Leuk afscheid zo..

Bleeh ik ben eventjes heel kwaad!

Ik heb, zoals jullie vast al wel ergens gelezen hebben, per 1 augustus een nieuwe baan. In de praktijk betekent dat dat morgen mijn laatste dag is bij mijn huidige baan.

Vorige week heb ik aan het eind van de middag een grote opdracht afgehandeld, die persé die dag afgemaakt moest worden. Het was een beetje een haastklus omdat het heel veel spoed had allemaal. Ik heb toen per ongeluk een vrij ernstige fout gemaakt, die, als het niet ontdekt was, vrij grote gevolgen had kunnen hebben. Dinsdag aan het einde van de middag kwamen mijn collega's en ik erachter. Ik heb toen aangeboden om het op te lossen, maar mijn teammanager zei dat ik me er niet druk over hoefde te maken en dat zij het de volgende dag (gister dus) zou doen. Ik ben dus gewoon naar huis gegaan en heb er gister ook helemaal niet meer over nagedacht. Wat ik zelf vrij logisch vind, want ik was gister jarig dus ik had wel wat anders te doen.

Nu kwam die teammanager vanmorgen naar mij toe met de woorden: Ja, jij komt niet naar mij toe, dus ik kom zelf wel even bij jou langs over die depots van dinsdag. Dus ik zei: Oh sorry, ik heb er helemaal niet aan gedacht. Hoe is het afgelopen?
Toen kreeg ik eerst al het verwijt dat ze het absurd vond dat ik er niet meer aan gedacht had, want als ZIJ zo'n enorme fout had gemaakt had ze er echt niet van kunnen slapen. Sorry, maar ik heb dat gewoon niet, ik neem mijn werk niet mee naar huis en als ik de deur achter me dichttrek ben ik vrij.

Enfin, ik kreeg daarna een enorme preek dat ik niet gefocusd genoeg ben de laatste paar weken en dat ik me beter moet concentreren etc. Ik kan me echt wel voorstellen dat ze iets moet zeggen omdat het ook inderdaad een slordige fout was, maar ik heb voordat ik de opdracht uitstuurde alles eerst bij haar gelegd ter controle, en zij heeft die fout toen ook niet gezien. Daarbij zeiden al mijn collega's die dag om half 5: Fijne avond verder en succes. Dus ik vind het zo oneerlijk dat ze mij hier nu zo hard op afrekent, terwijl dit nota bene mijn een na laatste werkdag is (en dan is het toch logisch dat de motivatie een beetje weg is!?). 

Beetje lang verhaal zo, maar het zit me echt dwars. Ik heb ook echt zin om alsnog even een gesprekje aan te vragen om aan te geven dat het me niet lekker zit. Maar dat is ook weer zo nutteloos, ik moet het gewoon loslaten natuurlijk.

Heel vervelend, maar jij hebt dinsdag aangegeven het zelf op te lossen en dat was niet nodig, dus vind ik niet dat ze je nu nog iets kwalijk kan nemen. Het was inderdaad slordig, maar je geeft zelf al aan dat het erg stressen was om dat project af te krijgen, dus die fout is er niet per se ingeslopen door je gebrek aan motivatie. Want dat laatste mag geen excuus zijn vind ik, ook al zijn het je laatste dagen.  
Ik zou het wel naast me neerleggen als ik jou was, ik zou het het niet waard vinden als ik toch wegging bij dat bedrijf. Maar wel een heel vervelend afscheid zo, dat zou mij ook niet lekker zitten.

Vervelende situatie, ik kan me voorstellen dat je je daar rot over voelt. Ik kan me anderzijds ook wel weer voorstellen dat je teammanager het niet kon waarderen dat je niet vroeg hoe het afgelopen was. Zij was zo vriendelijk om jouw fout op te lossen, dan kun je op z'n minst nog even informeren of het allemaal gelukt is. Die preek van haar had dan weer niet gehoeven, helemaal aangezien je daar toch binnenkort weg bent.

Maar ik zou me inderdaad inhouden en er niets meer van zeggen. Verspilde moeite aangezien je weggaat en het maakt niet dat je er met een beter gevoel weg gaat. Hopelijk kun je straks nog op een leuke manier afscheid nemen van je collega's.

Voor beiden vind ik wat te zeggen. Als je echt zo'n grove fout hebt gemaakt, dat het catastrofisch af had kunnen lopen, dan had ik toch ook meer actieve opvolging en betrokkenheid van je verwacht, zelfs als je leidinggevende heeft gezegd dat zij het wel zou fixen. Dus ik vind dat ze een punt heeft als zij het raar vindt dat zij naar jou moet komen ipv andersom.

Ik vind je vertrek er trouwens los van staan hoor. Waarom zou jij er niet hard op afgerekend mogen worden, als dat in verhouding staat tot de fout die je hebt gemaakt (wat ik vanuit hier trouwens niet kan beoordelen, vandaar de vraag)? Omdat je toch weggaat? Je blijft tot je laatste minuut verantwoordelijk voor je werk.

@ Pineco, ik gebruik een gebrek aan motivatie ook echt niet als excuus hoor, ik vind dat zelf ook altijd heel vervelend namelijk. Ik vind het ook oprecht vervelend dat ik deze fout heb gemaakt.

@ Pitufo, ik kan me wel voorstellen dat ze het jammer vond dat ik het niet vroeg, maar ik had er echt niet meer aan gedacht en ik vind niet dat zij mij daarom hoeft uit te foeteren (het was ook nog eens midden op de werkvloer en wij werken in een kantoortuin, dus zo'n beetje de hele afdeling is nu op de hoogte).

@ Sayuri, het is niet echt catastrofisch, maar wel slordig en het kostte een beetje moeite om het op te lossen. En ik geef ook aan dat ze het recht had om er iets van te zeggen, want het WAS ook slordig van me, dat heb ik ook wel 100 keer gezegd. Maar het is niet zo dat ik deed alsof ik het helemaal niet erg vond dat het gebeurd was, ik heb best wel aangedrongen om het zelf op te lossen maar zij wilde dat pertinent niet. En wat me het meeste dwarszit is dat zij mijn werk nota bene zelf heeft gecontroleerd voordat ik het wegstuurde, en dat het haar toen ook niet is opgevallen. Juist omdat het zo'n haastklus was wilde ik graag dat zij haar blik erop wierp, en zij heeft dus zelf ook niet nauwkeurig gekeken.

Elliot schreef: En wat me het meeste dwarszit is dat zij mijn werk nota bene zelf heeft gecontroleerd voordat ik het wegstuurde, en dat het haar toen ook niet is opgevallen. Juist omdat het zo'n haastklus was wilde ik graag dat zij haar blik erop wierp, en zij heeft dus zelf ook niet nauwkeurig gekeken.

Jullie hebben inderdaad allebei niet nauwkeurig gewerkt. Het was een gedeelde verantwoordelijkheid.

Zij is jouw leidinggevende, dat betekent dat zij de eindverantwoordelijkheid draagt van jouw werk, van het hele team eigenlijk. Dat wil zeggen dat als die fout niet opgemerkt was geweest en pas was uitgekomen wanneer het al te laat was, dan was zij (en niet jij) waarschijnlijk naar voren geroepen om verantwoording af te leggen aan de klant / hoger management (whatever bij jullie van toepassing is). Dat is nogal wat. Daarom is het niet makkelijker om manager te zijn, daarom verdienen de meeste manager ook wat meer. Jij hebt dan weer verantwoording af te leggen aan haar (en daar heeft ze dus ook om gevraagd blijkbaar).

Ik vind het wel raar om de ene dag te zeggen dat je je er niet druk om moet maken en dan de volgende dag dat zij er niet van had kunnen slapen in jouw geval.

Susan schreef:Ik vind het wel raar om de ene dag te zeggen dat je je er niet druk om moet maken en dan de volgende dag dat zij er niet van had kunnen slapen in jouw geval.

 Dit. Waarschijnlijk heeft jouw leidinggevende er veel meer werk aan gehad dan ze van tevoren kon inschatten en heeft ze daarom wel zo naar jou toe gereageerd.. Hoe dan ook, je hebt je laatste dag achter de rug. Hopelijk is die nog prettig verlopen!