Wat is er toch met me aan de hand?

OK - Ik sta vanaf nu zeker wel als het zachtsgekookte-eitje van dit forum maar er is serieus iets aan de hand met mij.

Sinds ongeveer 2 jaar vind ik mensen heel snel zielig. Ik heb heel gauw medelijden. Ik mag vanmezelf geen rotte dingen denken over mensen. Als een collega iets fout doet en mij dan de schuld geeft, denk ik al gauw: never mind misschien heeft ze wel een rotdag. Als iemand voorkruipt bij kassa bij de AH tijdens de lunch, denk ik: laat maar gaan diegene heeft vast honger. Als ik mensen zie staan in de tram terwijl ik zit denk ik gauw: Ga maar zitten, ik sta wel. Als ik een zwerver zie die op een bankje slaapt, wil ik hem geld geven. Als ik een diertje zie die 3 pootjes heeft ben ik serieus 10 min verdrietig. Ik vind het zielig voor mijn collega die uit Roemenie komt en geen NL spreekt dus ik vertaal alles voor hem. Ik durf niet blij te zijn met ons nieuwe huis omdat mijn nicht heel graag een huis wil kopen maar haar vent veel schulden heeft. Laatst toen ik dat topic had geopend over vrouwen die lelijk zwanger zijn, heb ik de dag daarna alweer spijt.

Oude mensen, gehandicapte mensen, dikke mensen, te dunne mensen, dieren, zelfs slakken en wormen mag ik niet vies vinden van mezelf. Ik vind mijn plant zielig die ik geen water heb gegeven, ik mag niet rot denken over mijn oude auto, want hij rijdt me overal heen. Ik kan zo wel uren doorgaan. Dit is toch niet goed?! Ik ben de hele dag dankbaar... Lijkt wel of ik doorsla in positief zijn.. hoe stop ik dit? Ik word er niet goed van!!!

Da's toch een prachtige eigenschap! Mag je trots op zijn, zo lief en empathisch. Zouden meer mensen moeten hebben.

Zorg wel dat je er zelf niet teveel last van krijgt en kunt blijven relativeren.

Ik vond je topic een eerlijk succes, dus laat die spijt in ieder geval maar varen.

Verder lijkt het me wel heel vervelend als je er 'last' van hebt. Ik weet niet hoe je je minder 'druk' kan maken om zulke dingen.

Komt dat niet door de hormonen, omdat je nu met ivf bezig bent? Ik ben trouwens altijd zo'n emo, dus misschien heb je gewoon een karakterswitch ondergaan.

Heel erg herkenbaar! Ik vind ook alles en iedereen zielig. Maar ik vind het een mooie eigenschap dat ik blijkbaar altijd het goede zie in mensen.

SuperGrover schreef:Komt dat niet door de hormonen, omdat je nu met ivf bezig bent? Ik ben trouwens altijd zo'n emo, dus misschien heb je gewoon een karakterswitch ondergaan.

Nee, ik ben nog maar net 1 weekje met de pil bezig, ik spuit nog helemaal niets bij.. en het is al sinds 2 jaar dat het me op begint te vallen.

Zelda schreef:Heel erg herkenbaar! Ik vind ook alles en iedereen zielig. Maar ik vind het een mooie eigenschap dat ik blijkbaar altijd het goede zie in mensen.

Heb je er geen last van? Ik word er gek van.. kan down worden door de dooie plant.

2CKC2 schreef:

Zelda schreef:Heel erg herkenbaar! Ik vind ook alles en iedereen zielig. Maar ik vind het een mooie eigenschap dat ik blijkbaar altijd het goede zie in mensen.

Heb je er geen last van? Ik word er gek van.. kan down worden door de dooie plant.

Ja soms is het wel lastig ja....krijg heel snel een schuldgevoel over dingen en die kunnen me dan echt achtervolgen.

Misschien ben je hoog sensitief!!!!!

Ik denk dat je gewoon volwassen word...

Het lijkt mij in elk geval erg vermoeiend Alsof je de hele dag in een soort emotionele achtbaan zit..

Pff dat herken ik wel. Ik kan ook echt een dag van slag zijn als ik een zielig iemand in de supermarkt zie. Vorige week nog... een wat oudere man, en hij liep ook nog eens alsof zijn ene been niet goed was. Duidelijk heel slechtziend want hij moest alles echt tegen z'n neus aanhouden om te zien... Dan bedenk ik me al helemaal dat die vast heel zielig en alleen is enzo, want ik zag ook geen trouwring. Zo stom, misschien heeft 'ie wel een hartstikke leuke vriendengroep ofzo, maar dat idee achtervolgt me dan echt uren.

Het ergste: wat oudere mensen die helemaal alleen in de Mac zitten. Vind ik echt het toppunt van erg

Carrie schreef:Misschien ben je hoog sensitief!!!!!

Zora schreef:Pff dat herken ik wel. Ik kan ook echt een dag van slag zijn als ik een zielig iemand in de supermarkt zie. Vorige week nog... een wat oudere man, en hij liep ook nog eens alsof zijn ene been niet goed was. Duidelijk heel slechtziend want hij moest alles echt tegen z'n neus aanhouden om te zien... Dan bedenk ik me al helemaal dat die vast heel zielig en alleen is enzo, want ik zag ook geen trouwring. Zo stom, misschien heeft 'ie wel een hartstikke leuke vriendengroep ofzo, maar dat idee achtervolgt me dan echt uren.

Het ergste: wat oudere mensen die helemaal alleen in de Mac zitten. Vind ik echt het toppunt van erg

Erg herkenbaar. Ik vind mensen die alleen ergens komen eten zielig, terwijl ik zelf ook wel eens ergens een kop koffie drink en dan voel ik me ook niet sneu of wat dan ook. En inderdaad.. dat gevoel kan me uren achtervolgen.

MAAR niet sinds de laatste twee jaar, dat heb ik mijn hele leven al . Wat dat betreft vind ik het wel opvallend dat het bij CKC ineens is gebeurd.

Carrie schreef:Misschien ben je hoog sensitief!!!!!

Ja!

Serieus: het perspectief van een ander in kunnen nemen en mee kunnen voelen is een hele goede eigenschap waar de meeste mensen eerder een tekort aan hebben. Kudos voor jou dus. Meevoelen met een plant gaat inderdaad wat ver

Caulfield schreef:

Carrie schreef:Misschien ben je hoog sensitief!!!!!

Ja!

Serieus: het perspectief van een ander in kunnen nemen en mee kunnen voelen is een hele goede eigenschap waar de meeste mensen eerder een tekort aan hebben. Kudos voor jou dus. Meevoelen met een plant gaat inderdaad wat ver

Ben jij Bazinga?

2CKC2 schreef:

Caulfield schreef:

Carrie schreef:Misschien ben je hoog sensitief!!!!!

Ja!

Serieus: het perspectief van een ander in kunnen nemen en mee kunnen voelen is een hele goede eigenschap waar de meeste mensen eerder een tekort aan hebben. Kudos voor jou dus. Meevoelen met een plant gaat inderdaad wat ver

Ben jij Bazinga?

Die vraag had ik kunnen stellen.

Ik vind het best amusant om te lezen, vooral het meevoelen met een plant. Ja ik weet niet, aan de ene kant ben je gewoon begaan met mensen en dat is geen slechte eigenschap, aan de andere kant moet je er wel voor waken dat je niet doorslaat. En jij hebt misschien al het idee dat het die kant op gaat. Als jij er zelf echt last van hebt, en je hebt het idee dat het niet helemaal klopt, misschien moet je dan ergens aan de bel trekken?

2CKC2 schreef:

Ben jij Bazinga?

Nee, ik ben nieuw op het forum; heb hiervoor wel meegelezen.

Het lijkt mij geen verkeerde eigenschap, zolang het niet te wordt en je er last van hebt. Wat nu trouwens wel een beetje het geval lijkt. Lastig, ik zou zo een, twee, drie niet weten hoe je dit gevoel kunt verminderen.

Ik heb sinds twee maanden ongeveer ook last van mijn emoties. Merk al meerdere malen dat ik bij het tv kijken opeens tranen in mijn ogen heb bij bepaalde gebeurtenissen. Terwijl ik normaal echt nooit huil om films o.i.d. Ik huil om dat soort dingen niet zo snel. Ik sta nu nog elke keer verbaasd naar mij zelf te kijken als ik merk dat mijn ogen vochtig worden.