Quarterlife crisis

Ik lees hier regelmatig dat mensen ontevreden zijn met hun leven, er even doorheen zitten, zich afvragen of dit het nu is, het gevoel hebben dat er iets mist etc.

De quarterlife crisis, hebben jullie daar last van?

Identiteitscrisis

De quarterlife crisis (ook wel de dertigersdip of het dertigersdilemma genoemd) treft mensen tussen hun 22e en 35e levensjaar. Het is een typisch westers fenomeen. De westerse, geïndividualiseerde cultuur vormt een goede voedingsbodem voor het ontstaan van de quarterlife crisis. In essentie is de quarterlife crisis een identiteitscrisis die voorkomt uit een onduidelijkheid over wie je bent en waar je naar toe wilt in je leven.

De quarterlife crisis gaat vaak gepaard met gevoelens van onrust, onzekerheid, spanningsklachten (hoofdpijn, last van spieren, oververmoeidheid, prikkelbaarheid), somberheid en twijfels over de toekomst.

Ja, ik herken mezelf hier wel een beetje in.

Smikkell schreef:Ik lees hier regelmatig dat mensen ontevreden zijn met hun leven, er even doorheen zitten, zich afvragen of dit het nu is, het gevoel hebben dat er iets mist etc.

De quarterlife crisis, hebben jullie daar last van?

Identiteitscrisis

De quarterlife crisis (ook wel de dertigersdip of het dertigersdilemma genoemd) treft mensen tussen hun 22e en 35e levensjaar. Het is een typisch westers fenomeen. De westerse, geïndividualiseerde cultuur vormt een goede voedingsbodem voor het ontstaan van de quarterlife crisis. In essentie is de quarterlife crisis een identiteitscrisis die voorkomt uit een onduidelijkheid over wie je bent en waar je naar toe wilt in je leven.

De quarterlife crisis gaat vaak gepaard met gevoelens van onrust, onzekerheid, spanningsklachten (hoofdpijn, last van spieren, oververmoeidheid, prikkelbaarheid), somberheid en twijfels over de toekomst.

Daar heb ik al mijn hele leven last van. Heb gewoon een eeuwig durende-life-crisis.

Oh ja hoor en ik ben niet eens dertig!

Ja ik herken mij hier heel erg in. Ik weet totaal niet wat ik wil, voel mij vaak eenzaam, tegelijkertijd ook niet de puf om dingen te ondernemen, vaak somber en boos.

Gelukkig gaat het iets beter dan paar maanden geleden.

Roza schreef:

Smikkell schreef:Ik lees hier regelmatig dat mensen ontevreden zijn met hun leven, er even doorheen zitten, zich afvragen of dit het nu is, het gevoel hebben dat er iets mist etc.

De quarterlife crisis, hebben jullie daar last van?

Identiteitscrisis

De quarterlife crisis (ook wel de dertigersdip of het dertigersdilemma genoemd) treft mensen tussen hun 22e en 35e levensjaar. Het is een typisch westers fenomeen. De westerse, geïndividualiseerde cultuur vormt een goede voedingsbodem voor het ontstaan van de quarterlife crisis. In essentie is de quarterlife crisis een identiteitscrisis die voorkomt uit een onduidelijkheid over wie je bent en waar je naar toe wilt in je leven.

De quarterlife crisis gaat vaak gepaard met gevoelens van onrust, onzekerheid, spanningsklachten (hoofdpijn, last van spieren, oververmoeidheid, prikkelbaarheid), somberheid en twijfels over de toekomst.

Daar heb ik al mijn hele leven last van. Heb gewoon een eeuwig durende-life-crisis.

Ik wilde precies hetzelfde typen zou inmiddels niet meer weten waar ik een naam aan moet geven, ik heb die klachten altijd al gehad.

Erin schreef:Oh ja hoor en ik ben niet eens dertig!

'treft mensen tussen hun 22^e en 35^e levensjaar'

Zelda schreef:

Roza schreef:

Smikkell schreef:Ik lees hier regelmatig dat mensen ontevreden zijn met hun leven, er even doorheen zitten, zich afvragen of dit het nu is, het gevoel hebben dat er iets mist etc.

De quarterlife crisis, hebben jullie daar last van?

Identiteitscrisis

De quarterlife crisis (ook wel de dertigersdip of het dertigersdilemma genoemd) treft mensen tussen hun 22e en 35e levensjaar. Het is een typisch westers fenomeen. De westerse, geïndividualiseerde cultuur vormt een goede voedingsbodem voor het ontstaan van de quarterlife crisis. In essentie is de quarterlife crisis een identiteitscrisis die voorkomt uit een onduidelijkheid over wie je bent en waar je naar toe wilt in je leven.

De quarterlife crisis gaat vaak gepaard met gevoelens van onrust, onzekerheid, spanningsklachten (hoofdpijn, last van spieren, oververmoeidheid, prikkelbaarheid), somberheid en twijfels over de toekomst.

Daar heb ik al mijn hele leven last van. Heb gewoon een eeuwig durende-life-crisis.

Ik wilde precies hetzelfde typen zou inmiddels niet meer weten waar ik een naam aan moet geven, ik heb die klachten altijd al gehad.

Oh dat ligt dus niet aan mij! Hahaha.

Hier zie je daar gaan we al! Zo herkenbaar dat ik hele stukken van zinnen oversla!

Deze klachten zijn dusdanig vaag dat iedereen zich daar volgens mij wel min of meer in herkent.

SuperGrover schreef:Deze klachten zijn dusdanig vaag dat iedereen zich daar volgens mij wel min of meer in herkent.

+1

SnowWhite schreef:

SuperGrover schreef:Deze klachten zijn dusdanig vaag dat iedereen zich daar volgens mij wel min of meer in herkent.

+1

Precies, en volgens mij is het wel verklaarbaar dat je op die leeftijd soms last hebt om richting te vinden. Je moet allerlei beslissingen maken die de toekomst bepalen zoals werk, studie, gezin, woning, etc. Dat is best lastig, helemaal omdat je als kind/puber nog niet zulke keuzes hoeft te maken en ze nu 'ineens' gemaakt moeten worden.

SnowWhite schreef:

SuperGrover schreef:Deze klachten zijn dusdanig vaag dat iedereen zich daar volgens mij wel min of meer in herkent.

+1

Jammer. Dacht ik mezelf ook eens in een hokje te kunnen stoppen

Ik heb vooral het gevoel dat ik niet zo lang meer jong ben, en nog zo ontzettend veel wil doen voordat ik ga settelen. En dan ook nog allemaal dingen die niet tegelijkertijd kunnen. Ik wil bijvoorbeeld veel reizen, lange periode, maar ook carriere opbouwen. Dat gaat niet echt makkelijk samen.

Ik heb vanaf dat ik een jaar of 21 ben wel periodes van grote onrust. Ik denk dat het een langdurige fase is, die pas overgaat wanneer je ergens in de 40 bent.

Niet meer herkenbaar. Heelijk gescheiden en eindelijk een leuke baan met studie. En die stomme zeikende vrienden schop ik eindelijk mijn leven uit. Ik heb me jaren zo crisisachtig moeten voelen maar nu, voor mijn 30ste is het eindelijk over.

Ik vraag het me weleens af, waar ik het allemaal voor doe. Ben al jaren moe van mezelf.

Bacio schreef:Ik heb vooral het gevoel dat ik niet zo lang meer jong ben, en nog zo ontzettend veel wil doen. En dan ook nog allemaal dingen die niet tegelijkertijd kunnen. Ik wil bijvoorbeeld veel reizen, lange periode, maar ook carriere opbouwen. Dat gaat niet echt makkelijk samen.

+1.

Ik moet ineens aan dat liedje van Doe Maar denken: "Is dit alles, oehoehoehoe"

Want dat vraag ik mij inderdaad wel eens af, of 'dit' alles is: gesetteld, huis, hypotheek, vaste vriend, vaste baan, vaste routine.. Soms voel ik me wel eens gevangen of vastgeroest of hoe je het ook moet/wilt noemen. Dan vliegt het me wel eens aan ja. Maar over het algemeen ben ik best tevreden met mijn leven zoals dat nu is.

Zit momenteel (weer) in deze fase. Helaas dus erg herkenbaar.

Break Of Day schreef:Ik moet ineens aan dat liedje van Doe Maar denken: "Is dit alles, oehoehoehoe"

Want dat vraag ik mij inderdaad wel eens af, of 'dit' alles is: gesetteld, huis, hypotheek, vaste vriend, vaste baan, vaste routine.. Soms voel ik me wel eens gevangen of vastgeroest of hoe je het ook moet/wilt noemen. Dan vliegt het me wel eens aan ja. Maar over het algemeen ben ik best tevreden met mijn leven zoals dat nu is.

Daarom snap ik nooit zo goed waarom mensen zo jong al willen settelen. Dan is t helemaal moeilijk om ineens het roer om te gooien.

Voor mij ook erg herkenbaar, ik had dit een paar jaar geleden heel erg. Ik zat in een sleur, had een stomme baan waar ik 1) onder mn niveau werkte en 2) ik op een gegeven moment gewoon echt nauwelijks iets te doen had, resultaat: een bore-out, woonde in een plaats waar bijna al mn vrienden weg waren gegaan en waar genoeg mensen woonden die ik niet tegen wilde komen. Verder wist ik niet wat ik wilde qua werk en was mijn toekomst één grote wazige vlek. Ik heb toen besloten het roer volledig om te gooien. Ik heb mijn biezen gepakt en ben naar de andere kant van het land verhuisd, waar ik toen nog niemand kende en geen baan had. Nu, 2,5 jaar later, ben ik nog altijd blij dat ik deze keuze heb gemaakt! Het heeft me echt een nieuwe boost gegeven, ik heb hier mn draai gevonden, ik heb een vaste baan en nieuwe vriendschappen.

Een jaar geleden herkende ik me zelf daar ook zoooo ontzettend in.

Ik wist niet wat ik wilde met mijn leven, wat ik deed wilde ik zeker niet blijven doen en stiekem wilde ik toch graag een HBO studie gaan doen.

Na lang wikken en wegen toch besloten om er voor te gaan, en nu ben ik verhuisd, nieuwe bijbaantje, een leuke studie en leuke nieuwe mensen leren kennen. Ik zou echt nooit meer terug willen!

Bacio schreef:

Break Of Day schreef:Ik moet ineens aan dat liedje van Doe Maar denken: "Is dit alles, oehoehoehoe"

Want dat vraag ik mij inderdaad wel eens af, of 'dit' alles is: gesetteld, huis, hypotheek, vaste vriend, vaste baan, vaste routine.. Soms voel ik me wel eens gevangen of vastgeroest of hoe je het ook moet/wilt noemen. Dan vliegt het me wel eens aan ja. Maar over het algemeen ben ik best tevreden met mijn leven zoals dat nu is.

Daarom snap ik nooit zo goed waarom mensen zo jong al willen settelen. Dan is t helemaal moeilijk om ineens het roer om te gooien.

Nou ja, zo jong ben ik niet meer, word dit jaar 34

Bacio schreef:Ik heb vooral het gevoel dat ik niet zo lang meer jong ben, en nog zo ontzettend veel wil doen voordat ik ga settelen. En dan ook nog allemaal dingen die niet tegelijkertijd kunnen. Ik wil bijvoorbeeld veel reizen, lange periode, maar ook carriere opbouwen. Dat gaat niet echt makkelijk samen.

Dit, en dan wil ik ook nog een nieuwe studie gaan doen en eigenlijk ook voor mn 30e echt wel al een kindje hebben en een mooi huis maar ja het gaat niet allemaal samen dus keuzes maken :p.