Stelling: Echte liefde kent geen grenzen

Ik zou voor mijn grote liefde naar veel plaatsen verhuizen mits het 'westerse' landen zijn. (muv van grote steden in niet westerse landen).

Zusje schreef:Vinden jullie dit?

Ik zie het net toevallig weer eens voorbij komen in een topic en weet dat veel mensen dit zeggen. Ik heb er wel een mening over maar ben benieuwd naar die van jullie .

Nee, ik vind dat niet. Iedereen heeft zijn grenzen, ook in de liefde. Ik ben bereid héél ver te gaan voor iemand waar ik van hou, maar ik wil mezelf niet verliezen. Mijn eigen geluk komt op nummer 1.

Maar nogmaals, ik wil echt heel ver gaan voor iemand waar ik echt van hou. Maar niet ten koste van mezelf.

Wj zijn letterlijk de wereld over gegaan om bij elkaar te wonen, maar dat betekent nog niet dat t meteen echte liefde is. Daarbij denk ik niet dat echte liefde GEEN grenzen kent. Overal zitten grenzen aan. (en dan heb ik t dus niet over afstand, qua afstand hadden we niet verder uit elkaar kunnen wonen)

.

En als die echte liefde geen kinderen met je wilt Jolie? Dan neem je daar genoegen mee terwijl jij wel dolgraag kinderen wilt?

Odilia schreef:En als die echte liefde geen kinderen met je wilt Jolie? Dan neem je daar genoegen mee terwijl jij wel dolgraag kinderen wilt?

.

Dan ga ik waarschijnlijk met totaal andere mensen om dan jij!

Odilia schreef:Dan ga ik waarschijnlijk met totaal andere mensen om dan jij!

.

Zusje schreef:Vinden jullie dit?

Ik zie het net toevallig weer eens voorbij komen in een topic en weet dat veel mensen dit zeggen. Ik heb er wel een mening over maar ben benieuwd naar die van jullie .

ja dankje dat ik je op t idee heb gebracht maar ik ben het er mee eens. ondanks dat het uiteindelijk niet nodig was geweest omdat we uit elkaar gingen. maar ben weleens verhuisd voor iemand en dat terwijl ik niet uit me eigen stad weg wou. ben er nu ook weer terug maar als t echt goed zit en ook al een hele poos, dus niet zomaar...ja dan zou ik weer gaan verhuizen ja, mits het nodig is dan. emigreren zou ik dan nooit doen, misschien als mn ouders overleden zijn, maar dat duurt nog zolang...als t goed is....kan echt niet zonder me vader en pleegmoeder.

Tea-Leaf schreef:

Zusje schreef:Vinden jullie dit?

Ik zie het net toevallig weer eens voorbij komen in een topic en weet dat veel mensen dit zeggen. Ik heb er wel een mening over maar ben benieuwd naar die van jullie .

Nee, ik vind dat niet. Iedereen heeft zijn grenzen, ook in de liefde. Ik ben bereid héél ver te gaan voor iemand waar ik van hou, maar ik wil mezelf niet verliezen. Mijn eigen geluk komt op nummer 1.

Maar nogmaals, ik wil echt heel ver gaan voor iemand waar ik echt van hou. Maar niet ten koste van mezelf.

Maar is het wel echte liefde als het ten koste gaat van jezelf?

Ik denk dat er best omstandigheden zijn waarin het wel echte liefde is, maar waardoor het door wat voor omstandigheden dan ook toch niet gaat lukken. Ik denk dat je de personen in die relatie dan tekort doet door te stellen dat het dan geen echte liefde is geweest.

Susan schreef:Ik denk dat er best omstandigheden zijn waarin het wel echte liefde is, maar waardoor het door wat voor omstandigheden dan ook toch niet gaat lukken. Ik denk dat je de personen in die relatie dan tekort doet door te stellen dat het dan geen echte liefde is geweest.

+1

Oneens. Als de liefde mijn identiteit in het gedrang brengt, ga ik spartelen en ben ik uiteindelijk vertrokken.

Pff moeilijk.. Ik denk dat het zeker mogelijk is, als beiden partijen hetzelfde doorzettingsvermogen hebben.