Voel jij je vrij?

Voel jij je vrij in je leven?

Ik voelde me een poosje terug wel heel vrij. Maar voel me nu weer opgesloten. Heel gek, want ik bén natuurlijk vrij om te leven zoals ik wil, maaar voel het niet zo

Heel dubbel, ik ben niet iemand die zich laat inperken door regeltjes en iemand die altijd enthousiast dingen probeert te ondernemen. Ik heb ook een heel vrije geest (doe dat klinkt zweverig, maar zo bedoel ik het niet), ik heb altijd fantasieën, plannen, ideeën en zie ook vaak wel mogelijkheden.
Alleen ik voel me momenteel lichamelijk heel erg ingeperkt. Ik was gewend dat ik altijd gewoon kon doen wat ik wilde, mijn lichaam zat me daarbij niet echt in de weg. Ik liet me niet inperken door mijn fibromyalgie of vermoeidheidsklachten. Wat overigens wel betekende dat ik regelmatig over mijn grenzen ging hoor, maar ik voelde me er niet door beperkt. Maar nu wel, doordat mijn hand en mijn heup niet meewerken en ik lopend niet zo ver meer kom. Ik ben enorm aan het opboksen tegen dingen waarvan ik ze wil kunnen terwijl ik weet dat ik ze niet kan en misschien ook nooit meer zal kunnen. 't is dus heel erg iets wat zich in mijn hoofd afspeelt. Ik voel me opgesloten in mijn lijf en dus niet vrij op dit moment.

Vrij, vrij... wat is vrij?

Ik voel me vrij in de zin van dat er geen oorlog is, ik als vrouw gewoon kan studeren en werken en gescheiden kan zijn en seks hebben zonder getrouwd te zijn en dat niet eens bijzonder hoef te vinden en ik hoef ook geen rekenschap af te leggen aan wie dan ook. Verder mag ik vinden wat ik wil en binnen de kaders van de wetgeving zeggen wat ik wil.

Maar ik ben zeker niet vrij om te doen wat ik wil, ik word geleefd door de omstandigheden. Ik heb twee kinderen, een baan en ben aan het afstuderen, dus op zich zit mijn planning redelijk potdicht, en echt veel keuzeruimte of tijd om te lanterfanten of leuke dingen te gaan doen heb ik niet. Ik heb vrijwel nooit vakantie of vrij omdat het op het werk simpelweg te druk is om verlof op te nemen en omdat ik in mijn eentje een flinke hypotheek draag kan ik ook niet minder werken, dus ik zit ook wel weer redelijk 'vast' in het leven.

Het is dus maar net hoe je het bekijkt.

Ja redelijk. Je bent architect van je eigen leven. Als ik me een tijdje niet vrij voel betekent dat dat ik me weer heb laten opslokken door de dagelijkse bekommeringen...dan is het tijd weer wat bewuster te gaan leven.

Ja eigenlijk wel. Ik ben vrij in de zin die RYW betreft, maar ik heb ook geen kinderen, partner, hypotheek, vaste baan of andere verplichtingen en ik woon wél op mezelf. Ik kan spontaan plannen maken, besluiten iets wel of niet te doen en hoef eigenlijk met niemand rekening te houden (in theorie, in de praktijk uiteraard wel). Ik ervaar volgens mij zo ongeveer ultieme vrijheid, op een vrij besteedbaar budget na.

Ik heb wel momenten dat ik me vrij voel, maar nu voel ik me helemaal niet vrij. Ik heb juist het gevoel dat ik vast zit en geen kant op kan. Ik voel me erg beperkt door mijn eetstoornis en mijn andere problemen. Maar ik ben wel bezig een opening te maken en dat geeft toch weer een vrijer gevoel.

Nee, ik leef volgens de wetten van de maatschappij en de beperkingen die je sowieso hebt als mens. Daarbij is er geen vrije wil, dus wat dat betreft zijn we allemaal onvrij.

TGR schreef:Nee, ik leef volgens de wetten van de maatschappij en de beperkingen die je sowieso hebt als mens. Daarbij is er geen vrije wil, dus wat dat betreft zijn we allemaal onvrij.

Maar als je het zo bekijkt...een bepaald kader waarin men zich kan bewegen is er altijd...die hebben ook een doorgaans logische reden als je niet in een complete anarchie wil leven, bovendien kan je van kader wisselen (emigreren bijvoorbeeld). Maar binnen het door jou gekozen kader heb je toch altijd voldoende kansen en mogelijkheden deze naar jouw tevredenheid en behoeften om te buigen? Nil volentibus arduum...

Charlie schreef:

TGR schreef:Nee, ik leef volgens de wetten van de maatschappij en de beperkingen die je sowieso hebt als mens. Daarbij is er geen vrije wil, dus wat dat betreft zijn we allemaal onvrij.

Maar als je het zo bekijkt...een bepaald kader waarin men zich kan bewegen is er altijd...die hebben ook een doorgaans logische reden als je niet in een complete anarchie wil leven, bovendien kan je van kader wisselen (emigreren bijvoorbeeld). Maar binnen het door jou gekozen kader heb je toch altijd voldoende kansen en mogelijkheden deze naar jouw tevredenheid en behoeften om te buigen? Nil volentibus arduum...

Ik zeg niet dat ik ontevreden ben over het feit dat ik me niet vrij voel. Ik ken de beperkingen in het leven en in mijn eigen hoofd en daar leef ik prima mee.

TGR schreef:

Charlie schreef:

TGR schreef:Nee, ik leef volgens de wetten van de maatschappij en de beperkingen die je sowieso hebt als mens. Daarbij is er geen vrije wil, dus wat dat betreft zijn we allemaal onvrij.

Maar als je het zo bekijkt...een bepaald kader waarin men zich kan bewegen is er altijd...die hebben ook een doorgaans logische reden als je niet in een complete anarchie wil leven, bovendien kan je van kader wisselen (emigreren bijvoorbeeld). Maar binnen het door jou gekozen kader heb je toch altijd voldoende kansen en mogelijkheden deze naar jouw tevredenheid en behoeften om te buigen? Nil volentibus arduum...

Ik zeg niet dat ik ontevreden ben over het feit dat ik me niet vrij voel. Ik ken de beperkingen in het leven en in mijn eigen hoofd en daar leef ik prima mee.

Dan is dat jouw keuze. En dat je die keuze kan maken, betekent toch vrijheid?

Charlie schreef:

TGR schreef:

Charlie schreef:

TGR schreef:Nee, ik leef volgens de wetten van de maatschappij en de beperkingen die je sowieso hebt als mens. Daarbij is er geen vrije wil, dus wat dat betreft zijn we allemaal onvrij.

Maar als je het zo bekijkt...een bepaald kader waarin men zich kan bewegen is er altijd...die hebben ook een doorgaans logische reden als je niet in een complete anarchie wil leven, bovendien kan je van kader wisselen (emigreren bijvoorbeeld). Maar binnen het door jou gekozen kader heb je toch altijd voldoende kansen en mogelijkheden deze naar jouw tevredenheid en behoeften om te buigen? Nil volentibus arduum...

Ik zeg niet dat ik ontevreden ben over het feit dat ik me niet vrij voel. Ik ken de beperkingen in het leven en in mijn eigen hoofd en daar leef ik prima mee.

Dan is dat jouw keuze. En dat je die keuze kan maken, betekent toch vrijheid?

Je hebt keuzevrijheid, maar geen vrije wil. Dan zijn de keuze die je maakt toch ook niet vrij?

Leg uit....ik snap het even niet geloof ik .

Filosofisch gezien ben je wel vrij TGR, vrij om ervoor te kiezen je te plooien naar de maatschappij. Maar de filosofen waren het er ook over eens dat vrijheid wel een ontzettend zware last kan zijn en dat het soms makkelijker is om niet helemaal vrij te zijn.

Charlie schreef:Leg uit....ik snap het even niet geloof ik .

Als er geen vrije wil bestaat maar alles wat je nu doet heeft te maken met iets wat eerder is gebeurd (determinisme) dan kies je omdat het het gevolg is van iets wat je eerder hebt geleerd/ervaren/gezien/gehoord.

Er zijn verschillende disciplines en verschillende manieren om te kijken naar vrije wil, maar ik heb er een tijd terug een paper over geschreven en eigenlijk is iedere onderzoeker er over eens dat volledige vrije wil niet bestaat.

Ik ben het wel met TGR eens. De wijze waarop onze maatschappij is ingericht legt je ontzettend veel verplichtingen en beperkingen op. Je moet belasting betalen over je salaris, er wordt voor je bepaald waar je wel en niet mag fietsen, wat je wel en niet tegen andere mensen mag zeggen en zo kan ik nog wel even doorgaan. In zoverre is niemand vrij; als jij weigert belasting te betalen krijg je een naheffing, boete en wellicht zelfs een gevangenisstraf. Als jij tegen het verkeer in gaat fietsen krijg je een boete. Om bepaalde uitspraken kan je vervolgd worden. Hoewel ik me volledig kan vinden in deze plichten en beperkingen, zijn ze wel vrijheidsbeperkend.

Ava schreef:Ik ben het wel met TGR eens. De wijze waarop onze maatschappij is ingericht legt je ontzettend veel verplichtingen en beperkingen op. Je moet belasting betalen over je salaris, er wordt voor je bepaald waar je wel en niet mag fietsen, wat je wel en niet tegen andere mensen mag zeggen en zo kan ik nog wel even doorgaan. In zoverre is niemand vrij; als jij weigert belasting te betalen krijg je een naheffing, boete en wellicht zelfs een gevangenisstraf. Als jij tegen het verkeer in gaat fietsen krijg je een boete. Om bepaalde uitspraken kan je vervolgd worden. Hoewel ik me volledig kan vinden in deze plichten en beperkingen, zijn ze wel vrijheidsbeperkend.

+1. Ik voel me ook niet echt vrij. Wel enigzins in de manier waarop ik mijn leven leef (of ik ga studeren, of ik kinderen krijg etc), maar een echt gevoel van vrijheid heb ik niet.

Ava schreef:Ik ben het wel met TGR eens. De wijze waarop onze maatschappij is ingericht legt je ontzettend veel verplichtingen en beperkingen op. Je moet belasting betalen over je salaris, er wordt voor je bepaald waar je wel en niet mag fietsen, wat je wel en niet tegen andere mensen mag zeggen en zo kan ik nog wel even doorgaan. In zoverre is niemand vrij; als jij weigert belasting te betalen krijg je een naheffing, boete en wellicht zelfs een gevangenisstraf. Als jij tegen het verkeer in gaat fietsen krijg je een boete. Om bepaalde uitspraken kan je vervolgd worden. Hoewel ik me volledig kan vinden in deze plichten en beperkingen, zijn ze wel vrijheidsbeperkend.

Ik snap TGR en jouw insteek ook. Dat is dat 'kader' waaraan ik refereerde. Ik ben wel zo realistisch te beseffen dat zaken als belasting betalen en andere wetten en regels niet te vermijden zijn binnen in samenleving. Gezien ik dit accepteer als kader, voel ik mij binnen dit gekozen kader verder wel behoorlijk vrij mijn eigen keuzes te maken en eigenaar te zijn van mijn eigen ontwikkeling.

Ik voel me best vrij.

Er zijn natuurlijk die voorgeschreven regels, maar ik heb zelf niet de aandrang om deze te overschrijden dus dit beperkt mij in mijn hoofd niet in mijn vrijheid.
Het enige dat mij momenteel een beetje beperkt is geld. Helaas is dat ook nog van belang voor een gevoel van vrijheid ben ik bang.
Het beperkt mij bijvoorbeeld tot het gaan en staan waar ik wil, maar aan de andere kant is het ook mijn keuze geweest om op 1 plek te blijven.

Maar als ik mezelf vergelijk met de rest van de wereldbevolking vind ik dat ik veel vrijheid heb, omdat ik veel keuze heb.

Ik voel me vrij. Ik kan me soms wel beperkt voelen in mijn vrijheid doordat ik zoveel uren per week moet werken. Maar goed, het leven moet toch ergens van betaald worden.
Ik heb niet het gevoel beperkt te worden door opgelegde regels.

Zo had ik er nog niet bij stil gestaan met alle wetten enz. Daarin voel ik mij niet beperkt. Wel als het om geld gaat, want ik ontkom er niet aan om belasting te moeten betalen. Dit beperkt mijn bestedingsbudget weer.

Ik dacht meer aan het gevoel van vrijheid in mijn hoofd. Dat ik de mogelijkheden zie in het leven. Heel vaak voel ik me opgesloten. Het gevoel alsof ik alleen leef om te werken en te 'moeten'. Dus in dat opzicht kan ik me ontzettend opgesloten voelen en kost het mij moeite om de mogelijkheden weer te zien. De leuke dingen.

Ik voel mij niet vrij.

Ik hou van vrijheid en de natuur. Ik voel me soms wel vrij als ik de bossen in ren Maar dat wordt meestal verstoord als ik een telefoontje krijg op mijn mobiel, daar zijn de verplichtingen dan weer. Ik ben ik niet meer, ik ben een moeder. Natuurlijk is het superleuk om moeder te zijn Maar ik hou niet van verplichtingen en beperkingen. Ik voel soms dat het rebelse in me zich een weg naar buiten wil banen, maar dat laat ik niet toe anders krijg ik nog meer gedonder op mijn dak ("je bent moeder je hoort niet zo te doen en blaaa" )

Dus nee ik voel me niet vrij ...

XxX

Yaelynn schreef:Ik voel mij niet vrij.

Ik hou van vrijheid en de natuur. Ik voel me soms wel vrij als ik de bossen in ren Maar dat wordt meestal verstoord als ik een telefoontje krijg op mijn mobiel, daar zijn de verplichtingen dan weer. Ik ben ik niet meer, ik ben een moeder. Natuurlijk is het superleuk om moeder te zijn Maar ik hou niet van verplichtingen en beperkingen. Ik voel soms dat het rebelse in me zich een weg naar buiten wil banen, maar dat laat ik niet toe anders krijg ik nog meer gedonder op mijn dak ("je bent moeder je hoort niet zo te doen en blaaa" )

Dus nee ik voel me niet vrij ...

XxX

Waarom heb jij een kind?

TGR schreef:

Yaelynn schreef:Ik voel mij niet vrij.

Ik hou van vrijheid en de natuur. Ik voel me soms wel vrij als ik de bossen in ren Maar dat wordt meestal verstoord als ik een telefoontje krijg op mijn mobiel, daar zijn de verplichtingen dan weer. Ik ben ik niet meer, ik ben een moeder. Natuurlijk is het superleuk om moeder te zijn Maar ik hou niet van verplichtingen en beperkingen. Ik voel soms dat het rebelse in me zich een weg naar buiten wil banen, maar dat laat ik niet toe anders krijg ik nog meer gedonder op mijn dak ("je bent moeder je hoort niet zo te doen en blaaa" )

Dus nee ik voel me niet vrij ...

XxX

Waarom heb jij een kind?

Omdat ik er zelf voor koos om moeder te zijn en ik hou van mijn kind Ik vind het niet erg om een moeder te zijn, ik leef er gewoon naar.. Ik antwoordde alleen op de vraag

Yaelynn schreef:

TGR schreef:

Yaelynn schreef:Ik voel mij niet vrij.

Ik hou van vrijheid en de natuur. Ik voel me soms wel vrij als ik de bossen in ren Maar dat wordt meestal verstoord als ik een telefoontje krijg op mijn mobiel, daar zijn de verplichtingen dan weer. Ik ben ik niet meer, ik ben een moeder. Natuurlijk is het superleuk om moeder te zijn Maar ik hou niet van verplichtingen en beperkingen. Ik voel soms dat het rebelse in me zich een weg naar buiten wil banen, maar dat laat ik niet toe anders krijg ik nog meer gedonder op mijn dak ("je bent moeder je hoort niet zo te doen en blaaa" )

Dus nee ik voel me niet vrij ...

XxX

Waarom heb jij een kind?

Omdat ik er zelf voor koos om moeder te zijn en ik hou van mijn kind Ik vind het niet erg om een moeder te zijn, ik leef er gewoon naar.. Ik antwoordde alleen op de vraag

Ik snap gewoon niet zoveel van je berichtje en zeker niet van de zinnen die ik bold heb gemaakt.

Ik voel me ook minder vrij dan toen ik nog geen kinderen had. Zeker op het moment worden we eigenlijk best wel geleefd en zijn er steeds veel zorgen, veel dingen die geregeld moeten worden. Dat wil niet zeggen dat ik liever geen kinderen had gehad.