Re: Wat is op dit moment jouw grootste zorg?

Gast zo 26 feb 2012 - 23:57

Antibes schreef:
Susan schreef:
Antibes schreef:Ok, ik kan hem schrappen als zorg. Het is gewoon onmogelijk.. Nu avondje janken, dan slapen en dan maar eens na gaan denken over een verhuizing naar Maastricht..

Ik weet het, "valt het in het niet", maar voor mij lijkt het even het einde van mijn toekomst dit.

Maar je hebt die toets toch pas zaterdag? Ik zou het zeker wel proberen als ik jou was. Je haalt altijd torenhoge cijfers, stel dat je nu een keer een 6 of een 7 zou halen, dan heb je de toets toch ook al gehaald? Ik kan me niet voorstellen dat jij opeens een onvoldoende zou halen.

Er doen honderden mensen mee en de beste tachtig gaan door, een voldoende halen zou je het niet mee redden.. Het was letterlijk onmogelijk als ik nog 4x moest doen wat ik afgelopen weekend gered had. Maar er is nieuws, net mental breakdown gehad op stage en mijn begeleider heeft me naar huis gestuurd.

Om te gaan studeren? Want dat zou wel fijn zijn smile

. Een mental breakdown niet, maar wel het naar huis mogen.

Gast ma 27 feb 2012 - 0:16

Ik voel me de laatste dagen zo doelloos Suspect

Susan ma 27 feb 2012 - 0:30

Ik zou het toch écht wel proberen hoor, Antibes.

Pompoen ma 27 feb 2012 - 0:35

Ja Antibes! Go for it!! En als je je een aantal dagen ziek meld voor stage dan krijg je ook die rust in je kop terug. Dan loopt je stage misschien een klein beetje uit. Maar ik denk dat als die toets zo belangrijk voor je is dat je er een mental breakdown door krijgt 't dat wel waard is.

anne87 ma 27 feb 2012 - 0:38

Mijn grootste zorg op dit moment is mijn vriendinnetje (die doorgaat voor mijn grote zus)
die kanker heeft... ze word maar niet beter en ondertussen neemt ze met niemand contact op heb ik haar 1 januari voor het laatst gesproken en maak ik me zo'n zorgen... nog niet eens die rot kanker, maar dat ze zichzelf zo in de weg zit... dat ze dit perse alleen wil doen en zelfs haar ouders alleen het hoooog nodige laat doen en vertelt...

*ik mis haar zo*

Susan ma 27 feb 2012 - 0:49

тыквашка schreef:Ja Antibes! Go for it!! En als je je een aantal dagen ziek meld voor stage dan krijg je ook die rust in je kop terug. Dan loopt je stage misschien een klein beetje uit. Maar ik denk dat als die toets zo belangrijk voor je is dat je er een mental breakdown door krijgt 't dat wel waard is.

Precies. En blijkbaar begrijpt je stagebegeleider het heel goed en zal hij je vast steunen als je nu even tijd nodig hebt om je hierop voor te bereiden. Je hebt zoveel capaciteiten, zo zonde om er nu niet voor te gaan. Geef niet op!

Merai ma 27 feb 2012 - 3:41

Kop op Antibes, you've survived worse!

Mijn grootste zorg op dit moment is eigenlijk helemaal niet zo groot, daar ben ik blij om! Wat me het meeste bezighoudt op dit moment is mijn afstuderen. Over vijf maanden ben ik hopelijk klaar, voor die tijd mijn thesis en casussen tbv mijn aantekening diagnostiek voldoende afmaken/afronden, dat is mijn grootste zorg.

Veel sterkte voor hen die grotere zorgen hebben!

Antibes ma 27 feb 2012 - 3:56

Ze heeft me voor de hele week naar huis gestuurd. Ze zei: "Ga NU, ik vries alles in en ik zie je maandag weer. Doe nu eerst wat je moet doen".

Echt heel lief, ik ben nu dus bij mijn ouders en kan nog 4,5 dag knalhard leren. Dat ga ik dus ook zeker doen!

Thanks voor de peptalk meiden.. =)

Gast ma 27 feb 2012 - 5:50

Ik kan niet zo goed kiezen.

Ik maak me grote zorgen om mijn vader. Hij hoort deze week dat hij zijn baan verliest en er is maar een heeeel klein kansje dat hij overgenomen kan worden door het bedrijf waar het bedrijf waar hij voor werkt mee samenwerkt (ze zijn failliet). Nu is hij heel somber en ik merk dat het de sfeer thuis niet bevorderd. Mijn vader en broer lijken een soort koude oorlog te hebben en mijn stiefmoeder vindt het ook vervelend dat mijn vader zo somber is en niet voor rede vatbaar. Alles is somber en vreselijk.

Daarnaast maak ik me grote zorgen om een vriendin met wie het niet goed gaat, maar die ook geen hulp kan accepteren. Ik wil er zo graag zijn, maar het maakt het zo lastig.

Mijn moeder zit ook weer in een ernstige depressie en voor haar staat er ook geen hulp klaar. Dit zorgt ook voor druk op haar relatie en doordat het met mijn broer door de thuissituatie ook even niet goed gaat, voel ik toch weer een beetje die druk op mijn schouders.

Verder heb ik drie vriendinnen van wie de vader ongeneeslijk ziek is en ik vind het lastig om hen zo verdrietig te zien en dat ik er niets aan kan veranderen. Ik merk dat ze er allemaal op een andere manier mee omgaan, maar toch maak ik me zorgen, met name om één, maar misschien ook wel omdat zij één van mijn beste vriendinnen is.

Met mijn studie gaat het ook niet zo goed, maar dat is nu dus niet eens mijn grootste zorg.

Buddha88 ma 27 feb 2012 - 5:59

Bij mij is het ook de gymopleiding.. ben nu ook bezig met de allerlaatste lesvb's en dan is het klaaaaaaaaaaaaaaaar (tenminste na het eindgesprek).. maar MY GOD ik ben zo blij als dit over is! Ik raad het niemand aan om deze opleiding te gaan doen (ook al weet ik dat veel mensen het moeten doen van de stichting. o.a. ik).

Thunder ma 27 feb 2012 - 8:53

Susan schreef:Om ~~Ezra~~S.ven, waar hij terecht zal komen, op wat voor school, wat zal hij later wel en niet kunnen, hoe ziet zijn toekomst eruit? Op dit moment ben ik best hoopvol, maar soms vind ik die onzekerheid echt slopend.

Cupcake ma 27 feb 2012 - 11:07

Susan schreef:Om Ezra, waar hij terecht zal komen, op wat voor school, wat zal hij later wel en niet kunnen, hoe ziet zijn toekomst eruit? Op dit moment ben ik best hoopvol, maar soms vind ik die onzekerheid echt slopend.

+1 precies mijn zorg alleen dan over mijn eigen
kindje!

Sterre ma 27 feb 2012 - 20:43

Over mijn vriend. Hij zit tegen een burn-out/ depressie aan, en ik kan zo weinig voor hem doen.. Daarnaast heb ik zelf een tijdelijk contract en hebben we samen een koophuis. Momenteel maak ik me daarom ook een beetje zorgen om de toekomst.

Gast ma 27 feb 2012 - 22:46

Mijn grootste zorg is momenteel mijn ziekte. Het lijkt langzaam weer om zich heen te grijpen en ik kan nu al bang worden voor wat komen gaat. Moet ik straks weer bij iedereen hulp gaan vragen voor mijn kinderen, dat soort dingen.

Mysterious ma 27 feb 2012 - 22:52

Mijn tante die kanker heeft, of ze het gaat alle en de chemo's aanslaan.

om mijzelf, wanneer en of ik weer uit deze depressie kom of ik me ooit weer goed ga voelen. hierdoor maak ik me ook zorgen om mijn werk omdat ik nog maar een paar uurtjes per week kan werken. ook om mijn kinderwens die nu opgeschoven moet worden en of ik wel zwanger mag worden met de medicijnen die ik nu slik ( zonder gaat niet dat heb ik ge probeerd en daarom zit ik nu weer in een depressie)

om mijn ouders die toch al op leeftijd zijn en zo veel zorgen en problemen van hun kinderen, kleinkinderen en eigen broers en zussen hebben.

Caro ma 27 feb 2012 - 23:53

Of mijn vader het jaar 2012 zal volmaken of niet.

Gast di 28 feb 2012 - 0:09

Mijn grootste zorg is op dit moment het verbeteren van de elektriciteit in ons koophuis en de keuring waar we vóór augustus 2012 aan moeten voldoen. Gaat waarschijnlijk wel lukken, maar is gewoon nog redelijk wat werk en ik vind het stom werk. Maar goed, ik mag me gelukkig prijzen dat dit op dit moment mijn grootste zorg is...

Gast di 28 feb 2012 - 0:14

Caro schreef:Of mijn vader het jaar 2012 zal volmaken of niet.

Aagje! za 3 maa 2012 - 4:39

Mijn grootste zorg is op dit moment dat ik van mijn eet probleem afkom.

Alex za 3 maa 2012 - 5:00

*weer weg*

Gesponsorde inhoud