Doordeweekse verjaardagen en feestjes

Tja soms komt het wel een beroerd uit en soms baal ik er ook wel eens van. Maar als ik er eenmaal ben is het altijd gezellig.
Daarbij vind ik het ook altijd leuk als er met mijn verjaardag iemand is, dus ik ga zelf ook altijd. Tenzij ik echt niet kan.

Ik zeg gewoon dat ik geen zin heb, punt. En nee, niet iedereen vindt mij aardig. Helaas, maar ik vind mezelf net iets belangrijker dan dat. Ik kan gewoon niet de hele dag tussen 40 schreeuwende mensen zitten en dan 's avonds ook nog drukte om me heen hebben. Ik weet dat ik daar gewoon helemaal gestoord van wordt. Dus dat hebben anderen maar te accepteren.

Ik heb meestal verjaardagen in het weekend en maar een enkele keer doordeweeks. Ik kan ook weleens niet omdat ik ook onregelmatig werk en dus ook in de weekenden. Zo was er een paar maanden geleden een vriendin van mij en die besloot het op het laatste moment op zondag te vieren. Ik moest werken (werk in de zorg) en zij vond dat ik maar vrij moest vragen op het laatste moment. Haar flink duidelijk gemaakt dat het niet zo werkt.

Maar verder doet er nooit iemand moeilijk over als ik een keer niet kan of dat het niet goed uit komt. Dan kom ik wel een ander keertje.

Vraagje; Snappen zij niet dat je iets vroeger naar huis wilt omdat je er weer vroeg uit moet om te werken? Want dat vind ik dan eigenlijk behoorlijk aso.

Ik moet voor mijn werk ook elke dag om zes uur op, en ik heb nog aardig wat vrienden die nog studeren en ook hun verjaardagen door de week vieren. Iedereen is vrij om te kiezen wanneer die het viert, maar degene die uitgenodigd zijn, zijn ook vrij om te kiezen of ze gaan, toch? Als het niet uitkomt, zij het zo, of dat nu is omdat je andere plannen hebt of omdat je geen zin hebt, is geheel aan jou. Het is dan wel zo netjes om even te laten weten dat je niet komt, maar daarmee moet het toch gewoon goed zijn? Ik ga soms wel naar die feestjes, maar dan zorg ik wel dat ik voor middernacht in mijn bed lig, anders trek ik het gewoon niet. Mijn vrienden vinden het dan vaak juist extra leuk dat ik 'toch eventjes langs ben gekomen'. Zo kun je het ook zien! Gewoon doen waar jij je goed bij voelt!

Melis_je schreef:

Tea-Leaf schreef:
Ben ik nog steeds heel slecht in.. Maar ik doe wel mijn best om het naast me neer te leggen. Heb je tips?

Ik zit hard na te denken. Ja, ik heb er wel één. Je moet grenzen stellen aan hoe vaak je sorry zegt. Bewaar het voor als je iets verkeerd hebt gedaan. En je moet stoppen negatief over jezelf te zijn. Neem nou je openingspost. Je noemt jezelf zeikwijf, je zegt dat sommigen je een aansteller en een zeikerd zullen vinden en je verontschuldigt je tussen haakjes nog een keer voor het plaatsen van het topic. Waarom doe je dat uberhaupt? Als ik je een aansteller vind, straalt die energie dan naar jou toe en maakt die je ongelukkig ofzo? Ik bedoel: wat kan het je schelen.
Draai het eens om: je bent van plan te gaan slapen, je wilde wat anders doen, maar je verleent ze een gunst door toch een uurtje te komen. Wat ben jij aardig! Presenteer het ook zo. Geloof erin. Als je opmerkingen krijgt bij vertrek, herhaal je het: "Ja, ik was van plan de was weg te werken, maar ik wilde er toch nog een uurtje bij zijn." Lach er vriendelijk bij; niet om aardig gevonden te worden, maar omdat je iets aardigs zegt. Geen sorry zeggen.

Je hebt helemaal gelijk, zo moet ik het eigenlijk ook zien. Ik baal er van dat ik zo onzeker overkom.. Ik ga zeker wat met je advies doen Melis!

Supertalentje ( leuk trouwens dat jij hier weer bent, als je dezelfde Supertalentje bent van t oude forum :
Ik sta in heel veel dingen lijnrecht tegenover mijn schoonfamilie, ik doe en zeg dingen en maak keuzes die ze totaal niet begrijpen. Mijn schoonouders hebben ooit wel eens gezegd dat mijn vriend het uit moest maken met mij ( gelukkig vond hij dat net zo belachelijk als ik ).
Zolang ik doe wat zij leuk en goed vinden, is het oké. Trek ik mijn eigen plan, dan is er meteen commentaar. Dat bedoelde ik met het zwarte schaap. Ik ben gewoon anders en dat valt op. Daar moet ik dus aan gaan werken, dat ik het naast me kan neerleggen en er eigenlijk gewoonweg schijt aan kan hebben.
Edit: wat flauw, dat als jij niet bij hen kwam, ze ook niet op jouw verjaardag wilden komen. Dat vind ik zo kinderachtig.

Jeanette; om je vraag te beantwoorden: ze snappen sowieso niet dat je maar heel even komt. Als je er dan bent verwachten ze dat je de hele avond blijft. Ik heb als argument wel eens aangevoerd dat ik moe was en er vroeg uit moest, maar kreeg als reactie: "ja, maar dat moeten wij ook he"

Verder iedereen bedankt voor het reageren!

Oh, en Zusje: ik had appeltaart, zelf gebakken door mijn schoonzusje. Lekkerrr!

Ik vier het vaak ook op de dag dat ik jarig ben. Omdat ik inderdaad onregelmatig werk, en dus zelf al om het weekend werk, en veel vrije weekenden blijven er dan niet over omdat anderen juist feestjes e.d. in het weekend plannen. En ik het zelf ook wel eens lekker vind een weekend helemaal niks te hebben. Maar ik heb altijd wel zoiets van wie komt, die komt, en als je niet komt is het ook prima.

Ik vind het vaak ook vervelend als een feestje of verjaardag doordeweeks gedaan wordt. Als ik maandag en/of dinsdag niet op tijd mijn bed in ga red ik het gewoon de rest van de week ook niet... Ik ben dan donderdag al zo moe dat ik donderdag en vrijdag niet meer fatsoenlijk kan werken. Liever dus geen feestjes op maandag of dinsdag. Later in de week vind ik het dan weer minder erg, omdat ik dan het begin van de week al goed heb geslapen en het een stuk minder zwaar wordt op mijn werk aan het eind van de week

doordeweeks vind ik ook niks. Normaal lig ik tussen half 10 en 10 in bed en als je naar een feestje gaat, ga je daar vaak pas vanaf 20.30 heen en wordt het zo een uur of elf/half twaalf voordat je op z'n vroegst thuis bent. Tegen de tijd dat je dan slaapt is het zo middernacht en dan ben ik echt kapot de volgende dag.

Nicci schreef:Ik vind het juist altijd erg vervelend dat élke verjaardag of feestdag op zondagmiddag (vanaf 15.00) gevierd wordt hier. Daar gaat je vrije zondag. Dus net als met doordeweekse verjaardagen ben ik het wel met James eens: gaan als je zin hebt en als je er bent blijven tot je geen zin meer hebt :p. Klinkt heel simpel, maar ik haak hier ook wel eens een zondag af. En dan niet altijd bij dezelfde mensen, maar als ik van maandag tot zaterdag studie,stage en werk heb gehad dan is mijn zondag mij gewoon heilig. Maar vaak ga ik wel. Als je er eenmaal bent is het altijd wel gezellig en ach, een keertje doordeweeks laat naar bed is niet zo'n ramp toch? (mits je het dus gezellig hebt gehad!)

Helemaal mee eens. Wij vieren onze verjaardag zelf ook meestal op een doordeweekse dag (gewoon wanneer we jarig zijn). Dat betekent echter niet dat ik niet kan begrijpen dat je niet altijd zin hebt. Je moet gewoon nee kunnen zeggen als je geen zin hebt, zonder dat je daar raar op aangekeken wordt. Je kunt toch ook een compromis sluiten met je vriend? Want tot midden in de nacht doen wij ook echt niet hoor.