Relatie broer/zus

Sinds de zwangerschap en bevalling heb ik een nog hechtere band met mn zusje! Nu ze sinds kort weer een vriendje heeft slokt hij haar op; dat vind ik minder!

Maargoed, dat verpest onze band niet!

Goed, maar diepgaande gesprekken hebben we niet.
Vandaag met broer + zijn vriendin naar de dierentuin geweest en 2 weken terug samen gebowld. Het is neit zo dat we elkaar iedere week zien, maar dat hoeft voor mijn gevoel ook niet perse.

Best wel hecht nu. We hebben veel meegemaakt, dat heeft onze band alleen maar sterker gemaakt.

De band tussen ons is eigenlijk heel er goed! Mijn broertje is 17 jaar, mijn zusje 14 en ik ben er zelf 21. Vroeger speelde ik altijd alleen en mijn broertje en zusje deden altijd alles samen. Dit komt waarschijnlijk door het leeftijdsverschil en andere interesses enzo. Nu sinds een paar jaar hebben we het echt heel erg gezellig samen! Mijn zusje en ik kunnen ook al kleren delen en over bepaalde dingen praten en dat schept toch wel een bepaalde band Mijn broertje en ik groeien nu ook steeds meer naar elkaar toe. Doordat ik vroeger liever alleen was, heb ik eigenlijk nog nooit echt ruzie gehad met ze. Af en toe heb ik ook het idee dat daardoor gewoon nooit geleerd heb ruzie te maken, want daar ben ik echt slecht in
Het is/was altijd gezellig bij ons thuis!

Mijn broer en ik hebben gewoon een broer/zus relatie. We lopen de vloer niet bij elkaar plat, we bellen niet dagelijks/wekelijks en we bespreken niet alles met elkaar. Maar als we elkaar nodig zijn, dan weten we dat we elkaar gewoon kunnen bellen.

We wonen allemaal in een andere stad. Met allemaal heb ik een goede band, maar we zien elkaar niet heel vaak. Denk eens in de maand ofzo. Dat vind ik ook wel genoeg. Met mijn ene broer heb ik een heel sterke band, met mijn andere broer wat minder hecht, maar wel gewoon goed. Met mijn zus is het soms moeilijk. Ik wil heel graag een betere band met haar, dat we het overal over kunnen hebben, maar het lijkt wel alsof ze zich afsluit ofzo.

Tot mijn grote spijt niet zo heel goed.
Ik had zo graag gewild dat het anders was.

ik heb 1 zus en 2 broers, met 1 broer heb ik goed contact met de rest niet, dat is eigenlijk zo sinds dat mijn vader is overleden vorig jaar, ik wist al wel dat het ging gebeuren, voor die tijd had ik met mijn zus wel contact, en andere broer ook wel maar iets minder. gelukkig heb ik erg goed contact met die broer we zien elkaar niet zo heel veel wonen 200 km bij elkaar vandaan, maar als er iets is zijn we er wel voor elkaar.

Ik heb heel erg goed contact met mijn zus. Altijd al geweest. We zijn echt elkaars beste vriendin. Schelen ook maar 10 minuutjes in leeftijd(tweeling) Jammergenoeg woont ze 90 km van mij vandaan. Maar toch zie ik haar minstens 1x in de week en bellen we veel.
Heb ook een broer die woont 130km an mij vandaan. Wel vroeger altijd goed contact gehad maar heb er niet zo'n band mee als met mijn zus. Mijn broer is ook 6 jaar ouder.

Mijn broer en ik hadden een hele slechte band, in onze thuissituatie was sprake van psychisch en lichamelijk geweld (ook van hem naar mij). Ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik geen broer had, sinds hij uit huis was zagen/spraken we elkaar alleen op verjaardagen. Maar sinds begin dit jaar zijn we onze band aan het versterken en dat doet me heel erg goed! Het moet nog wel groeien maar het is heel fijn om iemand te hebben die weet hoe het vroeger was en we vinden steeds meer overeenkomsten tussen ons.

-

Ik zie ze op verjaardagen en als we iets van elkaar nodig hebben, voor de rest niet.

Met mijn zusje van 8 jaar jonger heb ik goed contact. We lopen de deur niet plat bij elkaar, maar we kunnen het erg goed met elkaar vinden. Met mijn oudste broertje net zo. Mijn twee jongste broertjes zijn twee bijzondere gevallen De een heeft autisme en een ernstige verstandelijke beperking. Ik ben dol op mijn broertje en ik merk dat hij zich ook prettig voelt bij mij, maar van een normale broer-zus relatie is geen sprake. Mijn andere broertje heeft Asperger. Met zijn intelligentie is niets mis (hij heeft, met hulp, het VWO afgerond), maar het is wel moeilijk om een goede band met hem op te bouwen. We doen wel af en toe leuke dingen samen, maar het initiatief zal nooit van zijn kant komen. We kunnen het gelukkig wel goed met elkaar vinden, ook al schelen we bijna 12 jaar.

ik heb 1 broer van 3,5 jaar ouder. en onze band is super goed! ik kan wel zeggen dat het mijn beste vriend is. vroeger hadden we een echte broer zus relatie, maar sinds bijna 10 jaar geleden onze moeder is overleden is onze band super. we hebben samen dezelfde tattoo laten zetten voor onze moeder. en sinds een jaar heeft ie een zoontje. waar ik peettante van ben! we hebben ook dezelfde baan, we wonen 10 minuutjes van elkaar vandaan.

nee zou me geen raad weten als ik mijn grote broer niet bij me had!!

Ik heb een zusje van 23 jaar en een broertje van 19 jaar. Het contact met mijn zusje is slecht. En ik weet niet of dit in de toekomst zal veranderen. Haar karakter verschilt zodanig met die van mij, dat we altijd botsten toen ik nog thuis woonde. Nu ben ik al een paar jaar uit huis en ze zal nooit langskomen, nooit bellen. Overigens doe ik dat ook niet. Ze belt alleen maar als ze iets van me nodig heeft. Ook kan ze mijn ouders dusdanig inpalmen dat het toch op haar manier gaat. En ik ben daar al een hele tijd klaar mee. Mijn broertje en ik hebben daar dus wel onder geleden. Sinds ik het huis uit ben, is het contact met mijn ouders ook stukken beter.

Het contact met mijn broertje is wel super goed. Hij is hier wekelijks en als hij de kans krijgt zit hij hier dagelijks. Met zijn 19 jaar is hij erg volwassen en kan ik altijd bij hem aankloppen voor hulp en dergelijke. Mijn man en mijn broertje hebben ook een goede band samen!! Toen mijn man en ik net samenwoonde, sliep hij bijna wekelijks bij ons. Inmiddels hebben wij een gezinnetje en blijft hij niet meer slapen, maar toch blijft hij "ons" kind aan huis!!

Ik heb een zus van 28, ben zelf 26 jaar. Vroeger was onze relatie heel goed. Samen leuke dingen doen, afspreken in de kroeg tot in de late uurtjes. Tot een jaar geleden was het ineens veel minder, sprak haar bijna nooit en als ik haar sprak kwam het van mijn kant. Nu gaat het weer goed, nadat we een goed gesprek met elkaar hebben gehad en heeft ze laatst zelfs een nachtje bij ons gelogeerd met mijn nichtje!

Sinds een aantal jaren is het contact met beide (heb een zus +6jaar en een broer +3 jaar) ontzettend goed..
Vroeger sloegen mijn broer en ik elkaar de hersenen in, afgelopen jaren nooit geen ruzie meer gehad.. Met mijn zus had ik vroeger weinig contact ivm het leeftijdsverschil... Maar dat is nu allemaal goed, en is mijn zus mijn beste vriendin geworden Kan ook heel goed met mijn zwager en schoonzus worden, echt een heel close clubje zijn we

Ik heb een zus zij is 2,5 jaar ouder.
We hebben heel goed contact.
Over 10 weken wordt ik voor het eerst tante van haar kindje.
Heb er zo'n zin in. We bellen/mailen veel en ik kom vaak bij haar.
(ik woon nog thuis)

Ik heb een goede band met mijn zus. Zij is bijna zes jaar ouder. We verschillen best wat in onze karakters en opvattingen, maar we hebben wel dezelfde humor en we houden gewoon heel veel van elkaar en voelen ons helemaal op ons gemak bij de ander. Ben heel blij dat we niet uit elkaar zijn gegroeid, ondanks dat we al vanaf mijn achtste 1600 km uit elkaar wonen.

Ik heb echt een haat-liefdeverhouding met mn zusje. Ze is een paar jaar jonger en toen we nog thuis woonden, was het helemaal een drama! We hadden vaak ruzie en sloegen elkaar de hersens in af en toe! Zij ging eerder het huis uit dan ik en dat scheelde al enorm. We wonen inmiddels een uur met de trein bij elkaar vandaan, maar zien elkaar niet vaak. We spreken eigenlijk nooit zomaar af, dus zien elkaar alleen op verjaardagen of als we toevallig allebei in onze hometown zijn (waar zij bijna nooit meer komt). Af en toe bellen we eens en we whatsappen ook wel, maar ik vind dat zij vaak nogal ongeïnteresseerd is naar mij toe. Verder moeten we nog steeds niet te lang bij elkaar in de buurt zijn, want dan gaat het mis, maar soms kan ik ook wel weer met haar lachen juist en is het gezellig.

Ik heb een hele lieve broer maar wij hebben totaal andere interesses. Wij wonen zo'n 2 uur reizen van elkaar vandaan en we zien elkaar ook niet zo vaak, maar als we elkaar zien is het altijd leuk en gezellig. Maar we kunnen elkaar zo 2 maanden niet spreken, maar dat vinden we alle twee niet erg en als we elkaar dan weer zien is het weer goed.
Mijn ouders zijn echt de link tussen ons en wij weten door hun ook precies van elkaar waar we mee bezig zijn. Een paar maanden geleden heeft mijn broer zijn relatie uit gemaakt en daar had hij het heel moeilijk mee en toen heb ik hem ook wel heel veel gebeld en is hij een weekend komen logeren, dan wil ik er ook echt voor hem zijn en dan voelt hij zich ook zo vertrouwd bij mij dat hij zijn gevoelens ook laat zien.

Ik heb een jonger zusje (bijna 3 jaar jonger) en een jonger broertje (5,5 jaar jonger). Met mijn broertje heb ik een goede band en die is alleen maar beter geworden sinds we ouder zijn aan het worden. We zien elkaar regelmatig en ik kan zelfs met hem gaan shoppen mijn zusje is een heel ander verhaal. Het is nogal een gecompliceerd persoontje en ze kan van de ene extreme emotie naar de compleet tegenovergestelde uiterste emotie gaan. Ze houdt weinig rekening met mensen om zich heen, zo komt ze bijna nooit meer bij mijn ouders, vergeet belangrijke dingen van hen en van mijn broertje en mij, klaagt altijd over haar 'burgerlijke' vriendinnen, die alleen nog maar met hun vriendjes bezig zijn (ze is zelf single) en ze heeft soms gedachtenkronkels die echt niet te volgen zijn. Dat ze zichzelf tegenspreekt bijvoorbeeld, maar als je haar erop wijst, krijg je een snauw en praat ze niet meer. Ze is na heel veel jaren eindelijk afgestudeerd en we hopen dat ze een beetje bij zal trekken nu ze wat meer verantwoordelijkheden krijgt...

Het is eigenlijk niet eens een relatie te noemen..
Vroeger hadden we vaak ruzie en dachten ze nog dat we eroverheen zouden groeien.
Nu hebben we geen ruzie meer hoor, maar verder ook niks. We spreken nooit af, bellen elkaar niet, niks.

We wonen allebei op onszelf, maar komen ook niet bij elkaar op bezoek ofzo. De enige momenten wanneer we elkaar zien is bij familie ofzo. We hebben gewoon niet zoveel met elkaar denk ik. En omdat het altijd al zo was weet ik ook niet wat ik eraan mis.

Al vind ik het soms wel jammer maar goed, weet ook niet zo goed hoe ik dat moet veranderen. En of ik dat uberhaupt wel wil..

Mijn relatie met mijn zus is zo wisselvallig als het weer in Nederland meer woorden heb ik er niet voor nodig, haha!

Het was altijd goed, mijn broer (2,5 jr ouder) nam mij altijd overal mee heen, ik werdt altijd op sleeptouw mee genomen. Maar sinds hij zijn huidige vrouw heeft leren kennen is dat drastisch veranderd. Hij werdt jong vader. Hartsikke leuk natuurlijk! Maar die vrouw van hem is gewoon in 1 woord een jaloers kreng.
En nu ik samenwoon en mij eindelijk eens goed voel, krijg ik commentaar als: tsja... jij komt in een gespreid bedje. ipv wat leuk! *sorry wordt weer boos als ik eraan terug denk*

Met mijn broertje (4 jr jonger) daarintegen had ik altijd ruzie, ik kreeg altijd de schuld en ik kon niets met hem. hij palmde ook altijd mijn bezoek in, met de standaard woorden.. Wil je mijn kamer zien? En sinds ik dus niet meer in zijn buurt ben, zijn wij ook heel erg close geworden. We moeten niet te lang bij elkaar in de buurt zijn, dan gaat het mis... (irritaties) Maar die band is nu veel sterker geworden.