Als je nu een wens voor iemand mocht doen..

Dan zou ik mijn tante's beter wensen...

dan wens ik voor mijn opaatje dat hij 100 mag worden....of nog heeeeel veel jaartjes in goede gezondheid meegaat.... ik kan hem echt niet missen, en vind t zo moeilijk om te zien dat hij nu écht oud wordt...

en ik wens voor mijn vriend dat het hem lukt om mij binnen een paar maanden zwanger te krijgen.... jaja oke....is meer een wens voor mezelf!

en ik wens voor mijn oom en tante dat ze de tijd terug konden draaien naar 3 jaar terug, en dat hun zoon (mijn neefje dus) nog leefde, en iedereen gelukkig was.

Ik wens voor mijn broer dat hij rust en balans in zijn leven vindt en gelukkig is met zichzelf, als persoon. Ik wens geluk en liefde voor hem..

Voor mijn vriend: dat hij maar een hele leuke baan mag vinden na al die tijd zoeken.

Dan zou ik wensen dat mijn zus snel weer beter wordt.
En weer zin in het leven krijgt..

Pippa schreef:
Tania, wat heeft jouw man als ik vragen mag?

Hij heeft de ziekte van Crohn. Maar hij heeft niet zoveel last van zijn darmen maar vooral van zijn gewrichten en hij is vrijwel altijd moe. Hij heeft eigenlijk altijd pijn in zijn benen en rug en ook vaak in zijn handen en schouders. Dat, in combinatie met zijn moeheid is vaak erg frustrerend omdat hij heel veel wil maar niet altijd alles maar kan. Veel lichamelijk dingen (zoals de tuin doen, dingen sjouwen, klusjes in huis enz.) die een normale man van zijn leeftijd zonder moeite doet zijn voor hem gewoon (vaak) niet te doen.

Tania schreef:

Pippa schreef:
Tania, wat heeft jouw man als ik vragen mag?

Hij heeft de ziekte van Crohn. Maar hij heeft niet zoveel last van zijn darmen maar vooral van zijn gewrichten en hij is vrijwel altijd moe. Hij heeft eigenlijk altijd pijn in zijn benen en rug en ook vaak in zijn handen en schouders. Dat, in combinatie met zijn moeheid is vaak erg frustrerend omdat hij heel veel wil maar niet altijd alles maar kan. Veel lichamelijk dingen (zoals de tuin doen, dingen sjouwen, klusjes in huis enz.) die een normale man van zijn leeftijd zonder moeite doet zijn voor hem gewoon (vaak) niet te doen.

Heeft dat allemaal met Crohn te maken?

Dat een vriendin van mij eindelijk achter een diagnose komt en er iets aan gedaan kan worden. Ze zit namelijk al meer dan 2 jaar thuis en gaat van hot naar her, maar nergens kunnen ze achterhalen wat ze nou precies heeft en wat er aan gedaan kan worden.

Ai, 1 wens maar? Das bij lange na niet genoeg .

In mijn directe omgeving zou ik het zo niet weten, is nu redelijk rustig allemaal.
Maar voor mede-forummers heb ik wensen te over. Wil hierin ook niemand tekort doen, want er zijn zo veel meiden die ik zo veel gun...

Mamavan2: dat M.ara haar operatie goed zal doorstaan en dat ze er zo goed mogelijk uitkomt
Lejow: Dat de gezondheid van haar moeder eindelijk eens stabiel blijft en ze nog heel lang van haar kleinkind kan genieten.
Leaf: dat ze de kracht vindt alle nare gebeurtenissen uit 2011 stukje bij beetje achter zich te laten.
Mupet, alyssa, CKC, LCN, Crea, weegschaal en al die anderen: dat ze allemaal ooit, maar liefst zo snel mogelijk zwanger mogen raken en een gezond kindje mogen krijgen.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dan maar wensen dat de wensen vsn de forummers uit mogen komen...

Smikkell schreef:

Tania schreef:

Pippa schreef:
Tania, wat heeft jouw man als ik vragen mag?

Hij heeft de ziekte van Crohn. Maar hij heeft niet zoveel last van zijn darmen maar vooral van zijn gewrichten en hij is vrijwel altijd moe. Hij heeft eigenlijk altijd pijn in zijn benen en rug en ook vaak in zijn handen en schouders. Dat, in combinatie met zijn moeheid is vaak erg frustrerend omdat hij heel veel wil maar niet altijd alles maar kan. Veel lichamelijk dingen (zoals de tuin doen, dingen sjouwen, klusjes in huis enz.) die een normale man van zijn leeftijd zonder moeite doet zijn voor hem gewoon (vaak) niet te doen.

Heeft dat allemaal met Crohn te maken?

Ja en wat het lastig maakt is dat hij door de Crohn ook geen sterkere pijnstillers dan paracetamol mag slikken. De laatste keer bij de arts zei ze wel dat als het nog erger wordt hij kan overwegen om dat toch te doen. Alleen dan is de kans op opvlammingen in zijn drmen weer groter waardoor er meer littekenweefsel ontstaat en het risico op een oparatie groter wordt. Bij zo'n operatie verwijderen ze een stuk darm en dat kun je natuurlijk ook niet blijven doen.

Tania schreef:

Smikkell schreef:

Tania schreef:

Pippa schreef:
Tania, wat heeft jouw man als ik vragen mag?

Hij heeft de ziekte van Crohn. Maar hij heeft niet zoveel last van zijn darmen maar vooral van zijn gewrichten en hij is vrijwel altijd moe. Hij heeft eigenlijk altijd pijn in zijn benen en rug en ook vaak in zijn handen en schouders. Dat, in combinatie met zijn moeheid is vaak erg frustrerend omdat hij heel veel wil maar niet altijd alles maar kan. Veel lichamelijk dingen (zoals de tuin doen, dingen sjouwen, klusjes in huis enz.) die een normale man van zijn leeftijd zonder moeite doet zijn voor hem gewoon (vaak) niet te doen.

Heeft dat allemaal met Crohn te maken?

Ja en wat het lastig maakt is dat hij door de Crohn ook geen sterkere pijnstillers dan paracetamol mag slikken. De laatste keer bij de arts zei ze wel dat als het nog erger wordt hij kan overwegen om dat toch te doen. Alleen dan is de kans op opvlammingen in zijn drmen weer groter waardoor er meer littekenweefsel ontstaat en het risico op een oparatie groter wordt. Bij zo'n operatie verwijderen ze een stuk darm en dat kun je natuurlijk ook niet blijven doen.

Wat naar. Heeft hij er al lang last van?

En vriend van mij heeft sinds kort de diagnose, maar denk dat ik me eens moet gaan verdiepen in wat dit voor hem betekent.

Het verschilt heel erg per persoon hoor. Sommige mensen hebben juist echt alleen last van hun buik of hebben jaren bijna geen last. Andere mensen worden elk jaar geopereerd. Dat kan ook elk moment veranderen en het is ook niet te voorspellen hoe het zich zal ontwikkelen.
Mijn man weet nu ongeveer drie jaar dat hij het heeft en heeft voor zijn buik drie keer in het ziekenhuis gelegen. Dan krijgt hij een hele sterke prednison kuur en dan wordt het weer aardig rustig. Hij heeft natuurlijk wel hele gevoelige darmen en vaak een opgeblazen buik enz. maar gelukkig weinig pijn ervan. Hij slikt nu wel vrij heftige medicijnen (een medicijn wat ook als chemokuur gebruikt wordt maar dan dagelijks een lage dosering) maar het helpt wel goed en het is nu al een hele tijd rustig in z'n buik.

Tania schreef:Het verschilt heel erg per persoon hoor. Sommige mensen hebben juist echt alleen last van hun buik of hebben jaren bijna geen last. Andere mensen worden elk jaar geopereerd. Dat kan ook elk moment veranderen en het is ook niet te voorspellen hoe het zich zal ontwikkelen.
Mijn man weet nu ongeveer drie jaar dat hij het heeft en heeft voor zijn buik drie keer in het ziekenhuis gelegen. Dan krijgt hij een hele sterke prednison kuur en dan wordt het weer aardig rustig. Hij heeft natuurlijk wel hele gevoelige darmen en vaak een opgeblazen buik enz. maar gelukkig weinig pijn ervan. Hij slikt nu wel vrij heftige medicijnen (een medicijn wat ook als chemokuur gebruikt wordt maar dan dagelijks een lage dosering) maar het helpt wel goed en het is nu al een hele tijd rustig in z'n buik.

Bah, wat naar. Fijn dat het nu wat rustig is dan.

Die vriend in afgelopen jaar inderdaad paar keer geopereerd en heeft in het ziekenhuis gelegen.

Smikkell schreef:Ik wens een ander huis, met een bad voor Sjaan! Verder denk ik er nog even over na! Mag ik echt niet voor mezelf wensen?

Edit: een bad met een deurtje...

Die bestaan wel, die heb ik een keer gezien!

тыквашка schreef:

Smikkell schreef:Ik wens een ander huis, met een bad voor Sjaan! Verder denk ik er nog even over na! Mag ik echt niet voor mezelf wensen?

Edit: een bad met een deurtje...

Die bestaan wel, die heb ik een keer gezien!

Klopt! Alleen Sjaan heeft geen geld en plaats voor zo'n bad.

Dan wens ik dat de collega van mijn man haar kindje nooit was verloren met 40 weken zwangerschap. Ik wens dat ze troost mag vinden, al zou ik niet weten waaruit. Ik kan me niet voorstellen door wat voor hel ze nu moet gaan.

Als ik nu een wens mocht doen dan wens ik voor mijn man een nieuw oog en 100% zicht.

Dan zou ik wensen dat Smikkell een mooi 2012 krijgt, met meer geluk, slaap, rust en regelmaat

... dat mijn moeder beter wordt en weer gezond is.

Dan zou ik mijn broer veel stabiliteit, plezier en geluk wensen.

dan wens ik voor mijn kleine ventje dat hij een lang,gezond en gelukkig leven heeft en dan hij niet zoveel ellende op zijn pad zal krijgen als zijn mama en papa.

Dan wens ik dat mijn papa weer wat beter in zijn vel komt te zitten en dat ie weer echt van dingen kan genieten.

Er worden mooie wensen gedaan.

Ik wens voor Ezra dat hij goed leert omgaan met zijn autisme en dat hij zijn achterstanden inloopt.

Ik wens iedereen een gelukkig, gezond en volwaardig leven.