Gaat dit verdriet echt (een keer) over?

Hier ook geen woorden, maar wel een dikke knuffel .

Ik vind het ook rot dat je nog zoveel verdriet erover hebt. En dat mag ook, het is niet nix wat je moest beslissen. Vooral omdat je hart wat anders zei dan je verstand. En 4,5 maand is nog héél kort als je zoiets emtioneels hebt meegemaakt. Hopenlijk krijg je steeds meer goede dagen dan slechte dagen en dat je het een plekje kan geven. Ik denk niet dat het verdriet ooit helemaal weggaat, maar dat de scherpe randjes er wel vanaf gaan. MAar dat heeft tijd nodig, veel tijd.

Dank jullie wel voor alle knuffels en jullie lieve woorden.

SarahKay, ik heb misschien ook wel teveel druk op mezelf gelegd zo van 'het moet over zijn, dat verdriet'. Maar het klopt inderdaad, de scherpe randjes gaan ervan af. Dat moet ik voor ogen blijven houden.

Ook ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.
Maar wil je wel een dikke geven.

Ik denk dat zo veel mogelijk tijd ervoor moet nemen als je nodig hebt. Geef het de ruimte en de tijd. Je gaat door een rouwproces en dat duurt per persoon verschillend. Ik denk dat je te hoge verwachtingen hebt als je denkt dat je er nu wel 'overheen' moet zijn. Heel veel sterkte!

Rood schreef:Ik denk dat zo veel mogelijk tijd ervoor moet nemen als je nodig hebt. Geef het de ruimte en de tijd. Je gaat door een rouwproces en dat duurt per persoon verschillend. Ik denk dat je te hoge verwachtingen hebt als je denkt dat je er nu wel 'overheen' moet zijn. Heel veel sterkte!

Ik denk dat ik daar onbewust ook teveel druk op heb gelegd idd! Die pijn, die wil je (soms) gewoon (even) niet meer voelen.