Toekomstdingen niet aandurven met crisis/komende jaren

Je hoort het overal, er is (nog steeds) crisis in Nederland. Als alles uit het regeerakkoord doorgezet gaat worden, gaat er vanaf 2014 nog veel meer veranderen en zal iedereen er een hoop qua geld en voorzieningen op achteruit gaan. Ik las er dat er al 11% minder kinderen geboren worden, omdat mensen het niet kunnen betalen, of het niet aandurven.

Houdt dat jouw toekomst tegen, de crisis en de komende tijd die er aan gaat komen? Of neem je gewoon het risico, en zie je dan wel weer of je het gaat redden of niet?

Ik hou er zeker wel rekening mee, paniekhaas als ik ben, ik kan er niet zomaar instappen van ach ja het zal wel goedkomen. Ik denk ook niet dat wij aan een tweede begonnen waren als we deze bezuinigingen geweten hadden.

Ik zal ook niet snel echt dure dingen gaan kopen die ik niet echt nodig heb nu. Ik zet het dan liever apart voor die tijd. Maar ik denk niet dat het echt zover gaat komen allemaal want de achterban van die partijen is er ook echt fel tegen toch?

Ik denk/hoop dat het niet zo extreem zal worden, maar ik denk wel dat er veel zal gaan veranderen en dat het echt duurder zal gaan worden allemaal. Duurder dan dat het nu is.

---

Voor zover ik het kon horen, met een zingende peuter erbij, is dat de tweeverdieners met een modaal inkomen en een gezin er juist 2% op vooruit zouden gaan..dus laat maar komen dat geld hahahaha want volgens mij vallen wij binnen die groep.

Nee, sinds mijn grootste nachtmerrie waar is geworden, werkloos worden, leef ik met de dag. Wat vandaag niet komt, komt morgen wel. En als het niet meer lukt, dan ben ik in ieder geval niet de enige. Ik leef nu en ga me niet meer bezig houden met wat morgen misschien wel kan komen. Kan ik wel doen, maar ik heb bewezen daarvan een ontzettend negatief en niet leuk persoon te worden.

Ik snap dat mijn tijd gaat komen, maar ik wil het gewoon nu allemaal

Voordat jullie gingen samenwonen, woonde hij er alleen toch?

Ik denk dat we -zoals na elke crisis- wel weer een aantal vette jaren tegemoet gaan over een tijdje. Persoonlijk heb ik er niet veel last van. Ingenieurs is altijd al een tekort aan geweest en de crisis heeft daar nog weinig aan veranderd. Wel zijn bedrijven iets voorzichtiger, maar zelfs nu ik niet op zoek ben word ik met enige regelmaat benaderd of ik niet wil switchen.
Wel zit er een stukje bewustwording bij. Nu heb ik altijd al op safe gespeeld. Heb overwogen een huis te kopen bijvoorbeeld, maar durfde het toch niet aan in mijn eentje op dit moment. Spelen veel meer factoren in dan alleen die crisis, weet niet of ik het anders wel gedaan had.

Maura schreef:Voordat jullie gingen samenwonen, woonde hij er alleen toch?

Ja, dat klopt. Hij heeft het huis op zijn salaris gekocht

Ik hoop ook echt dat er hierna weer wat betere jaren zullen gaan kopen maar ik vrees eigenlijk het ergste....ik verwacht bijv. niet dat opeens alles dan weer goedkoper wordt of dat ik dan opeens zoveel meer ga verdienen.

Het enige wat ik wilde doen en wat nu uitgesteld is, is een wereldreis maken. Ik wil er echt tussen de 6 maanden en een jaar tussenuit om te reizen. Maar dat betekent dat ik een gat op mijn CV heb en misschien moeilijker een baan kan krijgen. Dus nu kijk ik over een half jaartje (als mijn vriend en ik afgestudeerd zijn) verder en dan zien we wel.

Pippa schreef:

Maura schreef:Voordat jullie gingen samenwonen, woonde hij er alleen toch?

Ja, dat klopt. Hij heeft het huis op zijn salaris gekocht

En hij heeft geen slecht salaris, heb ik begrepen. Met zo nu en dan een leuke bonus? En jij hebt een leuke baan en als deze vervalt is er nog steeds zijn loon? Dan zou het toch ergens mogelijk moeten zijn, om in dat ene kinderkamertje een kindje te huisvesten?

Ik weet wel dat ik niet in andersmans portomonnee kan kijken. Maar het lijkt mij niet onmogelijk. Snap wel dat er liever een ander huis wordt aangekocht met de gedachte om het gezin verder uit te breiden. Maar hij kon het op één loon betalen, hij heeft nu een tweede loon, jouw loon erbij, er is een kamer over en wie zegt dat het in 2015 niet opeens heel erg veel beter gaat met ons land en de huizenmarkt dusdanig aantrekt dat jullie niet met verlies verkopen?

Ik ben positief gestemd, vandaag.

Ja, en dat is dus wat hij niet aandurft. Want wat als dat niet zo is.

Big hug for you, Pippa! Snap helemaal dat je baalt als een stekker.

Ah, thanks

Ik snap het helemaal. Mijn ouders hebben destijds voor hetzelfde dilemma gestaan. Omdat het toen ook geen vetpot was in Nederland. Mijn moeder had liever gehad dat mijn broertje en ik maar een jaar zouden verschillen, maar dat is toch drie jaar geworden.

Als er nu een kans is dat hij over twee maanden daadwerkelijk zijn baan verliest, zou ik er inderdaad niet voor kiezen om nu de pil te laten staan. Maar als dat niet aan de orde is, dan zou ik het omwille van het huis 'het' niet uitstellen. Het kan dat hij zijn baan verliest, dat hij de extra's verliest, dat het langer duurt voor hij een baan vindt. Maar hoe reeel is het om te zeggen dat je dan alles verliest?

Een jaar geleden werd ik werkloos en met de huidige economie wist ik dat ik niet snel meer aan het werk zou komen. Maar ik ben schuldvrij. Het is niet makkelijk geweest, dat beken en erken ik ook, maar ben me opeens wel weer ontzettend bewust wat een mens zoal kan doorstaan, voor het daadwerkelijk misgaat.

We zullen zien wat de tijd gaat doen...

Met de tijd komt het wel goed, Pippa.

Als ik het moet geloven zitten we al jaren in recessie/crisis. En daar heb ik toch echt weinig last van gehad. Ik zap daarom nu al standaard door bij het nieuws dat over de crisis gaat en sluit ik mezelf af voor discussies over de crisis. Want we weten niet wat het volgend jaar wordt. Wonderen geloof ik niet in, maar wel in dat het weer beter wordt.

Leuk vakantie, moet ik ook eens gaan doen. Volgend jaar is het 12 jaar geleden. Maar ik hou niet van vakantie in het buitenland of van huis af.

Weet je, het is zwaar, maar soms moet je geduld hebben. Om mij heen is ook iedereen gelukkig getrouwd en krijgen ze kindjes na kindjes. Bij mij is er niets wat daarop lijkt. Ergens moet je een manier vinden om ermee om te gaan dat je (nog) niet krijgt wat je wilt. Tel de zegeningen die je NU hebt. Leef vandaag niet in de toekomst. (zeg ik ook tegen mezelf)

Ik droom gewoon graag over de toekomst

Niet echt. Wel merk ik op mijn werk dat er flink bezuinigd gaat worden. Ik werk in de zorg en nu gaan ze vanaf januari de dagdiensten er uit gooien, wat gaat betekenen dat ik alleen maar 's avonds aan het werk ben straks. Hier baal ik als een stekker van en ben daarom van plan om er nog een studie naast te gaan doen in deeltijd. Ik heb al een vast contract voor onbepaalde tijd, maar ik merk dat ik in het vervolg echt niet alleen in de avonden wil blijven werken.