Ik ben blij!

TGR schreef:

Zora schreef:

TGR schreef:Vluchtgedrag of serieuze plannen om daar een leven op te bouwen?

Neuh, het idee is denk ik daar een weekje kijken en dan weer terug. Lijkt mij het meest logisch.

Ben gewoon benieuwd wat ze daar allemaal verwacht te "halen", wat hier niet te bereiken is.

Hmm ok, maar als je dat wat normaler verpakt krijg je misschien ook een wat normaler antwoord. Alhoewel ik niet voor Marin kan spreken natuurlijk

Ik ben blij met mijn nieuwe speelgoed: een mini camcorder. Werd vanmiddag ineens gebracht door de postbode. Ik heb het ergens gewonnen.

Wat fijn Marin! Nu vraag ik me wel af hoe je 250 euro hebt kunnen sparen, je hebt op t moment toch helemaal geen werk? Of krijg je ww?

Odilia, ik kreeg mn energie overschot terug dus direct op spaarrekening gezet. Das nu meer dan welkom :-)

Tgr als je echt oprecht geïnteresseerd zou zijn, zou ik je nog best uit willen leggen waarom ik graag die kant op wil, maar heb zo'n vermoeden dat het oprechte antwoord je allerminst interesseert.

Nou, Marin, ik wil geen buzzkill spelen, want ik vind het echt supergaaf voor je!

Maar er speelt bij mij ook een vraag door m'n hoofd.. Hier redde je het niet, fulltime te werken.. Geestelijk, bedoel ik. Je leek op een burnout of iets in die richting af te stevenen. Denk je dat in Amerika wel te kunnen redden dan? Ik bedoel, daar zul je toch ook fulltime moeten gaan werken?

Ik ben nu in hotel met mn moeder en heb een flinke wijn buzz en reageer op iPhone ipv laptop dus vergeef mn korte antwoord maar:

How the hell do I know?!

Ik bedoel, hoe kan ik dat weten, ik kan niet in de toekomst kijken. Ik weet dat ik daar een leven wil starten want ik krijg die kans nu en het lijkt me super gaaf, maar weet ook dat t super aan poten is, zeker in t begin. Natuurlijk vind ik dat eng.
Maar weet ik veel hoe dat gaat. Dat zie ik tegen die tijd wel. Daar kan ik nu toch nog niets over zeggen?! Maar wat ik wel weet is dat het fijn is om nu weer zo'n concreet doel in mn leven te hebben. Ik heb nu weer iets om voor te leven, iets wat ik graag wil.

Ik ben zo blij om telkens te lezen dat je weer een doel hebt in je leven. Hopelijk kan ik dat over een tijdje ook zeggen over mezelf.
Jij komt er wel. Natuurlijk zal het niet altijd even makkelijk zijn, maar Amerika hoort bij jou en jij hoort in Amerika.

[quote="

Tgr als je echt oprecht geïnteresseerd zou zijn, zou ik je nog best uit willen leggen waarom ik graag die kant op wil, maar heb zo'n vermoeden dat het oprechte antwoord je allerminst interesseert.
[/quote]

Ik ben oprecht geinteresseerd waarom je doet wat je doet en denkt dat dit zorgt voor rust in je hoofd.

Dan zou ik zeggen, lees mn blog maar, de tweede post van onderen genaamd het amerika gevoel. Daar leg ik t t beste uit, net als de twee topics bij wonen.

Oh ik ben ook zo blij!!! Met met mijn nieuwe baan Zo'n leuk bedrijf, ook veel mensen van mijn eigen leeftijd, weer eens wat anders dan gemiddeld 50+! En ik ben ook zo blij, heb net mijn salaris ontvangen, en het is fors meer dan bij mijn vorige baan.

Heerlijk ook weer per maand een salaris te krijgen ipv per week. Heb net in een keer al mijn rekeningen betaald (zoals het hoort) en dus niet per week. Wat een bevrijdend gevoel!

Megara schreef:Ik ben blij met mijn nieuwe speelgoed: een mini camcorder. Werd vanmiddag ineens gebracht door de postbode. Ik heb het ergens gewonnen.

Oh wat leuk zeg! Dat is echt een verrassing!

Ik ben blij, omdat ik vandaag bij therapie handvatten heb gekregen die ik hard nodig had. Heb nu het idee dat ik weer de goede kant op kan.

Wat geweldig Lotus!

Ja, dat is wel erg prettig, want ik had al een paar weken het gevoel dat ik helemaal vastliep.

Fijn om te lezen Lotus!!

Ik ben wel blij, omdat ik vandaag niet naar school hoefde en nu een hoop qua huishouden en studie heb gedaan. De afgelopen dagen moest ik wel naar school en was ik zo druk bezig dat als ik thuis kwam, ik niets meer kon.

TGR schreef:Vluchtgedrag of serieuze plannen om daar een leven op te bouwen?

Al zou het vluchtgedrag zijn, wat is daar dan mis mee? Zij neemt in ieder geval die stap! Al zou het vluchtgedrag zijn, dat is nog altijd 1000x stoerder dan iemand die al jaren dromen heeft maar niet de stap durft te zetten om zijn zekerheden op te geven en gewoon de sprong te wagen om zijn dromen na te komen!
Hoevaak ik wel niet gehoord heb toen ik mijn wereldreis ging maken "Ohh ik wil dat ook zo graag.. MAAR... (Werk, huis, geld, bang voor heimwee blabla)"
Soms moet je gewoon een sprong wagen, en je hart volgen, en wie weet komt ze er na een half jaar achter "hey het is toch niet wat ik me er van voorgesteld heb, het valt tegen en ik voel me niet op mijn plek" , dan heeft ze het toch geprobeerd? En kan ze eventueel met opgeheven hoofd terug komen en een andere uitdaging zoeken.
En grote kans ook dat ze juist wél haar plek daar vind. Ik denk dat ze slim genoeg is om te realiseren dat het daar niet perfect is, dat het hard werken wordt, dat de sociale voorzieningen daar 100x slechter zijn als hier, maar dat betekend niet dat je je niet gelukkig kan voelen daar!
Je kan beter spijt hebben van iets wat je wel gedaan hebt, en trots zijn op jezelf dat je die sprong durfde te nemen, dan achteraf op je 65ste te denken "fuck, ik heb mijn hele leven alleen maar gewerkt en nooit mijn dromen nagestreeft uit angst voor het onbekende, wat heb ik daar een spijt van!"

En natuurlijk komt het nu allemaal heel rooskleurig over, DUH, ze wilt dit al zo lang, juist op dit moment wint ze die green card, uit al die miljoenen mensen die zich er voor aanmelden, natuurlijk ben je dan in de wolken, maar denk dat ze genoeg ervaring heeft met het leven in het buitenland dat ze ook wel realistisch blijft.

Helemaal eens met AngelNyn!

Ben jij momenteel nog op reis AngelyNyn? Waar zit je nu? En hoe heb je het gedaan wat betreft werk, huis en geld?

AngelNyn schreef:

TGR schreef:Vluchtgedrag of serieuze plannen om daar een leven op te bouwen?

Al zou het vluchtgedrag zijn, wat is daar dan mis mee? Zij neemt in ieder geval die stap! Al zou het vluchtgedrag zijn, dat is nog altijd 1000x stoerder dan iemand die al jaren dromen heeft maar niet de stap durft te zetten om zijn zekerheden op te geven en gewoon de sprong te wagen om zijn dromen na te komen!
Hoevaak ik wel niet gehoord heb toen ik mijn wereldreis ging maken "Ohh ik wil dat ook zo graag.. MAAR... (Werk, huis, geld, bang voor heimwee blabla)"
Soms moet je gewoon een sprong wagen, en je hart volgen, en wie weet komt ze er na een half jaar achter "hey het is toch niet wat ik me er van voorgesteld heb, het valt tegen en ik voel me niet op mijn plek" , dan heeft ze het toch geprobeerd? En kan ze eventueel met opgeheven hoofd terug komen en een andere uitdaging zoeken.
En grote kans ook dat ze juist wél haar plek daar vind. Ik denk dat ze slim genoeg is om te realiseren dat het daar niet perfect is, dat het hard werken wordt, dat de sociale voorzieningen daar 100x slechter zijn als hier, maar dat betekend niet dat je je niet gelukkig kan voelen daar!
Je kan beter spijt hebben van iets wat je wel gedaan hebt, en trots zijn op jezelf dat je die sprong durfde te nemen, dan achteraf op je 65ste te denken "fuck, ik heb mijn hele leven alleen maar gewerkt en nooit mijn dromen nagestreeft uit angst voor het onbekende, wat heb ik daar een spijt van!"

En natuurlijk komt het nu allemaal heel rooskleurig over, DUH, ze wilt dit al zo lang, juist op dit moment wint ze die green card, uit al die miljoenen mensen die zich er voor aanmelden, natuurlijk ben je dan in de wolken, maar denk dat ze genoeg ervaring heeft met het leven in het buitenland dat ze ook wel realistisch blijft.

+1 daarbij denk ik dat het ook het beroep was dat ervoor heeft gezorgd dat ze thuis kwam te zitten. Als het je niet ligt dan is het geestelijk heel moeilijk om dit vol te houden. Daarbij krijgt ze nu de kans van haar leven en ik vind dat ze gewoon haar droom achterna moet gaan. Lukt het niet? of is het vreselijk daar, dan kan ze altijd nog terug. Het is niet een keuze voor het leven, er zijn altijd mogelijkheden. Ik vind het juist super stoer en zou het zelf ook wel willen(maar dan niet amerika), maar heb nu weer voor een studie in NL gekozen ipv het avontuur in het buitenland. Marin heeft haar opleidingen al en kan in Nederland zo weer aan de slag mocht het daar niet gaan. Dus absoluut geen vluchten maar juist haar droom achterna gaan. Ik vraag me altijd af waarom mensen(zoals TGR) zulke uitspraken doen. Ben je dan jaloers of gewoon heel erg nieuwsgierig of bemoeierig?

Lady4 schreef:Helemaal eens met AngelNyn!

Ben jij momenteel nog op reis AngelyNyn? Waar zit je nu? En hoe heb je het gedaan wat betreft werk, huis en geld?

Nee ik ben 2 jaar terug op reis gegaan Ik studeerde op dat moment nog, had wel geluk dat ik nog thuis woonde, maar ben gewoon gestopt met mijn studie, voelde gewoon een enorme drang dat ik het op dat moment moest doen, en gelukkig voelde mijn vriend dat op dat moment ook. Iedereen verklaarde me voor gek, ik zou m'n toekomst vergooien, "studeren was toch veel belangrijker", "waarom niet lekker als je afgestudeerd bent", etc etc. Ben in mei gestopt, fulltime gaan werken en 2 november zaten we in het vliegtuig naar Bangkok
Omdat ik nog thuis woonde kon ik dus makkelijker sparen, had in paar maandjes werken het bedrag bij elkaar wat ik moest hebben, heb gewoon die maanden enorm zuinig aan gedaan, niet ieder weekend uit etc (deed ik toch al niet, scheelt een hoop geld!) en we zijn gewoon gegaan, met als enige zekerheid die we hadden, waren de vast gestelde data dat we verder vlogen naar andere continenten, maar verder stond alles nog open en hebben we terplekke geregeld.

Natuurlijk is het allemaal wat lastiger als je een hypotheek hebt of kinderen, maar er is altijd een manier. Vriendin van mij bijvoorbeeld heeft het ook gedaan, gewoon huurhuis opgezegd, als ze straks thuis komt moet ze ook weer helemaal opnieuw beginnen hier, maar die heeft nu de tijd van d'r leven in Azie.

Op dit moment studeer ik weer, maar de planning is zeker om zo snel mogelijk weer te gaan rondreizen en hopelijk na mijn afstuderen ook in het buitenland te gaan werken.
(Ook leuk, toen ik vorig jaar besloten had weer te gaan studeren merkte mijn tante op "oh dan komt er toch nog wat van je terecht" )

Thanks A.N. en Monte, dat hebben jullie heel treffend gezegd. En ik weet wel zeker dat ik er ook realistisch over ben, maar sommige dingen kán je gewoon niet weten hoe t loopt. Voor nu zit ik echt op een serieuze roze wolk, met vlinders en al, dat zegt al genoeg over hoe goed dit me doet na dat dal :-)
Tuurlijk is het eng en zal vaak ook kut zijn maar wow het is ook een dream come true. Nou ja de rest heb ik al 100 x gezegd :-)



Oh en ik ben blij dat ik morgen eindelijk Lady ga ontmoeten, joepie!!

Marin schreef:Thanks A.N. en Monte, dat hebben jullie heel treffend gezegd. En ik weet wel zeker dat ik er ook realistisch over ben, maar sommige dingen kán je gewoon niet weten hoe t loopt. Voor nu zit ik echt op een serieuze roze wolk, met vlinders en al, dat zegt al genoeg over hoe goed dit me doet na dat dal :-)
Tuurlijk is het eng en zal vaak ook kut zijn maar wow het is ook een dream come true. Nou ja de rest heb ik al 100 x gezegd :-)



Oh en ik ben blij dat ik morgen eindelijk Lady ga ontmoeten, joepie!!

Maar het is ook nergens voor nodig om nu al precies te weten hoe alles gaat, maakt het een stuk minder leuk gelijk
Gewoon lekker genieten van die roze wolk en laat anderen maar lekker kritiek hebben, jij zit straks in het vliegtuig en je vliegt je droom tegemoed, dat kunnen niet veel mensen zeggen!

Marin: Misschien heb ik er overheen gelezen, maar heb je dat gesprek bij de ambassade al gehad? Daar wordt beslist of je ook echt mag gaan toch?

Dijn82 schreef:Marin: Misschien heb ik er overheen gelezen, maar heb je dat gesprek bij de ambassade al gehad? Daar wordt beslist of je ook echt mag gaan toch?

Da's op 't consulaat (in Amsterdam dus), maar nee, dat is waarschijnlijk in oktober. Duurt nog wel even dus. Maar uiteindelijk heeft het er meer mee te maken of ik er voor kies om hier mee door te gaan, dan dat het interview zo zwaar is (duurt meestal iets van 5 minuten en valt heel erg mee). Dus grote kans dat 't allemaal wel goed gaat

Marin schreef:

Dijn82 schreef:Marin: Misschien heb ik er overheen gelezen, maar heb je dat gesprek bij de ambassade al gehad? Daar wordt beslist of je ook echt mag gaan toch?

Da's op 't consulaat (in Amsterdam dus), maar nee, dat is waarschijnlijk in oktober. Duurt nog wel even dus. Maar uiteindelijk heeft het er meer mee te maken of ik er voor kies om hier mee door te gaan, dan dat het interview zo zwaar is (duurt meestal iets van 5 minuten en valt heel erg mee). Dus grote kans dat 't allemaal wel goed gaat

Spannend! Maar moest je geen enorme som geld hebben ofzo? Misschien kan je voor die tijd je meubilair verkopen

Ja rond de 5000 dollar (=3200 euro)maar dat gaat wel lukken (wil verder niet in details treden hoe en wat exact, maar dat lukt me wel).