Slaapwandelen

Is er hier iemand bekend met slaapwandelen? En weet je of je er iets tegen kan doen?

Mijn man slaapwandelt namelijk. Soms is het erg grappig, maar soms ook bloed irritant (en gevaarlijk). Hij doet dit al heel erg lang.
Hij staat bijv. opeens een muur te "schilderen" (hij is schilder) midden in de nacht. Of probeerd de maneschijn te "pakken". Soms gaat tie in de vensterbank zitten opzoek naar iets buiten. Meestal kan hij zich niks herinneren, soms een klein beetje.

Sinds de geboorte van onze dochter droomt tie dus vaak over haar. Na de bevalling hadden we ons bed in de woonkamer (achterkamer) staan. Daar hangen twee wandlampjes. Bij het aangeven van de geboorte bij de gemeente kreeg je een ooievaar kado (wonen in den haag), die had hij in dat lampje gezet. En sindsdien droomt tie dus over lampjes. Hij denkt dat onze dochter dan in dat lampje zit. Soms kan die dan echt een beetje paniekerig reageren.

Inmiddels slapen we alweer gewoon in onze slaapkamer, maar hij wandeld nog steeds wel eens naar de woonkamer. Ook het nachtlampje is dikwijls de pineut.
Vannacht ook.. Ik werk wakker van allemaal kabaal, flesje water en wat troepjes viel van z'n nachtkastje. Dus ik zeg: "Schat, wat ben je aan het doen?" Hij: "D. (onze dochter) d'r armpjes en beentjes passen er niet in." Ik: "waar in?" Hij: "In het lampje!" Ik (normaal kan ik heel rustig reageren en zeg dat tie droomt en weer verder kan slapen, maar nu was ik geirriteerd): "Doe niet zo stom, D. past helemaal niet in dat lampje." Hij (echt op een arrogant toontje): "Misschien niet."
Hij begon tegen me te praten. Ik was gelijk klaar wakker en zei een beetje boos (ik weet het, hij kan er niks aan doen, maar ik slaap al zo weinig, dus ik was het gewoon ff zat) dat het heel irritant is en dat ik klaar wakker was en niet meer kon slapen en dat hij zich er morgen toch niks meer van herinnert. Zegt tie weer op zo'n toontje: "Dat weet ik zo net nog niet." Grrrr....
Dochter was inmiddels ook wakker geworden en die kon ook niet meer slapen.

Een tijdje geleden dacht tie dat onze dochter gespuugd had en was tie in z'n slaap haar truitje aan het uitrekken, maar ze had helemaal niet gespuugd, ze lag gewoon lekker te slapen. Zij begon helemaal te huilen, echt sneu. Kind wist ook niet wat d'r over kwam.

Ik heb geen idee of je hier iets tegen kan doen. Gelukkig is het nog niet in hem opgekomen dat tie naar buiten gaat ofzo, maar ik vind het toch wel een beetje eng.
Iemand ervaring hiermee?

Ik slaapwandel ook. Wanneer ik veel spanning of stress heb doe ik het veeel erger. Ik kan mezelf er niets van herinneren als ik dat gedaan heb. Ik zie het omdat ik dingen ga verplaatsen. Dan vind ik spullen echt op de meest rare plekken terug. Laatst heb ik 's nachts in mijn slaap mijn vierseizoenendekbed van elkaar gescheiden. Heb ook al eens alle lichten in het hele huis aangezet. Voor zover ik weet doe ik geen gevaarlijke dingen als ik slaapwandel.
Er is volgens mij ook niks aan te doen. Sterkte!

Wat irritant is dat! Zeker als íe 's nachts naar jullie dochtertje toe gaat en rond haar bed dingen gaat doen half buiten bewustzijn. Is er niet iets te bedenken wat hem kan tegenhouden in zijn slaap naar haar toe te gaan?

Ik had een keer een scharrel die veel slaapwandelde. Hij is 's nachts weleens de kamer van mijn huisgenoot binnengewandeld destijds, die zich natuurlijk helemaal wild schrok . Maar ik weet verder ook niet wat er aan te doen is.

In deze situatie zou ik denk ik even met de dokter gaan praten, want het is gewoon niet goed voor jullie dochter (en voor jou).

Ik heb weleens gehoord dat mensen een teiltje water naast het bed zitten, omdat je wakker wordt wanneer je daarin stapt. Maarja, dan moet je wel zeker weten dat iemand precies op die plek uitstapt. Of een natte handdoek naast het bed leggen.

Een nachtlampje kan ook helpen.

Als ik het zo lees, heeft het vaderschap wel heel veel indruk op hem gemaakt. Slaapwandelde hij daarvoor ook al, of is het door de geboorte van jullie dochter begonnen?

Ik weet niet wat je er tegen kunt doen. Wellicht zal het straks minder worden als het 'nieuwe' er af is?

Raadpleeg anders de huisarts, misschien is er wel iets tegen te doen?

Ik herken het zelf ook. Ik heb nooit geslaapwandeld, totdat mijn vriend en ik ons huis kochten. Toen heb ik in het begin heel heftige dromen (met slaapwandelen) gehad. Nu heb ik ze nog wel eens, maar bij vlagen (stress/spanning/'grote' gebeurtenissen), maar niet meer zo frequent.

Het kan erg komisch zijn, maar als het je uit je slaap houdt, kan ik me voorstellen dat heel vervelend is.