eten & samenwonen

Als ik thuis eet, eet ik altijd heel gezond. Ik eet vaak buiten de deur, daarom wil ik altijd zo gezond mogelijk eten als ik thuis ben.
Ik woon nu al meer dan een jaar samen. Mijn vriend is altijd eerder thuis uit werk dan ik. Hij doet dan boodschappen en gaat koken. Nu is het dus zo dat hij niet veel lust en eigenlijk niet zo houdt van mijn "konijnenvoer" etentjes.
De afgelopen maanden heb ik met hem meegegeten, waardoor ik nu 2 kg zwaarder ben. Die 2kg wil ik er weer af en dan wil ik gewoon op gewicht blijven zoals altijd.

Herkent iemand dit? Eet je dan gewoon iets anders dan je vriend (maar wel tegelijk?).

Ik herken dit.

Alleen bij ons is het andersom. Ik lust niet heel veel dingen en vaak op 1 manier. Mijn vriend heeft zich nu aangepast aan mijn eet patroon, niet echt handig want we zijn er alleen maar luier van geworden. Toen hij nog alleen woonde kookte hij elke avond uitgebreid voor zichzelf. Nu we samen wonen is dit veranderd.

Kun je niet een week menu maken waarin jullie beide gerechten neerzetten. Dus dan iets gezonds, en dan iets (blijkbaar) minder gezonds van hem.. Of jullie moeten apart gaan koken, maar dat lijkt me ook niet echt handig (en duur!).

Wat voor dingen eten jullie dan als ik vragen mag? Is het echt zoveel ongezonder?

We eten dan pasta's met "dikmakende" sauzen bijvoorbeeld. Dat zou iets zijn wat ik voor mezelf nooit zou klaarmaken. Hij wilt altijd vlees in een maaltijd verwerken, houdt niet zo van vis. Geen vlees of vis kan al helemaal niet bij hem. Hij kookt met lekker veel roomboter etc.

Het is zeker niet ongezond, maar wel vetter dan ik normaal eet. Waardoor ik dus aankom (niet veel, maar vind ik wel vervelend omdat je het zo makkelijk kan voorkomen).

Een weekmenu is voor ons niet handig. We eten beiden zo vaak buiten de deur en dat weten we ook niet altijd van tevoren. Daarbij wilt hij best 1x per week "konijnenvoer" eten, maar niet vaker.

Maar als hij nu eens stopt met het gebruiken van roomboter en in plaats van witte sauzen, een rode saus bij de pasta serveren? Denk je dat dat wel kan? Of vind hij dat ook vervelend? En misschien de pasta vervangen door volkoren pasta?

En als hij toch eten heeft gekookt, kun je dan niet minder opscheppen en ernaast gewoon rauwkost eten? Dit zijn de eerste dingen die ik zou doen, maar misschien hebben jullie hier allang aan gedacht.

Misschien is 'in delen' koken iets voor jullie? Dat doen wij wel eens. Bijvoorbeeld als er pasta gemaakt wordt eet mijn vriend nogal eens een roomsaus met enorm veel kaas en troep. Ik maak er dan een andere saus bij met heel veel groenten er doorheen, zodat het wat gezonder is. Datzelfde doen we met onze rijst gerechten. Is dat misschien een optie?

Wij hebben het niet zo met koken gelukkig, maar wel met het in huis halen van lekkere dingen. Mijn vriend kan bijna niet langs de bakkersafdeling van de AH lopen zonder lekkere koeken, donuts of dat soort dingen mee te nemen. Ook koopt hij vaker vette toetjes dan ik. Natuurlijk kan ik er nog altijd voor kiezen om dan niet mee te eten, maar dat vind ik moeilijk als ik naast hem zit

Nu hebben we afgesproken dat we in principe alleen in het weekend een toetje eten. Verder probeer ik me gewoon in te houden als hij weer lekkere dingen heeft gehaald.

Met koken lijkt het me wel lastiger ja. Dan zou ik proberen een middenweg te vinden en als hij dat dan niet lekker vindt toch ieder een eigen twist aan de maaltijd geven.

Zwoesj schreef:Misschien is 'in delen' koken iets voor jullie? Dat doen wij wel eens. Bijvoorbeeld als er pasta gemaakt wordt eet mijn vriend nogal eens een roomsaus met enorm veel kaas en troep. Ik maak er dan een andere saus bij met heel veel groenten er doorheen, zodat het wat gezonder is. Datzelfde doen we met onze rijst gerechten. Is dat misschien een optie?

Dat is misschien wel een goed idee!! Het enige is dat ik graag vegetarisch eet, dus eigenlijk delen we dan alleen de pasta of rijst haha.
Ik denk dat we maar gewoon apart moeten koken en per keer kijken of we in delen kunnen koken.

Sterre schreef:Wij hebben het niet zo met koken gelukkig, maar wel met het in huis halen van lekkere dingen. Mijn vriend kan bijna niet langs de bakkersafdeling van de AH lopen zonder lekkere koeken, donuts of dat soort dingen mee te nemen. Ook koopt hij vaker vette toetjes dan ik. Natuurlijk kan ik er nog altijd voor kiezen om dan niet mee te eten, maar dat vind ik moeilijk als ik naast hem zit

Nu hebben we afgesproken dat we in principe alleen in het weekend een toetje eten. Verder probeer ik me gewoon in te houden als hij weer lekkere dingen heeft gehaald.

Met koken lijkt het me wel lastiger ja. Dan zou ik proberen een middenweg te vinden en als hij dat dan niet lekker vindt toch ieder een eigen twist aan de maaltijd geven.

Dit hebben wij ook, maar ik eet t dan gewoon niet.

Ah meer discipline dus... Het lukt me wel om niet teveel er van te eten, maar een hapje of koekje wil ik altijd wel. Het werkt bij mij gewoon beter als het niet in huis is.

Mijn vriend was voordat we samen gingen wonen ook best een lastige eter.
Het kwam er op neer dat ik zou gaan koken omdat ik eerder thuis ben van mijn werk.
Ik heb toen wel meteen gezegd dat hij zelf maar iets anders moest maken als hij het niet lekker vond, maar dit is tot nu toe (in bijna 4 jaar) nog niet gebeurd. Hij eet nu veel meer, maar vind het ook lekkerder zegt hij zelf.
We varieren trouwens ook veel meer dan toen we nog thuis woonden, toen waren het bijna elke dag aardappelen.
Misschien ben ik er wel een beetje hard in geweest, maar het is natuurlijk wel fijn om allebei hetzelfde te kunnen eten.

Is het niet een idee om dingen in te vriezen? Dus jij maakt voor jezelf een pasta saus met rode saus, groenten etc. Die kan je gewoon vers maken, en is toch altijd teveel voor 1 persoon. Dit kan je dan in porties invriezen? En je kan diepvries wokgroenten kopen, zodat je voor jezelf toch wat groenten er bij kan wokken? Of gewoon idd een bordje sla er bij nemen?
Dan hoef je ook niet constant apart te koken, maar kan je gewoon de saus uit de vriezer halen? En zo kan je dat met meer dingen doen?

Mijn vriend was ook moeilijker qua eten dan ik toen we gingen samenwonen. Hij kreeg thuis dan ook gewoon wat hij graag at. Zijn moeder kookte altijd datgene wat haar zonen graag hadden.

Hij moest niets weten van een wokschotel, geen vis, etc etc. Ik heb ook regelmatig gehad dat ik als eerste thuis was en ging koken en dan een visschotel of een wokschotel maakte, en hij vond het keer op keer lekker. Hij snapte niet dat hij dat thuis nooit wilde hebben/proeven. Dus eigenlijk is hij helemaal niet zo'n moeilijke eter dan dat ik dacht haha.

(En ik ben benieuwd wat het gaat geven als de broer van mijn vriend ooit gaat samenwonen.. Hij lust qua vlees enkel gehakt, alles wat van gehakt gemaakt is lust hij, anders niet (dus kip etc niet). Vis lust hij ook niet, wok moet hij niet hebben.. Hij eet bijna enkel pasta's, gehakt en eieren. En hij wil ook ééécht niets proeven. Hij weet zelfs niet waarom hij bepaalde dingen niet eet, hij denkt dat hij het als kind niet lustte en dat hij het dan nu ook wel niet meer zal lusten)

Snoes schreef:
(En ik ben benieuwd wat het gaat geven als de broer van mijn vriend ooit gaat samenwonen.. Hij lust qua vlees enkel gehakt, alles wat van gehakt gemaakt is lust hij, anders niet (dus kip etc niet). Vis lust hij ook niet, wok moet hij niet hebben.. Hij eet bijna enkel pasta's, gehakt en eieren. En hij wil ook ééécht niets proeven. Hij weet zelfs niet waarom hij bepaalde dingen niet eet, hij denkt dat hij het als kind niet lustte en dat hij het dan nu ook wel niet meer zal lusten)

Wat is dat voor stomme redenatie? :-)

Ik lustte vroeger geen pizza of brie, nu vind ik het heerlijk!
Vroeg heb ik wel zuurkool gegeten, maar dat gaat er nu echt niet meer in.
Je smaak kan veranderen, maar hoe maak je dat aan zo'n eigenwijs iemand duidelijk?

Precies Birgit, maak dat zo'n eigenwijs iemand maar duidelijk.
Maar goed, zolang mijn schoonouders mijn schoonbroer blijven voorschotelen wat hij graag wil, zal dat ook niet veranderen natuurlijk.

Mijn vriend is altijd eerder thuis dan ik dus hij doet altijd booschappen en kookt. Ik ben pas laat thuis. Het is ook niet dat hij niks lust, hij maakt altijd alles zoveel ongezonder dan kan.

Wij hebben dat probleem ook een beetje en wij eten gemiddeld 6x per week samen. Mijn vriend vindt gezond eten een stuk minder belangrijk dan ik. Bij een maaltijd moet vlees zitten, liefst 150 gram pp. Dat heb ik al terug weten te brengen tot samen 250 gram. Hij lust geen vis en vegetarische gerechten vindt hij saai. Ik eet dus altijd vis of vegetarisch als ik alleen eet en soms eet hij een stuk vlees en ik vis of een vega-schijf.
Wat groenten betreft wil hij ook minder groenten dan ik. Wat ik vaak doe, is los nog wat rauwe groenten erbij, zoals paprika, een salade, sla, tomaat, komkommer, etc. En als het dan op tafel staat, eet mijn vriend daar ook wel een beetje van, dus hij gaat wel gezonder eten door mij.
Toen hij thuis woonde, lustte hij ook minder dan nu. Sommige gerechten maak ik gewoon voor hem, zoals bepaalde ovenschotels, wokgerechten, maaltijdsalades, chili con carne, risotto en vindt hij nu wel lekker.
Hij koopt ook vaak grote koeken en als hij langs een oliebollenkraam komt, wil hij een oliebol. Vroeger deed ik altijd mee, maar nu zeg ik ook wel eens: nee of ik neem alleen in het weekend zo'n grote koek. Ik koop ook vaak wat kleinere koekjes voor mezelf.
Op deze manier eet ik wat gezonder dan mijn vriend en kunnen we toch allebei eten wat we lekker vinden. Het is wel eens lastig ja.

Edit: ik ben wat vaker eerder thuis dan mijn vriend, dus kook ook vaker. Hierdoor heb ik wel meer invloed op het eten, maar ik probeer wel altijd rekening te houden met zijn smaak, maar neem bijvoorbeeld wel wat meer groenten dan hij zou doen..

Wij doen samen boodschappen en wij beslissen samen wat er gegeten wordt; soms iets voor de een, soms iets voor de ander ook.

Wie er bij ons zin heeft in koken gaat koken. Wel maak ik op zondag altijd een weekschema, waar ook hij de mogelijkheid heeft wat dingen op te noemen die hij wel eten. Hier wordt af en toe nog wel in verschoven maar sinds we dit doen eten we een stuk gezonder!

Bij ons is het andersom, ik ben eerder thuis dan mijn vriend en kook veel gezonder dan hij deed toen hij alleen woonde. Hij dacht ook een heleboel dingen niet te lusten, maar zijn moeder kan gewoon niet lekker koken (daar krijg je op zondag droge rijst, kipnuggets en wat gewokte groenten zonder saus of iets dergelijks als maaltijd) en nu eet hij dus heel veel dingen gewoon die hij dacht niet te lusten. Mijn vriend is dus afgevallen sinds we samenwonen, maar dat is ook totaal niet erg!

Kan je niet zorgen dat je een redelijk gezonde basis in de koelkast hebt liggen, ik kan me niet voorstellen dat je vriend er moeite mee heeft om olijfolie te pakken ipv roomboter als het alle twee in huis is, dan kan hij op de dagen dat jij er niet bent zijn geliefde roomboter pakken, dat je gewoon zorgt dat er de nodige rauwkost in huis is, als je dan die week weinig thuis eet dan kan je dat altijd nog als tussendoortje opeten. En echt apart koken, of alle twee alleen pasta eten en verder een hele andere maaltijd vind ik niet gezellig, maar als mijn vriend biefstuk eet dan eet ik vegetarisch en als hij een hamburger eet dan eet ik vaak een stukje witvis, verder eten we dan wel gewoon hetzelfde. Dat is gewoon een kwestie van 2 koekenpannetjes op het fornuis en niet echt een grote moeite, zorg gewoon dat er genoeg dingen die jij wel graag eet apart verpakt in de diepvries liggen, zodat hij er makkelijk iets voor je uit kan pakken!

OW vreselijk zeg! Ik herken het niet dat mijn vriend niet veel lust en ongezond eet. Het tegenover gestelde juist, hij houdt net als ik van gezond eten.

Wat ik wel altijd had met mijn ex was dat hij niks luste wat ik wel lekker vind! Dus er was weinig keus met eten maken en we aten ook vaak hetzelfde ik vond dat echt storend.

Het ligt waarschijnlijk aan de manier jou vriend is opgevoed qua voeding. Dat leer je niet zomaar af... Misschien moet je eens een recept zoeken wat en gezond is en ingredienten bevatten die je vriend ook lekker vind.,.

Oh, heel herkenbaar. Mijn vriend is ook een zeikerd want die lust niks.

Bij ons gaat het vrij gemakkelijk eigenlijk. wE lusten allebei wel zo'n beetje alles eigenlijk.
Meestal kook ik en beslis ik ook wat we eten, maar vaak ook samen of hij als hij gaat koken...
Ik kook nu vaker, omdat ik wat meer thuis ben.
van daag is hij overdag aan het werk en heb ik restjes in de vriezer die ik nu mooi kan eten.
Hij een prakje en ik een.

We eten over het algemeen wel gezond, soms doen we eens iets wat ongezonder is, maar ik probeer wel vaak over groente door heen te gooien.. en het vlees verpak ik zelf al tot 2 stukjes in de diepvries. Anders is de verleiding wel groter om 2 stukken vlees te nemen bijvoorbeeld, als het per 4 verpakt is in de supermarkt.

wij zijn ook een raar stel op dit gebied. Ik ben meer van de pasta's, rijst en ander buitenlands eten. En mijn man is echt een hollandse, vind alleen hollands eten lekker. We zijn wel allebei gek van soepen, kip en vlees. Dus ook genoeg in te varieren.
Nu maak ik elke week een weekmenu en ik doe (de meeste) boodschappen.
Maar als hij zegt: ik heb deze week zin in boerenkool. Prima haal ik dat, dan eet hij twee dagen boerenkool en maak ik iets voor mijzelf klaar. Ik vind apart koken helemaal niet ongezellig. Heb liever dat we allebei normaal lekker eten dan dat er 1 zit te mokken of met lange tanden zit te eten.
Mager koken doen we wel, ook zoutloos etc. Daar zijn we beiden wel over eens. Ik kook als ik vrij ben (3 dagen) en hij dus de andere 4 dagen. Gaat prima zo.

Maar als ik weer eens een afvalpoging doe dan hoor ik hem wel eens zuchten 'Ja zeg, ik hoef toch niet af te vallen?' hoor ik dan geregeld. Maar dat heeft meer te maken dan met weinig chips etc in huis halen terwijl hij daarin wel een vreetzak is.

Jullie vinden vast wel een oplossing, misschien is het ook een kwestie van wennen en elkaars eetpatroon accepteren. Toch zou ik de roomboter wel proberen te skippen. Zo op brood ok, maar mee koken. Is ten eerste duur maar ook niet echt mager koken. Maar als je vriend niet anders gewend is, is het moeilijk om daar vanaf te komen. Zou wat vaker zeggen: probeer eens dit... Of doe het voor.