Mijn bevallingsverhaal + foto

Zo, de kleine man ligt heerlijk te slapen dus nu heb ik even tijd om mijn bevallingsverhaal te schrijven.

De laatste week van mijn zwangerschap zat ik er al een paar dagen helemaal doorheen. Ik had echt het idee overtijd te gaan lopen. Vrijdag nog vanalles ondernomen, s'avonds lekker samen tv gekeken en ik ben rond 12.00 uur gaan slapen. Om 4 uur s'nachts werd ik wakker van wat krampen en had ik het idee heel nodig naar de wc te moeten. Op het moment dat ik opstond braken mijn vliezen. Snel naar het toilet gerend en mijn man wakker gemaakt. Op dat moment had ik nog geen weeën. Besloten om het ziekenhuis te bellen. Ze gaf aan op het moment dat de weeën om de 5 minuten zouden komen ik kon bellen, en anders sowieso om 7.30 uur te bellen. Nou, wij geprobeerd nog wat te slapen maar ik stond helemaal strak van de adrenaline dus zijn we ons langzaamaan klaar gaan maken. Vond het ook niet zo'n fijn idee om thuis te blijven. Nog even een laatste buikfoto gemaakt, bed nog verschoond. Op den duur vroeg ik aan mijn man "is het stom als ik mijn haar nog even ga fohnen en stijlen?", en vervolgens "is het stom als ik nog even mijn make-up opdoe". haha waar ben ik dan toch mee bezig We zijn lekker beneden gaan zitten, iets gegeten en het ziekenhuis gebeld dat we die kant opkwamen. Om kwart over 6 kwamen we aan in het ziekenhuis, thuis waren inmiddels de weeën langzaam aan het doorkomen. In het ziekenhuis bleek dat ik 2 cm had en was het nog goed te doen. Al snel kwamen de weeën sneller op elkaar. Rond 9 uur zou ze nogmaals kijken hoeveel ontsluiting ik had. Rond kwart voor 9 kwamen de weeën zo snel op elkaar, had ik moeite om ze weg te puffen en deed het zo pijn dat ik alles bij elkaar heb lopen brullen. Het bleek dat ik 4 cm ontsluiting had, waarop ik besloot om een ruggenprik te vragen. Gelukkig was het rustig op de OK, dus konden we al snel naar beneden. Nou, de ruggenprik werd gezet, ze hadden nog niet eens een kleine dosis ingebracht of ik lag al met een grote smile in bed. Wat bleek, ik reageerde er veel te goed op. Ze hebben me een half uur geobserveerd, maar ze vertrouwde het niet, dus is er besloten om de ruggenprik er weer uit te halen. Ze waren bang dat als iemand op de verloskamer de dosis zou verhogen de verdoving tot mijn nek zou doortrekken, dus helaas. Nou, zonder ruggenprik weer terug naar de afdeling. Mijn man kwam me mee ophalen bij de OK, hij keek heel verbaasd op toen ik daar in dat bed lag met een grote glimlach en praatjes voor tien! Terug op de verloskamer bleek dat ik een ruime 4 cm ontsluiting had, waarop ik weeënopwekkers kreeg toegediend. Ik heb nog een tijdje kunnen "nagenieten" van de ruggenprik, dus heb nog wat kunnen slapen. Met de weeënopwekkers ging het opeens wat sneller, want ik zat al snel op de 6 cm. De weeën begonnen weer flink toe te nemen, kreeg een ontzettende pijn aan mijn stuitje. Nou, uiteindelijk kreeg ik een prik in mijn bil om de scherpe randjes van de weeën af te halen. Maar ik kreeg al snel zo'n persdrang. Deze moest ik helaas wegpuffen, wat was dat zwaar. Je krijgt zo'n oerkracht vrij om mee te persen, maar dat mag dan niet. Ik bleek volledige ontsluiting te hebben, maar meneer was nog niet genoeg ingedaald. Het bleek als ik op mijn zij lag de kleine het goed deed, maar als ik op mijn rug ging liggen zijn hartslag zakte. Jeetje, wat vond ik dat ondragelijk om die persdrang tegen te houden. Dat lukt gewoon niet.. Op den duur mocht ik eindelijk meepersen, het schoot niet op en de hartslag van de kleine ging steeds meer zakken. Zodoende werd besloten om een knip te zetten. Toen de knip eenmaal was gezet, was het nog 2 keer persen en daar was hij! Het bleek dat hij de navelstreng om zijn nekje had. Maar wauw.. Jeetje.. dat moment dat hij op je buik wordt gelegd.. geweldig! Helaas was ik nog steeds ontzettend duf van de prik in mijn bil. Dus ik merk dat ik van de laatste 4 cm wat stukken mis. Onze zoon L.evi is uiteindelijk om 14.02 geboren. Wat me wel tegenviel is dat ik pas ruim een uur ná de bevalling ben gehecht. Ik heb een flinke knip gehad, maar het is al goed aan het genezen.

L.evi woog 2700 gram bij de geboorte, waardoor we 24 uur in het ziekenhuis moesten blijven, zodat zijn bloedsuikers gecontroleerd konden worden. Ook kon hij zichzelf moeilijk op temperatuur houden, waardoor hij onder de lamp heeft gelegen. Rond 17.00 uur werden we eindelijk naar de kraamafdeling gebracht, waar de trotse opa's en oma's ons stonden op te wachten. Mijn bloeddruk was erg laag, maar ik moest voor 20.00 uur zelfstandig hebben geplast. Nou, gevraagd of er een zuster met me mee ging naar het toilet. Ze zette me op de wc en zei dat ik maar het touwtje moest trekken als ik klaar was. Maar toen ik eenmaal zat op de wc, kreeg ik oorsuisen, alles begon te draaien. Ik aan het touwtje trekken maar er kwam maar niemand! Ik uiteindelijk mijn moeder erbij geroepen die zag dat ik bijna flauw viel, dus die heeft me tegen kunnen houden. De 2e keer naar het toilet, precies hetzelfde verhaal. S'avonds toen iedereen weg ging, brak ik echt. Alle emoties van de dag kwamen eruit en kon ik echt niet meer stoppen met huilen. De volgende dag, zondag, mochten we eindelijk om 14.00 uur naar huis.

We zijn nu thuis en het is echt genieten! Helaas heeft hij flink wat moeite wat drinken (fv), en vandaag de dag weegt hij nog maar 2500 gram. We moeten L.evi echt pushen om te drinken. De eerste 10cc gaat er zo in, maar daarna lukt het echt niet meer. We hebben nu tips gekregen, en gelukkig heeft hij zojuist een flesje op van 30cc.

Zo.. het is een heel verhaal geworden. Fijn om het zo even van me af te schrijven.

Even een foto:

Wat een mooi ventje, maar zo te lezen wel een heftige bevalling gehad. Lief om te zien hoor zo'n kleintje en wat een mooie naam heeft hij gekregen. Geniet er maar lekker van!

Wat een prachtig verhaal en wat ben je dan blij he als het achter de rug is! Ik herken het van die emoties naderhand. Ik was het ook zooo zat en heb nadat ze geboren was alleen maar gehuild. Sta op de eerste foto's alleen maar brullend hahaha!! Geniet lekker van je kereltje,hij is erg mooi zeg en wat een gaaf huidje!!

Oh wat een lief moppie!
Fijn dat jullie lekker thuis zijn, veel geluk samen!

Wat een mooi mannetje! Kan me niet meer voorstellen dat die van mij ook zo klein geweest zijn.

Geniet ervan meis, het gaat echt zo snel!!

En laat de tranen lekker stromen als je er last van hebt, ik ben nogsteeds een kei in huilen op het moment, maar gelukkig kan je de hormonen alle schuld geven.

En hoe is het met de napijn van de knip? Goed uit te houden of veel last? Paracetamol en ijscompressen kunnen helpen!

Gefeliciteerd! Mooi mannetje!

Jeetje wat een heftige bevalling Laced! Ik herken veel van je verhaal. Laat die tranen maar lekker gaan, het moet er eenmaal uit. Geniet van jullie kleine ventje! Wat een knapperd!

wat heftig allemaal! maar fijn dat hij er nu is, en wat een prachtventje! dat hebben jullie goed gedaan...en nu lekker genieten (en je ticker aanpassen )

Wauw wat is hij mooi!

Wat een mooierd Kom 'm donderdag ontmoeten

Wat een mooi mannetje! Geniet er maar van!

Wat een mooi mannetje, daar kun je trots op zijn !

Wel een heftige bevalling, wat een gedoe dat je pas een uur na de bevalling gehecht bent - heb je er nog veel last van?

Zo te lezen een heftige bevalling.
Maar wat heb je een prachtig mannetje gekregen!
Heel veel geluk gewenst!

Fearie schreef:Wat een mooi mannetje, daar kun je trots op zijn !

Wel een heftige bevalling, wat een gedoe dat je pas een uur na de bevalling gehecht bent - heb je er nog veel last van?

Nee, dat valt me echt reuze mee. Ik heb de hechting ook gezien en het is echt heel netjes gedaan. De eerste paar keer plassen deden zo ontzettend zeer, lopen deed pijn echt verschrikkelijk. Maar vandaag gaat het al super goed. Het blijft gevoelig, maar vloei nog maar minimaal en ik kan al vlotjes trap lopen.

Wat een liefje zeg! Heel veel geluk met je gezinnetje

Wat een lekker kereltje, schattig Toch nog even heftig de bevalling, maar gelukkig gaat het goed met jullie! Gefeliciteerd en heel veel geluk samen!

Ik was toch benieuwd of er op het forum wat meer stond als dat ik op het social media kon lezen, en jawel hoor. Dus heb even meegelezen, was te nieuwsgierig om te wachten tot vrijdag . Levi is echt een lieverd! We komen hem vrijdag bewonderen. Tot dan! Geniet ervan met zijn 3tjes!

Gefeliciteerd wat een dotje!

Ahh wat een lieverd! Gefeliciteerd!

Wat een droppie! Geniet van je kraamtijd!

Mooi ventje hoor!! Gefeliciteerd!! Wel apart, vrijdagavond 'sprak' ik je nog en zaterdag was het opeens zover!!

pippi schreef:Mooi ventje hoor!! Gefeliciteerd!! Wel apart, vrijdagavond 'sprak' ik je nog en zaterdag was het opeens zover!!

Raar hè! Zo snel kan het dus gaan! Ik vind het nog steeds onwerkelijk dat het er nu gewoon "opzit". Ik realiseer me des te meer wat een mooie ervaring dit hele "proces" is geweest. Zwanger worden, zwanger zijn, je buik zien groeien, je kindje voelen in je buik, toeleven naar de bevalling, de bevalling zelf. Jeetje.. En nu ligt er gewoon een klein hummeltje in z'n bedje te slapen wat ik op d wereld heb gezet.

Laced schreef:

pippi schreef:Mooi ventje hoor!! Gefeliciteerd!! Wel apart, vrijdagavond 'sprak' ik je nog en zaterdag was het opeens zover!!

Raar hè! Zo snel kan het dus gaan! Ik vind het nog steeds onwerkelijk dat het er nu gewoon "opzit". Ik realiseer me des te meer wat een mooie ervaring dit hele "proces" is geweest. Zwanger worden, zwanger zijn, je buik zien groeien, je kindje voelen in je buik, toeleven naar de bevalling, de bevalling zelf. Jeetje.. En nu ligt er gewoon een klein hummeltje in z'n bedje te slapen wat ik op d wereld heb gezet.

En geniet ervan, het gaat echt snel.
Heb gister gewoon zitten huilen toen ik hun foto's van de eerste 2 weken heb zitten kijken , het gaat zo snel. Dat baby is er nu echt al af. Hele stapels kleertjes zijn al te klein...

Laced schreef:

pippi schreef:Mooi ventje hoor!! Gefeliciteerd!! Wel apart, vrijdagavond 'sprak' ik je nog en zaterdag was het opeens zover!!

Raar hè! Zo snel kan het dus gaan! Ik vind het nog steeds onwerkelijk dat het er nu gewoon "opzit". Ik realiseer me des te meer wat een mooie ervaring dit hele "proces" is geweest. Zwanger worden, zwanger zijn, je buik zien groeien, je kindje voelen in je buik, toeleven naar de bevalling, de bevalling zelf. Jeetje.. En nu ligt er gewoon een klein hummeltje in z'n bedje te slapen wat ik op d wereld heb gezet.

Heel vreemd ja, ik moest echt 3 x kijken toch ik zag dat je bevallen was.. ik dacht echt huh.. maar..gister zat je nog in het topic augustus/september te kletsen (niet dat dat alles zegt want voor hetzelfde geld had je niet willen delen dat het begonnen was!)
Lijkt me ook vreemd ja dat dan opeens je zwangerschap en alles eromheen voorbij is. Nu genieten van een hele andere, nieuwe periode in je leven! Tis een mooi mannetje hoor !