuk! Studie, ik zou ze wel als individuen behandelen en beiden wat geven. Wellicht een groot ding en dan beiden een klein bijhorend onderdeel ofzo.. Maar dat ben ik, als L een tweeling was geweest had ik hun ook beiden een eigen kamer gegeven denk ik. Niks veroordelend hoor, je doet het fantastisch, maar je weet van me hoe ik het bedoel!

Onze relatie is nog prima, we zijn nu een gezin dus gaan gewoon logischerwijs verder. Als ik weg wil kan ik weg en andersom hij. Samen doen we niet heel veel maar dat is omdat dat sowieso niet echt meer in onze vriendengroep gebeurd. Hij gaat wel elk weekend stappen ofzo, maar zijn vrienden doen dat nog, mijn vriendinnen hebben allemaal een kind dus ik neem L mee of ga overdag met doe vriendin weg. Overigens deel ik dat gewoon mee, en dat is prima, hij vind het niet erg thuis te blijven. De verzorging doe ik maar als ik het vraag helpt hij bij alles en naarmate ze ouder wordt des te makkelijker hij het ook vindt.

Parel schreef:Zal spuit11 hier dan ook maar even door de bocht komen?



We hebben een rotstart gehad met die reflux, erg veel zorgen om gemaakt. Nu doet ze heg qua eten fantastisch, is een echte inhaalslag aan het maken, maar ze is zo druk en speels dat ze geregeld de lepel uit je handen zwaait of ineens weigert. Voor yoghurt gaat trouwens wel haar mond wagenwijd open ja haha ook is ze geen kroelkind en heeft ze niet eens de rust om bij je haar papfles te drinken, dan wil ze naar bed en pas als ze in bed ligt drinkt ze hem leeg. Gelukkig hebben we nu allerlei dingen die we weten hoe we ze moeten doen.

Kennelijk lijkt ze sprekend op mij, ze wil altijd bij je zijn kan zich maar even alleen vermaken en heeft een hele erge dreinende eigen wil (handig als ze straks 30 is maar nu..)

Aan de andere kant slaapt ze fantastisch, alle nachten door. Ze ontwikkeld en groeit goed en is een grote lachebek.

Misschien gek idee, maar is L dan niet een perfect kind voor Rapley? Als ze zo druk de lepel uit je handen zwaait vindt ze het dan niet heel leuk om het zelf te doen? Bedoel het niet als bemoeien hé, dat weet je wel.. gewoon een idee

Wel heerlijk dat ze zo doorslaapt! Hier vertikt mijn L dat nog hardnekkig hoor. Ze slaapt wel van 20.00 tot uurtje of 09.00 maar komt standaard nog midden in de nacht om te eten. Zo hebben we allemaal ook wel iets toch wat net niet zo makkelijk gaat! Mijn mantra is midden in de nacht altijd.. hierhebbenwezelfvoorgekozen hierhebbenwezelfvoorgekozen hierhebbenwezelfvoorgekozen

Ik lees hier nog dagelijks mee, schrijf niet meer zoveel omdat ik merk dat het leeftijdsverschil nu nog wel erg groot is. Maar wil toch ook wel even mee doen aan de evaluatie

Ik vind het echt wel heel fijn om moeder te zijn, vooral als Luuk helemaal enthousiast wordt als hij mij ziet. Gaat fladderen met z'n armpjes en trappelen met z'n beentjes. Toch zijn er ook veel momenten (vooral de eerste 3 maanden) dat ik het echt wel gigantisch zwaar vind. Dit komt ook wel doordat Luuk wel een baby is met gebruiksaanwijzing en in het begin alleen maar gehuild heeft en nooit wilde slapen (behalve al wandelend buiten en soms in de draagdoek). Ik heb uren huilend aan zijn bedje gezeten wat ik nou verkeerd deed, iedereen zegt dat baby's zoveel slapen, waarom wilde mijn baby dat dan niet? Nu met nog steeds hele gebroken nachten kan ik nog wel eens denken 'is dit nou wat ik wilde?!', maar als hij me dan 's morgens aankijkt met een gigantische glimlach smelt ik wel weer.
Ook het geven van borstvoeding vond ik de eerste maanden verschrikkelijk. Zo intensief, en zo onzeker. Kreeg hij wel genoeg binnen, elke 2 uur voeden, veel spugen... Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om het op te geven, want ik vond er echt geen zak aan. Nu ben ik wel blij dat ik heb doorgezet, al vind ik het soms nog wel heel moeilijk dat wanneer ik aan het werk ben hij geen flessen drinkt en dus ontevreden wordt. Ik kan niet zomaar even heen en weer rijden, dus soms zit hij wel 9 uur zonder voeding. Dit haalt hij dan wel weer in als ik thuis ben, maar ik voel me er wel rot over als ik een smsje krijg van man/moeder/schoonmoeder dat hij weer niet wil drinken.

De eerste hapjes heeft hij nog niet gehad, over een maandje gaan we beginnen met rapley bijvoeden. Ik kijk er heel erg naar uit, ben heel benieuwd hoe hij het oppakt! Soms vind ik het wel nog lastig om te wachten, want het lijkt me zo leuk om hem eens iets te geven, maar de 6 maanden komen nu in zicht.

De relatie met mijn partner is wel heel anders. We zijn allebei meer huismussen geworden en delen nu gewoon iets heel bijzonders met elkaar. Wel zijn wij nog heel erg zoekende hoe we naast ouders, ook nog partners kunnen zijn. Dit komt ook door de intensieve periode met het huilen van Luuk, waarin de dagen echt alleen maar in het teken van hem stonden. Maar ik merk wel dat dat nu ook beter begint te worden.

Met zijn eerste verjaardag ben ik nog niet echt bezig, alleen dat ik wel zelf een taart wil gaan maken (voordat het 'hip' werd maakte ik marsepeinen/fondant taarten, op een gegeven moment werd ik het zat en heb ik al mijn spullen verkocht, nu toch wel een beetje spijt van...) En verder kijk ik af en toe wel een beetje in speelgoedwinkels!

Nog even een filpmje van mij en Luuk erbij, gewoon omdat ik hem heel schattig vind (ik doe wel een beetje debiel, maar anders moet hij niet zo lachen
WEG
Ik verwijder hem straks weer!

@Aimee: Hahaha geweldig dat lachje !!

Ik zal straks ook weer eens een evaluatie typen. Had ik gisteren al gedaan, was mijn verhaal klaar, valt de verbinding ineens weg en dus mijn getypte stuk ook