lijnrecht tegenover elkaar staan

Als puur dát je punt is dan zullen jullie daarover moeten praten lijkt me. Wij liggen gelukkig heel erg op 1 lijn maar als het eens voorkomt dat dat niet zo is dan praten we erover en komen we samen tot een oplossing en dat is meestal de gulden middenweg. Maar als je beiden erg koppig bent en vind dat jij als enige gelijk hebt, dan zal dat heel moeilijk worden en gaan jullie nog heel vaak botsen lijkt me. Dat lijkt me niet zo fijn in een relatie eerlijk gezegd. Hoe lang zijn jullie al samen en zijn die 'problemen' er altijd geweest of voornamelijk nu jullie een kindje hebben?

Het is inderdaad een onbenullig voorbeeldje, maar kennelijk wel ernstig genoeg om er problemen over te maken met elkaar want jij vreet je op als ze er weer in zit. Probeer jezelf voor te houden op het moment als ze er weer in zit dat het inderdaad onbenullig is, misschien zakt het dan een beetje bij je.

Het feit dat je die loopstoel aankaart gaf voor mij aan dat je dit wel degelijk een groot probleem vindt. Maargoed, het was een voorbeeld, en dan blijf ik verder bij mijn standpunt: Laat ook je man maar zijn manier van opvoeden waarmaken. Hij is evengoed de ouder en hij heeft evengoed inspraak in de manier waarop jullie kindje opgevoed wordt. Wat ik ervan begrijp is hij een stuk losser dan jij bent, hij laat de teugels meer vieren. Maar dat is nou echt niet slechter dan de rust en regelmaat die jij voor ogen hebt. En bedenk: op deze manier vullen jullie elkaar misschien wel perfect aan in de opvoeding van jullie dochtertje.

Die loopstoel was even een heel makkelijk probleem om uit te leggen, tegen andere dingen waar we tegenaan lopen is niet zo zwart-wit als dit probleem, daarom heb ik die loopstoel er even uitgepikt.

We zijn 5 jaar samen en dit soort problemen zijn er altijd wel geweest, maar heb ik nooit direct als een probleem ervaren. Nu met onze dochter vind ik het wel een probleem en dat zal waarschijnlijk komen omdat zij een stuk belangrijker is voor ons allebei dan de onbenullige dingen van eerder. Dit illustreert m.i. ook weer dat we allebei het beste met onze dochter voor hebben.

Ik bedenk me nu dat een deel van het probleem waarschijnlijk ligt bij de koppigheid van ons allebei, maar ook bij het nodige temperament waar wij allebei over bezitten (en ik waarschijnlijk nog iets meer dan hij). Als je dan per ongeluk in een verhitte discussie belandt is het veel moeilijker om toe te geven dan wanneer je een rustig gesprek voert. We moeten ervoor zorgen dat we die verhitte discussies uit de weg gaan. Ik denk dat het dan al een stuk beter wordt.

Zo, dan lever dit topic toch nog een goed punt op. Misschien niet iets waar iemand mee aan is komen dragen, maar dankzij de posts ga ik wel over dingen na denken en kom je toch weer tot andere inzichten.

Al snap ik je punt wel Dromertje, en dat kan inderdaad ook heel vervelend zijn.
Het is inderdaad maar net hoe je er zelf mee om gaat.
Wij hebben hier al tijden zo'n heerlijk meningsverschil over het feit dat ons zoontje zichzelf in slaap huilt, of niet.
Mijn man loop standaard heen zodra hij wat hoort, ik laat hem gerust even liggen, omdat ik denk dat hij dit nodig heeft.
Dus nu, tussen de middag huilt hij zichzelf even in slaap, en 's avonds heeft hij de luxe dat hij a la minute de speen krijgt.
Het zij zo, als mijn man maar niet verwacht dat ik dan bij elk geluidje heen loop, is het goed.
En als het maar niet te verwarrend word voor je kind(eren) dan hoeft er geen probleem te zijn.

Voor ons zoontje geboren was heb ik me helemaal suf gelezen in al die blaadjes en dacht ik alles wel te weten. Maar mijn man, die al die dingen niet gelezen had, had natuurlijkook een mening.

We hebben ook wel eens gehad dat we lijnrecht tegenover elkaar stonden. Laten we hem wel huilen (zijn mening) of niet (de mijne). Tsja dat waren dingen waar we allebei heel stellig in waren. Maar wie zegt dat ik een betere ouder ben omdat ik al die ubermoederblaadjes had gelezen. Achteraf bleek zijn methode zelfs te werken met het laten huilen.

Tuurlijk hebben we wel eens discussie over dingen waar we het niet over eens zijn. Maar hij heeft net zoveel te zeggen over J.esper als ik. Ik wil ook geen punt maken van al die luttelige dingen ook al vind ik soms dat ik gelijk heb. J.esper blijft hetzelfde lieve gelukkige jochie en op deze manier blijft het ook gewoon gezelliger.