Wat zouden jullie hiermee doen? (bang voor muziekjuf)

Hoi hoi

Even een vraagje wat zouden jullie doen in de volgende situatie. Ons mannetje krijgt ongeveer 1x in de maand muziekles op het dagverblijf. Nu is het een tijde niet geweest en de laatste keer (z0'm 2 weken terug) vertelde de juf van zijn dagverblijf al dat ons mannetje erg bang was van de muziekjuf(is een externe juf die veel dagverblijven afgaat voor muzieklessen)
Het is een hele leuke lieve juf die volgens steeds hetzelfde patroon werkt, ze heeft bijv een gitaar en een konijn in een hoed. De vorige keer was het grote paniek bij het zien vd gitaar en het konijntje. OP een afstandje wilde hij meedoen maar dichtbij wilde hij niet.
Vandaag weer muziekles en toen ikhem ging ophalen vertelde zijn juf dat hij al helemaal in paniek raakte toen hij de muziekjuf zag. Uiteindeljk was hij zo overstuur dat ze hem even in een andere groep gezet hebben. Ze hadden voor de muziekles hem al een paar keer gezegd dat de muziekjuf kwam. Hij leek toen heel enthousiast totdat ze kwam dus...Overigens is hij verder dol op muziek, dansen en zingen daarom ishet ook zo vreemd.

Wat zouden jullie nu doen, de volgende muziekles heeft hij weer over 2 weken.
1) Gewoon toch weer proberen, hij is van nature een kindje dat even moet wennen/kat uit de boom wil kijken. Ik denk dat hij hier gewoon even doorheen moet
2) Hem tijdens de muziekles in een andere groep zetten
3) Dit kan alleen wanneer er een juf over is, hem op de gang laten spelen, met de deur open, en zo proberen dat hij toch bij de muziekles wilt zijn.

Mijn voorkeur heeft eigenlijk 1, ik denk dat hij hier gewoon even doorheen moet. Maar aan de andere kant wil ik niet dat dit iets traumatisch voor hem wordt.
Wat zouden jullie doen?

Gewoon blijven proberen zoals ze nu hebben gedaan. Wordt hij overstuur? Dan naar een andere groep, dan hoeft die er niet bij te blijven. Maar toch proberen te stimuleren om er bij te blijven en wellicht mee te doen. Vooral als je zegt dat het een uit de boom kijker is.

Bij D. had ik niet gedwongen om in de muziekles te blijven, omdat ik weet dat dit abosuluut niet bij haar zou werken: ze is geen kind dat de kat uit de boom moet kijken en later haar mening zal bijstellen over iemand.

Jij kent je zoon het beste en als jij denkt dat hij er doorheen moet, dan moet hij er doorheen .

Ik zou mijn zoontje op een andere groep laten spelen. Bij hem is paniek echt paniek. Het gebeurt maar zelden maar als hij in paniek is maar dan is er ook echt iets wat hij helemaal niet leuk vindt. Misschien na twee maanden nog is een keer proberen.

Maar als jij denkt dat je zoontje gewoon nog even moet wennen dan kun je het nog wel een (paar) keer proberen natuurlijk. Jij weet het beste hoe hij is en kan reageren op dingen.

Ik zou het voorlopig blijven proberen en afspreken dat als hij niet meer wil, hij direct naar de andere groep mag.

Susan schreef:Ik zou het voorlopig blijven proberen en afspreken dat als hij niet meer wil, hij direct naar de andere groep mag.

Dat is ook wel een goede tip, met hem afspreken dat hij 'weg mag'' als het te spannend wordt idd. Hij is nog klein maar denk wel dat hij dit snapt. Zo doe ik het met kinderen uit mijn klas ook maar niet erover gedacht om dat ook bij hem eens te proberen.

Ja, ik denk zelf dat enge dingen minder eng worden als je weet dat je ze direct kan laten stoppen als je dat wil.

Susan schreef:Ja, ik denk zelf dat enge dingen minder eng worden als je weet dat je ze direct kan laten stoppen als je dat wil.

Ja precies, meteen toegeven aan het niet willen vind ik ook niet goed, zo leert hij het nooit en ik denk/weet dat hij vaak gewoon over de streep getrokken moet worden, onze kleine held;)
Ik denk dat hij de allereerste keer geschrokken is vd gitaar ofzo, kan geen andere verklaring hiervoor vinden eigenlijk.

Ik zou de voorkeur geven aan per keer kijken hoever hij wil gaan. Misschien wil hij wel vanuit de deurpost kijken? Ik zou 'm zoveel mogelijk ruimte geven en hem de kans geven om weg te gaan als hij het niet wilt, misschien maakt het dat wat minder eng en misschien ook wel dwingend. Als hij het gevoel heeft zelf de touwtjes in handen te hebben durft hij misschien meer.

Rejoy. schreef:Ik zou de voorkeur geven aan per keer kijken hoever hij wil gaan. Misschien wil hij wel vanuit de deurpost kijken? Ik zou 'm zoveel mogelijk ruimte geven en hem de kans geven om weg te gaan als hij het niet wilt, misschien maakt het dat wat minder eng en misschien ook wel dwingend. Als hij het gevoel heeft zelf de touwtjes in handen te hebben durft hij misschien meer.

Ja ik denk dat ik het zo idd ga zeggen op het dagverblijf, met dat idee kwamen ze dus deels ook al zelf. Wil aan de andere kant ook niet dat ze de hele tijd met hem bezig moeten zijn ipv met de muziekjuf en de andere kinderen. maar ik ga sowieso wel vragen of ze de deur naar de babygroep misschien open willen laten zodat hij idd wegkan wanneer hij wil maar ook op een afstandje kan kijken.

Ik zou juist wel graag hebben dat ze nu even intensief met hem bezig zijn en dat het straks weer beter gaat, dan wanneer ze nu blijven aansukkelen en hij er bang voor blijft! Je betaalt genoeg voor het KDV, dus je mag ook verwachten dat ze tijd en moeite willen nemen om het je ventje zo aangenaam mogelijk te maken daar, helemaal bij dit soort dingen!

Rejoy. schreef:Ik zou juist wel graag hebben dat ze nu even intensief met hem bezig zijn en dat het straks weer beter gaat, dan wanneer ze nu blijven aansukkelen en hij er bang voor blijft! Je betaalt genoeg voor het KDV, dus je mag ook verwachten dat ze tijd en moeite willen nemen om het je ventje zo aangenaam mogelijk te maken daar, helemaal bij dit soort dingen!

Ja dat is misschien ook wel weer een goed punt inderdaad. Maar die muziekjuf komt dus maar even in iedere groep dus ik weet niet hoeveel tijd ze ervoor hebben zeg maar.
Normaal vind hij dansen, zingen, muziek maken ook helemaal leuk zegt zijn juf maar zodra de muziekjuf erbij komt..... ik denk dat het de gitaar is, ik heb thuis een hoop living puppets en die vindt hij geweldig. kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij dan wel bang zou zijn voor een klein konijntje in een hoed..

Rejoy. schreef:Ik zou juist wel graag hebben dat ze nu even intensief met hem bezig zijn en dat het straks weer beter gaat, dan wanneer ze nu blijven aansukkelen en hij er bang voor blijft! Je betaalt genoeg voor het KDV, dus je mag ook verwachten dat ze tijd en moeite willen nemen om het je ventje zo aangenaam mogelijk te maken daar, helemaal bij dit soort dingen!

Precies, en al betaalde je er niks voor.

je weet natuurlijk ook niet waaróm hij zo bang is. Misschien zat hij vlakbij toen dat konijntje ineens uit die hoed kwam en associeert hij die juf nu met onverwachte dingen, misschien was de muziek een keertje te hard, misschien is hij een keer heel hard gevallen toen ze binnen kwam, misschien heeft hij ooit eens een levensechte droom over haar gehad, misschien vind hij inderdaad die gitaar eng.. Vervelend dat ze dan niet gewoon kunnen zeggen waarom ze bang zijn! Ik zou in ieder geval erg graag willen dat ze hun best doen om de angst, die er nu blijkbaar is, weer weg te nemen en hem weer vertrouwen te geven dat die muziekjuf leuk en gezellig is!

Dat wil ik idd ook Rejoy, mijn manneke moet zich daar altijd fijn voelen en niet bang hoeven zijn. Aan de ene kant ben ik altijd wel van geen flauwekul gewoon proberen maar uiteraard niet ten koste van het gevoel van veiligheid ofzo, er zijn natuurlijk grenzen. Ik heb alle vertrouwen in zijn juf, een schat van een vrouw, en twijfel ook niet aan het feit dat ze hem goed begeleidt. Wilde misschien anders zelf, maar msischien is dat stom, een andere dag dat zij komt (wanneer ik dus vrij ben) samen met hem naar de muziekles gaan, misschien dat hij dan wel durft of dat ikzelf meer inzicht krijg in waar het 'mis' gaat zeg maar.

ik denk dat je het gewoon moet blijven proberen ik ken het van mijn zoontje dat is ook een kat uit de boom kijker. bv nu was hij een paar dagen bang voor de kerstboom. we hebben dat ding gewoon laten staan en vandaag ging hij hem toch van dichtbij bekijken en er ging zelfs heel even een handje naar toe. Zo doet hij dat ook met mensen die hij niet kent eerst van een afstand bekijken en als hij het vertrouwd dan gaat hij er naar toe en anders duurt het even voor hij dat durft maar het komt altijd goed.

Printje schreef:Dat wil ik idd ook Rejoy, mijn manneke moet zich daar altijd fijn voelen en niet bang hoeven zijn. Aan de ene kant ben ik altijd wel van geen flauwekul gewoon proberen maar uiteraard niet ten koste van het gevoel van veiligheid ofzo, er zijn natuurlijk grenzen. Ik heb alle vertrouwen in zijn juf, een schat van een vrouw, en twijfel ook niet aan het feit dat ze hem goed begeleidt. Wilde misschien anders zelf, maar msischien is dat stom, een andere dag dat zij komt (wanneer ik dus vrij ben) samen met hem naar de muziekles gaan, misschien dat hij dan wel durft of dat ikzelf meer inzicht krijg in waar het 'mis' gaat zeg maar.

Ik zou zeggen: angst is nooit flauwekul! Wat voor jou iets kleins en onbenulligs kan zijn, is voor hem misschien wel iets heel groots. Iedereen heeft de neiging om vanuit je eigen referentiekader te kijken, maar kinderen beleven dingen vaak heel anders of intenser en kunnen hun gevoelens nog maar moeilijk reguleren en bagatelliseren.

Ik vind het een goed idee om eens mee te gaan naar zo'n muziekles, jij kent je zoontje het beste, waarschijnlijk heeft hij blind vertrouwen in jou, misschien kun je op die manier de angst weg nemen of ervoor te zorgen dat hij toch deel kan nemen aan die les, zonder dat hij in wilde paniek raakt!

Ik bedoel ook niet dat angst flauwekul is maar ik ben geen flauwe moeder, gewoon proberen en niet meteen miepen/zeuren. Uiteraard neem ik angst wel serieus maar ik wil er geen flauw kind van maken.

Printje schreef:Ik bedoel ook niet dat angst flauwekul is maar ik ben geen flauwe moeder, gewoon proberen en niet meteen miepen/zeuren. Uiteraard neem ik angst wel serieus maar ik wil er geen flauw kind van maken.

Dat wordt hij heus niet zo snel. Je moet wel kritisch naar jezelf blijven dat je niet doorslaat in het niet flauw willen zijn. Nu doe je dat ook wel, door goed na te denken wat je moet doen, maar ik hoop dat je dat blijft doen. Ik merk vaak bij jou dat je een soort flinkheid wil uitstralen die je ook wil doorgeven aan je zoontje en dat is natuurlijk prima, maar probeer ervoor te waken dat je zijn angsten niet teveel bagatelliseert. Kinderen kunnen soms heel bang zijn voor dingen die voor ons nauwelijks te begrijpen zijn.

Susan schreef:

Printje schreef:Ik bedoel ook niet dat angst flauwekul is maar ik ben geen flauwe moeder, gewoon proberen en niet meteen miepen/zeuren. Uiteraard neem ik angst wel serieus maar ik wil er geen flauw kind van maken.

Dat wordt hij heus niet zo snel. Je moet wel kritisch naar jezelf blijven dat je niet doorslaat in het niet flauw willen zijn. Nu doe je dat ook wel, door goed na te denken wat je moet doen, maar ik hoop dat je dat blijft doen. Ik merk vaak bij jou dat je een soort flinkheid wil uitstralen die je ook wil doorgeven aan je zoontje en dat is natuurlijk prima, maar probeer ervoor te waken dat je zijn angsten niet teveel bagatelliseert. Kinderen kunnen soms heel bang zijn voor dingen die voor ons nauwelijks te begrijpen zijn.

Ik hou dat ook wel in de gaten, maar ik ben heel wat minder flink als dat ik uitstraal denk ik....

Ik neem zijn angsten echt wel serieus maar ik wil het niet meteen oplossen door hem uit de situatie te halen, ik wil wel goed nadenken over hoe ik het moet aanpakken.

Nee, hem meteen uit de situatie halen is ook wel zonde, want misschien gaat hij het ook wel leuk vinden als hij eenmaal gewend is. Misschien vindt hij het diep vanbinnen nu ook al een beetje leuk, maar weegt de angst toch nog iets zwaarder. Dat zijn natuurlijk wel lastige en tegenstrijdige gevoelens die hij nog niet goed onder woorden kan brengen. Ik denk dat het heel goed is als hij het gevoel heeft dat hij de touwtjes in handen heeft, zoals je al van plan was. Dan kan hij steeds een stapje verder gaan en zelf het tempo bepalen.

Ik ga vd week vragen of ik samen met hem, op een dag dat ik vrij ben dus, even mogen komen kijken. En anders wil ik vragen hem op de gang, of ergens anders in het verblijf, te laten spelen en dat hij alles wel hoort/ziet. Ik verwacht eigenlijk wel dat hij uiteindelijk toch mee wil doen.