het niet meer weten

Hallo,
Sinds de zomervakantie loop ik er maar somber bij. Ik probeer er alles aan te doen om maar positief door te gaan, maar het lukt gewoon niet. Ik heb veel negatieve gedachtes en ben bang dat dit nooit meer over gaat. Zo gaat het elke dag door.
Heeft iemand anders ook zoiets of gehad? ik zou graag ervaringen willen delen met anderen.

Groetjes Littleme

Eigenlijk - om eerlijk te zijn - zit ik ook in zo'n periode. Ik heb zo veel om gelukkig om te zijn, maar ik bén het gewoonweg niet. Soms jank ik gewoon een hele dag/heel weekend. Ik weet niet of dat voor jou herkenbaar is?

Dat klinkt als depressieve klachten, misschien toch maar eens mee naar je huisarts gaan, misschien kun je er wat hulp voor krijgen!

Lady4 schreef:

тыквашка schreef:Dat klinkt als depressieve klachten, misschien toch maar eens mee naar je huisarts gaan, misschien kun je er wat hulp voor krijgen!

+1

+2

Zo begon mijn depressie ook inderdaad. Ook kan het met het weer te maken hebben. Ik zou naar de huisarts gaan en vragen om een doorverwijzing naar een psycholoog zodat je er eens met een 'objectief' iemand over kunt praten en je erger kunt voorkomen. Wil je dat niet probeer dan met mensen in je omgeving die je vertrouwd te praten. Ook kun je kijken wat je zelf kunt doen op jezelf een beetje op te peppen: sporten (geeft gelukshormoon af), veel naar buiten (vitamine D, zelfde effect), leuke dingen ondernemen met vriendinnen/familie zodat je steeds wat hebt om naar uit te kijken etc.

Ik ben sinds 4 maanden met iemand in gesprek, maar tot nu toe nog niet veel verder.
het ene moment heb ik nergens last van en lijkt alles normaal, maar helaas duren die momenten niet zo lang.
Wie heeft er nog meer tips wat ik kan doen? Overigens ziet de psycholoog het niet als een depressie? Maar een paniekstoornis..

Wat is dan de reden dat je zoveel 'paniek' krijgt? Ligt het aan je verleden en heb je er nu last van? Is er dit jaar iets gebeurd? Misschien is het voor jou een idee om iets op papier te zetten over je gevoellens, wat het met je doet en waar jij denkt dat het vandaan komt. Het klinkt als depri zijn maar het kan ook idd een combinatie zijn. na 4 maanden ben je vaak ook niet wijzer, je moet eerste door een diep dal gaan om vervolgens met het laddertje uit dit diepe gat te komen. Geef het de tijd en haak niet te snel af. Je zult zien dat je je misschien over een tijd een stuk beter gaat voelen en alles ook beter op z'n plek kan zetten. Succes!!!!

mijn gevoel uit ik naar andere niet ik ben een echte binnenvetter.
er zijn wel dingen gebeurt waardoor ik te veel nadenk over bepaalde dingen.
ook krijg ik lichamelijke klachten zoals dol zijn en hoofdpijn.
het liefste wil ik natuurlijk ook dat het nu al over is, en dat kan ook niet meteen maar ik zie gewoon geen vooruitgang. Verder doe ik wel nog alles zoals school, werk, leuke dingen doen, maar niks helpt tot nu toe. Het is wel als ik op mijn werk ben dat het minder is ( veel minder ) maar zodra ik weer weg ben daar begint de ellende weer. Ik houd al een positieve lijstje bij en voer gesprekken met andere, nog meer opties?

Wat jij nu typt komt me bekend voor, dat het op je werk het minste is. Als je bezig bent, iets betekent, iets presteert of bereikt is het allemaal minder. Nu begint mijn (hoognodige) vakantie, maar toch zie ik er tegenop...
Mijn manier om er mee om te gaan is áltijd bezig zijn. Dat is misschien ook niet echt gezond, maar dat doet me wel alles vergeten. Me volledig in andere dingen, andere mensen, andere problemen storten.

Esperanza schreef:

Lady4 schreef:

тыквашка schreef:Dat klinkt als depressieve klachten, misschien toch maar eens mee naar je huisarts gaan, misschien kun je er wat hulp voor krijgen!

+1

+2

+3