Een klassieke bruiloft

Dus dat je bij je ouders woont en vanuit huis trouwt en dat soort dingen. Gebeurt dat nog veel?

Mijn broer en schoonzus hebben het zo gedaan. Nou ja, half. Mijn broer woonde op zichzelf maar mijn schoonzus is echt het huis uit getrouwd. Ze gingen dus pas na hun bruiloft samenwonen.

Hoezo?

TGR schreef:Dus dat je bij je ouders woont en vanuit huis trouwt en dat soort dingen. Gebeurt dat nog veel?

Ik hoor het eigenlijk nog best wel vaak. Maar dan toch wel echt in Christelijke kringen. Ik kan zo 3 bruiloften noemen waarbij het zo gegaan is de afgelopen jaren bij mensen van mijn leeftijd.

Ja hoor, mijn nichtje heeft het zo gedaan. Ze mocht anders gewoon niet samen wonen van haar (Italiaanse) vader. Einde discussie... Maar goed, ik zou hem ook niet durven tegenspreken geloof ik .

Ik zit de laatste tijd vaak aan trouwen te denken, of dat niet vanuit een te ouderwetse traditie wordt gedaan en dat het daardoor misschien niet werkt voor sommige mensen, trouwen en getrouwd zijn. Want hoe goed ken je elkaar als je pas na je huwelijk gaat samenwonen? Ik denk dat sommige mensen dan voor heel onaangename verrassingen komen te staan.

Dat lijkt mij ook TGR. Maar ik denk dat deze mensen vervolgens ook niet zo makkelijk over scheiden nadenken.

Jolicious schreef:Dat lijkt mij ook TGR. Maar ik denk dat deze mensen vervolgens ook niet zo makkelijk over scheiden nadenken.

Dat klopt wel lijkt me. Maar goed, ik denk dat er ook veel druk ligt op getrouwd zijn. Ook bij mensen die makkelijker denken over scheiden.

TGR schreef:

Jolicious schreef:Dat lijkt mij ook TGR. Maar ik denk dat deze mensen vervolgens ook niet zo makkelijk over scheiden nadenken.

Dat klopt wel lijkt me. Maar goed, ik denk dat er ook veel druk ligt op getrouwd zijn. Ook bij mensen die makkelijker denken over scheiden.

Ik vind het eerlijk gezegd wel fijn dat je minder makkelijk van elkaar weg loopt als je getrouwd bent. Het heeft onze relatie eigenlijk best wel rust gegeven...meer dan ik had gedacht. Maar goed wij zijn ook wel een verhaal apart hoor en zeker niet vanuit huis getrouwd. We woonden al 6 jaar samen. En uiteraard zijn we niet getrouwd om rust in onze relatie te brengen, hahaha!

Ik weet niet hoe de huwelijken het houden van mensen die vanuit huis trouwen. Maar misschien daalt het scheidingspercentage wel omdat mensen bewuster en later voor het huwelijk kiezen?! Blijkt ineens over 20 jaar dat veel meer mensen getrouwd blijven ofzo.

Ik heb overigens een vriendin die in komend voorjaar vanuit huis trouwt. Maar die doet niet aan geen seks voor het huwelijk en ze zijn al jaren samen en ook al jaren logeren ze een groot deel van de week bij elkaar. Maar ze zijn wel christelijk, trouwen voor de kerk en vanuit huis, allebei...

Het idee van 'uit huis trouwen' vind ik op zich een mooie gedachte.

Voor mij ging dat al niet meer lukken, woonde al samen voordat ik echt met de gedachte aan trouwen bezig was. Heb nog wel overwogen om de nacht voor mijn huwelijk 'thuis' te slapen, maar dit uiteindelijk niet gedaan. Ten eerste was dit niet praktisch vanwege de afstand. Daarbij kwam ook, dat mijn vader toen al overleden was. Het hele idee van weggegeven worden en dat mijn man mij, als dochter van mijn vader, op kwam halen, was hierdoor toch al ondermijnd. Zag het nut er niet meer van in.

Wij zijn dus lekker vanuit ons eigen huisje getrouwd. De nacht ervoor nog lekker samen geslapen en 's ochtends ieder onze eigen weg gegaan.

Mijn broer en schoonzus zijn beide niet Christelijk, mijn schoonzus had hier gewoon een traditioneel beeld bij. Verder helemaal niet, ze werkt gewoon en brengt mijn neefje naar de opvang en alles. Ze hebben ook echt een enorm stabiel huwelijk.

Ik zou er zelf niet voor kiezen (zeker niet met mijn huwelijksverleden) maar ook niet voor gemeenschap van goederen, dat vind ik net zo goed te traditioneel en onverstandig. Maar voor iemand anders werkt het, nou, mooi.

Hier in de omgeving gebeurd het nog heel veel maar dat is dan wel in de Bible Belt. Ik merk er op zich niet meer van dat ze ongelukkige huwelijken hebben oid dan wanneer je eerst gaat samenwonen. Het gaat dan natuurlijk vaak ook niet zo snel snel als dan wanneer je na een paar maanden al gaat samen wonen. Vaak hebben ze toch al een paar jaar een relatie en hebben elkaar al best wel goed leren kunnen. Ook is een eventuele scheiding vaak het uiterste dat je gaat doen, omdat die drempel wel enorm groot is denk ik dat je misschien langer en meer gaat werken aan je huwelijk, dat je het eerder nog een nieuwe kans geeft dan wanneer een scheiding meer geaccepteerd is.

Ach, er zijn genoeg huwelijken die succesvol zijn, mijn nichtje en haar man zijn ook nog steeds bij elkaar... Vanuit huis trouwen hoeft niet perse mislukking te worden natuurlijk...

Ik ken het bij mensen die gelovig zijn en niet aan sex voor het huwelijk doen. Dus ja daar komt het nog best veel voor (evangelische kringen en christelijk/vrijgemaakt gereformeerd) Mijn broer en zus hebben ook niet samengewoond voor hun huwelijk, maar woonden al wel op zichzelf. Toch is dit hetzelfde principe.
Ik geloof niet dat zulke huwelijken sneller mis gaan, als je gaat samenwonen is dit toch hetzelfde? Behalve dat je met trouwen natuurlijk meer aan elkaar vast zit... Toch ging ik eigenlijk met dezelfde ideeen al samenwonen, het was voor mij niet uitproberen of t wel zou werken ofzo. Ik denk wel dat als je vanuit huis trouwt, je elkaar toch beter al wat langer kunt kennen...anders kom je misschien wel voor verrassingen te staan tijdens ju huwelijk.
Ik ken persoonlijk maar 1 huwelijk (na uit huis trouwen) wat na 2 jaar is stukgelopen. Zij waren ook nog eens heel jong getrouwd, verkering vanaf 15 en getrouwd met 19 of 20. Vond dat best sneu...ben je op je 22ste al een gescheiden vrouw! (niet dat je leven dan voorbij is ze is overigens alweer gelukkig getrouwd)

Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

Vrienden van mij zijn wel vanuit huis getrouwd. Maar nu ik ze zo hoor praten (het valt allemaal best tegen, plus dat ze moesten i.v.m. het krijgen van een kindje) zouden ze het liever toch anders hebben gedaan.

ProudMama schreef:Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

Ik ook.

Ik ken er meerdere die dat gedaan hebben, maar zoals eerder gezegd, wat allemaal vanuit hun geloofsovertuiging.

Chipp schreef:

ProudMama schreef:Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

Ik ook.

Ben wel benieuwd naar hoe jullie dit hebben ervaren?!

Parisienne schreef:

Chipp schreef:

ProudMama schreef:Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

Ik ook.

Ben wel benieuwd naar hoe jullie dit hebben ervaren?!

Voor mij was het niet meer als normaal. En heb er ook echt geen spijt van.
Overal is weleens wat, hier ook, maar kan echt volmondig zeggen dat ik mijn huwelijk goed is.

ProudMama schreef:Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

+1, dit gebeurt in mijn familie en vriendenkring heel veel. Voor zover ik weet is iedereen gelukkig getrouwd.

ProudMama schreef:

Parisienne schreef:

Chipp schreef:

ProudMama schreef:Ik ben op mijn 20e vanuit huis getrouwd.

Ik ook.

Ben wel benieuwd naar hoe jullie dit hebben ervaren?!

Voor mij was het niet meer als normaal. En heb er ook echt geen spijt van.
Overal is weleens wat, hier ook, maar kan echt volmondig zeggen dat ik mijn huwelijk goed is.

Nog een keer +1

Een kennis van mij is uit huis getrouwd. Hadden samen een huis gekocht een half jaar voor het trouwen. Samen opgeknapt maar beide nog wonend bij ouders. ( zwaaaaar christelijk- 3x op een zondag in de kerk, ze mag nog net tegen mij praten van dr ouders).

Haar is het zwaar gevallen.. "Ruzies" over tandpasta-dopjes bij ons thuis lachte ze altijd om..over zoiets kleins zouden zij nooit woordenwisseling over hebben, maar er waren behoorlijk wat dingen waar zij tegen aan zijn gelopen die niet lekker gingen.
Zo is haar man heel slordig en wil haar echt als vrouw om te strijken, koken etc. Lekker traditioneel vindt hij. Voor de buitenwereld is het het perfecte plaatje. Vooral voor de mensen van de kerk houden ze de schijn op. Het hoort niet om als pasgetrouwd stel weer over scheiden na te denken.

Ik ben het helemaal eens met PM en UG.
Hier was het ook niet vreemd, al zou bij samenwonen ook niemand gek gekeken hebben. Natuurlijk hebben wel weleens ruzie, ook om onbenullige dingen. Ik denk dat we dat ook hadden gehad wanneer we waren gaan samenwonen. Je moet toch aan elkaar en het op jezelf wonen wennen. Ik zou het nu niet anders hebben gedaan. (Dat zou ook wel snel zijn )

ik ben uit huis getrouwd haha. mijn moeder wilde dat graag, omdat ik als enige in dat huis ben geboren, ik moest 9 uur bij de kapper zijn en daarna ben ik dus naar mijn ouders huis gegaan, en werd ik om 1 uur opgehaalt door toen nog niet mijn man

ik ben niet in het wit getrouwd (tja was al 26 weken zwanger!) ik merkte bij mijn schoonfamilie toch een aparte sfeer, zij zijn christelijk, maar ja kom op zeg, alsof ik 17 ben!! dan hadden ze het maar moeten betalen als ze wilde dat we eerst trouwde voor kind

verder ook niet echt tradities, als boeketgooien ofzo...

Het lijkt mij toch wel bijzonder om echt vanuit huis te trouwen en dus daarna pas samen te wonen. Bij ons kan het niet meer, vriend en ik wonen al een aantal jaar samen en hebben een kindje. We zijn nog niet getrouwd, maar hopen dat wel ooit nog te doen. Ik zou dan wel graag vanuit mijn ouderlijk huis opgehaald willen worden en daar met N. de nacht door willen brengen. Ja, ik zou wel kiezen voor een klassieke bruiloft met de welbekende tradities!