Opnieuw beginnen, wat zou je doen?

Een paar weken geleden is mijn huis afgebrand. Het gevoel dat ik had toen ik naar mijn rokende huisje stond te kijken is niet te beschrijven. Ik ben de afgelopen weken door emoties gegaan waarvan ik niet wist dat ik ze had.

Ik heb het nu redelijk verwerkt. Dat wil zeggen, ik kan er goed over praten, heb mijn emoties redelijk onder controle en ben weer vooruit aan het kijken.

Ik moest de dag na de brand eerst naar de hema om ondergoed en sokken te halen. Verder heb ik gelukkig wat kleding gekregen waardoor ik even vooruit kon. Ik woon nu tijdelijk bij mijn ouders. Zo fijn dat ik hier altijd terecht kan.

Mijn relatie is mede hierdoor ook uitgegaan. Hij woont in het buitenland en kon niet overkomen. Ik had hem nodig en hij kon er niet voor mij zijn. Ik kon het vervolgens niet verkroppen dat hij niet alles in het werk heeft gesteld om bij me te zijn. We gingen nog maar een klein jaartje met elkaar, maar toch.

En nu.. Ik heb niks meer. Geen huis, geen spullen, geen relatie.
De laatste tijd ben ik aan het nadenken wat ik zal gaan doen. Ik heb mijn baan natuurlijk gewoon nog dus kan geen wereldreis maken of iets dergelijks.

Maar ik heb het gevoel dat ik iets móét doen. Een statement voor het opnieuw beginnen. Ik ga over twee weken een weekje naar de zon. Even tot rust komen, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik ben heel erg zoekende en voel me zo onrustig.

Misschien een beetje een warrig verhaal. Ik heb niet echt een vraag. Misschien vraag ik wel om tips. Wat zou je doen als je niks meer hebt? Gewoon omdat het kan?

Jeetje wat heftig! Wat fijn dat je zelf veilig bent, maar ik kan me inderdaad haast niet voorstellen wat voor gevoelens dit naar boven brengt. Heel goed van je dat je het wil gaan proberen te verwerken en er bewust mee om gaat.

Als je geen tijd hebt voor een hele wereldreis kan je misschien wel een andere bijzondere reis plannen? Je gaat binnenkort al op vakantie, wat waarschijnlijk heel lekker is, maar dat had je waarschijnlijk al geplanned voordat dit gebeurde. Misschien kan je een andere reis plannen echt voor jezelf om dit achter je te laten. En zodra je een nieuw huisje krijgt, zou je dat helemaal tiptop in orde kunnen maken, zodat dat helemaal van jezelf wordt.

Heel veel sterkte in elk geval!

Het is niet te vergelijken maar naar mijn scheiden ben ik qua werk iets anders gaan doen en heb ik een nieuwe studie opgepakt. Ik ben weer wie ik wil zijn.

Oh jee, wat erg... Wat knap dat je er zo snel alweer over kunt praten...

Ja jeetje, wat wil je doen? Wil je van je lange bruin haar naar kort en blond? Wil je een praatgroep oprichten of hierin een actieve rol gaan spelen? Wil je naar de Derde Wereld om kinderen te helpen? Wil je totaal iets anders qua werk en kun je nu studeren? Wil je die ene hobby (parachut springen, kantklossen, muziekinstrument) eindelijk eens gaan beginnen?
Ik zou niet weten waar je behoefte aan hebt of in welke richting ik dit zou moeten zoeken. Ik kan me voorstellen dat ik graag weer iets van mezelf zou willen hebben, het gevoel dat ik niet alles kwijt zou zijn. Misschien door middel van foto's die je kunt ophangen en die ergens anders lagen dan bij jou thuis of die je op internet hebt gezet?

Edit: ook niet te vergelijken maar na mijn broertje had ik dit ook, ik wilde graag iets groots en meeslepends doen en dan later zeggen dat ik door hem mijn roeping had gevonden oid. Nu zit ik niet te wachten op een wijnboerderij in Frankrijk iod en verder kwam ik niet. Dit gevoel is bij mij gewoon weer weggeebt...

Thanks voor jullie reacties. Het weekje weg heb ik 2 weken geleden met een vriendin geboekt. Even weg van de ellende.

Een nieuwe baan kan niet zo makkelijk helaas. En eerlijk gezegd is dat me ook een te grote verandering. Om nu ook nog eens onzekerheid in mijn werk te hebben..

Supertalentje, wat jij zegt is wel treffend. Ik weet gewoon niet wat ik wil. En misschien ebt het bij mij ook vanzelf weg. Ik zit nu ook een soort van in een tussenfase.
Al het geregel met het opruimen en de verzekering is nu bijna klaar. Ik heb nog geen nieuw huisje, dus daar kan ik me niet op richten. Ik heb natuurlijk geen spullen of zo, dus kan mezelf ook niet zo goed vermaken, behalve met lezen.
Misschien als ik weer eenmaal iets heb om me op te richten dat ik me niet meer zo rusteloos voel.

Je zegt dat je nog geen nieuw huisje hebt, maar je kunt wel (als je daar behoefte aan hebt) alvast voor je interieur gaan kijken. Hoe zou je nieuwe huis er uit moeten zien? Qua kleuren, materialen, indeling? Misschien een dagje villa Arena (niet te betalen, maar leuk om je te vergapen) met je moeder of beste vriendin, volgens mij zit daar ook een bios. Misschien zit je wel te wachten op een uitje met een knipoog naar de toekomst...

Jee wat heftig zeg!
Ik kan me voorstellen dat je je heel erg verloren voelt.
Ben je al wel bezig met een nieuw huis of ga je op de korte termijn wat krijgen? Ik merk dat ik heel veel rust heb gekregen sinds ik een huisje voor mezelf heb, maar in jouw geval lijkt het me heel moeilijk om weer opnieuw te beginnen.
Ik heb verder niet echt tips, maar wil je wel heel veel sterkte wensen!

Ik heb besloten morgen eerst eens naar de kapper te gaan en daarna te gaan winkelen. En dan niet effectief zoals ik tot nu heb gedaan. Maar gewoon een mooi jurkje of truitje. Iets wat ik niet direct nodig heb maar gewoon omdat ik het mooi vind.

Hopelijk onderdrukt dat mijn rusteloosheid een beetje.

Ooo wat erg!!

Je begint in feite nu al opnieuw... Nieuwe ondergoed, sokken, kleding...

x

Wat ontzettend naar moet jij je voelen, heel je huis, je veilige setting in 1 klap weg. Mag ik vragen hoe het kan dat je huis is afgebrand? Kun je nu wel ergens terecht waar jij je goed voelt?

Ik heb niet echt tips voor je, maar ik zou je tijd nemen om hier uit te komen. Veel leuke dingen doen met de mensen om je heen en net als wat Supertalentje zegt, lekker te gaan orienteren over je nieuwe inrichting. Misschien een dubbel gevoel, je wilt je oude inrichting terug, maar misschien is dit wel de kans om toch eens voor die knalrode muur te kiezen, of dat leuke kastje te kopen die je al heel lang zou willen maar eigenlijk geen plek voor had.

Hopelijk kom je er uit en voel je je snel weer wat beter.

Lady4 schreef:Wat verschrikkelijk dat je huis is afgebrand. Hoe is dat gekomen? Het lijkt me zo erg om alles kwijt te raken wat je hebt, spullen van emotionele waarde maar ook de normale spulletjes waas je normaal gesproken niet ons over nadenkt dat je ze hebt.

Ik heb niet echt tips, maar wil je heel veel sterkte wensen.

Dat is zo waar, dat lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk. Natuurlijk zijn dingen van emotionele dingen heel erg, maar ik kan me ook niet voorstellen dat ik zonder mijn andere spulletjes(als decoratie, bepaalde kleding stukken e.d.) zou moeten. Je staat er ook niet bij stil hoe belangrijk alles voor je is(ik ben zelfs gehecht aan mijn dekbedovertrekken enzo )

Yaelynn schreef:Ooo wat erg!!

Je begint in feite nu al opnieuw... Nieuwe ondergoed, sokken, kleding...

x

Ik denk niet dat ze bedoelt dat door een nieuw slipje ze opeens haar levensdoel vindt.

Ik snap wel dat je dit gevoel hebt. Je hele leven staat op zijn kop en doordat je huis je is 'afgenomen', heb je ook het gevoel dat je thuis er niet meer is. Gelukkig kun je bij je ouders terecht . Je gaat al op reis, maar ik zou proberen even iets voor jezelf te vinden. Desnoods is het maar iets kleins zoals iets overwinnen wat je nooi durfde, even je angsten overboord zetten en je grenzen verleggen. Misschien is dat al voldoende om het 'uit' je systeem te krijgen want het is zonde als het een kriebel is waarvoor je veel opzij gaat zetten en je ergens spijt van krijgt.

Ik denk op zich dat het zoeken naar een huis en echt weer opnieuw beginnen met dit opbouwen je al enorm veel energie gaat kosten maar probeer ook daar je project van te maken. Joh, desnoods schilder je een kamer pimpelpaars met roze stippen . Als jij daar maar even je ei in kwijt kan .

Het is bij mij ontstaan. De schilder was bezig met verf afbranden en daar is iets heel erg mis gegaan.
Het is inderdaad verbazingwekkend hoe je gehecht bent aan simpele dingen. Ik kon en kan nog steeds heel fel worden als iemand het heeft over die rommel in huis, mijn inboedel dus. Het is dan wel zwart, verkoold en onbruikbaar, maar zijn wel míjn spullen.

Ik heb gelukkig nog wat foto's kunnen redden. Dat is een hele opluchting. Wel beschadigd, maar ze zijn er nog.
Ik neem nu wel even rustig de tijd om bij te komen. In het nieuwe jaar ga ik weer voor een nieuw huisje. Mijn ouders zijn echt zo een steun. Heb uren met mijn vader aan de keukentafel gezeten om mijn foto's los te halen, schoon te maken en te drogen. De band is zo sterk geworden. Dat is dan weer iets positiefs.

Jeetje wat lijkt me dat verschrikkelijk!
Ik heb niet echt tips voor je, ik hoop dat het straks een plekje kan geven. Sterkte!

Oh wat is dat gruwelijk zeg. Ik heb zelf meegemaakt dat we wakker werden in de rook van de onderburen en dat was al licht traumatisch voor mij. En dan hadden wij alleen de stank naderhand (aan praktische zaken dan).

Wat moet dat idd erg zijn als je hele huis afgebrand is zeg.
Was je goed verzekerd? En krijg je inderdaad ongeveer alles in 'waarde' terug?

Sterkte.

Gelukkig hoefde ik niet te vluchten voor het vuur. Dat lijkt me helemaal erg. Ik was gelukkig wel goed verzekerd. Is nog niet rond, maar dat komt wel goed.

Ben vandaag gaan winkelen voor de vakantie. Bijna geen zomerkleding te vinden natuurlijk. Welke winkel verkoopt er nu nog sandaaltjes? Maar goed, heb een nieuwe bikini en wat rokjes. Goed begin!

Carra schreef:Gelukkig hoefde ik niet te vluchten voor het vuur. Dat lijkt me helemaal erg. Ik was gelukkig wel goed verzekerd. Is nog niet rond, maar dat komt wel goed.

Ben vandaag gaan winkelen voor de vakantie. Bijna geen zomerkleding te vinden natuurlijk. Welke winkel verkoopt er nu nog sandaaltjes? Maar goed, heb een nieuwe bikini en wat rokjes. Goed begin!

Welke maat kleding/schoenen heb je?

Pippa schreef:

Carra schreef:Gelukkig hoefde ik niet te vluchten voor het vuur. Dat lijkt me helemaal erg. Ik was gelukkig wel goed verzekerd. Is nog niet rond, maar dat komt wel goed.

Ben vandaag gaan winkelen voor de vakantie. Bijna geen zomerkleding te vinden natuurlijk. Welke winkel verkoopt er nu nog sandaaltjes? Maar goed, heb een nieuwe bikini en wat rokjes. Goed begin!

Welke maat kleding/schoenen heb je?

+1

misschien kun je zo'n schilderworkshop intuitief schilderen 1 dag volgen, en daar gewoon helemaal lekker alles in kwijt, en kun je dat in je nieuwe huisje kwijt als herinnering aan alles wat je wel bent verloren, en als herinnering aan je nieuwe begin?

Oh wat lijkt me dat vreselijk... het is één van mijn ergste nachtmerries dat mijn huisje af zou branden. Je komt ontzettend sterk over, heel erg knap dat je nu al dingen aan het ondernemen bent! Ik heb niet echt tips voor je, maar ik sluit me aan bij Caro's verhaal. Het hoeft niet iets enorm groot te zijn, al is het maar een kleine overwinning. Heel veel sterkte met alles!

Ik heb trouwens ook veel kleren en spullen die niet meer gebruikt worden. Ik ben vorige maand gaan samenwonen en er is dus veel 'over'. Als je iets kan gebruiken, laat het me weten!

Ik heb ook geen concrete tips voor je, ik sluit me aan bij enkele forumsters boven mij, maar ik wil je wel veel sterkte wensen. Wat lijkt me dat erg en vreemd als al je spullen verbrand zijn!

Wat erg, echt een nachtmerrie... Wat fijn om te lezen dat je ouders zo'n grote steun voor je zijn. Misschien is het een idee om in de Vraag & Aanbod pijler een oproepje te doen voor zomerkleding in jouw maat, verwijs naar dit topic en er zijn vast mensen die je willen helpen door iets op te sturen!

oh, wat lief van jullie.

Ik verbaas me er elke keer over hoe lief mensen kunnen zijn die mij niet eens kennen! Zo heb ik van mijn opticien gratis voor een half jaar nieuwe lenzen gekregen en heeft de bibliotheek mijn geleende boeken 'kwijtgescholden'.

Ik ga een oproepje plaatsen. Ook al vind het moeilijk om dingen aan te nemen.

Thanks ladies!

Ik kan me best voorstellen dat het heel lastig is om hulp aan te nemen. Maar bedenk maar dat niemand graag in jouw schoenen wil staan, dat geven fijn is en dat jij best hulp en dingen mag aannemen nu je zo veel kwijt bent! Succes met het opbouwen!