Slapen slapen slapen en nog eens slapen...

Dat is wat ik van donderdag tot en met maandag gedaan heb. Nachten gemaakt van wel 16 uur! En nu net weeeer 3 uur liggen slapen...

Balansweekje of moet ik me zorgen gaan maken?

Zelfs met mijn burnout sliep ik volgens mij niet zoveel...

niet echt normaal nee! je moet het jezelf ook niet aanwennen en anders wekker zetten

je hebt (nu) of altijd veel slaap nodig(ik ook)
bloedarmoede? of iets anders... hoe heet het ook alweer... kom er ff niet op

Het is wel heel erg veel ja. Ik zou toch een poging doen om dit te doorbreken als ik jou was. Van zoveel slaap word je alleen maar futloos.

Pfeiffer?
Eventjes bloed laten prikken kan geen kwaad, dit is wel erg lang.

Pfeiffer kan niet, dat heb ik al gehad (2 keer zelfs)...Ik hou het idd wel even in de gaten, misschien dat het toch door stress komt...

Gezien alles wat er de afgelopen maanden op jou afgekomen is, is een psychische oorzaak heel goed mogelijk. Daarmee wil ik niet zeggen dat dat ook echt zo is, maar de kans is zeker aanwezig.

Ava schreef:Gezien alles wat er de afgelopen maanden op jou afgekomen is, is een psychische oorzaak heel goed mogelijk. Daarmee wil ik niet zeggen dat dat ook echt zo is, maar de kans is zeker aanwezig.

Ja, dat zei mijn vriend ook al...Ik ben ook gewoon écht moe dan, gapen, ogen vallen dicht, slechte concentratie....Tot voor kort sliep ik dan altijd maar een uurtje, maar nu dus echt zo makkelijk 3 a 4 uur.

Ik had sowieso al een tijd niet doorgeslapen, misschien dat dat ook wat uitmaakt. Ik was een tijdlang echt aan het spoken 's nachts....

Dat hangt allemaal met elkaar samen. Onrust, verdriet (huilen op je werk), concentratieproblemen, vermoeidheid. Ik heb het idee dat dit allemaal niet los te zien valt van het verwerkingsproces.

ja kan allemaal heel goed hoor, je lichaam is gewoon ff op!

ga het wel proberen af te bouwen, want je lichaam/geest went er snel aan!

Ik gooi het even over een heel andere boeg, misschien zwanger?

1 van mijn kwalen is dat ik ook zo moe ben. Ik kan wel blijven slapen

De meest plausibele verklaring lijkt me de rollercoaster van emoties waar je in zit sinds het overlijden van je vader. Dat vreet energie en je functioneren is niet te vergelijken op zo'n moment met de normale dagelijkse gang van zaken. Ik zou me pas zorgen gaan maken als je dit niet vermindert en je zulke lange nachten blijft maken.

Guattari schreef:De meest plausibele verklaring lijkt me de rollercoaster van emoties waar je in zit sinds het overlijden van je vader. Dat vreet energie en je functioneren is niet te vergelijken op zo'n moment met de normale dagelijkse gang van zaken. Ik zou me pas zorgen gaan maken als je dit niet vermindert en je zulke lange nachten blijft maken.

Eens. Voor nu zou ik me geen zorgen maken, je lichaam heeft het blijkbaar nodig en zo komen je hersens ook even aan de broodnodige rust toe. Neem het even zoals het komt en trek pas aan de bel als het na twee weken nog steeds zo is.

Je hóeft niet continue van jezelf te verlangen dat er niks verandert is en dat je wel door kan gaan op de manier zoals je altijd deed. Want dat is niet zo. De wereld is op zijn kop gezet, en je hebt nu gewoon even rust nodig. Ik vind het alleen maar goed dat je nu zoveel slaapt. Neem het zoals het komt, máár eet wel genoeg fruit en groenten en neem een vitamine B supplement. Dan krijgt je lijf in ieder geval ook genoeg goede bouwstenen binnen.

Het lijkt mij ook niet zo vreemd met alles wat je hebt meegemaakt en hoe je je nu voelt. Als dit blijft aanhouden dan zou ik wel verder gaan kijken, maar het lijkt erop dat je lichaam aan het bijtanken is.

Voel je je op de momenten dat je wakker bent wel goed? Of ben je dan ook alleen maar moe?

Ik zou het nog even aankijken. En als het blijft toch maar bloed laten prikken. Ik had allerlei tekorten in mijn lichaam waardoor ik ook heel erg moe was.

Je hebt zo veel meegemaakt de afgelopen tijd waardoor het mij niet raar lijkt dat je nu zo veel slaapt. Door alle stress en verdriet van de afgelopen tijd kan ik me goed voorstellen dat je lichaam letterlijk moe is! Mocht de vermoeidheid niet minder worden dan zou ik even langs de huisarts gaan, maar ik denk echt dat het erg verklaarbaar is in jou situatie!

Yvaine schreef:Het lijkt mij ook niet zo vreemd met alles wat je hebt meegemaakt en hoe je je nu voelt. Als dit blijft aanhouden dan zou ik wel verder gaan kijken, maar het lijkt erop dat je lichaam aan het bijtanken is.

Voel je je op de momenten dat je wakker bent wel goed? Of ben je dan ook alleen maar moe?

Ik voel me eigenlijk al weken moe overdag. Komt ook doordat het natuurlijk erg druk in mijn hoofd is, ik ben dus vaak geestelijk al erg snel uitgeput en niet veel later kan ik lichamelijk dan ook niet meer.

De eerste 2 weken na papa's dood was ik ook zo enorm moe...Logisch natuurlijk. Vrijdag spreek ik mijn psycholoog weer, zal het ook even bij hem neerleggen.

Leaf ik heb dit ook heel erg gehad. Nu eindelijk na dikke 3 maanden begin ik meer en meer energie te krijgen.
Maar voorheen sliep ik ook heel wat uurtjes. En overdag ook 3 a 4 uur.
Bij mij was het echt de ellende op dat moment.
Ik heb het even laten gebeuren en nu heb ik daar een streep onder getrokken. De nacht slaap ik en niet meer overdag. Nu ik weer werk ben ik wel afgeleid dat is fijn maar als ik thuis kom en ik zou gaan liggen kan ik zo weer 3 uur slapen. Maar ga dan bewust iets doen om me wakker te houden.

Ik denk namelijk als je hier aan blijft toegeven, dat je eraan gewend raakt en er weer moeilijk vanaf komt.