Hebben jullie ouders tattoo's?

Nee maar ik zou het zelf wel willen. Maar ik ben zo bang dat ik later spijt krijg.

Terkina schreef:
Alleen mijn opa had heel veel moeite met tattoos. Niet per se omdat hij ze lelijk vond, maar omdat ik de WO2 lampenkappen van zo'n huid gemaakt werk, hij moest daar dus altijd aan denken.

Ik heb het nu een paar keer gelezen, maar ik snap echt niet wat je bedoelt...

Ontopic: mijn vader heeft geen tattoos, moet er ook niks van hebben. Ik geloof dat mijn moeder wel een tattoo heeft, maar ik heb geen contact met haar, dus zeker weten doe ik het niet.

Nee (of ze moeten het heel erg goed voor me weten te verbergen ).

Nee gelukkig niet.

Mijn vader had drie tattoos twee adelaars en een zelfontworpen tattoo met een muziekbalk en muzieknootjes erin die rock n´roll junkie betekende.
Hij is helaas overleden.
Mijn moeder wilt er geen ze vind het niet mooi.

Ik zelf heb er twee een heb ik al van mijn 18e (toen mocht ik het pas van mijn vader, terwijl hij er toen al zelf had) en ik heb ook een adelaar op mijn voet met een hartje voor mijn vader.
Mijn zusje heeft er ook twee een basgitaar met een hartje in het snoer voor mijn vader en een supermooie zwaluw goed uitgewerkt op haar onderbuik.

Niemand in onze familie heeft een tattoo. Alleen mijn schoonzusje heeft er twee, maar dat is koude kant.

Ja, mijn moeder en ex stiefvader hebben er meerdere. Ze kunnen ze verbergen, maar ook laten zien. Vooral in de zomer.

Ik vind het prima, ik heb zelf ook een kleintje en wil er nog een enigzins grote bij ooit met een bepaalde reden.

Never judge a book by it's cover denk ik dan maar, tenzij die cover onherkenbaar is geworden door de enorme hoeveelheid tattoo's. Want er is wel een grens vind ik

Evy schreef:Niemand in onze familie heeft een tattoo. Alleen mijn schoonzusje heeft er twee, maar dat is koude kant.

Zo noemt mijn schoonfamilie dat ook. Vreselijke benaming.

mickey schreef:

Terkina schreef:
Alleen mijn opa had heel veel moeite met tattoos. Niet per se omdat hij ze lelijk vond, maar omdat ik de WO2 lampenkappen van zo'n huid gemaakt werk, hij moest daar dus altijd aan denken.

Ik heb het nu een paar keer gelezen, maar ik snap echt niet wat je bedoelt...

Ontopic: mijn vader heeft geen tattoos, moet er ook niks van hebben. Ik geloof dat mijn moeder wel een tattoo heeft, maar ik heb geen contact met haar, dus zeker weten doe ik het niet.

Volgens mij probeert ze te zeggen dat er in de WOII lappenkappen gemaakt werden van de huid van mensen die tatoeages hadden, omdat het dan een mooie kap was. Zeg ik het zo goed? Gebeurde dit trouwens echt?(geen fabeltje?), want het is wel heel luguber om met zo'n lamp in je huiskamer te zitten(of begrijp ik het verhaal nou niet echt )

Nee, mijn ouders hebben geen tattoo. Mijn vader moet er ook echt niets van weten, die boeit mijn tattoo's ook niet.
Mijn moeder is beide keren mee geweest met het zetten van mijn tattoo

Rush schreef:

RYW schreef:Hahaha nee, ze zijn er erg op tegen. Zo erg op tegen zelfs dat mijn broer van 31 (!) nog altijd niet aan ze heeft durven vertellen dat hij al ruim 10 jaar 2 tattoos heeft

Mijn ouders weten ook niet van al mijn tattoos.

Overigens heeft mijn vriend wel 2 tattoos, en daar hadden ze dan weer helemaal geen mening over niet eerlijk!

Nee en, vooral mijn vader, vinden ze vreselijk! Ik zou er zelf wel eentje willen hebben, maar vind het niet bij me passen.

Nee.. Haha kan me ook niet voorstellen dat je ze wel een tatoo zouden hebben!

Mijn moeder heeft een tattoo op haar voet (net als ik.. in het kader van was ik maar mijn dochter :S )

Nee, mijn ouders zijn wel de laatste mensen op aarde die ik met een tattoo zie. Ze vinden het meestal ook heel lelijk, al kan m'n moeder de tattoos van Arie Boomsma nog wel waarderen. Verder zijn ze niet zo ouderwets. M'n moeder heeft mij en m'n zusje zelf gaatjes in de oren geprikt en ze verfde mijn haar alle kleuren van de regenboog.

Ja, mijn vader heeft verschillende tatoos.

Monte schreef:Volgens mij probeert ze te zeggen dat er in de WOII lappenkappen gemaakt werden van de huid van mensen die tatoeages hadden, omdat het dan een mooie kap was. Zeg ik het zo goed? Gebeurde dit trouwens echt?(geen fabeltje?), want het is wel heel luguber om met zo'n lamp in je huiskamer te zitten(of begrijp ik het verhaal nou niet echt )

Nee, je zit er niet naast, dat bedoelde ik ook. Mijn opa was zeer geinteresseerd in de oorlog en heeft er veel over gelezen enzo, denk dus niet dat hij zomaar een fabeletje verzon. Googlelend kom je trouwens ook uit bij Ilse Koch, waarbij blijkbaar zulke lampenkappen zijn gevonden.