Maak jij je wel eens ergens zorgen om in je relatie?

Ikke wel, namelijk het volgende (misschien wel een beetje egoïstisch, maar soms bekruipt het gevoel me zo);
Mijn vriend is 4 jaar jonger dan ik, ik ben 25 en hij moet nu nog 2 jaar naar school toe.
Ik vind dat hij dat af moet maken, maar van de andere kant maak ik me wel een beetje zorgen om de toekomst.
Ik zou hem voor geen goud kwijt willen, maar ik zou ook wel eens wat meer willen zoals samen wonen en voorzichtig aan kinderen denken enz.....
Dat kan dan pas als hij klaar is met school en dan ben ik met gemak 28 ofzo.
Hebben jullie ook wel eens zoiets?

Samenwonen kan toch ook als hij nog studeert?
En beginnen aan kinderen op je 28 is echt niet oud hoor.

Ik ken het gevoel wel. Ik ben nu 27, 2 jaar samen met mn vriend, en we wonen 1,5 jaar samen. We willen verder qua plannen, maar dat gaat financieel niet omdat we met 2 appartementen zitten die verkocht moeten worden. Pas erna, als we ruimer zitten, zal het trouwen en gezinnetje starten komen.

Gizmo schreef:Samenwonen kan toch ook als hij nog studeert?
En beginnen aan kinderen op je 28 is echt niet oud hoor.

Ik ken het gevoel wel. Ik ben nu 27, 2 jaar samen met mn vriend, en we wonen 1,5 jaar samen. We willen verder qua plannen, maar dat gaat financieel niet omdat we met 2 appartementen zitten die verkocht moeten worden. Pas erna, als we ruimer zitten, zal het trouwen en gezinnetje starten komen.

Ik snap ook wel dat het nog niet kan, en zo op deze manier wil ik het echt ook niet omdat het financieel nog niet kan.
Maar het is gewoon een soort gevoel omdat ik het al wel eerder zou willen zeg maar, maar het kan gewoon niet.

Vervelend gevoel he? Ik voel me ook zo ongeduldig bij vlagen, maar het is niet anders...

Nee eigenlijk niet.

TO. Je kunt toch nu al wel gaan samen wonen?

Ja, ik maak me soms wel zorgen. Vooral als ik even niet goed in m'n vel zit. Dan ben ik ineens heel bang om hem kwijt te raken, of dat het gevoel ineens helemaal over zal zijn van mijn of zijn kant. Of dat hij een meisje tegenkomt die veel leuker is en beter bij hem past.

Maar meestal heb ik juist veel vertrouwen in mijn relatie en weet ik wel dat het goed zit.

Mamsie schreef:Nee eigenlijk niet.

TO. Je kunt toch nu al wel gaan samen wonen?

Dat doen we eigenlijk ook al wel zo'n beetje hoor.
Het slaat misschien ook wel nergens op, maar heel soms geeft het me wel eens een beetje een naar gevoel dat het nog een tijdje gaat duren voordat we echt verder kunnen zeg maar.....

Maar opzich, PluDan, je bent 'pas' 5 maanden samen. Beetje rustig aan kan geen kwaad toch?

Bet Weter schreef:Ja, ik maak me soms wel zorgen. Vooral als ik even niet goed in m'n vel zit. Dan ben ik ineens heel bang om hem kwijt te raken, of dat het gevoel ineens helemaal over zal zijn van mijn of zijn kant. Of dat hij een meisje tegenkomt die veel leuker is en beter bij hem past.

Maar meestal heb ik juist veel vertrouwen in mijn relatie en weet ik wel dat het goed zit.

Dit weet ik ook wel heel erg zeker, daar maak ik me dan weer niet zo druk om.

Gizmo schreef:Maar opzich, PluDan, je bent 'pas' 5 maanden samen. Beetje rustig aan kan geen kwaad toch?

Dat is ook zo, maar soms dan denk ik wel eens na over de toekomst.
Dan hoor je weer van vriendinnen dat ze een huis gekocht hebben of zwanger zijn en dan denk ik wel eens, dat lijkt me ook zo leuk en dan weet ik dat dat bij ons nog wel een poosje gaat duren .
Voor de rest mag ik ook niet klagen want het gaat super goed, het is echt genieten zo samen, maar soms bekruipt me dat gevoel wel eens een klein beetje.

Ik deel je gevoel ook wel een beetje. We zijn nu bijna 3 jaar samen en zijn beide pas over 2 jaar klaar met studie. Dan een baan zoeken en geld sparen.. Dus voordat wij samenwonen zijn we nog eens 3 jaar verder! Een vriendin van me ging al na een half jaar samenwonen met haar vriend. Af en toe ben ik wel eens jaloers op haar, ze kennen elkaar nog geen jaar en hebben nu al een huisje, hondje alles! Maar goed, het is niet anders.. En daarbij zijn mijn vriend en ik allebei pas 22 jaar, dus we hebben nog even

Edit: verder maak ik me trouwens nergens zorgen over binnen onze relatie

Wat ik wel eens vervelend vind, is dat we allebei op zoek zijn naar werk maar dat zo moeilijk te vinden is!
Willen wel graag een huisje kopen en daarna wel eens trouwen en kindjes, maar we willen daar beide niet aan beginnen voor we financieel wat zekerheid hebben. Duurt helaas nog wel even denk ik!

Bet Weter schreef:Ja, ik maak me soms wel zorgen. Vooral als ik even niet goed in m'n vel zit. Dan ben ik ineens heel bang om hem kwijt te raken, of dat het gevoel ineens helemaal over zal zijn van mijn of zijn kant. Of dat hij een meisje tegenkomt die veel leuker is en beter bij hem past.

Maar meestal heb ik juist veel vertrouwen in mijn relatie en weet ik wel dat het goed zit.

+ 1

Hoewel ik echt wel weet hoe gek hij op mij is... Mensen hebben maar rare hersenkronkels.

Aardbei89 schreef:Ik deel je gevoel ook wel een beetje. We zijn nu bijna 3 jaar samen en zijn beide pas over 2 jaar klaar met studie. Dan een baan zoeken en geld sparen.. Dus voordat wij samenwonen zijn we nog eens 3 jaar verder! Een vriendin van me ging al na een half jaar samenwonen met haar vriend. Af en toe ben ik wel eens jaloers op haar, ze kennen elkaar nog geen jaar en hebben nu al een huisje, hondje alles! Maar goed, het is niet anders.. En daarbij zijn mijn vriend en ik allebei pas 22 jaar, dus we hebben nog even

Edit: verder maak ik me trouwens nergens zorgen over binnen onze relatie

Tsja. Het meisje waarmee mijn ex is vreemdgegaan (was vroeger een goede vriendin van me) is na haar stukgelopen huwelijk ook weer heel snel gaan samenwonen, ze is nu weer praktisch mijn buurvrouw. Dat is na een paar maandjes relatie ofzo geweest. Ik ben daarentegen ruim 2,5 jaar samen met mijn vriend en gaan over een maandje samenwonen. Dat hebben we heel bewust zo gedaan en weten zeker dat de basis straks goed is.

Omdat dit een roddeldorp is en men weet wat er tussen haar en mijn ex gebeurd is, krijg ik regelmatig alle dirt over haar te horen. Dan hoor ik dat ze alleen maar samenwoont omdat zij en haar nieuwe vriend anders geen huur kunnen betalen etc, en dat zij eigenlijk nog getrouwd is, en dat ze elkaar eigenlijk nu alweer zat zijn maar niet van elkaar af kunnen omdat ze anders beiden de vaste lasten niet kunnen betalen.

Dan kan je wel denken: man, wat hebben ze het goed voor elkaar, nu al lekker samenwonen en hondjes en alles, maar je weet gewoon niet hoe het achter de voordeur is. Misschien is het wel helemaal zo leuk niet, hebben ze nog nooit ruzie gehad en weten ze helemaal niet hoe de ander dan reageert, hebben ze op een roze wolk een beslissing gemaakt en blijkt de realiteit een stuk minder schattig. Dat weet je allemaal niet.

ik maak me wel eens zorgen of mn man me nog niet beu is. loop sinds januari bij een psycholoog en ben van april tot juni overspannen en toen aan t reintegreren e.d.Ben dus niet op mn leukst maar werk er hard aan.

dat weet hij ook maar kan me voorstellen dan hij er wel es klaar mee is.

RYW schreef:

Aardbei89 schreef:Ik deel je gevoel ook wel een beetje. We zijn nu bijna 3 jaar samen en zijn beide pas over 2 jaar klaar met studie. Dan een baan zoeken en geld sparen.. Dus voordat wij samenwonen zijn we nog eens 3 jaar verder! Een vriendin van me ging al na een half jaar samenwonen met haar vriend. Af en toe ben ik wel eens jaloers op haar, ze kennen elkaar nog geen jaar en hebben nu al een huisje, hondje alles! Maar goed, het is niet anders.. En daarbij zijn mijn vriend en ik allebei pas 22 jaar, dus we hebben nog even

Edit: verder maak ik me trouwens nergens zorgen over binnen onze relatie

Tsja. Het meisje waarmee mijn ex is vreemdgegaan (was vroeger een goede vriendin van me) is na haar stukgelopen huwelijk ook weer heel snel gaan samenwonen, ze is nu weer praktisch mijn buurvrouw. Dat is na een paar maandjes relatie ofzo geweest. Ik ben daarentegen ruim 2,5 jaar samen met mijn vriend en gaan over een maandje samenwonen. Dat hebben we heel bewust zo gedaan en weten zeker dat de basis straks goed is.

Omdat dit een roddeldorp is en men weet wat er tussen haar en mijn ex gebeurd is, krijg ik regelmatig alle dirt over haar te horen. Dan hoor ik dat ze alleen maar samenwoont omdat zij en haar nieuwe vriend anders geen huur kunnen betalen etc, en dat zij eigenlijk nog getrouwd is, en dat ze elkaar eigenlijk nu alweer zat zijn maar niet van elkaar af kunnen omdat ze anders beiden de vaste lasten niet kunnen betalen.

Dan kan je wel denken: man, wat hebben ze het goed voor elkaar, nu al lekker samenwonen en hondjes en alles, maar je weet gewoon niet hoe het achter de voordeur is. Misschien is het wel helemaal zo leuk niet, hebben ze nog nooit ruzie gehad en weten ze helemaal niet hoe de ander dan reageert, hebben ze op een roze wolk een beslissing gemaakt en blijkt de realiteit een stuk minder schattig. Dat weet je allemaal niet.

Nu noem je een extreem voorbeeld. Er zijn zat stellen die het gewoon hartstikke goed hebben samen.

PluDan schreef:Ikke wel, namelijk het volgende (misschien wel een beetje egoïstisch, maar soms bekruipt het gevoel me zo);
Mijn vriend is 4 jaar jonger dan ik, ik ben 25 en hij moet nu nog 2 jaar naar school toe.
Ik vind dat hij dat af moet maken, maar van de andere kant maak ik me wel een beetje zorgen om de toekomst.
Ik zou hem voor geen goud kwijt willen, maar ik zou ook wel eens wat meer willen zoals samen wonen en voorzichtig aan kinderen denken enz.....
Dat kan dan pas als hij klaar is met school en dan ben ik met gemak 28 ofzo.
Hebben jullie ook wel eens zoiets?

Ja ik snap je wel dat je hier zorgen om maakt. Aan de andere kant kan je ook denken, nu lekker sparen voor het samenwonen. 28 samenwonen/ en kinderen krijgen is ook een mooie leeftijd.

Mijn vriend en ik zijn in onze studietijd wel gaan samenwonen na 2 jaar relatie in een huurhuisje. Ik was namelijk in aanmerking gekomen voor een huurhuisje en hij is bij mij ingetrokken. Ik werkte erg veel naast mijn voltijd studie waardoor ik het heb kunnen betalen, en mijn vriend had een leuke bijbaan. Anders had samenwonen echt niet gekund. In de tussentijd ben ik nog een studie gaan doen van 4 jaar. Vorig jaar ben ik klaar met studeren en hebben we een huis gekocht. Ik ben 27 en hij 26. Als ik niet vroeg uit huis was gegaan en nog thuis had gewoond waren mijn vriend en ik pas na 6,5 jaar samen gaan wonen, denk ik. Want dan had ik graag willen sparen, voor een leuke toekomst samen. Nu is het op deze manier ook erg goed gelukt hoor! Dus zo gek is dat nog niet die leeftijd die jij noemt... Ik had dat wel lekker gevonden als ik nog thuis had gewoond,want dan kan je lekker sparen. Op sommige mensen ben ik wel jaloers die lekker lang hebben thuis kunnen wonen, en lekker hebben kunnen sparen...

Nucia schreef:

Bet Weter schreef:Ja, ik maak me soms wel zorgen. Vooral als ik even niet goed in m'n vel zit. Dan ben ik ineens heel bang om hem kwijt te raken, of dat het gevoel ineens helemaal over zal zijn van mijn of zijn kant. Of dat hij een meisje tegenkomt die veel leuker is en beter bij hem past.

Maar meestal heb ik juist veel vertrouwen in mijn relatie en weet ik wel dat het goed zit.

+ 1

Hoewel ik echt wel weet hoe gek hij op mij is... Mensen hebben maar rare hersenkronkels.

Hele dikke +1

Nee, eigenlijk totaal niet.

Dus jullie maken je serieus nooit zorgen om je relatie? Nooit eens een vlugge gedachte door je hoofd?

Zelden

Ja, dat heb ik ook. Mijn vriend is 6 jaar jonger en moet, als alles goed gaat, nog 3 jaar studeren. Ik ben 29... Dus ook ik maak me soms zorgen over het eventuele moeder worden want dat gaat de komende 5 jaar niet gebeuren. Ik wil nu nog geen kinderen maar ja.. Ik herken het.

Bet Weter schreef:

RYW schreef:

Aardbei89 schreef:Ik deel je gevoel ook wel een beetje. We zijn nu bijna 3 jaar samen en zijn beide pas over 2 jaar klaar met studie. Dan een baan zoeken en geld sparen.. Dus voordat wij samenwonen zijn we nog eens 3 jaar verder! Een vriendin van me ging al na een half jaar samenwonen met haar vriend. Af en toe ben ik wel eens jaloers op haar, ze kennen elkaar nog geen jaar en hebben nu al een huisje, hondje alles! Maar goed, het is niet anders.. En daarbij zijn mijn vriend en ik allebei pas 22 jaar, dus we hebben nog even

Edit: verder maak ik me trouwens nergens zorgen over binnen onze relatie

Tsja. Het meisje waarmee mijn ex is vreemdgegaan (was vroeger een goede vriendin van me) is na haar stukgelopen huwelijk ook weer heel snel gaan samenwonen, ze is nu weer praktisch mijn buurvrouw. Dat is na een paar maandjes relatie ofzo geweest. Ik ben daarentegen ruim 2,5 jaar samen met mijn vriend en gaan over een maandje samenwonen. Dat hebben we heel bewust zo gedaan en weten zeker dat de basis straks goed is.

Omdat dit een roddeldorp is en men weet wat er tussen haar en mijn ex gebeurd is, krijg ik regelmatig alle dirt over haar te horen. Dan hoor ik dat ze alleen maar samenwoont omdat zij en haar nieuwe vriend anders geen huur kunnen betalen etc, en dat zij eigenlijk nog getrouwd is, en dat ze elkaar eigenlijk nu alweer zat zijn maar niet van elkaar af kunnen omdat ze anders beiden de vaste lasten niet kunnen betalen.

Dan kan je wel denken: man, wat hebben ze het goed voor elkaar, nu al lekker samenwonen en hondjes en alles, maar je weet gewoon niet hoe het achter de voordeur is. Misschien is het wel helemaal zo leuk niet, hebben ze nog nooit ruzie gehad en weten ze helemaal niet hoe de ander dan reageert, hebben ze op een roze wolk een beslissing gemaakt en blijkt de realiteit een stuk minder schattig. Dat weet je allemaal niet.

Nu noem je een extreem voorbeeld. Er zijn zat stellen die het gewoon hartstikke goed hebben samen.

Tuurlijk weet ik heus wel dat er genoeg stellen zijn die het leuk hebben. Net zoals jij prima weet wat ik bedoel: dat je gewoon niet weet hoe het achter iemands voordeur is, en dat ieder stel heus wel sores heeft.

Waarom doe je zo hard je best om al in verschillende topics mijn reacties eruit te pikken en erop te zeuren?

Huh? Blijkbaar lokken je opmerkingen een reactie bij me uit. Ik doe het in elk geval niet bewust ofzo

Je harkt in elk geval met je reactie alle stellen die snel gaan samenwonen bij elkaar, terwijl dat helemaal niks zegt over de kwaliteit van de relatie.