Wat is op dit moment jouw grootste zorg?

Haha, ja lijkt mij ook hoor. Ik zou het niet netjes vinden als ze hem daardoor geen kans zouden geven.

Wil je een lief of een eerlijk antwoord? Haha! Ik ben blij dat het einde in zicht is, terwijl ik het wel leuk vind om gym te geven aan mijn groep.

Eerlijk natuurlijk Ik heb tot nu toe alleen maar negatieve verhalen gehoord, dus daar kan wel wat bij

@Youandi Ik doe hem nu in een halfjaar, binnen mijn studie. Het is druk, maar te doen. Mijn situatie is natuurlijk heel anders. Vooral veel praktisch, lesvoorbereidingen enzo, ik vind het niet moeilijk. Als je dingen nodig hebt (bijvoorbeeld de lesvoorbereiding) kun je altijd een berichtje sturen. Veel is overtypen uit een boek (Basisdocument Bewegingsonderwijs).

Ah bedankt Chipp Ik zal het onthouden

Mijn opa.

MIjn oma is vorige week geheel onverwachts overleden en ik maak mij zorgen om mijn opa omdat hij nu ineens alleen is

Ik ben blij dat het bijna klaar is. Ik vind het onzin dat je in blok 3 weer lesvoorbereidingen moet maken. Daar gaat de meeste tijd in zitten. Eigen vaardigheid en theorie vind ik daarentegen goed te doen.

Chipp schreef:@Youandi Ik doe hem nu in een halfjaar, binnen mijn studie. Het is druk, maar te doen. Mijn situatie is natuurlijk heel anders. Vooral veel praktisch, lesvoorbereidingen enzo, ik vind het niet moeilijk. Als je dingen nodig hebt (bijvoorbeeld de lesvoorbereiding) kun je altijd een berichtje sturen. Veel is overtypen uit een boek (Basisdocument Bewegingsonderwijs).

Huh doe jij een tweejarige opleiding binnen een half jaar?

Ik moet er eigenlijk ook nog steeds aan beginnen maar ook mij staat het erg tegen. In mijn geval is het 2 jaar lang iedere maandagavond kwijt aan die opleiding en dan heb ik het nog niet eens over alle lessen die je moet geven, alle voorbereidingen die je op papier moet zetten en het financiële gedeelte... *zucht*

@Tsjip Ja, bij mijn opleiding kan dat. In januari moest ik wel bepaalde competenties op het eindniveau afsluiten en mijn eerste drie jaar, plus onderzoek van eerste minor vierde jaar ingeleverd hebben. Ik doe het nu fulltime. Ik loop 2 dagen stage per week en moet drie dagen naar school.

Ik maak mij zorgen om mijn schoonzus die manisch depresief is, en zichzelf helemaal aan het afsluiten is van de buitenwereld en ook soms expres haar medicijnen niet in neemt.
Hierdoor maak ik mij ook zorgen om mijn schoonvader die dit allemaal niet meer trekt en er bijna aan onderdoor gaat.

Ok, ik kan hem schrappen als zorg. Het is gewoon onmogelijk.. Nu avondje janken, dan slapen en dan maar eens na gaan denken over een verhuizing naar Maastricht..

Ik weet het, "valt het in het niet", maar voor mij lijkt het even het einde van mijn toekomst dit.

Mijn rouwproces.

Mijn baan en financiele situatie houden mij bezig. Ik werk op het moment maar twee dagen per week en geestelijk (en daardoor ook lichamelijk) trek ik het niet om meer te werken maar ik verdien zelfs te weinig om m'n vaste lasten te betalen. Helaas heb ik geen recht op bijstand omdat ik nog thuis woon waar ik voorlopig ook niet weg kan omdat ik geen geld heb.

Verder ben ik druk bezig met therapie en de beerput die daardoor geopend wordt houdt me bezig en geeft me (weer) veel verdriet, angst en onzekerheid.

Mijn oom vecht al ruim een jaar tegen kanker, hij heeft nu twee keer de hooste doses bestralingen gehad. Zijn oog en oogkas zijn al 'geruimd' -serieus, zo noemt de arts het - en we moeten nu weer wachten op scans. Helaas heeft hij zeer agressief en snelgroeiend weefsel dus het is allemaal heel spannend. Helemaal omdat een andere oom van mij twee jaar geleden is overleden, ook aan een hersentumor.

Een knuffel voor iedereen die hem kan gebruiken

geld en relatie.

Werk en gevoelens voor een bepaald persoon.

Sweety schreef:Werk en gevoelens voor een bepaald persoon.

+1 eigenlijk wel.

Echte zorgen heb ik niet. Maar ik vraag me af of ik over 2 maandjes eindelijk zwanger mag zijn. Soms zou ik willen dat ik een glazenbol had. Dan kon ik heel eventjes naar de toekomst kijken gewoon om te kijken of het het allemaal waard is.

Je kan het ook zo bekijken: Ieder leeft in zijn eigen 'kader'. Dat kader is afhankelijk van wat er in het verleden is gebeurd en wat er nu speelt in je leven. We zien allemaal dat het ene probleem heftiger is dan het andere en ik hoop ook dat het er voor diegenen en naasten betere tijden zullen komen, maar je moet ook je eigen leven leiden. Dus er is ook niet echt sprake van : mijn probleem doet er niet echt toe, want voor jou is het nu wel belangrijk. We streven er allemaal naar zo gelukkig mogelijk te zijn, gelukkig!
(hoop niet dat het verkeerd valt, bekijk het een tikkeltje analytisch)

Sterkte voor iedereen die het nu moeilijk heeft.

Mijn studie en onze financiële situatie. Mijn vriend heeft schulden en zijn salaris gaat bijna compleet op aan aflossingen. Gelukkig is dit eind juni afgelopen

Het apartement van mijn vriend (we willen het zo graag kwijt) en geld. Op een positieve manier maak ik me zorgen over de bruiloft (a.s. woensdag al!)

Antibes schreef:Ok, ik kan hem schrappen als zorg. Het is gewoon onmogelijk.. Nu avondje janken, dan slapen en dan maar eens na gaan denken over een verhuizing naar Maastricht..

Ik weet het, "valt het in het niet", maar voor mij lijkt het even het einde van mijn toekomst dit.

Maar je hebt die toets toch pas zaterdag? Ik zou het zeker wel proberen als ik jou was. Je haalt altijd torenhoge cijfers, stel dat je nu een keer een 6 of een 7 zou halen, dan heb je de toets toch ook al gehaald? Ik kan me niet voorstellen dat jij opeens een onvoldoende zou halen.

Uhm, weinig bijzonders.

Het enige is dat ik hoop dat de schade, waarbij we beide schuldig bevonden zijn, niet alsnog volledig op mijn schouders terecht komt omdat de tegenpartij het niet met de uitspraak eens is. Anders ben ik nog een keer €400 lichter.

Mijn grootste zorg op dit moment is morgen en m'n moeder en oom. Ze zijn donderdag hun moeder verloren (mijn oma dus) en morgen is de begrafenis. Daar zie ik erg tegenop, omdat ik chronisch ziek ben en niet te lang van huis kan zijn. En ik zie op tegen de pijn die ik ga krijgen.

Ik heb geen hele grote zorgen maar wil wel ontzettend graag mijn 2 laatste modules halen en in juni kunnen afstuderen. Ik ben er stiekem best bang voor om uitloop te hebben, maar daar verzet ik mij tegen. Dat wil ik gewoon niet.

Verder maak ik mij ook wel zorgen over of ik een baan vind na mijn studie. Ik weet dat ik voor 2 jaar hier in Nijmegen en omgeving een baan moet vinden en dat ik over 2 jaar in de randstad kan gaan zoeken. (veel meer kansen in mijn sector). Die twee jaar moet ik dus maar even door. Waarschijnlijk onder mijn niveau voor een bagger loontje maar goed als het niet anders is, dan is het niet anders.

Ligt ook wel aan mijzelf hoor, ik vind namelijk bijna niets leuk en de dingen die ik echt heel graag wil kunnen hier niet. Of ik moet een eigen bedrijf beginnen.

Wat een heftige zorgen allemaal zeg. Hoop dat voor iedereen het zo positief mogelijk uitpakt.

Ik maak me eigenlijk nergens echt zorgen om. Er zijn wel zorgwekkende dingen maar die lijken nu juist net allemaal de goede kant op te gaan dus op het moment ben ik eigenlijk meer hoopvol dan echt bezorgd!

Susan schreef:

Antibes schreef:Ok, ik kan hem schrappen als zorg. Het is gewoon onmogelijk.. Nu avondje janken, dan slapen en dan maar eens na gaan denken over een verhuizing naar Maastricht..

Ik weet het, "valt het in het niet", maar voor mij lijkt het even het einde van mijn toekomst dit.

Maar je hebt die toets toch pas zaterdag? Ik zou het zeker wel proberen als ik jou was. Je haalt altijd torenhoge cijfers, stel dat je nu een keer een 6 of een 7 zou halen, dan heb je de toets toch ook al gehaald? Ik kan me niet voorstellen dat jij opeens een onvoldoende zou halen.

Er doen honderden mensen mee en de beste tachtig gaan door, een voldoende halen zou je het niet mee redden.. Het was letterlijk onmogelijk als ik nog 4x moest doen wat ik afgelopen weekend gered had. Maar er is nieuws, net mental breakdown gehad op stage en mijn begeleider heeft me naar huis gestuurd.