voorgevoel (goed/slecht) altijd juist?

Arden schreef:Ik heb deze zwangerschap wel veel sterker het idee dan de andere twee keren dat er 'iets' met dit kindje zou kunnen zijn. Klinkt heel vaag en ik weet ook niet goed wat dat dan zou kunnen zijn, en ik zie het ook niet echt als voorgevoel. Misschien is het veel meer de angst omdat ik wéét wat er allemaal mis zou kunnen gaan.

Dat gevoel heb ik de laatste keer ook gehad. Ook van we hebben al 2 gezonde kinderen, krijgen we dat nog een keer?

Hier wel 3x angstig geweest van zal het goed zijn. Gelukkig 3x ongegrond.
Bij de 2e en 3e wist ik het ook van te voren. Bij de 2e ook echt het gevoel gehad dat ik de bevruchting voelde, klinkt stom maar achteraf klopte het qua tijd ook.

Ik heb heel sterk het gevoel dat een 2e zwangerschap ons kindje 2 en 3 gaat bezorgen. Geen idee waarom ik dat gevoel heb.Ik heb op andere vlakken heel vaak voorgevoelens en die kloppen heel vaak.

Tijdens mijn zwangerschap tot week 16, had ik sterk het gevoel dat we een jongen zouden krijgen, maar dat klopte dus niet.

Star007 schreef:Ik heb heel sterk het gevoel dat een 2e zwangerschap ons kindje 2 en 3 gaat bezorgen. Geen idee waarom ik dat gevoel heb.Ik heb op andere vlakken heel vaak voorgevoelens en die kloppen heel vaak.

Dat gevoel heb ik bij mezelf ook, daarom durf ik nog niet helemaal voor een tweede te gaan hahaha.

Ik had wel een sterk vermoeden dat het jongens waren, dat klopte ook.
Voor de eerste echo heb ik wel een paar 'tweeling- opmerkingen' gemaakt, maar nooit serieus bedacht dat het echt weleens een tweeling kon zijn!

Als ik deze ronde zwanger zou zijn ben ik uitgerekend op de verjaardag van mijn man, zou het geluk brengen?

Muppetje schreef:Als ik deze ronde zwanger zou zijn ben ik uitgerekend op de verjaardag van mijn man, zou het geluk brengen?

Dat is ideaal, hoef je niet na te denken wat je hem dit jaar weer moet geven! :-)

Ik duim...

Stofzuiger schreef:

Muppetje schreef:Als ik deze ronde zwanger zou zijn ben ik uitgerekend op de verjaardag van mijn man, zou het geluk brengen?

Dat is ideaal, hoef je niet na te denken wat je hem dit jaar weer moet geven! :-)

Ik duim...

Haha, ja precies. Hij weet toch nooit wat ie hebben wil

Ik had het niet voor of tijdens de zwangerschap. Wel na de geboorte, heel gek misschien, maar een paar dagen na de geboorte 'wist' ik al dat mijn zoon 'anders' was.

Bij mijn 1e zwangerschap totaal geen zorgen
bij mijn 2e heel bang in het begin (werd na paar weken minder) en was een mola-miskraam
nu bij de 3e in begin wel bang maar niet met het gevoel dat het mis zou gaan, maar die angst kwam echt door de ervaring ervoor.

bij mijn miskraam had ik een slecht gevoel, dit was dus ook terecht. bij de zwangerschap van K had ik wel het gevoel dat het goed zat, al was is wel ontzettend bang dat het alsnog niet goed zou zijn.vooral na alle medicatie en ziekenhuis bezoeken.

Paar dagen voor de slechte echo had ik ook opeens een onderbuik gevoel. Ik sprak mijn zorgen toen ook uit bij mijn man en moeder. Paar dagen later bleek mijn gevoel juist.

Toen ik aan de hormonen ging had ik op zondagochtend even een helder moment Ik zei tegen mijn man: ik ben nu snel zwanger en het blijft goed gaan en we krijgen een.....
Nou eerste ronde raak (al had ik wel bij iedere echo vreselijke angst om wéér iets vervelends te zien, maar aan de andere kant voelde het wel 'goed'.) en tot nu toe is alles goed. En straks als de kleine er is weten we of ik het juiste geslacht ook goed had.

Een soort gevoel heb je niet voor niets denk ik dan, het is een innerlijk gevoel.

Sarah ik denk dat je het geslacht dan ook goed hebt!

Wel apart om te lezen dat zoveel meiden bepaalde gevoelens hadden over de zwangerschap, en dat het vaak ook zo bleek te zijn.

Hier heb ik vanaf dag 1 altijd het gevoel gehad dat het goed zat, en dat het goed zou gaan. Dat is gelukkig ook gebeurd. Ik heb alleen geen vergelijkingsmateriaal (gelukkig!), dus het kan ook komen doordat ik er vrij naïef in ging. Allerlei mensen om me heen wezen me er tot vervelens aan toe op dat het nog best mis kon gaan in het begin (maar dat waren ook mensen die daar volgens mij op hoopten..), voor mijn gevoel zat het echt goed en zou dat niet gebeuren. Gelukkig zat mijn gevoel goed.

Ik heb zó veel voorgevoelens gehad die klopten.

Bij J. wist ik tijdens mijn laatste menstruatie al dat ik snel zwanger zou zijn. Het was oudejaarsavond, 12 uur, en ik zei tegen mijn man: 'geniet er maar van, dit is onze laatste met ons tweetjes, volgend jaar zijn we met zijn drietjes'. Volgens hem zou dat niet gebeuren, zwanger a la, maar een kindje, nee zo snel zou dat niet gaan. Een week later, tijdens de bevruchting, wist ik meteen al dat ik zwanger was. We lagen na 'de daad' nog een beetje te praten, toen ik zei: 'zo, nu ben ik zwanger, het is een meisje en we noemen haar J.. Ik werd nog net niet uitgelachen. 10 dagen later was daar die positieve test, maar omdat hij mij niet geloofde, heb ik nog 4 testen gedaan. Allen positief natuurlijk. Bij de 20-weken echo bleek dat ik ook het geslacht goed had en de naam was een logisch vervolg. Het was de enige naam waar we het op dat moment over eens konden worden . Aan het eind van mijn zwangerschap kwam ik in het ziekenhuis te liggen met een verhoogde bloeddruk. Toen ik weer naar huis mocht, zei ik tegen de verpleging: 'tot volgende week'. Ja, zegt die zuster, dan ben je nog geen 40 weken he, dus reken er maar niet op. Ik zo: Nou voor mijn gevoel ga ik tussen de 38+2 en de 39+2 bevallen, en dat is volgende week. De rest laat zich raden. Het werd 38+5....

Tijdens mijn vorige zwangerschap heb ik gezegd: 'ergens klopt er iets niet. Ik heb het gevoel dat dit een jongetje is, maar ik zie J. niet als zus van een broertje, maar van een zusje'. Maar ook: 'dit is niet mijn laatste zwangerschap, ik ga nog een keer een miskraam krijgen'. Of dat die zwangerschap zou zijn of een latere kon ik niet plaatsen.

Deze zwangerschap heb ik er een veel beter gevoel bij. Al ben ik nog altijd vreselijk onzeker, dat was ik bij J. ook. Heb ook echt niet het idee dat ik maandag slecht nieuws ga krijgen. Of het er nu een of twee zijn weet ik niet, daar heb ik geen gevoel bij, al heb ik voor mijn eerste echo wel gezegd: misschien zijn het er wel 2. En wat de rest betreft: ik zet in op een meisje dat tussen 22 juli en 27 juli geboren wordt.

Sarahkey, je weet al of je het geslacht goed hebt. Ben erg benieuwd naar Jip.

Hier zei mij man al voordat we voor de eerste gingen, dat we 2 jongens en 1 meid zouden krijgen. Zo gek dat dat ook gewoon zo is.

Maar bij mijn neefje had ik ook een voorgevoel. Een heel naar voorgevoel. Vanaf zijn geboorte heb ik altijd mijn reserves gehad. Ik wist gewoon dat dat mannetje er nog niet ging zijn, dat zijn leven niet vanzelfsprekend was.

Toen hij een paar weken oud was, ging 's avonds laat de telefoon, ik wist het meteen, mijn neefje. Ze waren in het ziekenhuis. Mijn zus had hem meer dood dan levend in zijn bedje gevonden. Als ze vijf minuten later waren geweest, had het heel anders kunnen aflopen. Sinds die avond is dat nare gevoel weg...

Stofzuiger schreef:

Muppetje schreef:Als ik deze ronde zwanger zou zijn ben ik uitgerekend op de verjaardag van mijn man, zou het geluk brengen?

Dat is ideaal, hoef je niet na te denken wat je hem dit jaar weer moet geven! :-)

Ik duim...

Mijn voorgevoel bij mijn 1e zwangerschap was goed. Had ook al 3 goede echo's gehad dus dacht dat alles wel goed zat tot de controle met 15 weken. De VK kon het hartje niet vinden met de doppler. Ik kreeg gelijk een echo(wat hun gelukkig zelf doen) en daar bleek dat het hartje niet meer klopte en gestopt was rond 14 weken.

2e zwangerschap was mijn gevoel dat het wel ook wel goed zat. Kreeg gelukkig veel echo's om mijn onzekerheid weg te nemen. Toen ik haar voelde bewegen ging er een stuk onzekerheid weg maar toch heb ik de gehele zwangerschap wel in angst gezeten dat het niet goed zat. Was bang als ik haar niet voelde bewegen dat ze er niet meer was. Gelukkig was elke keer los alarm.

3e zwangerschap was totaal onverwachts maar ontzettend welkom maar toch had ik bij deze zwangerschap sterk het gevoel dat het niet goed zat. Dit werd waarheid bij de 1e echo met 9 weken. Het hartje was gestopt bij ongeveer 8 weken.

4e zwangerschap had ik wel een goed gevoel maar toch overheersde weer dat gevoel van onzekerheid over mijn zwangerschap. Ik kreeg met 7/8 weken de 1e echo en was zo blij dat ik een goede echo gehad had. Kreeg weer meerdere echo's om mijn onzekerheid weg te nemen wbt mijn 1e zwangerschap.

Ik ga denk ik altijd onzeker de zwangerschap in ook al probeer ik altijd positief te denken maar soms is dat moeilijk.

Mijn voorgevoel bij de eerste zwangerschap was niet goed,dit bleek ook te kloppen.Wist van te voren dat dit een jongentje was,en dat hij niet sterk genoeg was om bij mij te blijven.
De 2e zwangerschap wist ik meteen dat het een meisje zou zijn. Kreeg naarmate de tijd vorderde steeds meer dingen 'door' die bleken te kloppen.

Bij de eerste had ik juist het gevoel dat het helemaal goed zat en dat zar het gelukkig ook. En nu bij mijn deze zwangerschap ben ik juist heel angstig dat het niet goed zit. We hebben wel een goede echo gehad, maar het gevoel blijft.

Ik ben de eerste weken ook best angstig geweest, was echt strontnerveus bij iedere echo en was iedere keer bang dat het niet goed zou zijn. Pas sinds ik haar zelf iedere dag druk voel bewegen is die angst een stuk minder. Nu ik lijfelijk voel dat ze in me zit, en ik het niet van een beeldschermpje aan hoef te nemen.

woezel schreef:Sarahkey, je weet al of je het geslacht goed hebt. Ben erg benieuwd naar Jip.

Hier zei mij man al voordat we voor de eerste gingen, dat we 2 jongens en 1 meid zouden krijgen. Zo gek dat dat ook gewoon zo is.

Ja dat weten we al haha, maar als ik zeg dat mijn voorgevoel juist was of juist niet dan weet je het

V had het goed voorspeld! zo ver kan Jh hier niet vooruit denken