Twijfels relatie.

Ik heb nu vier jaar een relatie met mijn vriend, waarvan we drie jaar samenwonen. Ik heb al eerder twijfel gevoelens gehad (hij ook), maar hoelang moet ik deze gevoelens nog aankijken?

Na een jaar lang een lange afstandsrelatie gehad te hebben ben ik bij hem in Zweden gaan wonen. Vlak daarna is hij zijn baan kwijtgeraakt en hebben we zeven maanden op een uitkering moeten wachten, wat voor de nodige problemen binnen onze zorgde. Zelf een baan vinden was op dat moment moeilijk omdat ik de taal niet genoeg beheerste. Toen uiteindelijk zijn uitkering rond was, is zijn moeder plotseling overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Kort daarna is hij in een zware depressie beland, waardoor hij een half jaar lang alleen maar op de bank heeft gelegen. Ik had ondertussen werk gevonden, en met zijn uitkering (omgerekend zo'n 600 euro) en mijn loon konden we het redden. Ik werkte parttime en volgde vier uur per dag Zweedse les, en begon mij na een paar maanden te ergeren aan het feit dat hij nooit iets deed in het huishouden. Ik weet dat hij daar de energie gewoon niet voor had, maar toch...
Na tien maanden had hij werk gevonden, maar na een maand kregen we te horen dat ze geen werk meer voor hem hadden. Hij is toen weer een paar maanden thuis komen te zitten, en vervolgens is hij aan een verkorte opleiding begonnen. Hij begon zich weer beter te voelen, en na zijn opleiding heeft hij een baan kunnen vinden waar hij net geen half jaar heeft gewerkt waardoor hij dus geen recht heeft op een volledige uitkering. Ik werk fulltime nu, dus we redden ons wel, maar het zou eens fijn zijn om helemaal geen geldzorgen meer te hebben.

We hebben de nodige tegenslagen gehad, en ik ben bang dat wij hierdoor langs elkaar zijn gaan leven. Op veel vlakken zijn wij totaal verschillend en doen we ons eigen ding en dat vind ik ook niet erg. Wat ik wel erg jammer vind is dat hij totaal niet geinteresseerd is in wat ik doe. In het begin van onze relatie was hij dat wel en deden we ook veel leuke dingen samen, maar ook daar heeft hij geen behoefte meer aan. Hij is totaal niet attent, zelfs niet met mijn verjaardagen (het eerste jaar wel trouwens), terwijl ik dat wel ben.
Intiem zijn wij niet meer. Ik wil wel met hem knuffelen, maar geen seks, en hij heeft daar ook weinig behoefte meer aan... We zijn echt goede maatjes, en zo leven wij ook. We hebben dezelfde humor en kunnen erg goed met elkaar, maar misschien niet als stel? Afgelopen week was ik met mijn broer in Stockholm. Ik heb mijn vriend totaal niet gemist, en vond het jammer dat ik weer naar huis moest...

We hebben hier al een paar keer over gepraat, en ik weet dat we hier weer over moeten praten maar ik ben zo bang voor het antwoord. Ik weet het echt niet meer... Het is een warboel in mijn hoofd. Het ene moment denk ik dat we er beter mee kunnen stoppen, en het andere moment wil ik hem niet kwijt. Alleen de gedachte al om zonder hem verder te moeten doet me verdriet... Ik ben bang om de verkeerde keuze te maken. Wijzen deze twijfels op een naderend einde, of kan onze relatie weer opbloeien?

Pff, ik vind dit soort dilemma's altijd zo moelijk en aangezien ik er zelf ook weinig ervaring mee heb, kan ik er niet echt advies over geven. Dat er iéts moet gebeuren is wel duidelijk, zoals jij je relatie nu omschrijft klinkt het niet goed, vooral dat gebrek aan aandacht en intimiteit. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen, hoop dat je uiteindelijk een beslissing kunt nemen waar je echt achter staat.

freakielief schreef:Pff, ik vind dit soort dilemma's altijd zo moelijk en aangezien ik er zelf ook weinig ervaring mee heb, kan ik er niet echt advies over geven. Dat er iéts moet gebeuren is wel duidelijk, zoals jij je relatie nu omschrijft klinkt het niet goed, vooral dat gebrek aan aandacht en intimiteit. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen, hoop dat je uiteindelijk een beslissing kunt nemen waar je echt achter staat.

+1

Is het geen idee om tijdelijk eventjes wat afstand te nemen zodat je je gedachte op een rijtje kunt zetten? Bijv een weekje terug naar Nederland ofzo, of bij een vriend of vriendin bivakeren?

Zoals AM al zegt, misschien tijdelijk er even tussen uit gaan zodat je alles rustig op een rijtje kunt krijgen en er goed over na kunt denken?

Een weekje naar Nederland zal me op dit moment echt goed doen, maar is helaas niet mogelijk. Gisteren zei hij dat hij volgende week misschien voor twee weken naar Noorwegen gaat om extra geld te verdienen. Ik hoop dat het doorgaat, zodat ik tijd voor mezelf heb. Zelf kan ik nergens heen, maar hij zou eventueel wel bij zijn vader terecht kunnen.

Wat moeilijk!

Het klinkt inderdaad alsof het er allemaal zo ingeslopen is, en nu zit je eigenlijk een beetje vast. Dat besef is al heel goed. Ik denk niet dat jullie relatie ten einde is opgeschreven, maar dat er wel wat moet gebeuren. En daar moet je dan samen aan werken! Denk dat het inderdaad goed zou zijn als hij die twee weken even weg zou zijn. Dan heb je rustig de tijd om dingen te overpeinzen, en te kijken of je hem ook mist. Maar ook daarna aan jullie relatie blijven werken. Of als je tot de conclusie komt dat je niet meer wil, de knoop doorhakken. Sterkte!

Op het moment twijfel ik ook aan mijn relatie (sinds afgelopen december ongeveer).. Het begint nu eindelijk weer de goede kant op te gaan. Ik weet hoe klote het is dat je gewoon niet weet wat je moet doen. Ik ken ook echt 2 soorten gevoelens. De dagen dat ik het heerlijk vind met hem en de dagen dat ik denk 'is dit het nou?'. Het is echt vermoeiend om er steeds mee bezig te zijn.

Het enige wat ik wil zeggen overhaast niets. Als je er niet zeker van bent denk er dan nog even overna. Als jij er een jaar of misschien wel 2 jaar over moet nadenken dan is dat zo. (hoeveel is dat nou op een mensenleven). Als je daarna een keuze kunt maken waarin je echt denk "zo hoort het" dan is het die tijd zeker waard geweest. Het lijkt mij vreselijk om het gevoel te hebben een keuze te 'moeten maken' en vervolgens spijt te krijgen.

Neem je tijd dat is mijn advies.

Het zou fijn zijn als je die 2 weken even alleen kunt zijn om na te denken. En wees eerlijk naar hem toe. Spreek je twijfels uit, geef aan wat je niet leuk vindt, waar je verandering in wilt zien. Als hij het niet weet, kan hij er ook niet zoveel mee.

Punk'd: jij twijfelt dus ook al aardig lang... Weet je waar deze twijfels vandaan komen? Fijn om te horen dat het nu weer de goede kant op gaat!

Jolee: mijn vriend weet dat ik twijfel. Hij heeft zelf zijn twijfel over onze relatie ook uitgesproken, en al meerdere malen gezegd dat we misschien niet samen moeten wonen... Hij is geen prater. Als hij zijn zegje heeft gedaan dan is het prima, maar als ik aan het woord ben dan ben ik in zijn ogen aan het zeuren... Hoelang zijn jullie nu uit elkaar?

Jeetje meis, ik weet natuurlijk wel van de problemen die jullie hadden en dat het allemaal niet zo lekker liep maar niet dat je aan je relatie twijfelde. De dingen die je opnoemt vind ik nogal essentieel in een relatie. Hij toont geen interesse meer in je, is niet meer attent (dat het iets minder wordt ok maar helemaal niet meer is gewoon niet leuk) en is niet meer intiem hoe jij dat graag ziet. Denk je dat die dingen nog kunnen veranderen? Heb je hier al met hem over gepraat? En wat zei hij toen? Want als ik eerlijk ben zou ik hier geen genoegen mee nemen. Dat is ook precies de reden dat ik het in mei heb uitgemaakt. Hoezo kun je niet even weg? Ik hoop voor je dat hij naar Noorwegen gaat zodat je even tijd hebt om alles op een rijtje te zetten.

Zusje, ik kom net terug van vier dagen Stockholm. In november ga ik een weekend naar Finland en in december ga ik voor drie weken naar Amerika... Maar ik hoop idd dat hij voor twee weken naar Noorwegen gaat zodat ik even de tijd heb om rustig na te denken.
Juist doordat onze relatie al langere tijd niet meer zo lekker loopt ben ik gaan twijfelen. Ik heb geen idee of deze dingen nog gaan veranderen. We hebben hierover al meerdere gesprekken gehad maar ik zie geen verbetering. Ik hou erg veel van hem maar weet op dit moment echt niet meer wat ik moet doen

_DoI schreef:Zusje, ik kom net terug van vier dagen Stockholm. In november ga ik een weekend naar Finland en in december ga ik voor drie weken naar Amerika... Maar ik hoop idd dat hij voor twee weken naar Noorwegen gaat zodat ik even de tijd heb om rustig na te denken.
Juist doordat onze relatie al langere tijd niet meer zo lekker loopt ben ik gaan twijfelen. Ik heb geen idee of deze dingen nog gaan veranderen. We hebben hierover al meerdere gesprekken gehad maar ik zie geen verbetering. Ik hou erg veel van hem maar weet op dit moment echt niet meer wat ik moet doen

Hebben jullie die reizen voor jullie beide gepland? Zoals ik al eerder zei, het wordt vrij eenzaam, de relatie die jij beschrijft en die ik herken. Hoe kijkt hij er tegen aan? Probeert hij er nog iets aan te doen? En jij? Zolang beide niets doen, zal er ook niets veranderen.

Zusje schreef:Hebben jullie die reizen voor jullie beide gepland? Zoals ik al eerder zei, het wordt vrij eenzaam, de relatie die jij beschrijft en die ik herken. Hoe kijkt hij er tegen aan? Probeert hij er nog iets aan te doen? En jij? Zolang beide niets doen, zal er ook niets veranderen.

Nee. In november ga ik samen met vrienden en in december ga ik met een Amerikaanse vriend, dus dat scheelt...

Hij heeft al een aantal keer aangegeven (tijdens een ruzie of een discussie, dat wel...) dat het misschien beter is om uit elkaar te gaan, dat hij veel van mij houdt maar dat het gewoon niet werkt tussen ons. Of hij nog wel een toekomst met mij ziet dat weet ik eigenlijk niet... Ik ben bang van niet. Heb voor mijn gevoel alles geprobeerd.

Je geeft eigenlijk je eigen antwoord al, wat rot om te horen meis... . Als ik jou was zou ik toch op een rustig moment nog eens een gesprek aan gaan met hem om te vragen hoe hij er dan over denkt en dit te bespreken. En dan bij jezelf nagaan wat jij wilt, of je bij hem wilt blijven, hoe jij je toekomst ziet en waar jij wel en niet gelukkig van gaat worden.

Ik zal een dezer dagen inderdaad een gesprek met hem aangaan. Bedankt voor je reacties.

Sterkte, ik hoop dat jullie eruit kunnen komen.

Sterkte/succes hoop ook dat jullie eruit komen. Het is denk ik ook heel moeilijk om een relatie leuk te houden als de omstandigheden steeds zo rot zijn.

Sterkte DoI_!

Wat naar, DoI (en Punk'd)... als je je voorstelt hoe je leven over 10 jaar is, speelt hij daar dan een rol in voor jou? Of denk je: alsjeblieft niet?

Ik ben het met Zusje eens dat je dingen opnoemt waar ik ook doodongelukkig van zou worden in een relatie. Dat moet je niet willen tot je oud en grijs bent. Alleen jij kan inschatten hoe reeel het is dat die situatie verandert en dat het alsnog om kan keren.

Sterkte!

Het is definitief... We hebben vanavond besloten om uit elkaar te gaan.

_DoI schreef:Het is definitief... We hebben vanavond besloten om uit elkaar te gaan.

Ah meis, ik zag net dat je online was en stuurde je een PM... Wat onwijs rot... Waar ga je nu naar toe? Blijf je daar? Als je een dak zoekt... Just let me know

Sterkte!

wat rot

Sterkte met alles!

Wat erg dat het toch over is. Blijf je nu daar of kom je weer terug? Heel veel sterkte!