Ik heb iemand....

Gereanimeerd vorige week. Al een oudere man.
Lees ik nu in de krant dat hij precies die dag ook nog gestorven is...
Voel me er nu toch wel naar onder ook al heb ik gedaan wat ik kon.
Toen ik hem reanimeerde begon hij weer een beetje te ademen. De ambulancepersoneelsleden hebben hem nog verder gereanimeerd en beademd. Ondertussen ben ik weggegaan, dus ik weet niet hoe het verder is gegaan.

Heeft iemand anders wel eens iemand gereanimeerd?
Hoe liep dat af?

Wat goed dat je dat gedaan hebt! En sneu dat de man alsnog is overleden
Ik heb het (gelukkig) nooit hoeven doen.. Ik heb mijn diploma, ik weet hoe het moet, maar ik weet niet of ik ernaar zou kunnen handelen in de heat of the moment..

Dat dacht ik ook altijd. Helemaal omdat ik paniekaanvallen/hyperventilatie heb, maar serieus bij mij ging ook die knop om en je doet het gewoon. Maar ik vind het zo sneu dat hij alsnog overleden is bah hij had nog een vrouw ook las ik dat vind ik nog erger.

kan je niet contact opnemen doormiddel van een kaartje en je medeleven betuigen. en dat je op het kaartje je telefoonnummer zet en je adres ofzo. dat ze ook met jou contact op kunnen nemen. het lijkt mij ook wel fijn voor hun.

Dat is wel door mijn hoofd gegaan, maar ik twijfelde zelf heel erg. Straks nemen ze het mij kwalijk ofzo in de ergste variant. Zij waren er immers niet bij....
Of misschien vinden zij het wel raar of.... juist fijn ja kan ook. Vinden jullie dat niet raar?

nee ik vind het niet raar daarom zeg ik het ook
als jij het niet had geprobeerd was hij zowieso overleden.
ik vind het heel knap van je... lijkt me heel erg eng.

haha da's waar misschien was het ook een vraag naar mezelf ik weet het nog niet zo goed. Het was wel mijn eerste ingeving....
Tja ik vond het achteraf vooral spannend/eng en stond te trillen op mijn benen toen ik thuis was.
Op dat moment deed ik gewoon. Echt raar trouwens dat je dan gewoon doet en niet denkt, terwijl ik normaal alles 100 x overdenk

Pussycat schreef:Dat is wel door mijn hoofd gegaan, maar ik twijfelde zelf heel erg. Straks nemen ze het mij kwalijk ofzo in de ergste variant. Zij waren er immers niet bij....
Of misschien vinden zij het wel raar of.... juist fijn ja kan ook. Vinden jullie dat niet raar?

Persoonlijk zou ik het heel fijn vinden om iets te horen van degene die hem als 1 van de laatsten levend heeft gezien en de moeite heeft genomen om mijn dierbare te reanimeren. Ik zou dus zeker een kaartje sturen en op de achterkant van de envelop eventueel je adres zetten. Ik zou het namelijk ook fijn vinden om degene een bedankje oid te kunnen sturen.

Ik zou iig het adres bewaren, zodat je over een tijdje nog wat kunt sturen als je dat zou willen.
Krijg je zelf nog iets van nazorg ofzo? In het oosten van het land wordt gewerkt met een zogenaamd lekenhulpverleningssysteem en als je iemand hebt gereanimeerd of gedefibrilleerd, krijg je volgens mij wel een gesprek aangeboden.

Wat goed van je! Ik heb het zelf nog nooit hoeven doen gelukkig, maar kan het wel.

Ik denk wel dat zijn nabestaande een kaartje op prijs stellen en je niets kwalijk nemen. Bedenk namelijk maar dat op het moment dat je iemand moet reanimeren diegene al dood is en je niks kan oen om het erger te maken. Misschien is hij dankzij het reanimeren (en dankzij jou dus!) nog wel bij geweest en hebben ze afscheid kunnen nemen.

Ik zou ook een kaartje sturen!

Wat goed van je dat je dat gedaan hebt Pussycat. Je hebt gedaan wat je kon doen.
Sneu dat de man alsnog overleden is.
Ik ben het met de rest eens en zou ook een kaartje sturen. Denk dat je familie oid dat wel op prijs zal stellen.

Zelf heb ik het nog nooit gedaan, kan dit ook niet. Mijn vriend heeft het van de week geleerd en zei al dat het
knap is als je dit ook daadwerkelijk uit voert.
Mijn oom heeft vorig jaar een hartstilstand gehad en zijn redding is geweest dat iemand hem gereanimeerd heeft.

Ik zou ook een kaartje sturen. Echt super dat je dat gedaan hebt! Ik kan zelf niet reanimeren.
Gebeurde het gewoon op straat?

ik zou ook een kaartje sturen.

En ze nemen het je echt niet kwalijk. Toen mijn vader is overleden voelde de mensen die hem gereanimeerd hadden zich ook schuldig.
Maar wij hebben ze duidelijk gemaakt dat het nergens voor nodig was. Ze hebben immers gedaan wat ze konden.

Jeetje wat goed van je zeg! Ik heb mijn diploma's ook hiervoor, heb het gelukkig nog nooit hoeven gebruiken... En ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik zo goed zou kunnen reageren als dat ik heb geleerd. Ik zou compleet in shock zijn denk ik... Wat naar dat de man toch is overleden, kan me voorstellen dat dit best indruk op je maakt maar je hebt heel goed gehandeld. Ik zou inderdaad even kijken of ik een kaartje zou kunnen sturen naar fam.

Ik heb het inmiddels meerdere keren gedaan. De eerste keer vond ik ook heel spannend, klinkt best erg, maar inmiddels gaat het me vrij makkelijk af. De kans dat en reanimatie slaagt blijft niet supergroot en jij hebt iig gedaan wat je kon! Als je niet vanuit je beroep oid hebt gereanimeerd vind ik dat je prima een kaart kan sturen.

Wat goed van je dat je het gedaan hebt, jammer dat hij uiteindelijk is overleden. Ik zou ook een kaartje sturen

Wat goed dat je het gedaan hebt. Spijtig dat de man toch overleden is.
Ik zou ook een kaartje sturen. Als familie zou ik het ook prettig vinden om iets te horen of om eventueel zelf nog iets te kunnen vragen over het moment.

Super dat je dat gedaan hebt!

Bij mij BHV training zeiden ze dat als er gereanimeerd moet worden en vaak niet meer mag baten.
Je moet je niet schuldig voelen, als snap ik het heel goed hoor.
Jij heb iig je best gedaan en zonder jou was hij sowieso overleden.

Goed dat je het gedaan hebt. Ik zou ook een kaartje sturen.

Ik heb het eens gehad dat ik een oude buurman van m´n vriend zag lopen die even ging zitten. Ik bestede er verder geen aandacht aan, die man had net een nieuwe heup dus ik dacht dat hij even ging zitten ivm zijn nieuwe heup. Toen ik 15 minuten later terug kwam van de winkel waren ze hem aan het reanimeren en is hij uiteindelijk overleden. Nog steeds heb ik daar wel eens moeite mee als ik z´n kinderen zie dat ik denk `had ik nog maar even achterom gekeken...´

Ow bah kan me voorstellen dat je het daar nog moeilijk mee hebt [email=ekjir@M]ekjir@M[/email] al wist jij niet dat hij zich niet lekker voelde. Oudere mensen rusten wel vaker onderweg uit.

Het gebeurde inderdaad gewoon op straat. Ik had er net een werkdag van 8 uur op zitten
Ik werk zelf in de zorg. De ouderenzorg in een verpleeghuis dus ik zie vaak genoeg mensen dood gaan en dat vind ik gek genoeg helemaal niet erg. Klinkt net zo erg als reanimeren niet meer erg vinden, maar inderdaad je went eraan, dus dat herken ik heel goed.

Alleen deze man woonde nog thuis had nog een vrouw enzo, hij was nog mobiel had nog een echt leven zeg maar. Als er mensen dood gaan in een verpleeghuis dan vind ik dat minder erg voor ze. Vaak willen zij zelf ook niet meer.

Maar goed. Ik baalde vooral toen ik gisteren die advertentie zag, want het zag er redelijk hoopvol uit. Toen de ambulance mensen kwamen begon hij namelijk al wat tegen te ademen zeiden ze....

Jeetje, dat lijkt me echt heel erg om iemand te moeten reanimeren.
Jij hebt gedaan wat je kon, als die man weer begon te ademen heb je het gewoon echt goed gedaan en hoef je je zeker niet schuldig te voelen. Ik kan me wel voorstellen dat je dan heel erg schrikt dat hij toch is overleden.

Ik zou inderdaad ook een kaartje sturen waarbij je heel kort verteld dat jij degene bent die hem heeft gereanimeerd en dat je het heel erg vindt dat hij het uiteindelijk niet heeft overleefd. Ook zou ik je adres en telefoonnummer erop zetten. Ik denk dat die mensen het heel erg waarderen dat ze weten wie hem heeft geprobeerd te reanimeren en dat ze eventueel vragen kunnen stellen.

Een tijdje geleden is er iemand neer gegaan bij pap, de buurman. Hij viel zo half op hun paadje naar de voordeur. Mijn stiefmoeder heeft hem samen met de andere buurman gereanimeerd en de ambulance is gebeld. Na even tijd kwam die ook en nam het reanimeren over, maar allemaal tevergeefs. Ondertussen heeft mijn vader de ouders van de man gehaald, de buurvrouw gezorgd voor thee of zo.

Ze zijn hierna met zijn allen nog bij een van de buren thuis gaan zitten, om de eerste indrukken toch even te uiten. Was volgens mij heel heftig!

Zo dat is ook heftig. Een bekende is natuurlijk sowieso heftiger dan een totaal onbekend iemand.