Worden jullie ook zo kriebelig als je spaarrekening slinkt?

Ik heb vandaag een torenhoge rekening moeten betalen namelijk 2800 voor mijn vriend zijn school.

Hier hebben we vanaf maart wel hard voor gespaard maar nu is het dus weg.
Voel me er heel de dag al rot om wat nergens op slaat we hadden net een mooi bedragje gespaard van 5000 euro waar ik niet aan wilde komen. Maar nu is daar een groot deel van weg en moeten we weer opnieuw beginnen met sparen heb er een beetje een hopeloos gevoel van.

Durf haast bijna niet meer op vakantie binnenkort omdat hij dan weer verder slinkt. Ik voel me even heel arm nu.

Worden jullie ook zo kriebelig als je spaar rekening een stuk slinkt?/. Ik kan er de hele dag mee in mijn hoofd zitten en me druk maken.

Nou ja dit ben ik even 'weer' kwijt moest het even van me afschrijven.

Groetjes Katie.

Dat is ook geen klein bedrag.

De afgelopen maanden heb ik niet anders dan dure rekeningen mogen betalen. En ik kan me zo druk maken om het feit dat, dat geld gewoon weg is en ik weer opnieuw moet beginnen met sparen. Nog erger; Ik begin nu te doemdenken. Want is sparen er de komende maanden nog wel bij? Want vandaag weer een rekening aan de BD mogen betalen, mevrouw moest zonodig te hard rijden, dus daar komt weer een bekeuring aan, moet vakantieuren kopen, dus dat is een aanslag op mijn loon, belastingaangifte moet nog ingediend worden (betalen of terugkrijgen, dat is echt even de vraag.) En ik heb nog wel spaargeld en ik kan het allemaal best betalen. Maar ik vind het zo zonde van het geld en wordt dus inderdaad ook kriebelig van het feit dat ik mijn spaarrekening zie slinken i.p.v. groeien. o

Maura dat heb ik dus ook precies zo!!! Ik ga ook zo denken erg frustrerend.

Fijn om te weten dat iemand weet hoe je, je voelt.

Niet dat het een wereld ramp is natuurlijk maar het voelt gewoon zo vervelend. Het is niet dat we nu niks meer hebben natuurlijk maar voel me arm! haha..

Had je die rekening niet verwacht dan? Zoals ik het nu lees wist je in maart al dat die rekening ging komen. En je hebt nog een leuk bedrag over toch? Ik vind dan eigenlijk dat je alleen maar blij moet zijn dat je het kunt betalen, en dat je blij moet zijn dat je uberhaubt kunt sparen.
En probeer niet teveel aan spaargeld te denken, je kunt het ook anders bekijken, en blij zijn dat je lekker hebt kunnen sparen om je rekeningen/vakantie kunt betalen, en daar geen zorgen over hoeft te hebben.
Ik ben net afgestudeerd en heb me afgelopen jaren regelmatig druk gemaakt of ik uberhaubt wel rond kon komen, en nu verdien ik heerlijk genoeg om te sparen. Dat doe ik wel met een doel.Ik heb nu bijvoorbeeld mijn rijbewijs betaald, volgende doel is een auto, ik wil graag reizen, etc. Ik wil wel een kleine buffer opbouwen voor als er iets stuk gaat ofzo, maar ik vind het belangrijker om er dingen van te doen die ik graag wil, die mijn leven verrijken. Ik zet het geld trouwens ook een beetje op de spaarrekening zodat ik mijn uitgavenpatroon een beetje binnen de perken hou.
Fijne vakantie!

ja hoor ik wist het starla maar toch is het zo sonde.

Het zijn uiteindelijk maar cijfertjes. Een rekening als deze is ook nog eens een goede investering.

Ja ik weet er alles van. Als ik dan een bepaald geldbrag bij elkaar heb gespaard ben ik supertrots op mezelf, maar er is dan echt altijd wel weer wat, waardoor de spaarrekening weer een stuk leger gaat worden ineens. Ik voel me dan ook rot, ik kan er echt van balen. Zo moest ik vroige week onverwachts ineens een andere fiets kopen, die krengen zijn ook duur wil je wat kwaliteit.

Maar goed, dat bedrag wat je nu kwijt bent aan de school van je vriend, is nu niet leuk nee, maar je hebt er misschien wel profijt van in de toekomst, omdat hij dan een betere baan heeft enzo en dat is voor jou ook weer goed natuurlijk. Dus denk maar dat het voor een goed doel is allemaal

ja dat klopt.

Ik hoor altijd dat mensen zoveel spaar geld hebben vooral als ze met zijn 2en zijn maar bij ons lijkt dat niet echt te vlotten. Het is niet dat we zo gek doen en zoveel dingen kopen wil gewoon ook een goed gevulde spaarrekening zoals vele. 3 jaar geleden hadden we ook zoveel op dit moment geloof ik dus echt opschieten doet het niet. Er zijn gewoon telkens dingen om te betalen.

Ik ken het gevoel. Zelf rheb ik een behoorlijke spaarrekening opgebouwd de afgelopen jaren door altijd veel naast mijn studie te werken. Maar nu ik uitloop heb en ook geen stufi meer krijg slinkt ie toch. Vind het echt zo zonde! Maar goed over een jaar hoop ik een echte baan te hebben en hou ik gelukkig veel meer over

Ja ken het gevoel ook. Heb op dit moment 7000 euro verspreid staan over twee spaarrekeningen, op de ene sparen we voor ene dakkapel, en op de andere is gewoon voor onvoorziene uitgave.

Het is een goed bedrag, maar toch als ik er dingen af moet halen dan word ik toch een tikkeltje zenuwachtig... ik moet vanmezelf leren niet zo te miepen

Volgens mij is het ook gewoon miepgedrag, maar ook ik miep een end weg als ik weer wat geld moet halen van de rekening. Om mezelf rustig te krijgen zeg ik altijd dat ik allang blij mag zijn dat ik het kan betalen. Dat er ook genoeg mensen zijn die het een stuk slechter hebben en echt een probleem hebben op het moment dat ze weer een hoge rekening binnenkrijgen.

Nee, ik ken dat niet.

Maar dat komt denk ik omdat we ervoor zorgen altijd een bepaald bedrag te overhouden.
Daar zijn we nog nooit onder gekomen.

Alles wat erboven komt kunnen we besteden aan het huis, nieuwe meubels etc.
Niet dat het op MOET natuurlijk. Maar het kan...

Ja dat heb ik ook. Heb de laatste maanden heel veel uitgegeven voor het nieuwe huis. Ook al staat er nu nog steeds genoeg op. Ik vind het niet fijn dat het zo snel minder wordt. Volgende maand kunnen wij weer lekker gaan sparen.

Ja, ik ken het ook! Afgelopen maand 850 euro aan de Nuon moeten betalen, we moeten een nieuwe ketel en we hebben een nieuw dak dus dat is een aanslag op de spaarcentjes. Nu weet ik wel dat we sparen voor dit soort dingen (behalve dan de rekening van de Nuon, dat zijn gewoon h*fters -sorry-), maar het blijft pijnlijk als het overgemaakt moet worden haha.

Nee, daar heb ik eigenlijk geen last van. Meestal slinkt m`n spaarrekening alleen door een nieuwere auto en dan ben ik alleen maar dolgelukkig!

Wij hebben een aardige spaarrekening waar ik heel blij van word. Dit geld wordt straks geinvesteerd in een nieuw huis. Het lijkt me verschrikkelijk als dat bedrag straks ineens heel erg geslonken is, allemaal voor een geweldig doel natuurlijk maar ik word zo rustig van een volle spaarrekening. Omdat we nu lage woonlasten hebben kunnen we sowieso nu veel sparen, straks zal dat dan ook wel minder worden.

Ik vind dat ook altijd heel erg.... haha!! bij ons komen aankomende week of volgende week kozijnen geplaatst en dan is de spaarrekening ook echt een heeeeel stuk leger... pfffffff

Maura schreef:Volgens mij is het ook gewoon miepgedrag, maar ook ik miep een end weg als ik weer wat geld moet halen van de rekening. Om mezelf rustig te krijgen zeg ik altijd dat ik allang blij mag zijn dat ik het kan betalen. Dat er ook genoeg mensen zijn die het een stuk slechter hebben en echt een probleem hebben op het moment dat ze weer een hoge rekening binnenkrijgen.

+1

Ik baal wel altijd als ik iets van mijn spaarrekening moet halen (vooral als het een onverwachte rekening is) maar echt kriebelig word ik er niet van. Ik ben blij dat ik het kan betalen en dat ik iedere maand wat kan sparen.

Ik ben de laatste 2 maanden juist weer aan het storten, het was even dramatisch. Maar we houden nu aardig over per maand, dus dat wordt aan de kant gezet. En ook gooi ik mijn fooi in een pot, ik denk dat ik daarvan voor Lise sowieso een nieuwe fiets ga kopen en misschien voor mezelf ook wel een nieuwe.

Ik heb dat alleen met grote bedragen. Mijn vriend en ik hadden echt héél erg veel spaargeld toen we ons huis kochten. Maar dat hebben we dus bijna allemaal gebruikt zodat onze lening een stuk lager zou worden. Toen moest ik wel even slikken hoor, maar goed, we hebben er wel een mooi huis voor in de plaats gekregen en onze lening is niet zo heel zwaar nu.

Pffffffff ik weet hoe je je voelt! Zo hadden wij vorig jaar ook een aardig volle spaarrekening, toen kwam ik thuis te zitten zonder werk in de ziektewet, alles moest nog wat aangevraagd, maar toch kregen we niet genoeg binnen en moesten we ons spaargeld aanbreken om alles te kunnen betalen!
En toen ging ook na vlak de geboorte al onze apparaten in de keuken kapot, magnetron, gaskookplaat, vaatwasser.....dus katjing!

Nu werk ik inmiddels 21uur in de thuiszorg en we hadden de hoop om nu weer te gaan sparen, maar heb nu besloten om er toch 1 client uit te doen, mijn heb 8clienten en in totaal 21uur, al lijkt het niet veel, maar het lichamelijk en dat merk ik nu gewoon zwaar ook als je nog je eigen huishouden er bij hebt.
Manlief werkt momenteel ook 60uur omdat ze zijn over gegaan van Super de Boer naar c1000....

Vorige week werkte ik 5 ochtendjes + 3middagen, de 4e middag moest ik nog onze boodschapjes etc doen dus voordat ik uberhaupt wat in huis kon doen was het vrijdag...dus heb nu besloten om er dus toch 1 client uit te doen...

Dan sparen we maar niet, of weinig, tot op heden hebben we het ook zonder gered, en dat met bijna 0 euro momenteel op de spaarrekening...jammer dan! Als we een vette rekening krijgen, dan zien we dan wel hoe we het gaan betalen...ik ga mer ook niet al te grote zorgen meer om maken, tot op heden is het ons nog altijd gelukt!

Maar leuk is het niet, bedoel zou het soms ook heeerlijk vinden om ongestoort lekkere met een zak vol met geld te smijten, maar je word er creatief van!

Zo doen we voor 35euro per week boodschappen, en dan hebben we de luiers (babyvoeding nog amper) erbij!

Dus het heeft wel zo zn voor en nadelen!

Ja ik ken het gevoel. Ik heb de hele zomervakantie keihard gewerkt en al mijn verdiensten worden overmorgen van mijn rekening gehaald voor het collegegeld.
Ik weet wel dat ik het moet zien als investering maar het voelt zo nutteloos.
Verder is dit jaar mijn eerst jaar zonder stufi dus ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. Bye bye spaargeld. Hopelijk ga ik volgend jaar wel een baan vinden, want anders zou ik echt niet weten hoe ik het moet gaan redden.

Ja, een heel herkenbaar gevoel. Ik ben volgende week weer aan de beurt als ik een groot deel van mijn spaargeld over ga maken voor de aankoop van mijn huis. Denk dat ik wel even flink moet slikken als ik op de knop druk om het over te maken!!

Ja herkenbaar! Ik ben nu bijna 2 jaar aan het werk. En sinds mijn eerste echte loon zijn wij gaan sparen voor een andere auto. Toen gingen we onverwachts verhuizen dus mijn spaarrekening werd weer wat minder maar ach ik was mijn studentenspaarrekening (met weinig erop dus) nog gewend dus dat maakte mij nog niet veel uit. Toen we vorig jaar juni alles hier in huis op de rit hadden begon ik weer fanatiek met sparen. Er stonden duizenden euro's op en dat beviel mij wel Tot we afgelopen februari de nieuwe auto vonden. Super natuurlijk maar mijn spaarrekening was daarna leeg! Er stond echt even 2 weken niets meer op. Gelukkig kwam toen mijn loon weer haha! Maar in de 2 weken was ik mij telkens aan het bedenken van goh stel dat de wasmachine er mee stopt enz. Nee nu wil ik toch wel graag een klein beetje op de spaarrekening hebben staan.