Afscheid van de baby-tijd

Aankomende vrijdag wordt ons meisje alweer 1 jaar.
En voor mijn gevoel is dat jaar zo ontzettend hard voorbijgevlogen! Voor mijn gevoel is ze nog helemaal geen 1.
Eerlijk gezegd wil ik ook helemaal niet dat ze alweer 1 wordt. Ze is ons laatste kindje, het is dus echt afscheid nemen van de baby-tijd en ik vind het zo moeilijk!

Herkenbaar? Of vonden jullie het juist leuk dat je kind 1 werd?

ohhh herkenbaar!!

Bij ons is ons zoontje een 'wondertje' dus beleef alles ook dubbel: het zou de laatste kunnen zijn!
Maar ik vond het ook totaaaaaaaaal niet leuk! Mijn vriend vond elke stap : kruipen, lopen, brabbelen etc geweldig! En ik vond het minder, omdat ik mijn baby steeds meer kwijt raak.
Hij loopt nu al een tijdje los en is echt helemaal baby-af! Papa trots, en ik mis mijn baby...
*zucht*
Wanneer je er echt zeker van ben dat het de laatste is, lijkt het mij nog moeilijker.
Ik heb nog hoop voor een tweede, maar goed...dat is afwachten!
Kan die ontwikkeling niet even iets langzamer gaan het eerste jaar? Waar kunnen we dat verzoek indienen;-)

Ben je niet bang weer baby-kriebels te krijgen??

Pff dat lijkt me inderdaad echt lastig als het sowieso je laatste kindje is die al zo groot wordt. Het is zo leuk de baby tijd.
Hier vind ik het al snel gaan en al heel snel had ik het gevoel dat ze geen echt baby meer was haha.
Want met 2 maanden wilde ze al echt niet meer liggen in je armen... nee zitten.
En met 3 maanden had ze al d'r eerste tandje. en nu ze kan kruipen, zitten en zichzelf proberen omhoog te trekken... gaat veel te snel haha.
Maar goed hopelijk komt er hier nog een 2e de kriebels zijn er wel haha dus wie weet mag ik het nog eens beleven allemaal.

Herkenbaar. Een paar dagen geleden betrapte ik mezelf erop dat M.ara nog best 'klein' is. Ze lag op haar rug te spelen in de box, ze had een boxpakje aan (een leuke hoor haha), en gebreide slofjes. Ineens besefte in mezelf dat ze door haar 'ziekte' echt nog klein is, ze kan nog zo weinig, maar opeens vond ik dat niet zo erg meer, ze is nog zo kwetsbaar.

Flynn is alweer 9 maanden en ik vind het ook zo vreselijk snel gegaan. Bij elke nieuwe ontwikkeling/tandje denk ik: daar gaat mijn baby.
Ook ik heb het erg best moeilijk mee. Vind de babytijd ontzettend leuk en die komt nooit meer terug, bah bah!

Herkenbaar! Ik vind het ook veeeeeel te hard gaan allemaal. Uiteraard ben ik wel apetrots als ze weer iets nieuws kan en ik geniet echt van alle ontwikkelingen die ze doormaakt. Maar aan de andere kant vind ik het wel heel erg hard gaan en het baby is er wel af ondertussen. Dat mis ik soms wel een klein beetje, mijn minibaby'tje van in het begin. Maar aan de andere kant is het ook wel weer leuk wat ze nu al allemaal niet kan. Lijkt me wel dubbel moeilijk als je zeker weet dat het de laatste keer is geweest. Hier hopelijk nog wel een kindje in de toekomst, maar ook dat is natuurlijk nooit zeker.

Hier ook aankomende vrijdag 1 jaar. Vind het heel erg vreemd dat ze alweer 1 word. Tijd gaat echt heel snel. We hebben ook een best wel pittig jaar gehad, en van de ene kant is het toch de afsluiting van dat jaar, maar inderdaad ook van de babytijd die hier niet meer terug gaat komen.

Ik had er rond haar 1ste verjaardag ook moeite mee en kan de babykleding nu nog niet uitzoeken maar vind het heerlijk dat de box weg is (op dat moment niet), dat ze kan lopen en zelf dingen kan vertellen. Het is weer een fase die je afsluit! Hier is ze nu bijna 1,5 pfff de tijd gaat hard maar door de laatste ga je het beseffen dat je weer iets afsluit.

meisjesmama schreef:Ik had er rond haar 1ste verjaardag ook moeite mee en kan de babykleding nu nog niet uitzoeken maar vind het heerlijk dat de box weg is (op dat moment niet), dat ze kan lopen en zelf dingen kan vertellen. Het is weer een fase die je afsluit! Hier is ze nu bijna 1,5 pfff de tijd gaat hard maar door de laatste ga je het beseffen dat je weer iets afsluit.

Voor mijn gevoel is het bij de 2e ook zo anders. De 1e zat ik echt te wachten op de volgende fase, en nu bij de 2e en laatste vind ik het afsluiten van de babytijd zoveel lastiger. Nu komt het nooit meer terug.

Mama1985 schreef:

meisjesmama schreef:Ik had er rond haar 1ste verjaardag ook moeite mee en kan de babykleding nu nog niet uitzoeken maar vind het heerlijk dat de box weg is (op dat moment niet), dat ze kan lopen en zelf dingen kan vertellen. Het is weer een fase die je afsluit! Hier is ze nu bijna 1,5 pfff de tijd gaat hard maar door de laatste ga je het beseffen dat je weer iets afsluit.

Voor mijn gevoel is het bij de 2e ook zo anders. De 1e zat ik echt te wachten op de volgende fase, en nu bij de 2e en laatste vind ik het afsluiten van de babytijd zoveel lastiger. Nu komt het nooit meer terug.

Precies wat je zegt mama1985.

De kans is groot dat we het bij 2 kinderen laten. Maar ja, bij een derde gaat de babytijd ook weer over. Zo kun je wel aan de gang blijven, hahaha.

Mammalin schreef:

Mama1985 schreef:

meisjesmama schreef:Ik had er rond haar 1ste verjaardag ook moeite mee en kan de babykleding nu nog niet uitzoeken maar vind het heerlijk dat de box weg is (op dat moment niet), dat ze kan lopen en zelf dingen kan vertellen. Het is weer een fase die je afsluit! Hier is ze nu bijna 1,5 pfff de tijd gaat hard maar door de laatste ga je het beseffen dat je weer iets afsluit.

Voor mijn gevoel is het bij de 2e ook zo anders. De 1e zat ik echt te wachten op de volgende fase, en nu bij de 2e en laatste vind ik het afsluiten van de babytijd zoveel lastiger. Nu komt het nooit meer terug.

Precies wat je zegt mama1985.

De kans is groot dat we het bij 2 kinderen laten. Maar ja, bij een derde gaat de babytijd ook weer over. Zo kun je wel aan de gang blijven, hahaha.

Hahaha inderdaad, mijn man ziet me aankomen ( alhoewel hij wil er wel 3) Schat.. zullen we er nog eentje, wil nog 1 keer de babytijd. Ja dit is echt de laatste hoor, we hebben best nog wel ruimte voor nummer 12.

Nee, had daar helemaal geen last van

Ik geniet van zijn groei en vind het leuk hoe snel het allemaal gaat en hoe hij zich ontwikkeld.

HeartBeat schreef:Nee, had daar helemaal geen last van

Ik geniet van zijn groei en vind het leuk hoe snel het allemaal gaat en hoe hij zich ontwikkeld.

Ik eigenlijk ook. Ik kan niet wachten tot dat hij kan lopen en gezellig kan kletsen

Aan de ene kant vind ik het ook jammer maar aan de andere kant vind ik deze leeftijd wel zo geweldig leuk. Ik vind dit persoonlijk leuker als dat hele kleine. Ik vind dat onwijs lief maar geef mij deze leeftijd maar.

Soms mis ik de baby- en dreumestijd van Ezra wel, omdat het toen nog zo zorgeloos was in vergelijking met nu. Yrsa is in mijn ogen gewoon nog heel erg klein, toen zij een jaar werd had ik nog niet het gevoel dat haar babytijd werd afgesloten.

Printje schreef:Aan de ene kant vind ik het ook jammer maar aan de andere kant vind ik deze leeftijd wel zo geweldig leuk. Ik vind dit persoonlijk leuker als dat hele kleine. Ik vind dat onwijs lief maar geef mij deze leeftijd maar.

+1

ik kan niet wachten tot ie kan praten, maar aan andere kant...dat kleine had ook wel wat.

Dat kleine heeft ook zeker wat maar ik vind ons ventje nu zo vreselijk lief, schattig en zo ontzettend grappig. Ik lig serieus iedere keer in een deuk om hem. Gisteren in de dierentuin loopt hij voorbij een meisje in een kort rokje, hij stopt, lacht lief naar haar en kriebelt haar zo aan haar blote benen om vervolgens heel hard lachend weg te lopen.

Ik vind de ontwikkeling die hij maakt zo geweldig mooi.

Printje jullie hebben echt een grappig manneke !

Mama_van2 schreef:Printje jullie hebben echt een grappig manneke !

Haha echt wel. Hij is enorm sociaal en heeft de lachers op zijn hand. Hij stopte ook midden op het pad en begon te dansen, handjes in de.lucht en schudden met zijn billen hahaa. Iedereen lag in een deuk.

Ik herken het ook wel erg goed! Het is allemaal heel dubbel, aan de ene kant vind ik het heel leuk als N. weer nieuwe dingen kan, zoals kruipen, stappen (achter de loopwagen), 'kletsen', etc. Aan de andere kant realiseer ik me dan ook weer dat mijn kleine meisje groot wordt. Heb het hier ook met het opbergen van babykleertjes; ik vind het geweldig om weer een nieuwe maat in haar commode en kledingkast te leggen.. al die nieuwe, leuke kleertjes kan ze dan weer aan. Daarentegen gaat er wel weer een maatje kleiner in dozen. Weer een teken dat ze steeds verder van de babytijd raakt.

Wij weten echter wel dat we nog heel graag minimaal 1 kindje willen, dus hopelijk is het 'afscheid' van de babytijd hier niet voorgoed. Het lijkt me straks wel moeilijk als we echt zeker weten geen kindje meer te willen, dan zou ik het er nog moeilijker mee hebben.

Wat ik nu overigens wel heel erg mis uit de babytijd is het knuffelen (zonder enig tegenwerken.. N. houdt niet zo van knuffelen). Het lekker samen op de bank/in bed in slaap vallen met je kleintje in je armen, het rustig drinken van een flesje bij je, etc.

Pritt schreef:Aankomende vrijdag wordt ons meisje alweer 1 jaar.
En voor mijn gevoel is dat jaar zo ontzettend hard voorbijgevlogen! Voor mijn gevoel is ze nog helemaal geen 1.
Eerlijk gezegd wil ik ook helemaal niet dat ze alweer 1 wordt. Ze is ons laatste kindje, het is dus echt afscheid nemen van de baby-tijd en ik vind het zo moeilijk!

Herkenbaar? Of vonden jullie het juist leuk dat je kind 1 werd?

Nee, ik had precies hetzelfde gevoel. Jens was voor mij gevoel gisteren pas geboren haha. Ik vond het ook erg jammer dat de babytijd zo snel is omgevlogen, zeker bij de 2e, dan gaat alles veel sneller lijkt wel.

Hier ook , toe T.eun bijna een jaar was , was hij in mijn ogen al een hele vent .. M.iek is bijna een jaar en is nog steeds mijn schattige babietje

Ben wel echt klaar nu met 2 deugnieten , en met de grote spullen weg doen ( wieg wandelwagen ) had ik totaal geen moeite , maar als ik kijk naar M.iek dr kleren ( mt 80 ) daar is niks baby"gs meer aan , en dan moet ik toch wel even slikken , het zijn hier gewoon allemaal al "grote "kleren in de was ..

Vandaag heb ik pas echt het gevoel dat de babytijd is afgelopen. Yrsa is natuurlijk allang geen baby meer, maar in mijn ogen is ze nog wel heel klein. Nu heb ik haar net voor de eerste keer naar de peuterspeelzaal gebracht en het voelt echt als een nieuwe fase.

@Susan, dat is ook weer een hele nieuwe fase. Vind je het niet raar zonder kindjes thuis?

@ Pritt: GEFELICITEERD!!!!!!!!!

Mama1985 schreef:@Susan, dat is ook weer een hele nieuwe fase. Vind je het niet raar zonder kindjes thuis?

Ja, heel raar. Ik ga zo wel even bellen. Ze huilde niet, maar ze keek wel met grote ogen toen ze me weg zag gaan.