blijven hangen in een boze bui

Als N boos is, is hij boos.

Voorbeeld: 2 dagen geleden was hij in slaap gevallen in de buggy en werd boos/ verdrietig wakker. Huilen, schreeuwen, slaan, mij wegduwen... geen land mee te bezeilen dus. Ik vind het dan zo moeilijk om met dat soort situaties om te gaan, omdat ik eigenlijk helemaal niks kan. Als ik hem wil troosten, reageert hij boos en duwt me weg. Als ik hem wil afleiden, wordt hij nog bozer. Wat drinken aanbieden? De beker vliegt door de kamer. En als ik hem zeg dat hij bij me mag komen als hij wilt en doorga met wat ik doe, dan blijft hij doorhuilen... een uur is dan niks voor hem en ik word met de minuut gefrustreerder.

Dus.... iemand DE tip?

Ik herken het wel, tenminste.. hier was de oudste ook soms zo, maar dan ook alleen als hij in slaap was gevallen wat later in de middag in de auto ofzo. Dan werd hij wakker op de bank bijvoorbeeld omdat ik hem naar binnen had gedragen en als hij dan wakker werd was hij heel verdrietig, dwars, niets leek goed te zijn. Het is al een tijd niet meer voorgekomen, maar toen negeerde ik hem gewoon. Ik vroeg of hij wat drinken wilde, etc, maar meestal bleef hij huilen, jammeren, stampvoeten, hangen, dus liet ik hem maar gaan. Tot ik iets interessants had, dan zei ik 'Hey, J, ik zie buiten een vrachtwagen, wat is ie groot zeg!' En dan werd hij ook enthousiast. Of ik iets anders 'Ik hoor een vliegtuig, even kijken of ik hem zie'. Meestal was dan de knop wel om en kon ik er op in haken en gauw nog meer interessante dingen aanbieden. En soms werkte het ook gewoon niet hoor, dan liet ik het zo.. gewoon verder gaan met de dingen waar je mee bezig was, eten, naar bed.. etc. En er vooral niet teveel van aantrekken, misschien gewoon even laten gaan.