Ik ben vreselijk in de war...

Al een poosje gaat het niet zo goed tussen mij en mijn vriend. Ik hou wel van hem, maar de koek is op, ik zie totaal geen toekomst met hem, kan mezelf niet meer bij hem zijn.. Het voelt gewoon niet goed meer. Hij wil ook niet samenwonen, terwijl ik op zoek ben naar een huisje voor mezelf.
Het feit dat ik er een punt achter wil zetten weet ik bijna zeker. Het idee dat ik het er met hem over moet gaan hebben of dat ik hem kwets,doet zeer. Maar ik weet dat deze relatie nergens heen gaat. Nu ben ik tot deze conclusie gekomen, maar staat er nog wel een vakantie gepland volgende week. We gaan met zijnouders een week weg. Naar een plek die ik al heel mijn leven wil zien, en daar vieren we kerst en oud en nieuw.

Het voelt alleen niet eerlijk tegenover hem om mee te gaan. Misschien dat het tijdens de vakantie nog een kans gegeven kon worden, en heb ik de intentie gehad mee te gaan. Maar ik zie al weken vreselijk op tegen de reis (lichte vliegangst)
Daar bovenop deed mijn collega afgelopen week uit de doeken dat hij het raar vond dat mijn vriend en ik dan niet iets samen zochten, en hoe serieus het eigenlijk was. Op het moment dat ik me dat ook voor de zoveelste keer weer eens afvroeg, vertelde hij ook maar dat hij me erg leuk vond.

Ik ben nu zo in de war. Moet ik wel mee gaan, moet ik niet mee gaan? Ik weet bijna zeker dat als deze vakantie er niet zou zijn, we nu al niet meer samen zouden zijn. Ik kom natuurlijk een beetje laat tot dit besef. En het feit erbij dat mijn collega zoiets dan nog een zegt(en ik hem stiekem ook wel leuk vind, maar nooit wat mee gedaan heb, omdat ik een relatie heb, en dacht dat het wel over ging)

Jeetje, wat moet ik nu... Alles lijkt me zo wel hier te houden.Buiten het feit dat het raar is om het nu allemaal nog af te zeggen, kost het me ook eenhoop geld en een trip naar eenleuke bestemming. Maar aan de andere kant is het tegenover niemand echt eerlijk.
Oooh, advies gevraagd....

Wil je het nog een kans geven? Of ben je er echt helemaal uit?
Als je er helemaal uit bent, vind ik dat je dat moet aangeven en niet mee moet gaan.

Als je twijfelt, bespreek dan met je vriend dat je twijfels hebt.
Laat je niet beinvloeden door die collega die je leuk vindt! Lastig meid, succes!

Dat is heel lastig! Ik vind het ook heel rot voor je dat je zo met je gevoelens in de knoop zit. Een relatie verbreken is echt heel erg moeilijk en verdrietig, ook al leef je er al op je eigen manier een beetje naar toe. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. Ik kan je geen goed advies geven, ik weet niet precies wat je voelt. Ik denk niet dat er een goede of foute keuze bestaat.

Ik heb wel ooit voor dezelfde beslissing gestaan. Mijn toen nog vriend zou meegaan met mij en mijn gezin naar mijn geboorteland (ver weg, tropische bestemming). De reis was al geboekt. Ik wist dat het uit zou gaan, het was op. Ik was 7 jaar met hem geweest en hield nog van hem, maar ik wist dat het niet meer goed kwam. Hij wist dat toen nog niet. Ik heb toen nog met mijn moeder overlegd, zij heeft niet geoordeeld. Ik heb hem meelaten gaan. We hebben daar nog wel een ruzie gehad, maar verder was het fijn. Het was een goede afsluiting. Ik had het niet willen missen. We hebben gelachen, gedanst, gekletst en er was echt nog wel liefde, er was alleen geen toekomst meer. Ik kijk ook met een goed gevoel terug op de relatie met mijn ex, hij heeft een groot deel van mijn leven uitgemaakt en ik vind het fijn dat ik dat rustig heb kunnen loslaten. Ik herinner me ook dat ik in de war was en ook niet wist hoe ik er mee om moest gaan.

Heel veel sterkte en doen wat goed voelt, er is niet een verkeerde keuze. Misschien is hij in eerste instantie boos, maar later ga je de goede dingen herinneren en kijk je er met een goed gevoel op terug, ook al was het niet voor altijd.

Ik vind het ook moeilijk....

Aan de ene kant wil ik wel mee, oom zeker te zijn mijn beslissing. Maar aan de andere kant voelt t niet goed.
Ik wil graag voor we gaan aan hem aangeven dat ik twijfel, zodat we op dezelfde basis weg gaan.

Maar ik vind dat ook oneerlijk. Ook tegenover mijn collgega, omdat hij op de hoogte is van de situatie , en ik dan wel met hem op vakantie ga.

Ik weet niet eens hoe ik erover tegen mijn vriend over moet beginnen. Tips?

Het is inderdaad niet eerlijk tegen over hem en zijn ouders als je mee gaat en mooi weer gaat spelen omdat je naar een locatie gaat waar je graag naartoe wil. Ik snap je punt erin wel, maar eerlijk is het niet. Als je nu weet dat het niet gaat werken en dan is het het beste om ermee te stoppen.
Wil je vriend nu niet samenwonen of gewoon voor een lange tijd nog niet? ( pas over een paar jaar? )
Hoe kijken jullie naar de toekomst? Hebben jullie wel belangrijke dingen wat overeenkomt of niet?

Ik heb daar niet echt tips voor. Ik denk dat je, je in je keuze in ieder geval niet moet weerhouden om wat andere mensen mogelijkerwijs van je denken. Andere mensen weten toch nooit precies hoe het zit, het is altijd zo makkelijk oordelen.

Het is makkelijker gezegd dat gedaan, maar gewoon proberen te beginnen met praten en als dat echt niet lukt kan je het opschrijven. Als je het er samen over hebt, kan je ook samen beslissen of je mee moet gaan. Dat is voor jou misschien makkelijker, als de keuze niet alleen bij jou ligt.

Ik weet dat t niet eerlijk is. Maar hoe moet ik hierover beginnen tegen hem... Ik denk dat het voor hem nl nogal als n verrassing gaat komen.
Als ik het met hem besproken heb, kan ik altijd afwachten hoe hij reageerd en de keuze ommee te gaan daarop baseren.
Annuleren zo kort is ook zo lulig. Zijn ouders hebben de hotelkamers al betaald. Dingen geregeld en betaald voor oud en nieuw, familie die we gaan bezoeken, heeft zich aangepast op onze komst.
Ik weet t gewoon niet...

Wat ik wel weet is dat ik al een een tijdje niet eens meer uit kijk naar het weekendmet hem te spenderen. Komende jaren niet, hij neemt t ook allemaal niet serieus. Ik vraag me dan ook af hoe serieus mijn relatie is, en ofhet een toekomst heeft.

Hoe zou jij willen dat het jou verteld werd? Wat zou jij de fijnste manier vinden. Op welke manier zou je het, het beste kunnen brengen. Het is rotnieuws, dat kan je niet goed verpakken. Je kan eerlijk zijn en doen wat jou het beste lijkt. Meer dan je best en met goede intenties kan je het niet doen.

Eerst in gesprek gaan met je vriend. Toch kan de reis ook een leerschool zijn of je het echt wilt verbreken. Echter is het wel lullig natuurlijk. Lastige situatie. Succes met je beslissing!

Wat een lastige situatie! Ik zou je collega en wat je eventueel van hem denkt te willen even helemaal buiten beschouwing laten. Dus ook niet je beslissing laten afhangen van wat hij ervan zou denken. Je vriend is nu degene die eerlijkheid verdient, vertel hem wat je voelt en laat dan de keuze aan hem. Maar ben wel eerlijk (ook naar jezelf!), je kunt niet aangeven dat hij nog een kans heeft als je de knoop eigenlijk al hebt doorgehakt. Succes ermee!

Nou, ik heb het er met mijn vriend over gehad. Hij had zelf ook al het idee dat het niet zo lekker liep de laatste tijd. Maar hij wilde de vakantie afwachten. Ik heb hem gezegd dat ik nu juist eerlijk tegen hem wilde zijn, en niet weg gaan terwijl ik al wist dat ik misschien niet verder wilde.

Ik ben blij dat het van mn hart is, ik loop er al een tijdje mee. Het doet me zeer hem zeer te doen, want ik hou wel van hem,maar dit is niet de relatie die ik wil en ik zie er weinig toekomst in. Dus ik weet dat het de juiste beslissing is, ookal doet het zeer.

Toen ik zei dat het waarschijnlijk beter was dat ikniet mee ging op vakantie, zei hij datik maar gewoon mee moest gaan, want ik had me er ook al een poosje op verheugd en om het nu nog te annuleren en te regelen is ook zo'n gedoe. (zijn ouders betalen een deel)

Dus ik heb aangegeven dat ik alleen mee wilde als we dat op goede basis konden doen, en ik hem geen valse hoop geef. En dat we op de plaats van bestemming gewoon normaal tegen elkaar kunnen doen enzo. Anders annuleer ik net zo lief.

Voor mezelf ben ik echt een eind verder, en het scheelt ook dat ik er met een aantal mensen het er goed over kan hebben. (en dat ik het hier lekker van me af kan typen:P)
Pfoe, wat moeilijk zeg, maar ik ben blij dat het out in the open is, en ik vind dat ik het toch wel goed heb aangepakt.

Dat kan je er ook niet uit op maken, want dat weten we zelf nog niet goed. Ondanks dat ik het voor mezelf wel denk te weten, hoop ik nog op duidelijkheid (en misschien wel verbetering) op vakantie.

Goed aangepakt inderdaad! Nu toch proberen te genieten van de vakantie en daarna zien jullie wel verder!
Er is een zinnetje uit een lied van Krezip van lang lang geleden waar ik soms aan terug denk bij lastige keuzes, dat is hier ook wel van toepassing: 'Be true to what you have been thinking, every day again'. Succes ermee!

Fijn dat jullie er met elkaar over hebben kunnen praten en dat hij je gevoel deels ook deelt.
oop dat het nog verbeterd op vakantie of dat in ieder geval de vakantie nog leuk gaat worden.