Hoe gaat het met je?

Ik zal even zo eerlijk mogelijk uit proberen te leggen hoe het gaat..

Ik weet het niet zo goed, hoe ik me voel. De ene dag goed, de andere dag slecht. Soms ben ik zo vermoeid dat ik amper uit bed kan komen en dan zie ik enorm tegen de dag op. Ik ben heel druk in mijn hoofd, en erg chaotisch. Ik word s' nachts wakker van gedachten die als een soort 'ruis' in mijn hoofd zitten, erg vervelend.
Verder voel ik me soms eenzaam terwijl dat helemaal niet hoeft. Ik heb leuke mensen om me heen, waarom zou ik me dan eenzaam moeten voelen? Ik heb altijd al het gevoel gehad nergens erbij te horen omdat ik me 'anders' voel. Daar heb ik de laatste tijd weer meer last van.
Eens in de zoveel tijd komt er een enorme huil en schreeuwbui waarin ik ook heel driftig kan zijn, soms zelfs agressief. Ik weet niet waar dit vandaan komt en ik word dan gewoon bang van mezelf. Ik denk dat het een stapeling van opgekropte emoties is die er dan uit komt, een soort uitlaatklep. Maar dat het zo moet is niet leuk voor mij en voor mijn omgeving.

Lotus en Verona:

Storm: Als eerste wil ik even zeggen dat ik jou ZO lief vind. Dat bedacht ik me afgelopen dagen ten midde van alle commotie hier.
Ten tweede, wat eerlijk van jezelf dat je dit zegt. Dat vind ik al heel knap. Ik zat terwijl ik zat te denken hoe lief ik jou vind, ook te denken hoe goed jij het allemaal doet, en hoe ik dat allemaal echt niet had gekund op jouw leeftijd (weet niet hoe oud je bent, maar ik denk dat ik dat nu allemaal misschien net aan zou kunnen). Ik heb echt enorm respect voor jou met je gezinnetje en je zoektocht naar werk en alles. Ik vind het echt enorm knap hoe je je staande weet te houden. Daarom verbaast het me ook niets dat je af en toe van dit soort buien hebt. Ik denk dat het er zelfs bij hoort. Het is echt enorm rot, maar ik denk wel dat als je die buien aan kan en het overleeft, je het echt wel allemaal redt. Probeer die opgekropte emoties er toch maar uit te laten, hopelijk alleen niet al te agressief. Kan je er met iemand over praten naast het forum? Ik denk niet dat het gek is hoor, dat je zo veel emoties hebt. Jij ook

Wat fijn te lezen dat het steeds beter gaat, Joy! En bedankt voor je knuffel!

Storm, ik hoop dat je je snel wat beter voelt! Laat je het weten als ik iets voor je kan doen?

Joy, wat ontzettend lief van je.
Ik ben nu 23. Ik was net 20 toen ik zwanger werd en 21 toen ik ons kindje kreeg. Het is allemaal in een sneltreinvaart gegaan, ik heb met 34 weken nog dozen gesjouwd voor de verhuizing en ik kon het allemaal niet bevatten. Daarnaast ook nog een hoop ellende gehad met werk, ik was toen ik zwanger werd werkloos en aan het einde van mijn zwangerschap raakte mijn vriend zijn (vaste) baan kwijt, door iets ontzettend naars.
Maar goed, ik rooi het nu op zich wel, en ik mag eigenlijk ook niet klagen. Wat is gebeurd, dat is gebeurd en dat kan ik niet meer terugdraaien. Mijn vriend en ik vormen samen een sterk team en we slepen elkaar er wel doorheen, ondanks dat er zo nu en dan strubbelingen zijn. Het gaat nu beter dan een paar maanden geleden, ook financieel. Misschien ga ik ook nog wel hulp zoeken.

Erg bedankt voor je lieve woorden, die doen me goed.

Dat bedoel ik: Je bent jong en hebt al met veel volwassen, serieuze dingen te maken gehad. Ik vind het niet gek dat je af en toe al je emoties even moet laten gaan. Het zijn misschien kleine dingen, maar samen hebben ze een grote impact. Ik heb er echt respect voor, dat je dat kan. Ik had het zeker weten niet gekund op m'n 23e.

Joy_ schreef:Dat bedoel ik: Je bent jong en hebt al met veel volwassen, serieuze dingen te maken gehad. Ik vind het niet gek dat je af en toe al je emoties even moet laten gaan. Het zijn misschien kleine dingen, maar samen hebben ze een grote impact. Ik heb er echt respect voor, dat je dat kan. Ik had het zeker weten niet gekund op m'n 23e.

Ik denk het wel, hoor. Je moet wel, je wordt 'gedwongen' om verantwoordelijk te zijn en voor je kind te zorgen. Als de meiden van 16 het kunnen, dan kan ik het ook, dacht ik. Maar inderdaad, je wordt wel in 1 klap volwassen en dat heeft heel mijn leven veranderd en op zijn kop gezet.
Wat fijn dat het met jou zo goed gaat, trouwens. Je straalt ook op foto's en het is te zien dat je erg gelukkig bent met je vriend!

Knuffel voor iederee

Storm als je ooit wat kwijt wilt of weet ik weet weet dat je mij kan bellen/smsen/fb of wat dan ook

Storm schreef:

Joy_ schreef:Dat bedoel ik: Je bent jong en hebt al met veel volwassen, serieuze dingen te maken gehad. Ik vind het niet gek dat je af en toe al je emoties even moet laten gaan. Het zijn misschien kleine dingen, maar samen hebben ze een grote impact. Ik heb er echt respect voor, dat je dat kan. Ik had het zeker weten niet gekund op m'n 23e.

Ik denk het wel, hoor. Je moet wel, je wordt 'gedwongen' om verantwoordelijk te zijn en voor je kind te zorgen. Als de meiden van 16 het kunnen, dan kan ik het ook, dacht ik. Maar inderdaad, je wordt wel in 1 klap volwassen en dat heeft heel mijn leven veranderd en op zijn kop gezet.
Wat fijn dat het met jou zo goed gaat, trouwens. Je straalt ook op foto's en het is te zien dat je erg gelukkig bent met je vriend!

Klopt, ik denk dat iedereen die verantwoordelijkheid wel kan nemen, ik denk alleen dat ik mezelf nog 10 x harder was tegengekomen dan jij. * Wat lief dat je dat zegt, iedereen zegt het dat ik zo straal, dus ik geloof het maar haha.

En nogmaals voor jou, volgens mij doe je het allemaal meer dan prima en komen jullie er wel uit

Joy, zoals ik heb gelezen en gemerkt kom jij uit een fijne hechte familie. Ik denk dat die jou er wel doorheen hadden gesleept als je op die leeftijd zwanger was geworden. Ik ben zelf hooggevoelig en dus ook depressiegevoelig maar ik heb het ook 'gered' mede dankzij mijn familie en schoonfamilie.
Maar goed, inderdaad puur hypothetisch allemaal

Met mij gaat het redelijk, er zijn alleen op dit moment een paar dingetjes waar ik me zorgen om maak. Ik ben op dit moment druk opzoek naar nieuw werk want ik heb het echt gehad nu. Ik ga steeds met meer tegenzin werken dus dat werkt niet. Ik vind het vermoeiend om nieuw werk te zoeken, er gaat echt veel tijd en energie inzitten. maar ja hopelijk vind ik snel iets waardoor ik wat meer rust heb.

Het andere waar ik constant mee bezig ben is een bobbeltje in mijn keel. Ik heb een afspraak staan met de dokter ervoor. Ik heb nu sinds een paar weken het gevoel alsof er iets in me keel zit. Het lijkt alsof er een stukje brood ofzo vast is geplakt aan me keel waardoor ik constant het idee heb dat ik het weg moet slikken. Heel vervelend! Ik denk dan meteen dat ik een gezwel heb :s En dan maak ik me dus echt druk erom, heel irritant. Op int heb ik gelezen dat het psychisch kan zijn en dat er helemaal niks zit. Daar hoop ik dan maar op!

Voor de rest gaat het over het algemeen goed.

@Storm: wat vervelend dat je je zo voelt. Maar met je vriend aan je zijde denk ik dat het helemaal goed moet komen. Samen zijn jullie sterk. Samen kunnen jullie deze vervelende situaties aan. Maar ik vind ook dat je zelf sterk genoeg bent om deze gevoelens te overwinnen. Je laat het hier al.vaak blijken namelijk.

Ik voel me eehm.. Mwah.

Ik heb naar mijn mening teveel dagen dat ik me echt lamlendig voel. Van die dagen dat er niks uit m'n handen komt, dat even stofzuigen nog te veel werk is bij wijze van spreken. Van die dagen dat ik alleen maar achter de pc kan hangen, en bij het wakker worden denk: waarom zou ik (zo vroeg) opstaan? Vervolgens voer ik de hele dag niks uit, terwijl ik eigenlijk altijd wel iets heb om te kunnen doen. Toch presteer ik het dan om de hele dag niks te doen. Waardoor ik mij dan eigenlijk nog lamlendiger voel.

Vandaag is weer zo'n dag. Ben het weer en het binnenzitten ook zo beu.. Morgen mag ik weer aan het werk en ik vind het heerlijk. Eindelijk weer een beetje 'actie' haha.

We hebben een nieuw bed en ik weet niet of het nou zo beroerd slaapt of dat we moeten wennen, maar ik heb hoofdpijn en rug/nekpijn. M`n vriend ook.

Anyway, voor de rest ben ik echt super gelukkig! Eindelijk een echt leuke en lieve vent getroffen en heb sinds gisteren zelfs een plankje in zijn kledingkast! Hoef niet meer uit een tas te leven.

Het gaat.
Ik ben gister op stap geweest, en heb mijn ex weer gezien.
Ik heb me gisteravond beseft dat ik hem mis, en dat ik hem misschien zelfs wel weer terug wil.
Ik heb gister 2 uur bij hem thuis zitten praten, en het voelde goed, vertrouwd en alles! Ik wou zo weer naast hem in bed kruipen, Maar helaas! Dit kan niet..

Hij heeft gevoelens voor een ander!

Fijn Rush! Ik vind het zo leuk dat je heel gelukkig bent!

Wat betreft je bed: is het een heel duur matras? Ik heb bij mijn vader een ontzettend duur en goed matras dat zich als het ware naar je rug vormt. Ik heb misschien wel drie weken of een maand last gehad van mijn rug daardoor, maar het is nu wel het fijnste bed dat er bestaat .

@June, het is een behoorlijk luxe boxspring waarvan de toplaag zich inderdaad ook naar je lichaam vormt. Ik denk/hoop ook dat het gewoon moet wennen :-)

Rush schreef:@June, het is een behoorlijk luxe boxspring waarvan de toplaag zich inderdaad ook naar je lichaam vormt. Ik denk/hoop ook dat het gewoon moet wennen :-)

Klinkt in dit geval wel echt logisch. Ik denk echt dat dat het is. Daarna is dat zooo fijn

Vervelend, Burn...

Suus schreef:Vervelend, Burn...

Bedankt voor je knuffel! Die kan ik wel ff gebruiken..

Zijn er wel mensen in de buurt die een beetje lief voor je zijn, Burn?

Ja, m'n broer zit klef te doen met z'n vriendin.. En m'n zusje met dr vriend.. En ik, ik jank lekker verder achter de computer..

Dan zijn ze op dit moment dus niet erg lief voor je, Burn Heb je ze wel verteld hoe je je voelt?

Nee.. Niemand weet hoe ik me voel.
Niemand weet ook dat ik m'n ex terug wil!
Behalve m'n ex zelf, en een paar forummers..

Met mij gaat het op dit moment goed. Ik eet gezond, ik sport, ik spreek af met vriendinnen, ik doe leuke dingen en ik zit lekker in mijn vel. Ik merk dat het daardoor ook veel beter gaat tussen mijn vriend en mij (niet dat het slecht ging). Morgen moet ik weer werken en ik heb er gewoon zin in.

Burn schreef:Nee.. Niemand weet hoe ik me voel.
Niemand weet ook dat ik m'n ex terug wil!
Behalve m'n ex zelf, en een paar forummers..

Misschien toch even een vriendin bellen?