Het wordt me nu echt teveel ...

Ik zou sowieso naar de osteopaat / chiropractor gaan hiervoor, daar hoor ik zoveel goede verhalen over!

Daarnaast zou ik geen drinken aanbieden 's nachts, maar troost. Dus even knuffelen tot ze weer rustig is en dan weer in bed leggen.

En toen was ik ineens heel erg blij dat Joey vanaf 2 weken heerlijk doorslaapt en een keer in de maand ongeveer snachts eens wakker word voor z'n speen.

Iig een voor Parisienne, lijkt me erg vermoeiend.

Bedankt voor jullie tips, bemoedigende woorden en knuffels!

Naar een osteopaat zijn we al geweest. Drie behandelingen gehad maar dit heeft niet veel veranderd helaas. Ben blij dat we het geprobeerd hebben hoor.. ik had daar namelijk goede hoop op! Was alleen extra teleurstellend omdat het niet heeft geholpen. Dat van het flesje geven hebben jullie misschien gelijk in.. ik probeer geen melk meer te geven 's nachts. Ten eerste is het natuurlijk slecht voor de tanden en daarnaast wil ik ook niet dat ze leert dat zodra ze maar huilt/wakker wordt ze een heerlijk flesje krijgt. Ga vanaf nu water proberen.

Even laten huilen doen we wel, maar ze houdt heel lang vol, gaat staan in bed en vervolgens niet meer uit zichzelf liggen. Ze raakt binnen 5 minuten overstuur, is nat van het zweet en van tranen en zit helemaal onder de snot. Zo wil ik niet dat ze in slaap valt. Langer dan 5 tot 10 minuten laten huilen is hier geen optie.

Ze gaat wel af en toe een nachtje uit logeren, bij mijn vader en stiefmoeder of mijn moeder en stiefvader. Meestal slaapt ze daar prima, dus die vinden het alleen maar fijn als zij er is (en zij ons zo kunnen helpen). Ik merk dat we een 1 of 2 nachtjes alleen niet altijd genoeg hebben, ik niet althans.

Ik kan veel hebben, heb weinig slaap nodig.. ik kom alleen nu op een punt dat het me opbreekt en ik dit in alles merk. Ik eet niet goed en niet altijd even gezond, ik laat dingen in het huishouden teveel liggen, heb weinig tot geen motivatie voor het afronden van mijn studie, etc. Omdat ik niet werk en veel thuis zit (doe mijn studie ook gewoon thuis, als ik eraan werk althans) met N. dan heb ik ook bijna geen ritme en regelmaat voor mezelf. Ik moet dit eerst eens op de rit zien te krijgen, weer een beetje structuur brengen in mijn dagelijks leven. Daarna hoop ik mezelf weer wat beter te voelen, ondanks het slaaptekort.

Maargoed, nogmaals bedankt voor jullie tips!

Bij mij hielp een vast dagritme wel. Elke dag op dezelfde tijd brood eten, op dezelfde tijd fruit eten, op dezelfde tijd naar bed, 's middags iets buiten de deur doen (kan naar de speeltuin zijn of een stuk fietsen, maar ook gewoon boodschappen doen of even naar de stad). En probeer anders ook even te slapen tussen de middag.

Punk'd schreef:Als ik de gouden tip had had ik hem ook gelijk aan mijn buren gegeven.. Hun kind 15? maanden ligt soms 's nachts echt een dikke 45 minuten heel hard te huilen.. Ik vraag mij dan ook wel eens af of die ouders dat niet horen?

Die ouders horen dat wel maar proberen denk ik die 'cirkel' van dat huilen te doorbreken ofzo. Hier hebben we hem op en af ook weleens zolang laten huilen. Natuurlijk gingen we wel kijken tussendoor maar zodra meneer merkte dat hij zijn bedje niet uit mocht begon het huilen opnieuw.

Wat hier helpt is een vast ritme voor het slapen gaan, badje, tandjes poetsen, samen boekjes lezen, wat liedjes zingen en knuffelen en dan rustig naar bedje. Heel veel succes ermee!

Vreselijk! Ik weet er alles van. Ik heb geen tips helaas, sterkte want het is slopend!

Susan schreef:Bij mij hielp een vast dagritme wel. Elke dag op dezelfde tijd brood eten, op dezelfde tijd fruit eten, op dezelfde tijd naar bed, 's middags iets buiten de deur doen (kan naar de speeltuin zijn of een stuk fietsen, maar ook gewoon boodschappen doen of even naar de stad). En probeer anders ook even te slapen tussen de middag.

Eens. Het is even doorbijten, je moet je wekker zetten, maar je voelt jezelf echt beter.

Darius schreef:

Susan schreef:Bij mij hielp een vast dagritme wel. Elke dag op dezelfde tijd brood eten, op dezelfde tijd fruit eten, op dezelfde tijd naar bed, 's middags iets buiten de deur doen (kan naar de speeltuin zijn of een stuk fietsen, maar ook gewoon boodschappen doen of even naar de stad). En probeer anders ook even te slapen tussen de middag.

Eens. Het is even doorbijten, je moet je wekker zetten, maar je voelt jezelf echt beter.

Nou, ik niet, hoor.

Susan schreef:

Darius schreef:

Susan schreef:Bij mij hielp een vast dagritme wel. Elke dag op dezelfde tijd brood eten, op dezelfde tijd fruit eten, op dezelfde tijd naar bed, 's middags iets buiten de deur doen (kan naar de speeltuin zijn of een stuk fietsen, maar ook gewoon boodschappen doen of even naar de stad). En probeer anders ook even te slapen tussen de middag.

Eens. Het is even doorbijten, je moet je wekker zetten, maar je voelt jezelf echt beter.

Nou, ik niet, hoor.

Laurens wordt meestal rond een uur of acht wakker, vaak kruipt hij nog even bij ons in bed en je bent weer een uur verder.

Het is handiger om om half acht op te staan, brood smeren mezelf aankleden en dan meteen met laurens naar beneden. Even wat meer tempo, minder gehang, en juist daar word ik moe can.

Parisienne schreef:Bedankt voor jullie tips, bemoedigende woorden en knuffels!

Naar een osteopaat zijn we al geweest. Drie behandelingen gehad maar dit heeft niet veel veranderd helaas. Ben blij dat we het geprobeerd hebben hoor.. ik had daar namelijk goede hoop op! Was alleen extra teleurstellend omdat het niet heeft geholpen. Dat van het flesje geven hebben jullie misschien gelijk in.. ik probeer geen melk meer te geven 's nachts. Ten eerste is het natuurlijk slecht voor de tanden en daarnaast wil ik ook niet dat ze leert dat zodra ze maar huilt/wakker wordt ze een heerlijk flesje krijgt. Ga vanaf nu water proberen.

Even laten huilen doen we wel, maar ze houdt heel lang vol, gaat staan in bed en vervolgens niet meer uit zichzelf liggen. Ze raakt binnen 5 minuten overstuur, is nat van het zweet en van tranen en zit helemaal onder de snot. Zo wil ik niet dat ze in slaap valt. Langer dan 5 tot 10 minuten laten huilen is hier geen optie.

Ze gaat wel af en toe een nachtje uit logeren, bij mijn vader en stiefmoeder of mijn moeder en stiefvader. Meestal slaapt ze daar prima, dus die vinden het alleen maar fijn als zij er is (en zij ons zo kunnen helpen). Ik merk dat we een 1 of 2 nachtjes alleen niet altijd genoeg hebben, ik niet althans.

Ik kan veel hebben, heb weinig slaap nodig.. ik kom alleen nu op een punt dat het me opbreekt en ik dit in alles merk. Ik eet niet goed en niet altijd even gezond, ik laat dingen in het huishouden teveel liggen, heb weinig tot geen motivatie voor het afronden van mijn studie, etc. Omdat ik niet werk en veel thuis zit (doe mijn studie ook gewoon thuis, als ik eraan werk althans) met N. dan heb ik ook bijna geen ritme en regelmaat voor mezelf. Ik moet dit eerst eens op de rit zien te krijgen, weer een beetje structuur brengen in mijn dagelijks leven. Daarna hoop ik mezelf weer wat beter te voelen, ondanks het slaaptekort.

Maargoed, nogmaals bedankt voor jullie tips!

Goed voor jezelf zorgen is erg belangrijk, zeker als je weinig/slecht slaapt. Gezond eten is erg belangrijk. Geen kant en klare zooi, pakjes, zakjes e.d. Maar gewoon gezond voedsel. Lekker veel groente en fruit. Ik slik daarnaast ook nog een multivitamine, dat kan ook helpen. Niet te veel suikers en caffeine enzo.
En voldoende beweging, ook erg belangrijk. Als je moe ben kan je zo iets vaak achterwege laten, maar het kan juist heel verfrissend werken.
En jezelf een beetje verwennen, lekkere massage, bezoekje aan de sauna, of een heerlijk warm bad. M.a.w. een beetje lief zijn voor je lijf.