Voel jij je vrij?

Ik voel me absoluut niet vrij, maar dat voelde ik me al niet toen ik nog geen kind had.

TGR schreef:

Yaelynn schreef:

TGR schreef:

Yaelynn schreef:Ik voel mij niet vrij.

Ik hou van vrijheid en de natuur. Ik voel me soms wel vrij als ik de bossen in ren Maar dat wordt meestal verstoord als ik een telefoontje krijg op mijn mobiel, daar zijn de verplichtingen dan weer. Ik ben ik niet meer, ik ben een moeder. Natuurlijk is het superleuk om moeder te zijn Maar ik hou niet van verplichtingen en beperkingen. Ik voel soms dat het rebelse in me zich een weg naar buiten wil banen, maar dat laat ik niet toe anders krijg ik nog meer gedonder op mijn dak ("je bent moeder je hoort niet zo te doen en blaaa" )

Dus nee ik voel me niet vrij ...

XxX

Waarom heb jij een kind?

Omdat ik er zelf voor koos om moeder te zijn en ik hou van mijn kind Ik vind het niet erg om een moeder te zijn, ik leef er gewoon naar.. Ik antwoordde alleen op de vraag

Ik snap gewoon niet zoveel van je berichtje en zeker niet van de zinnen die ik bold heb gemaakt.

Ik hou gewoon niet van verplichtingen (rekeningen betalen etc.) en beperkingen (soms word je beperkt in dingen omdat je het middel er niet voor hebt) en mja dat gedonder dat merk ik heel erg bijvoorbeeld van consultatiebureau of mensen om je heen.. Als ik iets doe wat niet hoort bij moeder zijn (even een dagje weg waarbij je geen klein kind kan meenemen) dan krijg ik gedonder Of als consultatiebureau het ergens niet mee eens is, dus daar is het altijd "ja en amen".

xxx

Echt, Yaelinn? Wat zeggen ze dan? Ik ga ook nog steeds op stap en ik ben een week zonder onze zoon op vakantie naar Spanje geweest, dan zal ik wel een erg ontaarde moeder zijn.

Ik vind het trouwens de grootste onzin dat een dagje zonder je kind weggaan niet hoort bij het moeder zijn, maar dat terzijde.

Ik ken zoveel ouders die dingen zonder hun kind ondernemen?

Mijn ouders deden het nooit overigens, ze werkten wel maar los daarvan hebben we eigenlijk bijna nooit oppas gehad, mijn broertje en ik. Ze deden amper dingen samen. Ja, thuis of als gezin, maar niet met zijn tweetjes. Maargoed, die schade zijn ze nu dubbel en dwars aan het inhalen Maar ik had het ze echt niet kwalijk genomen als ze eens een week op vakantie waren gegaan en wij naar oma mochten ofzo.

Overgens merk ik nu pas hoe niet vrij ik mezelf de afgelopen jaren heb gevoeld. Klinkt misschien heel filosofisch, maar ik heb het gevoel dat ik nu in de deuropening naar de wijde wereld sta, de deur staat nog op een kier, maar die gaat binnenkort echt wijd open.

Het enige wat me wel beangstigt is dat ik een stuk financiële vrijheid moet inleveren.

Zelda schreef:Echt, Yaelinn? Wat zeggen ze dan? Ik ga ook nog steeds op stap en ik ben een week zonder onze zoon op vakantie naar Spanje geweest, dan zal ik wel een erg ontaarde moeder zijn.

Ooo ik vind het wel normaal maar sommige mensen om me heen zijn nog van de oude stempel en die hebben zoiets van: "je neemt geen kinderen om zonder hen op vakantie te gaan, dan had je beter geen kinderen kunnen nemen" ... Dus mja...

Afgelopen jaar heb ik mij niet altijd vrij gevoeld. Alleen maar studie en stage (zo voelde het). Nu is aankomende week mijn stageperiode afgelopen en kan ik in maart beginnen met afstuderen en ik voel mij ineens zo ontzettend vrij. Heb echt het gevoel dat de wereld aan mijn voeten ligt en probeer daar intens van te genieten

Ik voel me niet vrij, omdat ik altijd het gevoel heb dat ik iets moet. Studeren, werken, huishouden, zorgen. Ondanks dat ik het vaak heel erg leuk vind, vind ik het ook vermoeiend dat ik nooit eens een dag voor mezelf heb zoals het vroeger was. Toen ik nog thuis woonde bijv kon ik gerust een zondag niks anders doen dan voor de tv hangen. Nu kan dat niet meer, want als ik dat wel een keer doe weet ik dat ik bijv de volgende dag extra huishouden moet doen of een extra van iets anders. Ik moet zeggen dat ik daar soms wel moeite mee heb, dat altijd moeten en altijd bezig zijn. Maar dat is iets wat komt bij een volwassen leven. Soms voel ik pas hoe vrij ik me heb gevoeld toen ik nog een kind was.

Soms voel ik pas hoe vrij ik me heb gevoeld toen ik nog een kind was.

Dat vind ik wel grappig, dat je dat zo zegt. Mijn ouders zeiden vroeger ook wel eens "Zo zorgeloos en vrij als jouw leven nu is gaat het nooit meer zijn. Dat geloof je nu misschien niet, maar later realiseer je je dat maar al te goed". Toen vond ik dat de grootste onzin die ik ooit gehoord had, maar nu realiseer ik me heel goed dat ze gelijk hadden.

Yaelynn schreef:

Zelda schreef:Echt, Yaelinn? Wat zeggen ze dan? Ik ga ook nog steeds op stap en ik ben een week zonder onze zoon op vakantie naar Spanje geweest, dan zal ik wel een erg ontaarde moeder zijn.

Ooo ik vind het wel normaal maar sommige mensen om me heen zijn nog van de oude stempel en die hebben zoiets van: "je neemt geen kinderen om zonder hen op vakantie te gaan, dan had je beter geen kinderen kunnen nemen" ... Dus mja...

Heb jij veel van zulke mensen om je heen dan? Ik hoor dat echt nooit. Ben blij toe.

Zelda schreef:

Yaelynn schreef:

Zelda schreef:Echt, Yaelinn? Wat zeggen ze dan? Ik ga ook nog steeds op stap en ik ben een week zonder onze zoon op vakantie naar Spanje geweest, dan zal ik wel een erg ontaarde moeder zijn.

Ooo ik vind het wel normaal maar sommige mensen om me heen zijn nog van de oude stempel en die hebben zoiets van: "je neemt geen kinderen om zonder hen op vakantie te gaan, dan had je beter geen kinderen kunnen nemen" ... Dus mja...

Heb jij veel van zulke mensen om je heen dan? Ik hoor dat echt nooit. Ben blij toe.

Zulke mensen moet je ook niet eens serieus nemen.

Ava, dat zeiden mijn ouders ook altijd en ik wilde het ook niet geloven. Ik wilde alleen maar volwassen zijn, want dan kon alles. Mijn kinderen zullen het ook wel niet geloven

Ava schreef:

Soms voel ik pas hoe vrij ik me heb gevoeld toen ik nog een kind was.

Dat vind ik wel grappig, dat je dat zo zegt. Mijn ouders zeiden vroeger ook wel eens "Zo zorgeloos en vrij als jouw leven nu is gaat het nooit meer zijn. Dat geloof je nu misschien niet, maar later realiseer je je dat maar al te goed". Toen vond ik dat de grootste onzin die ik ooit gehoord had, maar nu realiseer ik me heel goed dat ze gelijk hadden.

Dat ligt er ook maar net aan. Ik voel me nu ondanks rekeningen, regels, etc, een stuk vrijer dan toen ik kind was. Dat is niet bij iedereen zo natuurlijk, bij mij was het ook niet gezellig vroeger, maar dat maakt wel dat ik me nu vrij voel. Die rekeningen, verkeersregels, werk/studie verplichting neem ik wel voor lief.

Jolee schreef:Dat ligt er ook maar net aan. Ik voel me nu ondanks rekeningen, regels, etc, een stuk vrijer dan toen ik kind was. Dat is niet bij iedereen zo natuurlijk, bij mij was het ook niet gezellig vroeger, maar dat maakt wel dat ik me nu vrij voel. Die rekeningen, verkeersregels, werk/studie verplichting neem ik wel voor lief.

Ik ook. Ik heb en voel veel meer de vrijheid om mijn leven zo in te richten dat ik er gelukkig van word.

De praktische beperkingen die de maatschappij me oplegt voel ik niet als beperking omdat ik ook geen behoefte heb om belasting te ontduiken of iemand neer te steken. De gevoelsmatige beperkingen van de maatschappij (verwachtingen over levensstijl, hoe je bepaalde dingen 'hoort' te doen die sommigen voelen, heb ik zelf weinig last van, ik hou me er niet zo mee bezig. En bij de beperkingen die mijn levensloop me opgelegd heeft en die ik toch niet kan veranderen (aan veel dingen kun je gelukkig zelf wat doen en heb ik ook gedaan) sta ik gewoon niet zo stil, ik zie het nut daar niet zo van in.

Dus nee, ik bèn vast niet helemaal vrij, maar ik voél me wel vrij en dat vind ik het belangrijkste.

Toen ik een jaar of 25 was voelde ik me ook vrijer dan toen ik een kind was. Pas nu denk ik af en toe wel: goh, het lijkt me toch wel heel lekker om nog kind te zijn. Niet dat ik weer terug zou willen naar mijn kindertijd of zo, maar ik ben me nu pas bewust van de vrijheid die ik vroeger had.

Ik heb hetzelfde als Jolee en Freakie, nee, ik kan niet alles, maar vind de vrijheid die ik ervaar wel heel fijn.

Bij kinderen vind ik de onbevangenheid leuk om te zien, zo zorgeloos nog.

De ene dag wel en de andere dag niet. Natuurlijk heb je je verplichtingen, maar soms is het ook heerlijk om die even aan de kant te zetten en te doen waar je zelf zin in hebt.

Ik heb me lang niet vrij gevoeld qua werk, dat is iets dat altijd al wel lastig was bij mij. Jaren lang moest ik vechten voor een contract en toen had ik hem; voelde ik me opgesloten . Ik ben sinds kort begonnen met nieuw werk waarbij ik meer op mezelf doe en dus ook wat meer vrijheid zou kunnen voelen maar nu zit ik weer met examens enzo het komende jaar wat me dus ook niet echt een vrij gevoel geeft. Overigens vind ik het wel onwijs leuk hoor .

Buiten dat voel ik me vrij en voel ik me al heel erg lang vrij.

Ik voel me nu op een hele gekke manier vrij.

Ik heb geen huis meer, geen spullen en geen relatie en (bijna) een flinke som geld op mijn rekening. Het geeft me een heel vrij gevoel dat ik nu kan doen wat ik écht zélf wil. Ik kan gaan wonen waar ik wil, mijn huis inrichten hoe ik wil. Een echte nieuwe start maken.

Als ik ooit vrij ben geweest is dat nu. Ik weet van de gekkigheid niet wat ik met die vrijheid aan moet.

Doorgaans voel ik me redelijk vrij, maar voel ik wel de druk van mijn omgeving om een bepaalde standaard hoog te houden. Ik voldoe daar doorgaans niet aan en merk dat mensen dat wel eens willen afkeuren. Niet dat dat me er van weerhoud te doen wat ik doe, maar het remt soms wel af.

Het wisselt een beetje. Ik voel me door mijn werk regelmatig in mijn vrijheid beknot. Ik heb genoeg vrije dagen maar heb een afdelingshoofd waarvan je buiten de 4 weken zomervakantie om (hele bedrijf is dan gesloten) niet langer dan een week vrij mag nemen. Ook nog geen dag langer ook al zou dat prima te regelen zijn en in overleg zijn met collega's. Dat beperkt me dus in mijn vrijheid om bv in het voorjaar eens 2 weken naar een land te gaan waar het in de zomervakantie eigenlijk te heet is, bv Egypte of Marokko of bv in onze winter een keer naar Nieuw Zeeland. Het is iemand die zelf niets om op vakantie gaan geeft dus dat is regelmatig behoorlijk frustrerend. Verder vind ik het af en toe wel beklemmend dat je in onze maatschapij zo veel moet, dat er zo veel regels zijn. Qua sociale verplichtingen vind ik het bij mezelf nog wel meevallen, dat voel ik niet als een verplichting. Ik ben single en vind het ook best wel prettig dat ik best wel veel dingen kan doen op de manier zo als ik het wil zonder er met iemand over te moeten overleggen en ook op momenten dat ik het wil, dus dat voelt wel vrij.