Je lach inhouden...

is soms erg moeilijk.

Als H, iets "stouts" doet tellen wij steeds tot drie.
En dat ging echt goed.

Tot gisteren ofzo.

Als ik zeg: 1...2... Roept zij heel hard DIEEEEEEEE! (Drie dus)
Of ze roept huppakee....

Hoe kun je dan nog boos blijven, haha.

Of als ze gaat zitten knoeien met haar eten en we zeggen dat dat niet mag.
Dan gaat ze knipogen

Oh wat een scheet is het toch !

Als S. ooit hard moet huilen trekt hij echt zo'n pruillip en dan kan ik m'n lach ook moeilijk inhouden. Het ziet er gewoon schattig uit

Haha oww.. dat lijkt me zó moeilijk straks.
Kan nu soms al dubbel liggen om haar.
Ik denk dat consequent blijven toch moeilijker gaat worden dan ik altijd heb gedacht...

Mijn vader wilde iets van haar hebben en dat wilde ze niet geven, dus mijn vader riep: 'Ah, waarom nou niet?'
Zij: 'Daarom niet!'

Of laatst aan tafel toen ik iets zei: 'Dat bedoelie nie!' (dat bedoel ik niet)

Gisteren zaten er jongens in de bus de hele tijd te vloeken, g.v.d. en Christus te roepen en toen zwaaide ze met haar vingertje en riep: 'Nie Christus!' (geen idee hoe ze dat weet, zo ver ben ik nog niet in het bijbrengen van de normen en waarden).

Hier ook heel herkenbaar... kan het me van onze oudste eigenlijk niet zo goed herinneren, maar onze jongste doet dat ook... als we tot drie tellen zeg ik "*naam*, ik tel tot drie en dan wil ik dat je ... één..." en dan begint zij meteen "twee die vier vijf" etc tot tien. Dus dat is hier nog niet echt effectief. Maar wat ze sinds kort doet als ze iets verkeerd doet is een hele grote lach op zetten. Of als ik boos word komt ze voor me staan en zegt ze "Tis er mama?". Ze zijn er hier ook heel goed in om elkaar te corrigeren als ze aan het ruziemaken zijn of iets doen wat niet mag. En laatst zaten ze samen in het boekje van Intertoys te kijken en de jongste wees een telefoon aan en zei "Innefoon!" toen zei de oudste "Nee, dat is geen innefoon. Dat is een TENEfoon. Zeg maar, TENEfoon. Ja, goed zo, goed zo meisje". Zo grappig dan

Oja ook echt grappig. Wij zaten zaterdag aan tafel en mijn dochter had thuis een dvd van Earth gekeken met ijsberen erop, en toen zat ze steeds "ijbeers, ijbeers" dus ik wou dat ze dat zei nog een keer aangezien ze zo schattig slist bij die s haha. Ik riep een paar keer haar naam en toen keek ze heel arrogant op en zei "Jaaahaaaaaaa" en ik zei "zeg eens ijsbeer". Ze keek weer weg en zei "neeeeheeeee" en allemaal met zo'n diepe zucht haha.

Q.uinten telt hier ook altijd verder haha
Of als hij iets doet waarvan hij weet dat het niet mag zegt hij: 'Mama lief!'

Kleine slijmbal

Mijn zoon ook altijd als ik zeg ik tel tot 3 en als je dan niet luister en moet je even in het hoekje dan zeg ik ook 1....2.... en hij : Huppakee.....

En onze zoon zit de laatste tijd heel vaak met zijn vinger in zijn neus waarop ik telkens zeg : F. dat mag niet, dat is niet netjes....
Laatst zaten wij in de auto en zat ik aan mijn neus omdat het kriebelde waarop mijn zoon met een vingertje begon te wijzen en zei : Mam, dat mag niet, dat is vies

Hahha, leuke dingen altijd

Ik vind deze leeftijd echt zo leuk.
En dan die deens/chinese gesprekken die ze voert.
En me dan aan kijken zo van: Mam, je snapt me toch wel??

haha, ja ze zijn zo lief, maar soms ook op de verkeerde momenten inderdaad. Hier heeft Joris ook een periode van meetellen gehad, en ook een periode dat hij dan vervolgens zelf al naar de hoek liep als hij bij 3 was.

Nu vind hij het heel erg grappig om 's avonds met eten stiekum met zn vork iets van papa zn bordje te pikken. En als het dan lukt zonder dat papa het doorheeft (wat toch nog regelmatig is) dan gaat ie zelf ook al zo hard lachen dat Dave daardoor weet dat ie iets gepikt heeft. En het is dan ook echt zo'n ondeugende lach.

Hahaha ja dat zijn inderdaad dingen dat je soms even weg moet draaien.

Ik heb het met Mas de laatste tijd als hij iets doet wat niet mag, dan gaat ie al nee zeggen en nee schudden, maar toch doen! Dus dan zeg ik na een paar keer waarschuwen, moet mama nou echt boos worden? En dan zegt hij altijd heel hard JA! En dan gaat ie brommen (mij na doen dus )

Susan schreef:

Gisteren zaten er jongens in de bus de hele tijd te vloeken, g.v.d. en Christus te roepen en toen zwaaide ze met haar vingertje en riep: 'Nie Christus!' (geen idee hoe ze dat weet, zo ver ben ik nog niet in het bijbrengen van de normen en waarden).

Wat schattig!

Haha, die 'nie Christus' is leuk!

D. wilde gisteren op de kamertafel klimmen en toen zei ik dus dat ze daar heel snel mee op moest houden. Antwoord: 'Dikkie Dik ook doen!', daar hadden we namelijk de avond ervoor een boekje over gelezen .

hahaha hier is het soms ook heel moeilijk om lach in te houden.... t lukt soms gewoon echt niet. dan kan ze weer zo lief en onschuldig kijken smelt smelt....

als ik haar bijv fruit of groente geef dan gaat ze op een gegeven moment gewoon van de lepel af blazen en dan zit alles eronder... de 1e paar keer moesten we er erg om lachen en toen dacht ze natuurlijk van dat is leuk maar nu moeten we streng zijn maar das wel lastig

Y. heeft hier sinds kort de voer/waterbak van de hond ontdekt. Vanmiddag was ze ook weer de brokjes één voor één uit de bak aan het halen en toen ik haar verbaasd vroeg wat ze aan het doen was stak ze haar handjes in de lucht (gebaar dat je maakt als je het niet weet) en zei toen puh?! Was echt precies op het goede moment, moest ik ook hard om lachen.

Heel erg herkenbaar.
Hier moet ik ook regelmatig proberen om mijn lach in te houden.

Ik wordt ook regelmatig gecorrigeerd door mijn zoontje.
Bijvoorbeeld als ik mijn bakje van het toetje optil om er dan uit te eten. "nee mama, neerzetten, niet optillen!" hoor ik dan.
Laatst at ik vrij moeilijk omdat ik een wond in mijn mond had. Toen was het steeds "mama, dooreten!". En vanavond deed hij hetzelfde bij mijn vriend. (Die zocht even snel tussendoor iets op op zijn telefoon).

Als hij iets stouts heeft gedaan komt hij terwijl ik net aan het uitleggen ben wat hij fout deed al naar mij toe met zn handen wijd "puffel?" (knuffel?). We maken het dan altijd weer goed met een knuffel.

Ik had gister dit topic gelezen. En omdat ik van de week zat te bedenken dat J. nu volgens mij veel beter snapt wat wel en niet mag vond ik dat tot 3 tellen wel een goed idee. Maar toen ik 2 had gezegd zei die dus ook drie en daarna moest hij heel hard lachen. Volgens mij vond hij het wel een leuk spelletje