Wisten jullie dat het huwelijksaanzoek er aan zat te komen?

Mijn vriend en ik hebben het vaker over trouwen kindjes krijgen enz. Nou zei ik laatst dat ik graag in het voorjaar wilde trouwen, waarop mijn vriend zei: Dan vraag ik je volgend jaar zomer wel ten huwelijk want voor komend voorjaar wordt het krap met plannen en regelen. Nou ken ik mijn vriend goed genoem om te weten dat dit ook serieus is, dus volgende zomer....

Wist jullie dat je partner je "binnenkort" ten huwelijk zou vragen of was het echt een verassing?

Ik vind het eigenlijk wel apart dat hij dat zo aankondigd... de gemiddelde vrouw die graag wil trouwens, onthoudt zo'n opmerking natuurlijk en dan ga je de hele zomer zitten denken 'wanneer komt het nou?' dan is het toch geen verrassing meer?

Voor mij kwam het echt als een verrassing. We hadden het er al wel vaker over gehad, en wisten wel van elkaar dat we beiden wel een keer wilden trouwen, maar ik had het nu nog niet verwacht. We hadden samen een zwaar jaar achter de rug en voor mijn gevoel zat het net allemaal weer goed. Nou, volgens hem dus duidelijk ook, was erg verrast en supergelukkig!

Ja ik wist ook precies wanneer het ging gebeuren, en dat was ook mijn eigen schuld.
Ik heb al jaren geroepen van ik wil in mei 2012 trouwen, maar dachten dat we het financieel niet zouden redden dus besloten om het toch later te doen.
Ik vertelde dit aan mijn ouders en die riepen van: gewoon doen jullie redden het makkelijk (is ook zo, maar ik ben een hele erge twijfelkont ). Mijn moeder vertelde het enthiousast aan mijn oma, die het weer tegen de verpleging vertelde haha.
Dus ik kwam die avond thuis, en ik zei tegen mijn vriend van: ik denk dat we een probleempje hebben..
Hij begon heel hard te lachen en riep van goh echt een geesje actie (zo ging het ook ongeveer toen we een huis gingen kopen namelijk) en zei kom even een wandelingetje maken. En toen heeft hij mij gevraagd op het punt waar we elkaar voor het eerst hadden gekust volgende dag heb ik zelf mijn ring mogen uitzoeken, wat misschien ook wel beter was want we hebben een totaal verschillende smaak.

Wat grappig Geesje, ondanks dat je het al wist vind ik het aanzoek toch heel romantisch klinken.

Niekske: Het kwam bij ons ter spraken omdat mijn vriend mij afgelopen jaar ten huwelijk wilde vragen, maar zijn broer hem voor was met zijn vriendin te vragen. Toen vertelde hij dat hij dat wel jammer vond en toen ben ik dus gaan vissen van wanneer dan wel. Ik kan er ook echt niet tegen als ik die dingen niet weet

We waren 10 jaar bij elkaar toen hij het vroeg. Hij heeft steeds gezegd dat hij het pas zou vragen als we het konden betalen (en dus de bruiloft zouden hebben die we graag willen).

Als je zolang bij elkaar bent weet je dat het op een gegeven moment wel zal komen, steeds meer vrienden en familie begonnen erover en we hadden het er samen ook regelmatig over. Hij heeft me vorig jaar op vakantie de vraag gesteld of ik liever eerst kinderen wilde of liever eerst wilde trouwen. Ik koos voor trouwen en dan is de vraag alleen nog wanneer het aanzoek komt :-)

we hadden het er al vaker over gehad, ook voordat we even uit elkaar zijn geweest.
nu ging het weer hartstikke goed en ging het er ook al vaker over. nu was het bij mn vriend wel dat hij me ieder moment kon vragen, maar ook een half jaar kan wachten. maar in de vakantie, toen we 9 jaar bij elkaar waren heeft ie me na het ontbijt gevraagd. juist omdat het zo'n bijzondere dag was stond ik er niet van te kijken (maar je wist maar nooit..)

Het was totaal geen verrassing dat hij me niet vroeg.

Dat is toch alleen een verrassing als je het nog nooit over trouwen hebt gehad? Als je toch al weet dat je ooit gaat trouwen en kinderen krijgen vind ik zo'n aanzoek een beetje suf. Je weet het antwoord al, hebt het besluit al genomen, dus waarom al dat gedoe? Zeker als je al 10 jaar samen bent en samenwoont enzo. Wie zegt er dan nog 'nee'?


Ik he nooit een aanzoek gehad, om bovenstaande redenen, we gingen gewoon trouwen, prikten een datum en dat was het.

Eucalypta schreef:Dat is toch alleen een verrassing als je het nog nooit over trouwen hebt gehad? Als je toch al weet dat je ooit gaat trouwen en kinderen krijgen vind ik zo'n aanzoek een beetje suf. Je weet het antwoord al, hebt het besluit al genomen, dus waarom al dat gedoe? Zeker als je al 10 jaar samen bent en samenwoont enzo. Wie zegt er dan nog 'nee'?


Ik he nooit een aanzoek gehad, om bovenstaande redenen, we gingen gewoon trouwen, prikten een datum en dat was het.

Sommige vrouwen vinden een aanzoek romantisch. Verrassing of niet, ik snap dat wel.

Tea-Leaf schreef:

Eucalypta schreef:Dat is toch alleen een verrassing als je het nog nooit over trouwen hebt gehad? Als je toch al weet dat je ooit gaat trouwen en kinderen krijgen vind ik zo'n aanzoek een beetje suf. Je weet het antwoord al, hebt het besluit al genomen, dus waarom al dat gedoe? Zeker als je al 10 jaar samen bent en samenwoont enzo. Wie zegt er dan nog 'nee'?


Ik he nooit een aanzoek gehad, om bovenstaande redenen, we gingen gewoon trouwen, prikten een datum en dat was het.

Sommige vrouwen vinden een aanzoek romantisch. Verrassing of niet, ik snap dat wel.

Ik vat dat gewoon niet. Je weet dat je met hem wilt trouwen, je weet dat hij met jou wil trouwen, je deelt al jaren je leven samen. Dat vind ik romantisch genoeg. Ik kan me zo slecht voorstellen dat je dan 2 jaar lang bij elke bijzondere gelegenheid denkt 'zou hij het nú vragen?', bij elke vakantie, kerst, oud en nieuw, valentijndag, jubileum.... En er zijn genoeg vrouwen die dat doen en dan ook nog chagrijnig worden als het te lang duurt of niet bijzonder genoeg is.

Ik heb niet echt een aanzoek gehad. Hij had het er over en ik vond het een goed idee.

Ik wist dat het er aan zat te komen, maar dacht in eerste instantie dat hij me tijdens onze stedentrip zou vragen, maar hij vroeg mij een aantal dagen daarvoor al (hij wist dat ik dat misschien zou denken en wilde het daarom voor ons tripje doen, zodat we daar er lekker van konden genieten). Op de dag zelf was ik er bijna achter gekomen, omdat ik iets in het voorvak van de tas had gedaan en toen ik het weer wilde pakken mijn vriend opeens zei nee niet doen... haha. Als hij niets had gezegd had ik het echt niet door gehad, maar nu moest ik wel dingen gaan denken. Al heeft hij het de dag toch redelijk verborgen kunnen houden door allerlei smoesen (waar ik nog aardig in getrapt ben)

ik vind het idd er wel een beetje bijhoren.. heeft iets romantisch.

ik wist echt van niets, we waren op een feest hier in het dorp en op gegeven moment in de tent ging hij op de knieeen en vroeg me ten huwelijk, heb wel ja gezegd, maar de volgende dag wel gelijk moeten vragen weet je nog wel wat je me gevraagd heb gisteren (hij had nl paar biertjes op) maar hij wist het gelukkig nog wel

ik had per ongeluk een ringendoosje gevonden toen ik wat zocht in t nachtkastje (kijk ik normal nooit in) had mezelf gedwongen het te vergeten en wellicht zat er iets heel anders in (jaja) maar wanneer e.d. wisti k niet.

was ook pas 6 maanden later gevraagd maar met hetzelfde ringendoosje

Wij weten dat we ooit samen willen trouwen. Toch hoop ik gewoon gevraagd te worden, op een leuke, romantische manier. Voor mijn gevoel hoort dat er wel een beetje bij. Waarschijnlijk zal dat pas gaan gebeuren wanneer we het geld ook hebben of genoeg kunnen gaan sparen voor een bruiloft.

bolus26 schreef:ik had per ongeluk een ringendoosje gevonden toen ik wat zocht in t nachtkastje (kijk ik normal nooit in) had mezelf gedwongen het te vergeten en wellicht zat er iets heel anders in (jaja) maar wanneer e.d. wisti k niet.

was ook pas 6 maanden later gevraagd maar met hetzelfde ringendoosje

dan had ik die 6 maanden toch in spanning gezeten! en ieder moment afgevraagd; vraagt ie me nu?!

Eucalypta schreef:

Tea-Leaf schreef:

Eucalypta schreef:Dat is toch alleen een verrassing als je het nog nooit over trouwen hebt gehad? Als je toch al weet dat je ooit gaat trouwen en kinderen krijgen vind ik zo'n aanzoek een beetje suf. Je weet het antwoord al, hebt het besluit al genomen, dus waarom al dat gedoe? Zeker als je al 10 jaar samen bent en samenwoont enzo. Wie zegt er dan nog 'nee'?


Ik he nooit een aanzoek gehad, om bovenstaande redenen, we gingen gewoon trouwen, prikten een datum en dat was het.

Sommige vrouwen vinden een aanzoek romantisch. Verrassing of niet, ik snap dat wel.

Ik vat dat gewoon niet. Je weet dat je met hem wilt trouwen, je weet dat hij met jou wil trouwen, je deelt al jaren je leven samen. Dat vind ik romantisch genoeg. Ik kan me zo slecht voorstellen dat je dan 2 jaar lang bij elke bijzondere gelegenheid denkt 'zou hij het nú vragen?', bij elke vakantie, kerst, oud en nieuw, valentijndag, jubileum.... En er zijn genoeg vrouwen die dat doen en dan ook nog chagrijnig worden als het te lang duurt of niet bijzonder genoeg is.

Wij zijn ook al een paar jaar samen en hebben het wel eens over trouwen gehad, maar als hij het mij serieus zou vragen, zou ik toch echt wel heel verrast zijn hoor. We hebben het er losjes wel eens over gehad en hij zei toen dat hij pas wilde trouwen als we het kunnen betalen en dat kunnen we op dit moment gewoonweg niet, tenminste niet als we meer willen dan gratis trouwen in het gemeentehuis. Zelfs de lunch voor de gasten erna is nu even te duur voor ons, haha. Ik zou het dus echt niet aan zien komen nu!

We hadden het er wel eens over gehad en ik verwachtte het wel een beetje binnen een paar maanden. Toch kwam het moment zelf als een verrassing. We waren op vakantie en hij vroeg me op een pier na een strandwandeling s avonds. Was een heel mooi moment.

Ik weet dat dat aanzoek niet gaat komen, want wij willen allebei niet trouwen. Ik heb wel gezegd dat mochten er ooit kinderen komen, ik wel graag zijn/hun achternaam draag. Dan wordt het denk ik gratis trouwen met naaste vrienden en familie. Maar ik betwijfel of de kinderen er ooit gaan komen, haha. Voorlopig hebben we allebei geen kinderwens.

Wat het voor mij extra vervelend maakt is dat mijn moeder en mijn zus al meer dan 10 jaar geen contact meer hebben. Ik wil ze dus niet allebei uitnodigen want dat wordt erg pijnlijk. Misschien als dit anders was geweest, ik wel had willen trouwen. Ergens op een Grieks strandje met alleen onze ouders en broers/zussen ofzo

Ik wist zeker dat het eraan zat te komen. Ik deed het aanzoek namelijk zelf

De trouwdatum is er, zijn al veel dingen geregeld.. Maar een aanzoek heb ik nog niet gehad maar krijg ik nog wel.. Dus ja ik zie het nu wel aankomen en heb al zo'n vermoeden maar het blijft toch leuk en spannend al weet je het al en gaan we zoiezo trouwen..

Ik zei tijdens de eerste dagen van onze vakantie; "Hee, dat zou lachen zijn he, als we verloofd terug komen". Waarop hij rood aanliep en stotterde: "Dat was wel de bedoeling ja". Het was echt te schattig.

@Vlinder: waarom is het leuk om nog een aanzoek te krijgen als je toch al een datum hebt en van alles voor de bruiloft aan het regelen bent?