Couveuse mamma's

Susan schreef:Ik snap ook wel dat het anders is, maar Cupcake heeft waarschijnlijk puur naar de openingspost gekeken en niet naar het verhaal erachter en dat kun je haar ook niet kwalijk nemen, vind ik. Ik zou het niet leuk vinden als ik mijn verhaal zou doen en er zou zo worden gereageerd.

Ik heb mijn verhaal ook weggehaald. Natuurlijk snap ik dat het anders is en cupcake en de andere die gereageerd hebben ongetwijfeld ook. Maar als ik het idee had dat Lejow het vervelend zou vinden om te lezen had ik het niet neergezet. Ik zit niet zo te wachten op reacties dat iemand er kriegel van wordt van mijn verhaal.

Ik begrijp je punt hoor Euc. Tuurlijk is het anders om met 30 weken te bevallen ipv 35 zoals bij mij. Sowieso had ik al weeen op 22 weken dus de kans dat het een vroeggeboorte werd was reeel. Je houdt er dan een soort van rekening mee, maar als de weken verstrijken vervaagt dit wel weer... Ik vind het wel enigszins misplaats in dit topic omdat Lejow vraagt om couveusemama's ... ik zie nergens staan couveusemama's van kindjes die tot 30 weken zijn geboren oid. Ze vraagt naar ervaringen en ik denk dat de moeder die een kind met 35 weken,36 weken hebben gekregen ook wel begrijpen dat een kind op 30 weken minder kansen heeft een daar meer stressfactoren aan hangen dan als je steeds dichter bij de 40 weken komt.

Naast. O. lag een jongetje geboren met 25.2 week. Die moeder zei altijd tegen mij, dat ze zooo jaloers als ze O. zag liggen. Ze wist niet of haar kindje dat ooit ging bereiken.... Hoewel ik echt een klap heb gekregen van de bevalling en de hele periode van ons zieke mannetje erom heen zijn die woorden nooit vergeten... Ik heb laatst contact met haar gehad toen ik haar tegen kwam in het ziekenhuis.. Haar mannetje doet het hartstikke goed en is helemaal gezond... Gelukkig maar!

Hopelijk voelen jullie je niet aangevallen door mijn post. Dit is namelijk helemaal niet de bedoeling. Ik bedoel ook niet dat sommige verhalen minder heftig zijn dan andere, iedereen ervaart hun situatie als heftig. Ik kon me eucs gevoel voorstellen omdat ik hier in de omgeving merkte dat de vroeggeboorte makkelijk afgedaan werd. Daarbij heb ik het misschien als extra heftig ervaren ivm eigen ziekenhuisopname waardoor ik erg veel heb gemist van mijn kleine meid.


Nogmaals mijn excuses als mensen zich aangevallen voelde door mijn post.

Tania schreef:

Susan schreef:Ik snap ook wel dat het anders is, maar Cupcake heeft waarschijnlijk puur naar de openingspost gekeken en niet naar het verhaal erachter en dat kun je haar ook niet kwalijk nemen, vind ik. Ik zou het niet leuk vinden als ik mijn verhaal zou doen en er zou zo worden gereageerd.

Ik heb mijn verhaal ook weggehaald. Natuurlijk snap ik dat het anders is en cupcake en de andere die gereageerd hebben ongetwijfeld ook. Maar als ik het idee had dat Lejow het vervelend zou vinden om te lezen had ik het niet neergezet. Ik zit niet zo te wachten op reacties dat iemand er kriegel van wordt van mijn verhaal.

+1 precies mijn gedachte.

Dat kriegel worden heeft niets met het verhaal te maken, maar met het feit dat het verhaal vergeleken wordt met een ander verhaal.
Ik zat na de geboorte van mijn zoon ook weleens aan het bed van een pasbevallen moeder die klaagde over haar enorm zware kraamtijd, want de borstvoeding kwam maar moeilijk op gang en het was toch wel druk, zoveel bezoek.

Tja, dat vond ik niet erg, want een geboorte is heftig en een kraamtijd kan zwaar zijn, zelfs als het in mijn ogen de meest fantastische kraamtijd is die je je kunt wensen. Maar dat doet niet af aan het feit dat het dus best heftig en zwaar kan zijn voor die persoon. Maar, als iemand dus die twee dingen met elkaar gaat vergelijken, dán word ik daar enigzins kriegel van.

Alhoewel dat niet helemaal waar is, bedenk ik me nu, ik kan slecht tegen gemiep als 'maar mijn schoonmoeder kwam te vaak langs en ik heb mijn kind pas na een half uur kunnen zien en de kraamverzorgster was ook al niet aardig'. Als iemand dat tegen mij doet, irl, dan maak ik daar iig korte metten mee ligt aan de persoon hoor, maar ik kan slecht tegen geklaag om niets. Iemand in mijn omgeving diende een klacht in tegen de kraamverzorgster omdat het arme kind tegen de baby had gezegd 'ik vind jou zó lief, ik neem je mee naar huis'. Dat soort gemiep. Als je niets beters hebt om je druk om te maken.....Van die mensen die zich 5 jaar later nog druk maken om het feit dat ze zelf niet het eerste flesje hebben kunnen geven maar dat de verpleegster dat deed, enzo.

Ik had dat ook op het forum voor couveusekinderen, van die mensen die daar 7 jaar later nóg dagelijks meeschreven en álles van hun kind linkten aan de vroeggeboorte, ook volslagen normale zaken die elk kind heeft of meemaakt, maar bij hen kwam het állemaal door de vroeggeboorte, snap ik nog steeds niet, ik ben er zelf zelden mee bezig, de eerste 1,5/2 jaar vanzelfsprekend wel, maar nu al jaren niet meer.

Ik begrijp je punt Euc. Alleen die ene week verschil Tussen C.iske en J. anneman maakte al een heel groot verschil.

Maar toch kan ik mee heel goed vinden in de gevoelens van Lejow, al was C.iske al 34 weken.
Hersenscans werden niet gemaakt omdat na de 34 weken de kans op een hersenbloeding afneemt maar aqls dat benoemd wordt wordt je toch ook weer bang voor. Wat als ik wel korter zwanger was en hij dus wel een hersenbloeding krijgt.

Zeker als je nog nooit kinderen hebt gehad en al helemaal niet stil hebt gestaan bij een "vroeggeboorte" kan zo'n eerste periode nogal heftig zijn en kunnen veel gevoelens en angsten overeen komen.
Misschien kun je het niet vergelijken maar als je het niet allebei hebt meegemaakt heb je ook geen vergelijkingsmateriaal maar kun je wel misschien het gevoel herkennen.

Oh, dat ook zeker wel. Ik heb een vriendin dit met 34 weken is bevallen, en hoewel wel minder heftig dan bij mijn zoon was het zeker wel heel erg heftig. Dat zeg ik ook niet. De zorgen enzo zijn grotendeels hetzelfde. En toch vind ik weer dat 34 weken iets anders is dan 36 weken (wat in mijn ogen eigenlijk niet eens te vroeg is heel fout vast, maar dat is voor mij gewoon op tijd, helemaal als zo'n kind dan 2800 gram weegt).

Wat ik mij afvraag(en is misschien een hele domme vraag), maar hebben kindjes die te vroeg zijn geboren later meer kans op een te vroeg geboren kindje? Of heeft dat helemaal geen invloed?

Monte schreef:Wat ik mij afvraag(en is misschien een hele domme vraag), maar hebben kindjes die te vroeg zijn geboren later meer kans op een te vroeg geboren kindje? Of heeft dat helemaal geen invloed?

Dat ligt aan de oorzaak. Wat ik had, zwangerschapsvergiftiging, kan wel erfelijk zijn. En ook wat andere oorzaken ook. Maar een infectie of spontaan gebroken vliezen zijn bijv. niet erfelijk. Er zijn zoveel redenen waarom een baby te vroeg kan komen, sommige zijn wel erfelijk en andere niet.

Eucalypta schreef:

Monte schreef:Wat ik mij afvraag(en is misschien een hele domme vraag), maar hebben kindjes die te vroeg zijn geboren later meer kans op een te vroeg geboren kindje? Of heeft dat helemaal geen invloed?

Dat ligt aan de oorzaak. Wat ik had, zwangerschapsvergiftiging, kan wel erfelijk zijn. En ook wat andere oorzaken ook. Maar een infectie of spontaan gebroken vliezen zijn bijv. niet erfelijk. Er zijn zoveel redenen waarom een baby te vroeg kan komen, sommige zijn wel erfelijk en andere niet.

Dank je, ik vroeg me het af omdat ik zelf ook te vroeg geboren ben. Maar mijn broer kwam ook te vroeg(1 maand maar) en ik zelf ben met 30-32 weken geboren(waarschijnlijk 32), dus dan zou mijn moeder misschien iets erfelijks kunnen hebben?(omdat zowel mijn broer als ik te vroeg kwamen)

Omdat ik het toch wel fijn vind om wat vergelijkende verhalen te lezen, waar ik misschien steun uit kan halen, of kan lezen wat me allemaal te wachten kan staan, heb ik wat vragen aan de mamma's van couveuse kindjes..

- In welke zwangerschapsweek is jouw kindje geboren? J is geboren met 30 weken en 6 dagen, nadat ik waarschijnlijk een week lang kleine beetjes vruchtwater heb gelekt en dus waarschijnlijk een scheurtje in mijn vliezen had.
- Wat was het gewicht en de lengte van het kindje? Hij was 1410 gram en 40 cm.
- Hoe ging het verloop ? IC/HC/MC/normale afdeling? J heeft 2 weken op de IC gelegen, daarna is hij overgeplaatst naar een ander ziekenhuis waar hij nog een dagje op de IC heeft gelegen en toen mocht hij over naar de HC. Na 2 weken was er sprake van dat hij over mocht naar de MC, maar omdat het zo vol was in het ziekenhuis zou hij dan weer overgeplaatst moeten worden. We mochten toen kiezen of we hem wilden laten overplaatsen of met sondevoeding mee naar huis nemen. Wij hebben het laatste gedaan.
- Waren er complicaties of had het kindje hulpmiddelen? (zoals een slangetje voor het ademhalen, of onder de lamp tegen het gele) J heeft vanaf het begin zelfstandig adem gehaald. Het enige wat hij had was een sonde en van die plakkertjes waarmee ze zijn hartslag en dergelijke in de gaten hielden. Hij heeft wel een paar dagen onder de lamp gelegen, omdat hij een beetje geel was.
- Na hoeveel weken mocht je kindje uiteindelijk naar huis? Wij hebben J na een maand met sondevoeding mee naar huis genomen. Sommige ziekenhuizen hebben zo'n programma waarbij je zelf kan leren hoe je sondevoeding toedient en dan is er dus de mogelijkheid om je kind eerder mee naar huis te nemen. J kon namelijk nog niet zelf voldoende voeding uit de borst halen. Dus dat werd dan bijgevuld via de sonde. Thuis moest ik dus ook oefenen met het drinken aan de borst en het tekort dan weer aanvullen via de sonde. Een paar keer per week kwam er dan een verpleegkundige van het ziekenhuis langs en in geval van nood (als hij bv de sonde eruit had getrokken) konden we een speciaal nummer bellen. Het is een pittige tijd geweest, met in het begin zelfs 3 nachtvoedingen. En er gaat een hoop tijd in een voeding zitten; je kind verschonen, wegen, aan de borst laten drinken, weer wegen, het tekort aan borstvoeding opwarmen en toedienen via de sonde en ondertussen weer kolven voor de volgende voeding. Maar ik vond het het meer dan waard! Zo heerlijk om eindelijk dag en nacht met je kindje te zijn.

Lejow schreef:En nog een vraag, moesten jullie allemaal onder behandeling blijven bij de kinderarts?

Wij zijn tot 11 maanden onder consult bij een kinderarts geweest. toen de arts zag dat J zich prima ontwikkelde, hoefden we niet meer terug te komen.

Dus met 35 weken is hij uiteindelijk thuis gekomen als ik goed tel?
Dat is al best wel vlot!

Lejow schreef:Dus met 35 weken is hij uiteindelijk thuis gekomen als ik goed tel?
Dat is al best wel vlot!

Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ja, dat was vrij vlot maar dus alleen mogelijk vanwege dat programma om zelf te leren sondevoeding te geven. Anders had hij moeten blijven totdat hij zelf voldoende kon drinken (of dit nu uit de borst of uit de fles was).

Bij thuiskomst was J nog maar 2100 gram, echt nog een ukkie.

Kat1980 schreef:

Lejow schreef:Dus met 35 weken is hij uiteindelijk thuis gekomen als ik goed tel?
Dat is al best wel vlot!

Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ja, dat was vrij vlot maar dus alleen mogelijk vanwege dat programma om zelf te leren sondevoeding te geven. Anders had hij moeten blijven totdat hij zelf voldoende kon drinken (of dit nu uit de borst of uit de fles was).

Bij thuiskomst was J nog maar 2100 gram, echt nog een ukkie.

Ja jou inderdaad
Ok, dat is wel fijn dat dat bestaat.. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij ons ziekenhuis straks is, maar weet ook niet of ik dat zou durven

Lejow schreef:

Kat1980 schreef:

Lejow schreef:Dus met 35 weken is hij uiteindelijk thuis gekomen als ik goed tel?
Dat is al best wel vlot!

Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ja, dat was vrij vlot maar dus alleen mogelijk vanwege dat programma om zelf te leren sondevoeding te geven. Anders had hij moeten blijven totdat hij zelf voldoende kon drinken (of dit nu uit de borst of uit de fles was).

Bij thuiskomst was J nog maar 2100 gram, echt nog een ukkie.

Ja jou inderdaad
Ok, dat is wel fijn dat dat bestaat.. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij ons ziekenhuis straks is, maar weet ook niet of ik dat zou durven

Kan ik me ook wel voorstellen hoor! Maar het werd ons echt heel goed geleerd en we deden voedingen ook altijd samen zodat we elkaar konden controleren of we het ook echt goed deden.

Ja het zal inderdaad niet zo zijn dat je een spuit in je handen gedrukt krijgt en dat je kunt gaan.. Mag ik hopen