Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

sandra di 23 nov 2010 - 3:37

Wie o wie heeft er een tip!?!?!

Onze jongste is nogal een pittig mannetje, maar de laatste tijd word ik het eerlijk gezegd een beetje zat..

Hij eist de hele dag ( en nacht ) mijn volledige aandacht, en wanneer hij dat niet krijgt, krijst hij aan 1 stuk door... In de box krijg ik hem niet meer, slapen doet hij weinig ( overdag 1 slaapje )

Zijn speelgoed vind hij totaal niet interresant, als ik iets afpak ( afstandsbediening, klein speelgoed van de oudste, waterbak van de hond enz enz, dan schreeuwt hij daar gerust een kwartier om..hem afleiden met iets anders lukt gewoonweg niet, hij is dan totaal gefixeerd op dat gene wat hij niet mag..

Eten koken doe ik met een gillend kind aan mijn been, schoonmaken ook, de vaatwasser uitruimen hetzelfde verhaal.. Ik weet gewoon serieus niet wat ik met hem aan moet.. zolang ik met hem rondloop, met hem speel, liedjes zing ed dan is hij hardstikke gezellig. Maar dat gaat gewoon echt niet 24 uur per dag.. Ik wil de oudste ook aandacht geven, en dat gaat gewoon niet door z'n broertje..

Ik sta er eigenlijk niet achter om een kind te laten huilen, maar tegenwoordig doe ik dat wel.. Ik heb m'n nachtrust ook nodig, de oudste wil ook wat aandacht, en m'n huis en tuin moeten ook gebeuren op z'n tijd.. Maar hij blijft gewoon krijsen.. tot 2 uur aan toe.. Als meneer s'nachts wakker word, dan moet ik maar afwachten of hij uberhaupt weer gaat slapen, of dat het gewoon weer klaar is om 3 uur bijvoorbeeld..

Vandaag wilde ik gezellig kruidnootjes gaan bakken, maar meneer loopt nu alweer te krijsen omdat hij geen aandacht krijgt, de zin ontbreekt me dan om 'gezellig' in de keuken te gaan frobelen met de oudste..

Ik weet het dus eigenlijk gewoonweg niet meer.. Natuurlijk kan ik hem een daagje wegbrengen en dat soort dingen, maar dat vind ik geen oplossing.. zodra hij thuis is beginnen we weer van voren af aan.

osteopaat zijn we 3 keer geweest toen hij klein was, maakte geen verschil.. medisch is er niets aan de hand, de huisarts heeft hem nagekeken laatst, en toen hij klein was is hij in het ziekenhuis ook al binnenste buiten gekeerd..

Ik ben gewoon geen gezellige moeder meer.. Ik kan wel janken als ik hem weer wakker hoor worden, en alles draait om hem.. ik durf in de avond de trap niet meer op te gaan, omdat hij dan wakker word en het uren kan duren voor hij weer slaapt..

Iemand een tip of idee hoe hier mee om te gaan? het is een beetje warrig verhaal, dus als er iets niet duidelijk is, vraag gerust.

Mamsie di 23 nov 2010 - 4:45

OOh meid wat rottig he.
Ik herken het wel een beetje van V. hij is ook altijd zo'n pittige geweest en ik kwam ook nergens aan toe. Het enige wat helpt is volhouden, echt zoo zwaar en niet leuk en je denkt echt dat er geen eind aan komt maar dat komt wel.
Ik snap dat je er geen gezellig moeder van word dat is ook heel logisch.

Probeer hem met zn gegil en gedram echt te negeren. Zelf zou ik de box wel terug zetten in de kamer. Met een paar speelgoedjes maar niet te veel. Als hij stout is zet je hem er in. ( dus niet meer gebruiken voor andere dingen alleen als strafplek ) hij zal dan we zn speelgoed eruit gooien en dat zou ik ook gewoon negeren. Ik neem aan dat hij er nog niet uit klimt? Zodra hij bedaard is kan hij eruit komen. Dat echt een tijd consequent volhouden. Krijsen en drammen is zonder pardon de box in zonder verder enige aandacht. Niks zeggen want negatieve aandacht is ook aandacht.

Hij is nog erg klein natuurlijk maar hij weet het heus wel allemaal. Verder heb ik weinig tips. Ja over goed gedrag lovend zijn.

Tis gewoon heel lastig met zo'n pittige kleine man.

Gast di 23 nov 2010 - 4:51

het klinkt misschien behoorlijk drastisch, maar zou een opvoedbureau iets kunnen zijn voor jullie? Die kijken goed naar het gedrag van je zoon en hoe jij erop reageert, jullie wisselwerking. Het is een grote stap en ik kan me voorstellen dat je zoiets te drastisch vindt, maar misschien kunnen zij je wat handvatten geven hoe je ermee om kunt gaan.

Gaat hij trouwens ook naar het kinderdagverblijf? Hoe is hij daar?

Ugly Betty di 23 nov 2010 - 5:00

Hebben ze bij jullie in de buurt ook een centrum voor jeugd en gezin? Daar kan je terecht met dit soort opvoedingsvragen. Ik werk zelf op zo'n centrum en bij ons zijn alle medewerkers geschoold in positief opvoeden. In 4 gesprekken geven ze ouders tips om met hun kind om te gaan... Misschien is dat iets?

sandra di 23 nov 2010 - 5:09

bedankt voor de reacties!

Mamsie, zou straffen idd al werken? dat vroeg ik me wel af.. Heb hem gister uit wanhoop en frustratie zelfs even op de gang gezet... pff kon hem echt even niet meer zien! Ik heb het idee dat als ik hem in de box zet als straf, hij dan gewoonweg echt niet stil gaat worden.. maar dat is gewoon even uitproberen natuurlijk... En dan gewoon laten krijsen ook al duurt het 2 uur?

Dromertje, ik heb zelf ook al zitten denken aan zoiets.. op het cb zeiden ze alleen maar dat het waarschijnlijk wel beter zou worden zodra hij gaat praten... tsja, dat begrijp ik want dat kan hij vertellen hoe of wat.. Maar ja, dat duurt natuurlijk nog wel even.. Waar ik zelf heel bang voor ben als ze naar zo'n opvoedburo oid ga, ik straks opeens te maken krijg met jeugdzorg oid.. en daar hoor ik zulke hororverhalen over ( kinderen ineens uit huis plaatsen omdat moeders het niet aan kan volgens hun...) Ik word het wel zat, maar niet aankunnen is een ander verhaal!!!

Ugly betty, ik heb er hier in de regio niet van gehoord, zal zo eens googelen.. Hoe werkt dat bij jullie? is er ook een soort van zwijgplicht net als huisartsen e.d?

Gast di 23 nov 2010 - 5:09

Wat vervelend zeg, dat klinkt echt heel zwaar en ongezellig ik kan me heeeel goed voorstellen dat je er zwaar van baalt en dat je nu geen gezellige moeder bent. Ook ik zou je als advies willen geven om inderdaad wat mamsie al aangaf de box terug te zetten en te gebruiken als strafplek. Ook zou ik contact opnemen met een bureau voor hulp in zijn opvoeding, niet dat jij geen goede moeder bent in tegendeel zelfs maar om tips te krijgen hoe jullie het beste met S.tijn kunnen omgaan en hoe jullie op elkaar reageren e.d. Je hoeft je helemaal niet te schamen of het een grote stap te vinden om naar zo'n bureau te gaan wat daar zijn ze juist voor.

Verder wil ik je nog een hele dikke knuffel geven en ik hoop dat er oplossing gevonden wordt voor S. zijn gedrag.

Gast di 23 nov 2010 - 5:17

sandra schreef:bedankt voor de reacties!

Dromertje, ik heb zelf ook al zitten denken aan zoiets.. op het cb zeiden ze alleen maar dat het waarschijnlijk wel beter zou worden zodra hij gaat praten... tsja, dat begrijp ik want dat kan hij vertellen hoe of wat.. Maar ja, dat duurt natuurlijk nog wel even.. Waar ik zelf heel bang voor ben als ze naar zo'n opvoedburo oid ga, ik straks opeens te maken krijg met jeugdzorg oid.. en daar hoor ik zulke hororverhalen over ( kinderen ineens uit huis plaatsen omdat moeders het niet aan kan volgens hun...) Ik word het wel zat, maar niet aankunnen is een ander verhaal!!!

het opvoedbureau dat ik hier uit de omgeving ken staat volledig los van jeugdzorg. Dat is een zelfstandige orthopedagoge die een eigen bureau heeft opgezet. Je zou eens anoniem naar zo'n bureau kunnen bellen met deze vraag, maar ook of ze dit naar huisartsen e.d. rapporteren. Ik denk dat als je dat niet wilt, ze dit ook niet doen.

sandra di 23 nov 2010 - 5:22

Mama van 2, dank je voor je lieve reactie!

Ugly betty, hier in de plaats zit niet zo'n centrum, maar 10 km verderop wel.. Kan ik daar evt terecht? en hoe zit het met evt kosten? geen idee namelijk!

het vervelende is ook nog als er andere mensen zijn ( cb of visite oid ) hij dus echt zoooo lief doet?!?! Dan zit hij heel rustig op schoot, of van een afstandje de 'nieuwe' mensen te observeren... iedereen zegt dan ook, jeej, hij is toch hardstikke rustig angel

.................... Dus de helft van de kennissen hier verklaard me volgens mij echt voor gek als ik het over S heb Neutral

sandra di 23 nov 2010 - 5:24

Dromertje schreef:
sandra schreef:bedankt voor de reacties!

Dromertje, ik heb zelf ook al zitten denken aan zoiets.. op het cb zeiden ze alleen maar dat het waarschijnlijk wel beter zou worden zodra hij gaat praten... tsja, dat begrijp ik want dat kan hij vertellen hoe of wat.. Maar ja, dat duurt natuurlijk nog wel even.. Waar ik zelf heel bang voor ben als ze naar zo'n opvoedburo oid ga, ik straks opeens te maken krijg met jeugdzorg oid.. en daar hoor ik zulke hororverhalen over ( kinderen ineens uit huis plaatsen omdat moeders het niet aan kan volgens hun...) Ik word het wel zat, maar niet aankunnen is een ander verhaal!!!

het opvoedbureau dat ik hier uit de omgeving ken staat volledig los van jeugdzorg. Dat is een zelfstandige orthopedagoge die een eigen bureau heeft opgezet. Je zou eens anoniem naar zo'n bureau kunnen bellen met deze vraag, maar ook of ze dit naar huisartsen e.d. rapporteren. Ik denk dat als je dat niet wilt, ze dit ook niet doen.

Ja, ik zou idd gewoon eens moeten bellen naar zoiets...

Ik vind dat alleen onzettend eng. een tijdje terug was er iets op tv, waarbij dus echt totaal onterecht iemands kind hadden afgenomen.. en door allerlei miscommunicatie en fouten bij jeugdzorg duurde dit al een jaar... Echt een opngelofelijk verhaal was het, maar het gebeurd dus echt...

Susan di 23 nov 2010 - 5:30

Je moet niet zo bang zijn om hulp te vragen, daarmee ontzeg je jezelf een potentiële steun in de rug die je heel goed kan gebruiken. Als je kindje zo moeilijk hanteerbaar is als jij hier zegt is er een dikke kans dat ze dat op het consultatiebureau ook wel op zullen merken. Daar moet je echt niet zo angstig voor zijn.

Gast di 23 nov 2010 - 5:48

Ik denk dat een hele strakke consequente manier van met S omgaan uiteindelijk baat zal brengen. Dus inderdaad een straf of negeer plekje. En juist omdat hij het nog niet echt begrijp zou ik ook de box pakken. Daar kan hij nog niet uit en zit daar dan maar even in zijn eigen sop gaar te koken zolang als het duurt. Ik zou hem sowieso negeren als hij weer zijn aandacht wil en blijft krijsen. Krijsen om niets betekende hier altijd de negeerstand. Als hij dan weer ophield dan was ik er als de kippen bij en hier kon dat ook vlot een uur of wat duren. Het kost even wat kruin en doorzettingsvermogen maar uiteindelijk werkt het vast wel. Hier heeft dat ook goed geholpen bij de jongste. Zo'n bureau kan je ook wel helpen denk ik, ik heb daar toen ook aan zitten denken. En jeugdzorg kan niet zomaar een kind uit huis plaatsen, daar moet echt heel veel aan vooraf gaan.

juffie001 di 23 nov 2010 - 6:59

wat jij schrijft had ik ook kunnen schrijven! hou dit topic dus even goed in de gaten, ben blij met elke tip!

sandra di 23 nov 2010 - 8:06

Susan, het CB hier heeft dat echt niet door.. ik heb het laatst al aangegeven, en toen werd er alleen gezegd, ach dat gaat straks wel beter als hij kan praten.. En die angst om om hulp te vragen heb ik uitgelegd hierboven..

Lieskuh, Ik denk ook dat consequentie de oplossing zal zijn uiteindelijk, de aanhouder wint,, Alleen is meneertje zelf ook nogal een aanhouder Neutral

Echt niet te geloven wat een pit daarin zit..

Ik heb trouwens het oei ik groei boek er bij gepakt, en het zou ook zijn bijna 11 maanden sprong kunnen zijn misschien, het is de laatste week opeens weer veel erger.. hij is nog geen 11 maanden, maar hij is wel bijna 2 weken over tijd geboren, en loopt zowiezo wat voor..

Gast di 23 nov 2010 - 23:00

Wat ontzettend vervelend!!!
Ik zou het krijsen ook negeren, ook al duurt het inderdaad 2 uur. Ik zou hem dan in de box zetten en iets leuks gaan doen met C.as. En als S.tijn dat ophoudt met krijsen zou ik hem erbij halen. Zodra hij dan weer gaat krijsen, gewoon weer terug in de box zetten en negeren. Misschien leert hij op die manier dat hij met hard krijsen geen aandacht krijgt.

Ik snap zo goed dat je je schuldig voelt tegenover C.as en ik denk daarom ook dat je gewoon moet proberen te voorkomen dat S.tijn door zijn gekrijs steeds alle aandacht krijgt. Gewoon negeren en stug iets leuks met C.as gaan doen.
Ik weet niet of jullie kamer en keuken gescheiden zijn van elkaar? Desnoods kan je dan de deur een stukje dicht doen zodat S.tijn jullie niet de hele tijd ziet.

En inderdaad, durf om hulp te vragen. Het ligt niet aan jou! Je bent juist een goede moeder als je aan de bel trekt!!

Heel veel succes meis!

Gast di 23 nov 2010 - 23:02

Pritt schreef:Wat ontzettend vervelend!!!
Ik zou het krijsen ook negeren, ook al duurt het inderdaad 2 uur. Ik zou hem dan in de box zetten en iets leuks gaan doen met C.as. En als S.tijn dat ophoudt met krijsen zou ik hem erbij halen. Zodra hij dan weer gaat krijsen, gewoon weer terug in de box zetten en negeren. Misschien leert hij op die manier dat hij met hard krijsen geen aandacht krijgt.

Ik snap zo goed dat je je schuldig voelt tegenover C.as en ik denk daarom ook dat je gewoon moet proberen te voorkomen dat S.tijn door zijn gekrijs steeds alle aandacht krijgt. Gewoon negeren en stug iets leuks met C.as gaan doen.
Ik weet niet of jullie kamer en keuken gescheiden zijn van elkaar? Desnoods kan je dan de deur een stukje dicht doen zodat S.tijn jullie niet de hele tijd ziet.

En inderdaad, durf om hulp te vragen. Het ligt niet aan jou! Je bent juist een goede moeder als je aan de bel trekt!! En lieve San, ze halen hem echt niet zomaar bij jullie weg!
Google eens op opvoedcoach. Misschien is dat iets??

Dikke knuffel!!

Heel veel succes meis!

Live Laugh Love di 23 nov 2010 - 23:48

Als het een zelfstandige prakrijk is, moet je even kijken bij je verzekering, meestal krijg je zo'n 6 'sessies' vergoed.
Als er een centrum voor jeugd en gezin is, is het gratis.

En idd alle hulpverleners hebben zwijgplicht.. info kan met toestemming van jou naar de huisarts, maar wil je dat niet is dat je goed recht.

Buiten het praktische... pfff zwaar. Hopenlijk gaat hij snel praten en kan hij uiten wat hem dwars zit. Misschien is KDV iets?

Darius wo 24 nov 2010 - 0:10

Sandra, ik snap heel goed je angst om hulp in te schakelen bij een instantie, zeker gezien al die enge verhalen over Jeugdzorg en al. Toch denk ik dat het heel goed is om er iemand met andere ogen naar te laten kijken, bijvoorbeeld dmv van video interactie begeleiding. Dit kan ook gedaan worden via een particulier bureau. Er komt dan iemand bij je thuis om je te filmen en gaat dit naderhand met je terugkijken. Het prettige is, is dat er heel positief wordt gekeken naar hoe je het doet, je krijgt dus geen kritiek.

Gast wo 24 nov 2010 - 0:38

Darius schreef:Sandra, ik snap heel goed je angst om hulp in te schakelen bij een instantie, zeker gezien al die enge verhalen over Jeugdzorg en al. Toch denk ik dat het heel goed is om er iemand met andere ogen naar te laten kijken, bijvoorbeeld dmv van video interactie begeleiding. Dit kan ook gedaan worden via een particulier bureau. Er komt dan iemand bij je thuis om je te filmen en gaat dit naderhand met je terugkijken. Het prettige is, is dat er heel positief wordt gekeken naar hoe je het doet, je krijgt dus geen kritiek.

Maar het kon toch juist handig zijn om evt ook wat kritiek te krijgen, en te horen te krijgen wat je beter kan doen.

Sandra, heel veel succes ermee. Het lijkt me lastig. Op een gegeven moment weet je ook niet meer wat je moet doen, en of je het nou wel of niet goed doet. Het zou best kunnen werken om hem steeds in de box te zetten totdat ie is gekalmeerd. Maar dat is ook heftig als dat zo lang kan duren. Ik weet niet of ik dat zo lang vol zou houden. Het is eigenlijk ook weer zielig om hem dan zo aan zn lot over te laten, maar misschien moet je daar even doorheen. Maar ga vooral je gevoel achterna. Jullie kennen je kind het beste.

Darius wo 24 nov 2010 - 0:40

[quote="Twixx"]
Maar het kon toch juist handig zijn om evt ook wat kritiek te krijgen, en te horen te krijgen wat je beter kan doen.

quote]

Dit gaat volgens 'oplossingsgericht coachen'. Als je hier even op googled, dan kom je vanzelf de speerpunten tegen, en ook waarom er juist geen kritiek wordt gegeven.

Gast wo 24 nov 2010 - 0:55

Ik heb even snel wat opgezocht. Ik denk dat het goed kan zijn dat er naar de mogelijkheden gekeken wordt die er wel zijn, die het kind goed doet en daaruit verder kan. Maar aan de andere kant ben ik bang dat het probleem een knelpunt blijft. Ik heb hier totaal geen ervaring mee hoor... maar het lijkt me knap lastig als niet eerst het probleem wordt aangepakt. Als het wel werkt is dat natuurlijk hartstikke fijn, helemaal als dat op zo'n positieve manier kan.

missmarm wo 24 nov 2010 - 3:20

Helaas heel veel herkenning inmiddels begint Kevin eraan te wennen dat hij soms moet wachten maar onverwachte dingen als feestjes, ergens nieuw heengaan en zich niet lekker voelen is hier reden voor drama. Box moet en is leuk zolang hij mij niet ziet...

Wil hij in een draagdoek? Zo gaan we hier op pad Kevin blij en nick even aandacht. Daarnaast doen we op woensdag oid iets met nick samen even geen kevin want Nick leed eronder.

Wij zijn via het cb bij jeugdopvoedsteunpunt terecht gekomen zij kon helaas weinig adviezen meer geven omdat we al zoveel hebben aangepast. We worden dus weer doorverwezen.

Er is hoop sinds 2 weken lijkt het beter te gaan zowel overdag als de nachten maar het is zwaar! Dikke knuffel. Pak wel eens dat nachtje rust dat doet hier wonderen al hebben we het ook pas 1 keer gedaan Embarassed

in 1,5 jaar.

Ugly Betty wo 24 nov 2010 - 10:23

Ugly betty, ik heb er hier in de regio niet van gehoord, zal zo eens googelen.. Hoe werkt dat bij jullie? is er ook een soort van zwijgplicht net als huisartsen e.d?[/quote]

Ja, wij hebben allemaal beroepsgeheim.

sandra wo 24 nov 2010 - 21:07

Òntzettend bedankt voor alle reacties!!

Van t weekend gaan we eens rustig kijken hoe we het nu gaan aanpakken..

Ik wil eigenlijk voor mezelf eerst eens duidelijk hebben of hij met z'n 9 maanden idd al kan begrijpen dat krijsen geen zin heeft, en hij dan dus genegeerd word.. nu pas ik dat niet consequent toe, omdat ik elke keer twijfel of hij daar al wel oud genoeg voor is..

De afgelopen 2 nachten heb ik hem wel laten huilen, ik vind dat heel moeilijk, maar na een uur was hij toch wel weer stil, om daarna dus door te slapen tot 7.30 :shock:

Mijn vriend vind het helemaal moeilijk om 'hulp' in te schakelen, die is erg bang dat je ineens weer in z'n molen zit van de ene instantie naar de andere.. al denk ik zelf dat dat wel mee zal vallen.. Maar je moet er natuurlijk wel samen achter staan..

Ik hou jullie op de hoogte!

Gast wo 24 nov 2010 - 21:16

Je moet er inderdaad samen achterstaan, maar ik denk ook dat het wel meevalt met die molen waar je in terecht komt. Ik kan me alleen wel goed voorstellen dat het een grote stap is die je moet durven nemen.

Hopelijk komen jullie er samen uit!

Gast wo 24 nov 2010 - 21:22

Klinkt heel herkenbaar. Alleen hadden wij het andersom. M was hier diegene die alle aandacht op eiste.
Ik heb toen wel een paar x een verpleegkundige langs gehad vh cb. Gewoon even rustig erover hebben hoe het gaat en tips krijgen. Gewoon even je verhaal kwijt is al zo fijn. we hebben daarna ook een cursus peuter in zicht gedaan via het cb.
Nu gaat het hier gelukkig goed. Is hier volgens mij echt frustratie geweest dat hij zich niet kon uiten. Bij C is het nu ook heel anders, omdat die nu al heel veel kletst. Al heeft hij soms ook wel een driftbui.

Gesponsorde inhoud

Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden

Re: Tips "onhandelbare' baby 9 maanden