Zo snel... Zo oneerlijk...

M'n oma is altijd al m'n beste vriendinnetje geweest, we hadden zo'n goede band met elkaar. Ondanks dat ik haar niet vaak zag, was het altijd leuk en spraken we elkaar toch dagelijks.

Oma had al lange tijd last van buikpijn. 2 weken geleden ging ze voor onderzoeken naar het ziekenhuis en ze moest gelijk blijven. Ze vertrouwden het niet, dachten aan kanker en wilden haar onderzoeken. Groot was de opluchting toen bleek dat het geen kanker was. Wel zagen ze een klein gaatje in haar darmen, dachten dat de arts dat per ongeluk had gedaan met de endoscopie. Oma werd met spoed geopereerd en alles was goed gegaan. 3 dagen later moest ze weer onder het mes, ze kon geen eten en drinken binnen houden, dus kreeg een sonde. Dit weekend ging het allemaal goed, oma was weer een beetje de oude en het zou allemaal goed komen.
Tot mijn grote spijt was ik nog niet langs gegaan, had de griep en zou deze week wel langs gaan. Maandagochtend belde oma dat ze zich niet zo lekker voelde, maandagavond belde het ziekenhuis dat oma opgenomen was op de IC met een dubbele longontsteking. Dinsdag ging het weer beter met oma, de medicatie slaat aan.
Gisterochtend werden we gebeld, oma ging zeer snel achteruit. Ze hebben haar moeten reanimeren en ze ligt nu in coma. Haar nieren zijn er bijna mee gestopt, ze kan niet meer zelfstandig ademen en ligt gewoon aan allerlei stekkers en haar overlevingskansen zijn erg klein.

Hoe kan het nu zo snel gaan?! Het is zo oneerlijk! Ze stond nog zo midden in het leven en nu dit.. Ik kan het gewoon niet beseffen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog steeds niet langs ben gegaan. Ik durf niet. Ze ligt er vreselijk bij en ik ben zo geschrokken. Bovendien ligt ze ver hier vandaan en heb ik nog steeds de griep. Ik zit hier dus af te wachten... En het doet zoveel pijn! Ik moest het gewoon eventjes kwijt. Ik weet dat er mensen zijn die vinden dat ik moet gaan enzo, maar daar hoef ik eventjes geen commentaar op.

Sterkte!

Eerlijk gezegd vind ik het juist goed dat je niet gaat. Je kunt dat risico gewoon niet nemen op dit moment.

Sterkte!

Veel sterkte, en nu je de griep hebt zou ik ook niet gaan.

idd als je zelf ziek bent is het juist goed dat je niet gaat.
Sterkte

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte!

O, wat naar zeg. Ik hoop dat je snel opknapt zodat je misschien toch nog even langs kan. Sterkte.

Sterkte!

Dank jullie wel!

Ze zijn op dit moment aan het vergaderen. Het beste wat we kunnen doen is de stekkers eruit... Oma wordt nu in leven gehouden door machines. Ze kan hier nog uitkomen, maar de vraag is hoe. Ze zou waarschijnlijk naar een verzorgingstehuis moeten, aan de nierdialyse moeten en veel pijn hebben. En ja, dat vinden wij ook niet eerlijk tegenover oma.

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte! Hopelijk knap je zelf snel op zodat je langs kan gaan als je dat zou willen.

Sterkte in deze moeilijke tijd

Heel veel sterkte!

Ach wat naar joh.. Hopelijk knap je op voordat de stekkers er uit gaan, want als je haar niet meer ziet, krijg je waarschijnlijk spijt.. Ik zou er wel heen gaan, wanneer blijkt dat het snel gebeurt. Je hebt de griep, dus dan zijn de ergste ziektekiemen al weg. Echt, misschien wil je haar er niet zo bij zien liggen, maar voor je eigen gevoelens en verwerking... zou ik écht nog even langsgaan.

Ik vind het knap van jullie dat jullie er zo in staan, ten wille van je oma. Sterkte

Wat heftig zeg. Heel veel sterkte.

Gistermiddag hebben ze besloten de medicatie te verminderen en stop te zetten. Inmiddels krijgt oma een stuk minder medicijnen en zijn ze gestopt met het slaapmiddel.

En het lijkt beter te gaan.. Haar bloeddruk is helemaal goed, haar hart klopt weer rustig, haar bloed is stukken beter en oma heeft vanmiddag heel eventjes haar ogen open gedaan.

Ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. Natuurlijk zou het geweldig zijn als oma hier uit komt, maar het is nog maar de vraag hoe ze eruit komt. En hierdoor krijg je ineens zoveel hoop en dat heb ik liever ook niet. Pff, het is allemaal nog erg onzeker en moeilijk dus.

Moeilijk, maar ook wel goed nieuws. Hoe gaat het nu?

Davinia, hoe gaat het met je oma? Is er al meer duidelijkheid? En ben je zelf al wat fitter?

Oma doet af en toe haar ogen open en herkent dan mensen. Ook ademt ze grotendeels alweer zelfstandig! Dus het gaat goed vooruit! Morgen ga ik langs

Wat fijn om te horen, Davinia!

Dat klinkt voorzichtig positief!

Lissa schreef:Dat klinkt voorzichtig positief!

Idd!

Davina, hoe is het nu met je oma?

Weer iets beter.. Ze wordt steeds helderder als ze uit d'r slaap komt, ze weet alles nog (paar dagen terug wist ze telkens niet waar ze was of wat er gebeurd was) enzo. Ook gaan haar waarden goed. Maar ze is er nog lang niet en het kan nog alle kanten op, dus het blijft spannend.