Complimenten

ButterflyEffect schreef:

Flippin' Bitch schreef:Glimlachen, bedanken en er dan nog even van nagenieten. Het meest geniet ik nog van complimentjes van onbekenden, zoals van de week in de Hema. Ik liep langs haar en zij zei iets als: 'wat draag je mooie kleuren'.

Heb ik ook, maar is eigenlijk wel logisch want die vreemde wint er niets mee en een bekende zou nog een wit voetje ermee kunnen willen halen

Ik sluit me aan bij het bovenstaande. Ik vind het erg leuk om complimenten te krijgen van onbekenden... Ik geef ze zelf ook vaak, als ik bijvoorbeeld iemand met een gave tas ofzo zie, kan het nooit laten om daar even iets leuks over te zeggen

Ik vind het ook erg moeilijk om complimentjes in ontvangst te nemen, ik merk dat bij rugby vooral. Ik krijg vrij vaak een complimentje (goed gedaan, ging goed he?, etc), maar ik weet niet zo goed hoe ik daarop moet reageren. Ik doe het nog niet zo lang dus het is fijn dat ik positieve reinforcement krijg maar als ik een complimentje krijg glimlach ik vaak alleen maar. Moet je dan ook dankje zeggen? Of vragen hoe ik het nog beter doe? Of.. ?

Ik vind het altijd moeilijk erop te reageren. Ga vaak twijfelen of iemand zoiets meent. Soms probeer ik ze nog wel te bedanken ervoor.

Ik weet nooit zo goed te reageren op een compliment. Ik ga dan blozen en stamel een dank je wel. Of ik wuif het compliment weg. Maar ik merk wel dat ik er blij van wordt en soms ook zelfverzekerder.

Ik vind het juist lastig om een compliment te geven (aan onbekenden). Soms dan zie je gewoon iemand waar je eigenlijk iets over wilt zeggen, en dat deed ik dan ook regelmatig. 'goh, leuke jurk' of 'wat heb jij mooi haar', zulke dingen'. Totdat ik ooit eens ergens een discussie las van mensen die dan vréselijk vonden. Die meteen dachten dat iemand dan lesbisch was en een versierpoging deed, iets van hen wilde of dat het behoorlijk bemoeizuchtig gevonden werd. Dus ik doe het niet meer. Als me nu iets opvalt wil ik het wel zeggen, maar dan schiet me dat hele verhaal weer te binnen en laat ik het maar.

Zelf vind ik het juist leuk. Laatst werd ik ergens tegengehouden op straat omdat een mevrouw het jasje van mijn dochter zo leuk vond en wilde weten waar ik het gekocht had (gewoon hema ) en ik krijg wel vaker zomaar een complimentje en dat maakt mijn hele dag juist weer goed, en ik dacht dus ook dat dat voor andere mensen ook zo werkte, maar kennelijk niet dus.

Ik kreeg laatst een complimentje van een oude mevrouw op straat over mijn haar, dat vond ik wel heel lief! Maar de meeste complimentjes gaan over mijn haar en ik weet daar meestal niet zo goed op te antwoorden. Ja wat moet ik daar nou over zeggen? Ik kan er niks aan doen ofzo haha, ben met die kleur geboren Ik word er ook wel verlegen van, terwijl ik het wel heel leuk vind om complimentjes te krijgen. Dus ik voel me eh eerst ongemakkelijk en daarna zeg ik gewoon dankjewel

Ik geef trouwens wel heel makkelijk complimentjes

Ik krijg vaak complimentjes over Ezra en Yrsa en meestal zeg ik dan ook gewoon dank je wel, maar gisteren zei de logopediste over Ezra: 'Wat is het toch een mooi kind, hè?' en toen vond ik dank je wel ook opeens zo raar. Toen zei ik in eerste instantie gewoon 'ja' maar toen was ik weer bang dat dat onbescheiden klonk of zo, dus toen zei ik maar tegen Ezra: 'Hoor je dat? Je krijgt een compliment!'

Lilith schreef:Ik vind het juist lastig om een compliment te geven (aan onbekenden). Soms dan zie je gewoon iemand waar je eigenlijk iets over wilt zeggen, en dat deed ik dan ook regelmatig. 'goh, leuke jurk' of 'wat heb jij mooi haar', zulke dingen'. Totdat ik ooit eens ergens een discussie las van mensen die dan vréselijk vonden. Die meteen dachten dat iemand dan lesbisch was en een versierpoging deed, iets van hen wilde of dat het behoorlijk bemoeizuchtig gevonden werd. Dus ik doe het niet meer. Als me nu iets opvalt wil ik het wel zeggen, maar dan schiet me dat hele verhaal weer te binnen en laat ik het maar.

Zelf vind ik het juist leuk. Laatst werd ik ergens tegengehouden op straat omdat een mevrouw het jasje van mijn dochter zo leuk vond en wilde weten waar ik het gekocht had (gewoon hema ) en ik krijg wel vaker zomaar een complimentje en dat maakt mijn hele dag juist weer goed, en ik dacht dus ook dat dat voor andere mensen ook zo werkte, maar kennelijk niet dus.

Gewoon lekker complimentjes blijven geven toch? Volgens mij vindt het merendeel het wel leuk en die anderen bekijken het maar. Als je altijd van tevoren moet vragen of je een compliment mag geven is de lol er ook snel vanaf. Ik zeg dat soort dingen ook altijd vrij makkelijk en heb nog nooit een vervelende reactie gehad.

Susan schreef:Ik krijg vaak complimentjes over Ezra en Yrsa en meestal zeg ik dan ook gewoon dank je wel, maar gisteren zei de logopediste over Ezra: 'Wat is het toch een mooi kind, hè?' en toen vond ik dank je wel ook opeens zo raar. Toen zei ik in eerste instantie gewoon 'ja' maar toen was ik weer bang dat dat onbescheiden klonk of zo, dus toen zei ik maar tegen Ezra: 'Hoor je dat? Je krijgt een compliment!'

Hahaha mooi opgelost!

Van mn vriend en vriend(inn)en kan ik t wel heel leuk en zeg ik ook gewoon: wat lief, dank je! Bij collega's praat ik er direct overheen. Dan weet ik gewoon niet hoe ik erop moet reageren.

Ik ben er steeds alerter op dat ik leuk reageer op complimenten, want ook ik verwerp ze meestal. Tegenwoordig echter, rolt steeds vaker het woord 'dankjewel' mijn mond uit