Mijn bevallingsverhaal p3
+27
Wennes
L!ND@
*Lookie*
Happydobby
Ugly Betty
Makamba
Lindsya
Annie24
Monnie
Parisienne
PapillonRose
nillis
Monte
shadow
PiP
Sofie
Coccinelle
Tsjip
_Jet
Teddyaapje
sabje
Tania
Flip Fluitketel
pindaatje
vlinder19
Mamsie
Blue flower
31 plaatsers
Pagina 2 van 3
Pagina 2 van 3 • 1, 2, 3
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Wat een schatje, gefeliciteerd!
Monte- Ratel
- Aantal berichten : 4853
Punten : 5410
Registratiedatum : 18-11-10
Woonplaats : Noord-Holland
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie mannetje en heel veel geluk samen
nillis- Kletskop
- Aantal berichten : 1816
Punten : 1992
Registratiedatum : 22-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Wat een mooi mannetje! Gefeliciteerd en geniet van de kleine man!
PapillonRose- Ratel
- Aantal berichten : 5661
Punten : 6473
Registratiedatum : 17-12-10
Woonplaats : regio Rotterdam
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Wat een mooi ventje! Gefeliciteerd, geniet maar lekker!
Parisienne- Ratel
- Aantal berichten : 6727
Punten : 7477
Registratiedatum : 27-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie zoon! En wat een mooi kereltje.
Monnie- Prater
- Aantal berichten : 1350
Punten : 1416
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd!!!! En wat een haartjes
Annie24- Ratel
- Aantal berichten : 4225
Punten : 4676
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie zoon. Aparte naam.
Lindsya- Kletskop
- Aantal berichten : 1640
Punten : 1683
Registratiedatum : 18-11-10
Woonplaats : Zuid-Holland
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Heb de foto gemist helaas, maar gefeliciteerd met je zoontje! Leuke naam ook. Geniet van elkaar!
Gast- Gast
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties
Haha wij stonden ook te kijken dat hij zoveel haar had, want wij waren allebei zo kaal als wat.
Maar het is een heerlijk kindje
Haha wij stonden ook te kijken dat hij zoveel haar had, want wij waren allebei zo kaal als wat.
Maar het is een heerlijk kindje
Blue flower- Prater
- Aantal berichten : 1164
Punten : 1354
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje!
Makamba- Kletskop
- Aantal berichten : 2959
Punten : 3334
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie zoontje! Leuke naam, staat hier ook op de lijst voor ooit Veel geluk samen!
Ugly Betty- Kletskop
- Aantal berichten : 1681
Punten : 1762
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd!
Happydobby- Ratel
- Aantal berichten : 6175
Punten : 6320
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie zoon!
*Lookie*- Kletskop
- Aantal berichten : 2233
Punten : 2413
Registratiedatum : 22-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd!!!
L!ND@- Kletskop
- Aantal berichten : 2391
Punten : 2535
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon. Veel geluk samen!
Wennes- Kletskop
- Aantal berichten : 2097
Punten : 2455
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jullie zoon! Nu gelukkig thuis om samen de kerstdagen te vieren!
Flinder- Prater
- Aantal berichten : 641
Punten : 676
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Wat een lieve reacties allemaal
We zijn nu bijna een week thuis en het is echt heeerlijk hij is zo'n tevreden mannetje.
In het ziekenhuis was hij toch erg gestrest door de hele situatie. De bevalling is heel erg heftig geweest, omdat hij klem zat en er gewoon niet uitkon, mijn bevalling is daardoor als traumatisch ervaren zowel door mij als door de 20 artsen die uiteindelijk op mijn kamer stonden omdat R.oan het bijna niet overleefd had...
Het ging allemaal voorspoedig eigenlijk, ik had al vanaf 8 december weeen maar ik dacht dat dit voorweeen waren dus had daar niet op gereageerd en donderdagavond 9 december kwam het zeer regelmatig en toen zijn we toch maar naar het ziekenhuis gegaan om aan de ctg te gaan, daar aangekomen bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben...
Toch mocht ik die nacht niet bevallen omdat er weinig mensen in huis waren (godzijdank) dus ze hebben het kunnen remmen en kreeg ik een slaapmiddel toegediend. Die spuit werkte eigenlijk helemaal niet dus kreeg er nog 1. Daardoor heb ik toch nog een beetje kunnen slapen, en toen de volgende ochtend zat ik op 7 cm ontsluiting en kreeg ik weeenopwekkers en na een uurtje had ik 8 en weer een uur later had ik 9. Die laatste cm is weggemasseerd en om precies 13.00 mocht ik eindelijk gaan persen... Dit ging opzich ook wel maar er zat geen vooruitgang in dus, werd een gyneacoloog opgeroepen voor de vacuumpomp... (op dat moment was ik al bijna een uur aan het persen en werd erg moe) Na 3 tracties van de vacuumpomp begon er paniek uit te breken omdat R.oan het steeds slechter ging doen... en werd het algemeen alarm geslagen en stond de kamer opeens helemaal vol met artsen, verpleegkundige, gyneacologen, kinderartsen... voor mijn man was dit heel heftig. Helaas zat er na de 4 en 5de tractie nog steeds geen vooruitgang in... en werden mijn benen in mijn nek gelegen, en stonden er 3 mensen op mijn buik te duwen en 2 mensen waren met de vacuumpomp bezig... uiteindelijk na de 6de tractie is hij eindelijk geboren, maar werd meteen weggehaald naar een crashkamer (hij kwam niet op mijn buik en pappa heeft geen navelstreng door kunnen knippen..) Ik was op dat moment helemaal in paniek...lag ik daar met nog maar 3 artsen en verder was alles met R.oan en pappa mee... en niemand kon mij vertellen hoe het ging... gelukkig voor mijn gevoel na uren, maar in werkelijkheid na 10 minuten kwamen ze vertellen dat het goed ging, dat hij wel aan de zuurstof nog lag en aan andere bewakingen, maar dat hij naar mij toe kwam in de couveuse. Dus kreeg ik hem 5 minuten te zien wat was ik blij!! Maar na een uur kon ik dan echt pas kennis maken met mijn kindje, op de kinderafdeling mediumcare.
In de dagen daarna hebben we nog meer dingen moeten doorstaan omdat R.oan 'opstart' problemen had, blauw worden doordat hij het ademhalen en slikken nog niet goed doorhad, stuipjes waardoor ze dachten dat hij misschien bloedingen had in zijn hoofdje en ook nog onder de blauwe lamp omdat hij geel zag en daarbij nog aan het infuus om hem af te laten kicken van de suiker (door mijn suikerziekte).
Dus al met al is dit allemaal heeeeel heftig, maar nu ik hem thuis heb geniet ik voor 1000% alleen heb ik nog wel dromen en huil nog erg veel... vooral omdat ik op 13 december een gesprek in het ziekenhuis zou hebben of het geen keizersnede moest worden (omdat R.oan al zo groot was, met 36 weken 8 pond) Niemand had kunnen zien dat dit zou kunnen gebeuren maar nu achteraf zijn er toch wel vragen... Maar vast staat dat,mocht ik weer zwanger worden dat het dan wel een keizersnede gaat worden. Mijn bekken is te klein voor grote baby's... en door mijn suiker zal ik altijd grote baby's krijgen.
Nou het is een heel verhaal, het lucht mij weer op haha.
We zijn nu bijna een week thuis en het is echt heeerlijk hij is zo'n tevreden mannetje.
In het ziekenhuis was hij toch erg gestrest door de hele situatie. De bevalling is heel erg heftig geweest, omdat hij klem zat en er gewoon niet uitkon, mijn bevalling is daardoor als traumatisch ervaren zowel door mij als door de 20 artsen die uiteindelijk op mijn kamer stonden omdat R.oan het bijna niet overleefd had...
Het ging allemaal voorspoedig eigenlijk, ik had al vanaf 8 december weeen maar ik dacht dat dit voorweeen waren dus had daar niet op gereageerd en donderdagavond 9 december kwam het zeer regelmatig en toen zijn we toch maar naar het ziekenhuis gegaan om aan de ctg te gaan, daar aangekomen bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben...
Toch mocht ik die nacht niet bevallen omdat er weinig mensen in huis waren (godzijdank) dus ze hebben het kunnen remmen en kreeg ik een slaapmiddel toegediend. Die spuit werkte eigenlijk helemaal niet dus kreeg er nog 1. Daardoor heb ik toch nog een beetje kunnen slapen, en toen de volgende ochtend zat ik op 7 cm ontsluiting en kreeg ik weeenopwekkers en na een uurtje had ik 8 en weer een uur later had ik 9. Die laatste cm is weggemasseerd en om precies 13.00 mocht ik eindelijk gaan persen... Dit ging opzich ook wel maar er zat geen vooruitgang in dus, werd een gyneacoloog opgeroepen voor de vacuumpomp... (op dat moment was ik al bijna een uur aan het persen en werd erg moe) Na 3 tracties van de vacuumpomp begon er paniek uit te breken omdat R.oan het steeds slechter ging doen... en werd het algemeen alarm geslagen en stond de kamer opeens helemaal vol met artsen, verpleegkundige, gyneacologen, kinderartsen... voor mijn man was dit heel heftig. Helaas zat er na de 4 en 5de tractie nog steeds geen vooruitgang in... en werden mijn benen in mijn nek gelegen, en stonden er 3 mensen op mijn buik te duwen en 2 mensen waren met de vacuumpomp bezig... uiteindelijk na de 6de tractie is hij eindelijk geboren, maar werd meteen weggehaald naar een crashkamer (hij kwam niet op mijn buik en pappa heeft geen navelstreng door kunnen knippen..) Ik was op dat moment helemaal in paniek...lag ik daar met nog maar 3 artsen en verder was alles met R.oan en pappa mee... en niemand kon mij vertellen hoe het ging... gelukkig voor mijn gevoel na uren, maar in werkelijkheid na 10 minuten kwamen ze vertellen dat het goed ging, dat hij wel aan de zuurstof nog lag en aan andere bewakingen, maar dat hij naar mij toe kwam in de couveuse. Dus kreeg ik hem 5 minuten te zien wat was ik blij!! Maar na een uur kon ik dan echt pas kennis maken met mijn kindje, op de kinderafdeling mediumcare.
In de dagen daarna hebben we nog meer dingen moeten doorstaan omdat R.oan 'opstart' problemen had, blauw worden doordat hij het ademhalen en slikken nog niet goed doorhad, stuipjes waardoor ze dachten dat hij misschien bloedingen had in zijn hoofdje en ook nog onder de blauwe lamp omdat hij geel zag en daarbij nog aan het infuus om hem af te laten kicken van de suiker (door mijn suikerziekte).
Dus al met al is dit allemaal heeeeel heftig, maar nu ik hem thuis heb geniet ik voor 1000% alleen heb ik nog wel dromen en huil nog erg veel... vooral omdat ik op 13 december een gesprek in het ziekenhuis zou hebben of het geen keizersnede moest worden (omdat R.oan al zo groot was, met 36 weken 8 pond) Niemand had kunnen zien dat dit zou kunnen gebeuren maar nu achteraf zijn er toch wel vragen... Maar vast staat dat,mocht ik weer zwanger worden dat het dan wel een keizersnede gaat worden. Mijn bekken is te klein voor grote baby's... en door mijn suiker zal ik altijd grote baby's krijgen.
Nou het is een heel verhaal, het lucht mij weer op haha.
Blue flower- Prater
- Aantal berichten : 1164
Punten : 1354
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Pff heftig hoor!
Ik hoop dat je het een plaatsje kan geven straks. Geniet maar lekker van de kleine man!
Ik hoop dat je het een plaatsje kan geven straks. Geniet maar lekker van de kleine man!
Gast- Gast
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Nog hartelijk gefeliciteerd met je zoon, gelukkig zijn jullie nu allemaal thuis en kun je gaan proberen te genieten.
Wat een vreselijk heftig verhaal, echt niet gek hoor dat je het nog niet hebt kunnen verwerken en dat je er nog om moet huilen. Heb je nog wel een gesprek gehad in het ziekenhuis? Dat begreep ik niet helemaal uit je verhaal. Zo niet dan zou ik dat alsnog aanvragen dan kun je hun kant van het verhaal ook horen en misschien ook beter begrijpen wat er fout is gegaan en 'makkelijker' een plekje geven.
En blijf erover praten, met je man, met vriendinnen, hier op het forum... maakt niet uit met wie, als je maar blijft praten.
Heel veel succes en vooral veel plezier met je mannetje.
Liefs, Fiwen
Wat een vreselijk heftig verhaal, echt niet gek hoor dat je het nog niet hebt kunnen verwerken en dat je er nog om moet huilen. Heb je nog wel een gesprek gehad in het ziekenhuis? Dat begreep ik niet helemaal uit je verhaal. Zo niet dan zou ik dat alsnog aanvragen dan kun je hun kant van het verhaal ook horen en misschien ook beter begrijpen wat er fout is gegaan en 'makkelijker' een plekje geven.
En blijf erover praten, met je man, met vriendinnen, hier op het forum... maakt niet uit met wie, als je maar blijft praten.
Heel veel succes en vooral veel plezier met je mannetje.
Liefs, Fiwen
Fiwen- Kletskop
- Aantal berichten : 1947
Punten : 1992
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Gefeliciteerd met jouw zoontje!!! Fijn dat je lekker aan het genieten bent!
Heb helaas de foto gemist...
Jouw bevallingsverhaal is erg heftig zeg!! Blijf er inderdaad over praten, zoals hier al meer aangegeven wordt. Is erg belangrijk!
Ik heb ook een heftige bevalling gehad en ik heb hier met mijn gynaecoloog over gesproken. Dit was erg prettig, gewoon even de bevestiging dat het ook echt zwaar was. Verder heb ik een kopie gekregen van het verloop van de bevalling, omdat ik hele stukken kwijt. Ik lees dat vaak even door om het beetje bij beetje allemaal terug te halen. Het lijkt nu zo ver weg, maar de traumatische herinneringen worden echt minder. Dat had ik ook niet voor mogelijk gehouden, maar na 9 weken slijt het al een beetje...Succes meid, hoop dat de dromen en de huilbuien snel over zijn!
Heb helaas de foto gemist...
Jouw bevallingsverhaal is erg heftig zeg!! Blijf er inderdaad over praten, zoals hier al meer aangegeven wordt. Is erg belangrijk!
Ik heb ook een heftige bevalling gehad en ik heb hier met mijn gynaecoloog over gesproken. Dit was erg prettig, gewoon even de bevestiging dat het ook echt zwaar was. Verder heb ik een kopie gekregen van het verloop van de bevalling, omdat ik hele stukken kwijt. Ik lees dat vaak even door om het beetje bij beetje allemaal terug te halen. Het lijkt nu zo ver weg, maar de traumatische herinneringen worden echt minder. Dat had ik ook niet voor mogelijk gehouden, maar na 9 weken slijt het al een beetje...Succes meid, hoop dat de dromen en de huilbuien snel over zijn!
Diese- Prater
- Aantal berichten : 615
Punten : 679
Registratiedatum : 30-11-10
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
wat een heftig verhaal zeg! hopelijk blijf je er goed over praten en gaat het snel beter, je hebt een heel mooi zoontje
Gast- Gast
Re: Mijn bevallingsverhaal p3
Bedankt voor de reacties.
Omdat mijn bevalling ook als traumatisch is ervaren door de betrokken artsen heb ik op zaterdag al direct 2x een gesprek gehad met de gyneacoloog, en verloskundige. Hierdoor zijn al veel van onze vragen beantwoord die we toen hadden, zoals waarom geen keizersnede en waarom pas na een uur persen ingrijpen en dergelijken. We hebben toen ook direct allemaal hulp aangeboden gekregen van het ziekenhuis. En meestal is de nacontrole met 6 weken maar de gyn wil me al met 4 weken terug zien. Maar er komt met grote dikke letters op mijn dossier 'bij de volgende bevalling een keizersnede'
We zijn wel echt geweldig geholpen in het ziekenhuis, omdat ik het zelf absoluut niet zou trekken zonder mijn man, hebben we tot maandag een privekamer gehad waardoor mijn man bij me kon blijven (slapen) en zo samen alvast veel konden praten, en we al aan het verwerkingsproces konden beginnen. Want ook voor hem was dit allemaal heftig... Hij heeft er ook niet veel last van, maar hij staat er anders in... hij hoeft niet steeds te huilen als hij zijn verhaal doet...
We hebben bewust ook nog geen kraamvisite gehad omdat ik niet kan stoppen met huilen... en het is natuurlijk logisch maar aan de andere kant is het ook lastig want wil niet bij iedereen gaan zitten huilen...
Hoe dan ook het zal altijd een punt blijven waar ik niet om heen kan, maar ben er van overtuigd dat het slijt
En ach we zijn nog niet eens 2 weken verder dus ik gun mezelf nog even, en mocht ik nog zo blijven dromen en huilen dan pak ik toch maar de hulp van het ziekenhuis...
Diese mag ik vragen hoe jou bevalling is gegaan?
Omdat mijn bevalling ook als traumatisch is ervaren door de betrokken artsen heb ik op zaterdag al direct 2x een gesprek gehad met de gyneacoloog, en verloskundige. Hierdoor zijn al veel van onze vragen beantwoord die we toen hadden, zoals waarom geen keizersnede en waarom pas na een uur persen ingrijpen en dergelijken. We hebben toen ook direct allemaal hulp aangeboden gekregen van het ziekenhuis. En meestal is de nacontrole met 6 weken maar de gyn wil me al met 4 weken terug zien. Maar er komt met grote dikke letters op mijn dossier 'bij de volgende bevalling een keizersnede'
We zijn wel echt geweldig geholpen in het ziekenhuis, omdat ik het zelf absoluut niet zou trekken zonder mijn man, hebben we tot maandag een privekamer gehad waardoor mijn man bij me kon blijven (slapen) en zo samen alvast veel konden praten, en we al aan het verwerkingsproces konden beginnen. Want ook voor hem was dit allemaal heftig... Hij heeft er ook niet veel last van, maar hij staat er anders in... hij hoeft niet steeds te huilen als hij zijn verhaal doet...
We hebben bewust ook nog geen kraamvisite gehad omdat ik niet kan stoppen met huilen... en het is natuurlijk logisch maar aan de andere kant is het ook lastig want wil niet bij iedereen gaan zitten huilen...
Hoe dan ook het zal altijd een punt blijven waar ik niet om heen kan, maar ben er van overtuigd dat het slijt
En ach we zijn nog niet eens 2 weken verder dus ik gun mezelf nog even, en mocht ik nog zo blijven dromen en huilen dan pak ik toch maar de hulp van het ziekenhuis...
Diese mag ik vragen hoe jou bevalling is gegaan?
Blue flower- Prater
- Aantal berichten : 1164
Punten : 1354
Registratiedatum : 18-11-10
Pagina 2 van 3 • 1, 2, 3
Soortgelijke onderwerpen
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal.
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal.
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
» Mijn bevallingsverhaal
Pagina 2 van 3
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum