Iemand bekent met PTSS?

Hallo ik heb een Post Traumatische Stress Stoornis en moet hiervoor therapie volgen en medicijnen slikken. Wie heeft het ook en wat zijn jou ervaringen met therapieen enz? Ik heb al eerder emdr gehad en heb er weinig aan gehad. Kun jij verder met je leven? En hoe doen jullie dat in combinatie met werk enz? Ik zit nu in de ziektewet. Ben niet in staat om te werken op moment maar ook zo bang dat het me allemaal niet meer gaat lukken. Hoe gaan jullie hier mee om. Zit trouwens al meer dan een jaar thuis. (tussendoor paar maand werk weer opgepikt maar weer terugval) Dus nu weer in ziektewet. Vind dit vreselijk en kan me er nog drukker om maken omdat ik niet meer weet wat ik met alles moet. Het is de bedoeling dat ik 3 dagen in de week in therapie ga en kan het dan onmogelijk gaan combineren met werk, heb namelijk ook een kleine rond lopen. Groetjes Jane

Helemaal niemand??

Ik kan me zo voorstellen dat er wel mensen met ervaringen zijn hier hoor. Geef het nog even tijd

Ik hoop dat iemand advies heeft. Ik wacht geduldig af.

Bij mij is het 8 jaar geleden ook vastgesteld, ik heb toen een jaar lang 3 x per week therapie gehad, waarvan 1 x 1 uur gesprek met psycholoog en 2 x een uur met de psycholoog en daarop volgend een agressietherapie (kom even niet op de naam, maar ik moest mijn woede uiten door bijv. te boxen, met een tennisracket tegen ballonnen slaan, zo hard als ik kon, dat soort dingen).
Na dat jaar ben ik verhuisd en hebben we besloten om te stoppen met de therapieën omdat ik mij redelijk goed voelde. Wel kon ik altijd telefonisch contact met haar opnemen bij een terugval.
Het is toen een paar jaar redelijk goed gegaan, daarna weer een terugval gehad maar door veel te gaan sporten kwam ik daar wel weer redelijk uit. En nu gaat het gewoon met goede en minder goede periodes, maar zo slecht als toen is het gelukkig nooit meer geweest.

Maar werken en die therapiën zat er bij mij niet in. De therapie was best vermoeiend en kostte best wat energie, ondanks dat het "maar" 5 uurtjes in de week was. Mijn werkgever heeft mij destijds volledig in de ziektewet geplaatst.

Waarover wil je graag advies? Dat vind ik, geloof ik, nog niet helemaal terug in je post.

He nois, dank je voor je reactie. Ik zie er erg tegen op om aan de therapie te beginnen. Ik moet 3 hele dagen in de week naar therapie in groepsverband. Dat is een hele dag. Ik werk normaal 3 dagen in de week dus zou dit niet kunnen combineren. Wat mijn vraag is hoe los ik dat op. Voel me namelijk erg schuldig als ik zo lang in de ziektewet moet zitten. Weet er geen andere oplossing voor. Zal dus wel moeten maar voel me er niet happy onder. Tjjee wat moeilijk om te omschrijven. Snap ie? Dus eigenlijk de vraag hoe hebben jullie dat allemaal geregeld met werk?
Groetjes Jane

Ik zat volledig in de ziektewet (werkte 32 uur). Dus een totaal andere situatie natuurlijk.
Maar je kunt je nu beter op je therapie richten, dan je schuldig voelen. Hoe eerder je opknapt van je therapie, hoe eerder je werkgever je weer volledig in kan zetten.
Maar ik begrijp je gevoel wel heel goed hoor. Ik werkte er pas 2 maand om vervolgens een jaar de ziektewet in te gaan, wetende dat ik daarna zou gaan studeren en stoppen met mijn werk. Was ook een onprettig gevoel en ik wilde dan ook ontslag nemen, maar dat vond mijn werkgever onzin.

Is dat je eigen voorkeur in groepsverband? Lijkt mij nogal wat om 3 hele dagen met anderen bezig te moeten zijn.

Nee geen eigen keuze. Is via een ggz instantie hier in de buurt en daar doen ze onder andere in groepsverband met mensen met de zelfde diagnose. Moet het zo zien je hebt sóchtend bijvoorbeeld groepstherapie, s'middags een gesprek psychiater en verder creatieve therapie en Pmt therapie enz. Dus niet alles in groepsverband. En ja van mijn werk moet ik ook proberen los te laten. Is alleen wel moeilijk. groetjes Jane

Hoi,

Bij mij is ook jaren geleden de diagnose PTSS gesteld. Ik heb daarvoor EMDR gehad, maar dat was voor mij niet effectief. Wat mij wel heel erg heeft geholpen is een deeltijdbehandeling (ook drie dagen in de week) schematherapie. Een behandeling gericht op persoonlijkheidsproblematiek waar een link gezocht wordt tussen bepaalde gevoelens/gedragingen nu en die in het verleden. Dit heeft mij echt verder geholpen. Van klein onzeker grijs muisje dat niet meer wilde leven heb ik nu het gevoel weer met beide benen in het leven te staan.

Tijdens die behandeling zat ik ook volledig in de ziektewet. Mijn ervaring is ook dat het erg zwaar is om daarnaast een baan te hebben, ook al is het maar voor twee dagen in de week. Het werd bij mijn behandeling ook sterk afgeraden. Zo'n therapie is erg zwaar, ik heb het als zwaarder ervaren dan een fulltime baan. Je bent zo met je emoties bezig, de dagen die ik vrij was had ik ook echt nodig om bij te komen en dat wat ik in therapie besprak op me in te laten werken. Tegen het einde van de behandeling werd er wel naar resocialisatie toegewerkt, en dan gingen wel veel cliënten weer één of twee dagen in de week aan de slag.

Veel succes! Als je vragen hebt, dan hoor ik het wel

Liefs.

He Tiramisu, jij hebt het dus al achter de rug. Hoe lang heb je in therapie gezeten? Ik verwacht zo een jaar het te moeten volgen. Zie er wel tegen op en hoop dat het gaat helpen. Heb lang genoeg met allerlei problemen gelopen en ben blij dat de psy. mij begrijpt en er een aanpak is nu. Kan ik verder gaan werken aan de toekomst. Dat van werk zit me gewoon erg dwars want had graag anders gewild maar ja wie niet! Groetjes JaneL

JaneL, Nois en Tiramisu, komt het trauma dat jullie hebben door het werk wat je ooit hebt gedaan of een andere reden?

Ik heb namelijk een traumatische ervaring opgelopen door het werk en ik heb even in het begin contact gehad met een psycholoog maar die noemde bij mij niet het woord PTSS terwijl ik wel denk dat ik onder dat woord val zeg maar. EMDR hielp trouwens bij mij ook niet

En moeten/moesten jullie veel zelf betalen?

Razz_ schreef:JaneL, Nois en Tiramisu, komt het trauma dat jullie hebben door het werk wat je ooit hebt gedaan of een andere reden?

Ik heb namelijk een traumatische ervaring opgelopen door het werk en ik heb even in het begin contact gehad met een psycholoog maar die noemde bij mij niet het woord PTSS terwijl ik wel denk dat ik onder dat woord val zeg maar. EMDR hielp trouwens bij mij ook niet

En moeten/moesten jullie veel zelf betalen?

O.a. ik ben in huis overvallen toen ik 15 of 16 was. En toen op mijn 17de in de winkel, dus toen was het even too much. Maar er speelde daarvoor al wel wat meer, wat de grootste oorzaak was denk ik. Maar daar wil ik verder niet over uitwijden op het forum.

Ik weet eigenlijk niet of er veel betaald moest worden, dat regelden mijn ouders toen nog.

janeL schreef:He Tiramisu, jij hebt het dus al achter de rug. Hoe lang heb je in therapie gezeten? Ik verwacht zo een jaar het te moeten volgen. Zie er wel tegen op en hoop dat het gaat helpen. Heb lang genoeg met allerlei problemen gelopen en ben blij dat de psy. mij begrijpt en er een aanpak is nu. Kan ik verder gaan werken aan de toekomst. Dat van werk zit me gewoon erg dwars want had graag anders gewild maar ja wie niet! Groetjes JaneL

Ik heb het inderdaad achter de rug ja. Vanaf mijn 15e in therapie geweest, ik geloof dat ik toen ik 19 was aan de deeltijd begon. De standaard tijd die voor die behandeling stond was 12 maanden, maar na zo'n 8 maanden hadden zowel ikzelf als het team het idee dat ik er 'klaar' was. Vervolgens heb ik nog ongeveer een half jaar individuele therapie gehad bij de psychotherapeut die ook was verbonden aan de deeltijd waarna ik na jaren van knokken het hoofdstuk 'therapie' heb afgesloten. Die deeltijd behandeling heeft mij echt verder geholpen.

@Razz: Bij mij is PTSS geconstateerd na jaren van huiselijk geweld. In de deeltijdbehandeling heb ik zelf niets hoeven te betalen. Wel heb ik een tijd een eigen bijdrage moeten betalen toen ik alleen nog maar één uurtje in de week psychotherapie had, maar ik weet niet hoe de wetgeving daar omheen nu is. Dat wijzigt zo vaak.

Liefs.

Ik ga erheen omdat ik iets uit het verleden moet verwerken. (kan ik me verder niet over uitlaten). Ik ga dan ook liever in therapie omdat ik iets wil waar ik verder baat bij zou hebben. Heb al van alles geprobeerd en dus ook geen zin meer om bij iemand anders in therapie te gaan. De meeste mensen roepen allemaal dat ze je er van af kunnen helpen en tot nu toe is nog niks verbeterd dus daar ga ik ook niet meer heen. Je betaald een hoop centen en uiteindelijk hebben die mensen geld op hun zak en ik ben niks verder. Dus nu via de psychiater in ziekenhuis naar een GGZ instelling waar ik de therapie kan gaan volgen. Dit is naar mijn weten gewoon verzekerd en ben ik er verder geen kosten aan kwijt. Wordt gewoon eigenlijk heel moe van mensen die wel een adresje hebben waar je er van af kan komen. (ben er veel geld aan kwijt, kosten allemaal geld) Groetjes JaneL

Ik hoef het ook niet te weten hoor maar omdat jullie (toen) allemaal niet meer gingen/gaan werken vroeg ik me dat af. Werk lijkt me dan juist afleiding omdat je dan met je hoofd ergens anders bent zeg maar. Bij mij gaat dat dus erg moeilijk omdat mijn trauma werk gerelateerd is vandaar mijn vraag van vanmiddag

Werk is enigszins een afleiding maar ligt er aan ook wat voor werk je doet. Ik heb momenteel veel last van
#slecht slapen/nachtmerries
#angstgevoelens en paniek
#huishouden niet bij kunnen houden
#vergeetachtigheid
# huilbuien
#minderwaardigheidscomplex
enzovoort een hele lange lijst.
Hierdoor ben ik niet in staat om te werken. Heb het trouwens wel een poos weer opgepikt en kreeg weer veel klachten waardoor ik door de moeheid ook allerlei andere klachten weer kreeg en op laatst dan kan ik niet meer!
Ik baal daar natuurlijk heel erg van omdat ik altijd vanaf mijn 15e hard heb gewerkt en opleidingen heb gevolgd. Heb nooit thuis gezeten zeg maar. Alleen nu MOET ik aan mezelf gaan werken anders ben ik straks OP. Ik moet er namelijk ook voor mijn kind zijn. Ze is nu nog jong en krijgt er niet veel van mee maar wil dat ze straks ook kan genieten van mij als moeder. ( niet dat dat nu niet is) Werken komt voor mij straks wel weer als ik klachtenvrij ben want het beheerst momenteel mijn leven.
Groetjes JaneL

Ik heb 2 weken gelden de diagnose ptss gehad. Dit nadat ik 30 juni op mijn werk agressie heb gehad. De dader heeft mij geprobeerd te wurgen. Ook ik ga EMDR therapie krijgen vanaf volgende week. Ik hoop dat dit mij kan helpen. De laatste agressie is de trigger geweest al heb ik meer geweld meegemaakt. Ik voel me ook erg schuldig dat ik nu niet aan het werk ben. Aan de andere kant weet en voel ik dat dat nu ook niet verstandig is. Maar managers... tja ik voel me gepushd!

Razz_ schreef:Ik hoef het ook niet te weten hoor maar omdat jullie (toen) allemaal niet meer gingen/gaan werken vroeg ik me dat af. Werk lijkt me dan juist afleiding omdat je dan met je hoofd ergens anders bent zeg maar. Bij mij gaat dat dus erg moeilijk omdat mijn trauma werk gerelateerd is vandaar mijn vraag van vanmiddag

Traumabehandelingen zijn vaak heel erg zwaar. De therapie roept vaak herbelevingen en dissociaties op. Ernaast werken is vaak dus heel onverstandig, en werkt dan ook niet als afleiding.

Bij mij is PTSS vast gesteld bij het GGZ 5 jr geleden. Dit kwam doordat ik altijd mijn verleden weg drukte. Maar ik werkte met ouderen, en die hadden een soortgelijks meegemaakt en toen brak ik. Huilbuien, onverschillig, suïcidiale gedachten, heel erg moe, paniekaanvallen, etc.
Ik bleef bij het GGZ en kwam in een praatgroep. Toen werdt het alleen maar erger. Ik heb in 2 sessies mijn hele verhaal naar buiten geflapt wat ik altijd verborgen hield. *er ging bij wijze van een deksel van een potje emoties*, Die emoties kregen de vrije loop. Ik herleefde alles in wat ik deed opnieuw. Het was een trauma en werdt weer een dichtbij trauma. Werdt aangemeld bij EMDR en dat zou dan in januari plaats vinden. (het was toen okt ofzo)
In dec had ik een vreselijke terugval, en had mijn therapeut op dat moment nodig. Ik kon niet eerder dan in feb. bij mijn therapeut terrecht. Toen heb ik de knoop doorgehakt bij het GGZ. Wat een zootje was het daar gewoon, als ik nu terug kijk.
We zijn nu 5 jr verder. Ik heb ondertussen, cognitieve gedragstherapie gehad, EMDR gehad, en een assertiviteitstraining gedaan. Soms heb ik het nog steeds zwaar. Maar gelukkig overheersen de goede momenten het. Ik ben nog steeds moe, en denk soms wel van oef... Vooral als ik terug denk aan mijn zwaar depressieve tijd (2001-2003)

FryskeFlinter schreef:Bij mij is PTSS vast gesteld bij het GGZ 5 jr geleden. Dit kwam doordat ik altijd mijn verleden weg drukte. Maar ik werkte met ouderen, en die hadden een soortgelijks meegemaakt en toen brak ik. Huilbuien, onverschillig, suïcidiale gedachten, heel erg moe, paniekaanvallen, etc.
Ik bleef bij het GGZ en kwam in een praatgroep. Toen werdt het alleen maar erger. Ik heb in 2 sessies mijn hele verhaal naar buiten geflapt wat ik altijd verborgen hield. *er ging bij wijze van een deksel van een potje emoties*, Die emoties kregen de vrije loop. Ik herleefde alles in wat ik deed opnieuw. Het was een trauma en werdt weer een dichtbij trauma. Werdt aangemeld bij EMDR en dat zou dan in januari plaats vinden. (het was toen okt ofzo)
In dec had ik een vreselijke terugval, en had mijn therapeut op dat moment nodig. Ik kon niet eerder dan in feb. bij mijn therapeut terrecht. Toen heb ik de knoop doorgehakt bij het GGZ. Wat een zootje was het daar gewoon, als ik nu terug kijk.
We zijn nu 5 jr verder. Ik heb ondertussen, cognitieve gedragstherapie gehad, EMDR gehad, en een assertiviteitstraining gedaan. Soms heb ik het nog steeds zwaar. Maar gelukkig overheersen de goede momenten het. Ik ben nog steeds moe, en denk soms wel van oef... Vooral als ik terug denk aan mijn zwaar depressieve tijd (2001-2003)

Ik herken je gevoel. Vooral dat je eerst overal heen geslingerd wordt voor dat er eens iemand door pakt en door heeft dat wachten te lang kan duren. Je zit ook altijd met wachttijden enzovoort. Het is inderdaad zwaar en het lijkt me al helemaal niet zo mooi om dingen weer op te rakelen. Hoop dat het gaat helpen. Alleen is de weg die je moet belopen altijd zo lang. Ben al eerder depressief geweest en was toen al helemaal een drukte hier bij GGZ ivm met een ramp. Kon toen pas na een half jaar!!!! terecht. Hoop dat het nu allemaal wat vlotter verloopt.
Groetjes JaneL