DagCafé

Reva schreef:Schaam je je dat de seks met je vriend niet past en durf je daarmee niet naar de huisarts, ga je met je benen wijd ingezoomd op tv..

Juist.

Reva schreef:Schaam je je dat de seks met je vriend niet past en durf je daarmee niet naar de huisarts, ga je met je benen wijd ingezoomd op tv..

Huh ?

Lavendel schreef:
Allemaal leuk en wel maar zoals het de afgelopen jaren gegaan is werkt het overduidelijk ook niet voor je. Er moet iets veranderen en wellicht is je ouders inlichten een goede eerste stap. De ruzie met je moeder is toch iets van het laatste jaar, daarvoor ging het altijd wel goed? Als jij als dochter aangeeft dat het echt niet goed met je gaat, dan laat ze je toch niet op de stoep staan?

Het gaat al acht jaar niet goed tussen mij en mijn moeder. Ik wilde nooit weglopen zonder om te kijken, dus ik gaf haar altijd haar zin, in alles. Nam alle schuld op me, zelfs al was het niet mijn schuld. Want ze was toch mijn moeder. Maar ik ben nu zover dat ik haar niet in mijn leven wil. Niet zoals zij al acht jaar in het leven staat. Dat weet ze. Ik heb gezegd best contact met haar te willen, maar niet zoals het is geweest en hoe het nu gaat. En ik hoop dat ze ooit voor de deur staat en bereid is om te praten. Maar mijn stappen zijn genomen en haar eerste stap moet nog worden gezet.

Elke keer als ik bij mijn vader voor de deur sta om het te bekennen, dan is er een ander onderwerp wat tussendoor komt. Het is een hele lieve man en zijn vrouw ook. Ik zal het hen heus vertellen. Maar of het veel uithaalt is weer wat anders. Daar is de familie gewoon niet het type voor, om zwakte te (h)erkennen.

PluDan schreef:Maar Maura, heb je dan ook geen vriendinnen met wie je dit kunt bespreken?

Ik ben niet echt een prater.

Is dat op Rtl 4?

Omg, ik heb best een grote televisie en ik zag zojuist schaamlippen zover ingezoomd dat ze begonnen aan de linkerkant en helemaal tot de recherkant van mijn televisie liepen

Maura schreef:

Lavendel schreef:
Allemaal leuk en wel maar zoals het de afgelopen jaren gegaan is werkt het overduidelijk ook niet voor je. Er moet iets veranderen en wellicht is je ouders inlichten een goede eerste stap. De ruzie met je moeder is toch iets van het laatste jaar, daarvoor ging het altijd wel goed? Als jij als dochter aangeeft dat het echt niet goed met je gaat, dan laat ze je toch niet op de stoep staan?

Het gaat al acht jaar niet goed tussen mij en mijn moeder. Ik wilde nooit weglopen zonder om te kijken, dus ik gaf haar altijd haar zin, in alles. Nam alle schuld op me, zelfs al was het niet mijn schuld. Want ze was toch mijn moeder. Maar ik ben nu zover dat ik haar niet in mijn leven wil. Niet zoals zij al acht jaar in het leven staat. Dat weet ze. Ik heb gezegd best contact met haar te willen, maar niet zoals het is geweest en hoe het nu gaat. En ik hoop dat ze ooit voor de deur staat en bereid is om te praten. Maar mijn stappen zijn genomen en haar eerste stap moet nog worden gezet.

Elke keer als ik bij mijn vader voor de deur sta om het te bekennen, dan is er een ander onderwerp wat tussendoor komt. Het is een hele lieve man en zijn vrouw ook. Ik zal het hen heus vertellen. Maar of het veel uithaalt is weer wat anders. Daar is de familie gewoon niet het type voor, om zwakte te (h)erkennen.

Misschien helpt het je vader (of zelfs moeder) een keer mee te nemen naar een gesprek met psycholoog. Ik denk dat dit heel verhelderend kan werken.

Reva schreef:Omg, ik heb best een grote televisie en ik zag zojuist schaamlippen zover ingezoomd dat ze begonnen aan de linkerkant en helemaal tot de recherkant van mijn televisie liepen

Hahahaha

Nobucta schreef:De oma van mijn vriend beweert dat roze vroeger voor jongetjes was en blauw voor meisjes. Kan het nergens vinden, maar ze zegt het écht niet door elkaar gehaald te hebben.

Ik heb dat ook gehoord idd! Volgens mij beweert mijn oma ook zoiets.

Maura schreef:

PluDan schreef:Maar Maura, heb je dan ook geen vriendinnen met wie je dit kunt bespreken?

Ik ben niet echt een prater.

Ik kan me best voorstellen dat je het niet met je ouders kunt bespreken, maar misschien moet je dan toch proberen om dat wel met iemand anders te doen.
Want zo gaat het toch ook niet goed? Dat zie je maar.
Je kunt niet altijd alles maar opkroppen (schrijf je dat zo?)

Zelda schreef:

Nobucta schreef:De oma van mijn vriend beweert dat roze vroeger voor jongetjes was en blauw voor meisjes. Kan het nergens vinden, maar ze zegt het écht niet door elkaar gehaald te hebben.

Ik heb dat ook gehoord idd! Volgens mij beweert mijn oma ook zoiets.

Ik heb dat laatst ook ergens gelezen.

Reva schreef:Omg, ik heb best een grote televisie en ik zag zojuist schaamlippen zover ingezoomd dat ze begonnen aan de linkerkant en helemaal tot de recherkant van mijn televisie liepen

Reva schreef:Omg, ik heb best een grote televisie en ik zag zojuist schaamlippen zover ingezoomd dat ze begonnen aan de linkerkant en helemaal tot de recherkant van mijn televisie liepen

Hier staat het in:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Roze

Zelda schreef:

Nobucta schreef:De oma van mijn vriend beweert dat roze vroeger voor jongetjes was en blauw voor meisjes. Kan het nergens vinden, maar ze zegt het écht niet door elkaar gehaald te hebben.

Ik heb dat ook gehoord idd! Volgens mij beweert mijn oma ook zoiets.

Oh, haha, wij zaten elkaar al aan te kijken met een "die is niet goed wijs". Ik ben wel benieuwd waarom het dan gewisseld is. Of waren ze in die tijd gewoon dwars en hebben ze zich een tijdje afgezet tegen rolpatronen enzo?

Maura, wat jij schrijft over jouw familie is bij mijn familie ook wel zo, als er iets is dan ga je niet bij de pakken neerzitten en ga je gewoon dóór. Niet blijven hangen, maar doorgaan (valt volgens mij ook echt niet op aan mijn persoontje ook ). Nu heb ik het aan mijn ouders ook nog niet direct verteld dat het met mij momenteel wat minder gaan. Dat ik eens in de zoveel weken met iemand praat en dat ik slaapmedicatie heb weten ze niet. Meer omdat ik ze zélf niet ongerust wil maken. Maar ik weet wel, dat áls ik het ze zou vertellen, ze ondanks hun instelling wel voor de volle 100% voor me klaar zouden staan. Soms is zwakte tonen en jezelf kwetsbaar opstellen juist een teken van sterk zijn.

Maple schreef:Maura, wat jij schrijft over jouw familie is bij mijn familie ook wel zo, als er iets is dan ga je niet bij de pakken neerzitten en ga je gewoon dóór. Niet blijven hangen, maar doorgaan (valt volgens mij ook echt niet op aan mijn persoontje ook ). Nu heb ik het aan mijn ouders ook nog niet direct verteld dat het met mij momenteel wat minder gaan, dat ik eens in de zoveel weken met iemand praat en dat ik slaapmedicatie heb weten ze niet. Meer omdat ik ze zelf niet ongerust wil maken. Maar ik weet wel, dat áls ik het ze zou vertellen, ze ondanks die instelling wel voor de volle 100% voor me klaar zouden staan. Soms is zwakte tonen en jezelf kwetsbaar opstellen juist een teken van sterk zijn.

Eens, al zou ik dat bij mijn eigen ouders ook niet zo snel doen.

Lavendel schreef:
Misschien helpt het je vader (of zelfs moeder) een keer mee te nemen naar een gesprek met psycholoog. Ik denk dat dit heel verhelderend kan werken.

Ja, het zou verhelderend werken, maar daar is geen ruimte voor.

Ik zal een voorbeeld geven: Ik heb wat problemen met alcohol. Omdat mijn opa en oma beiden alcoholist waren, besloot ik mijn moeder te vertellen dat ik te veel dronk. Tranen sprongen in haar ogen en ik dacht:"Zo, ik word begrepen". Ze zei dat ze dat niet door had gehad en dat ze me zou helpen als ik hulp zou toestaan. Ja, YES, eindelijk!

Ze stapt van tafel af, gaat naar het toilet, komt terug en zegt:"Ik heb dorst. Biertje?"

Dan weet ik het ook niet meer Maura, ik kom ook wel uit zo'n walgelijk perfect gezin dat ik uberhaupt nergens advies over kan geven. Maar ik hoop dat je eruit komt!

Wie kijkt er straks ook Obese? De supermarkt is over 10 minuten dicht en ik zit nog binnen!

Lavendel schreef:Dan weet ik het ook niet meer Maura, ik kom ook wel uit zo'n walgelijk perfect gezin dat ik uberhaupt nergens advies over kan geven. Maar ik hoop dat je eruit komt!

Nu ben ik wel benieuwd uit wat voor walgelijk perfect gezin jij komt? wat doet je vader voor werk?

Zelda schreef:

Lavendel schreef:Dan weet ik het ook niet meer Maura, ik kom ook wel uit zo'n walgelijk perfect gezin dat ik uberhaupt nergens advies over kan geven. Maar ik hoop dat je eruit komt!

Nu ben ik wel benieuwd uit wat voor walgelijk perfect gezin jij komt? wat doet je vader voor werk?

Nouja.. voor mij perfect. Mijn moeder is huisvrouw, was altijd 's middags thuis met de thee, pa een eigen bedrijfje met mijn oom en mijn moeder doet nu de boekhouding etc. Verder 2 zussen, altijd iemand om mee te spelen. Genoeg geld om lekker te eten en in de zomer op vakantie te gaan. (Geen rijke ouders hoor, maar genoeg om prettig te leven). Ook nu komen we allemaal vaak in het weekend thuis, plus aanhang, veel gezelligheid. Gezondheid van iedereen goed, school/studeren ging altijd goed. Leuke vriendinnen, vriendjes.. Geen ruzies in de familie blablalbla. Durf het bijna niet te zeggen.

Welterusten dames!

aan Maura

Welterusten Nobucta.

Lavendel schreef:Dan weet ik het ook niet meer Maura, ik kom ook wel uit zo'n walgelijk perfect gezin dat ik uberhaupt nergens advies over kan geven. Maar ik hoop dat je eruit komt!

Wie kijkt er straks ook Obese? De supermarkt is over 10 minuten dicht en ik zit nog binnen!

Heel goed! Ik ga ook Obese kijken, daarna voel ik me meestal wel beter.

Ik ben supermoe maar moet nog wachten tot de was klaar is