Agressie in de sport

Naar aanleiding van het winnen van de bekerfinale door Fc Twente, zat ik op Hyves nieuwe WWW's in de gaten te houden (niet van mijn vrienden, maar van alle Hyves) waarin het mij opviel hoeveel agressie zo'n bekerwedstrijd opwekt. Van mensen die balen, maar de eer bij hun club Ajax houden (als in: volgende week beter, volgende week pakken wij de schaal) tot mensen die regelrechte haat uitspreken aan Fc Twente en alle mensen in Twente (tot doodsbedreigingen aan toe).

Wat vinden jullie daar nou van en merken jullie bij jezelf enige agressie in de sport? Daarbij kan het gaan om bovenstaande alinea, maar ook je eigen sport of eigen favoriete club.

Ooit ben ik lid/supporter geweest van een club welke dergelijke uitspraken niet zouden schuwen. Het is, naar mijn mening, slechts wat je met deze vorm van agressie doet. Onze club was bv ontzettend agressief in woorden, maar hield niet van vechten. Zou bv ook nooit iemand belagen, omdat ze van een andere club zijn. Het waren gezelligheidsdieren, waarbij sport en winnen op één stond, maar niet omwille van alles.

Persoonlijk zou ik dergelijke uitspraken ook nemen met een korrel zout. En ik vind het dan ook niet erg dat mensen zich op deze manier willen uiten. Zolang ze zich enkel maar uiten en het zich niet in hun hoofd halen om daadwerkelijk iets te ondernemen.

Sport is een spelletje en een spelletje waarbij non-verbaal veel agressie komt kijken. Maar zolang het geen verbale agressie wordt, vind ik het prima.

Sport is emotie dus er komt ook wel es agressie bij kijken, dit is voor mij redelijk normaal tot op zekere hoogte. Als dan vervolgens een paar wielrenners (mijn sport) elkaar gaan meppen tijdens of na de wedstrijd vind ik dat toch echt niet kunnen.

Abe: volgens mij bedoel jij het in je laatste zin andersom?

Ik snap heel goed dat agressie een bepaald soort fanatisme is, ik was zelf ook altijd erg fanatiek met de volleybal. Maar de agressie in mij is dat ik juist probeer het team op te peppen met schreeuwen etc en dat ik zelf beter wil worden.
Soms ben ik het ook niet eens met de beslissing van de scheidsrechter en ik ben 1 x de discussie met de scheids aangegaan, maar de scheids of een heel team/land allerlei ziektes of de dood toewensen, daar kan ik echt niet bij. Mijn inziens een blijk van onvermogen van de uiter om zijn emoties op een andere manier te uiten, want de schuld bij de eigen club of jezelf zoeken, is er vaak niet bij.

Zininzon schreef:Abe: volgens mij bedoel jij het in je laatste zin andersom?

Ja....

Ik heb sowieso een hekel aan (te) fanatieke voetbal supporters. Laat ze lekker zelf gaan voetballen in plaats van te zitten klagen. Als ik later een vriend heb die hier chagrijnig of zelfs agressief om zou raken, oei, dan heeft ie aan mij echt een hele verkeerde. Teleurgesteld zijn is tot daar aan toe, maar gedraag je gewoon normaal.
Ik doe zelf ook een teamsport, maar ik zou het heel irritant vinden als de supporters door het lint zouden gaan als we een finale zouden verliezen. We balen zelf ook heus wel, dat is geen rede om je te misdragen ...

Ik vind het fanatisme aan sport ontzettend leuk. De agressie vind ik belachelijk. Toch denk ik dat je al die agressieve uitingen met een flinke korrel zout moet nemen. Gisteravond gingen zelfs Twentesupporters met elkaar op de vuist langs de A1. Sukkels onder invloed van drank en drugs die gewoon wilden vechten en blijkbaar interesseerde het ze al niet eens meer of het nou met een 'medetwentenaar' was of niet. Daarnaast is er gelukkig een heeeeeeeeele grote groep mensen die wél normaal doen.

Ik ben zelf fanatiek supporter en ik was er gister bij in de kuip. Het was geweldig. Twee clubs die tot het uiterste gaan. De lijn tussen winst en verlies is ontzettend smal. IK kan me ontzettend laten gaan als het niet goed gaat. Ik schreeuw dan ook wel eens dingen uit emotie. Een paar uur later kom ik weer bij de positieven en bekijk ik de situatie objectief. Veel mensen doen precies hetzelfde. Het is maar een hele kleine groep die ook daadwerkelijk aggressief wordt en om zich heen gaat slaan.

rozeblond schreef:Ik ben zelf fanatiek supporter en ik was er gister bij in de kuip. Het was geweldig. Twee clubs die tot het uiterste gaan. De lijn tussen winst en verlies is ontzettend smal. IK kan me ontzettend laten gaan als het niet goed gaat. Ik schreeuw dan ook wel eens dingen uit emotie. Een paar uur later kom ik weer bij de positieven en bekijk ik de situatie objectief. Veel mensen doen precies hetzelfde. Het is maar een hele kleine groep die ook daadwerkelijk aggressief wordt en om zich heen gaat slaan.

+1
Kan mij hier geheel bij aansluiten.
Was er gister ook bij en baalde oprecht dat Ajax verloren heeft, Hopelijk komende zondag beter.

In mijn favo sport, schaatsen, komt gelukkig bijna geen agressie voor. Ben zelf fan van wat buitenlandse schaatsers die ik ook altijd fanatiek aanmoedig maar dat wordt door (bijna) iedereen helemaal geaccepteerd. En de wat bekendere buitenlanders worden vaak ook door een groot deel van het Nederlandse publiek aangemoedigd. Vind het zelf altijd een hele prettige en gezellige sfeer!

Ben zelf nog nooit bij een voetbalwedstrijd aanwezig geweest maar dat lijkt mij wel weer heel anders. Weet niet of ik dat leuk zou vinden. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je heel fanatiek bent als supporter (ben ik zelf ook voor mijn favo's) maar er is wel een grens vind ik. Ik irriteer me er eigenlijk wel aan wanneer de tegenstander 'uitgescholden' wordt enzo. Houdt het bij het aanmoedigen van je eigen club denk ik dan. Verbale agressie vind ik al helemaal belachelijk.

Ik heb binnen mijn master een onderzoek gedaan naar agressie binnen de sport, en dan gericht op hooligans. Ik schrok er echt van, het is een wereld op zich. Naar mijn idee gaat het helemaal niet meer om liefde voor de sport, maar meer liefde voor het "knokken".

Zelf kan ik me dat echt niet voorstellen, maar ik ben dan ook van geen enkele sportclub fan. Ik merkte wel met het verliezen van het WK afgelopen zomer, dan er ook een grimmige sfeer ging hangen. Ik denk niet dat ik op de tenen van sommige jongens had moeten gaan staan...

Bij sport komt inderdaad vaak veel emotie kijken en dat kan ook agressie opwekken. Ik doe zelf een teamsport en als het tijdens een wedstrijd niet zo lekker gaat, in 'the heat of the moment' zeg maar, komt het ook wel eens voor dat we op elkaar schelden. Het varieert nogal per persoon hoe iemand ermee om gaat, de meeste meiden die schelden, kunnen het zelf ook goed incasseren, maar de wat stillere meidenje voorzichtig vertellen wat ze fout doen, anders lopen ze huilend van het veld af

Met de tegenpartij werkt het meestal hetzelfde, elkaars agressie of juist positiviteit heeft zijn uitwerking op het andere team. Maar dat blijft bij schelden en misschien een paar nagels in een arm vechten ofzo is bij ons niet aan de orde. En dat kan ik me dus al helemaal niet voorstellen bij supporters. De spelers zijn degene met de meeste emoties, maar zouden sportiviteit juist hoog in het vaandel moeten hebben. Dat de supporters menen te moeten gaan slaan, omdat hun club verloren heeft, vind ik belachelijk. Ik denk ook dat het niks met club-liefde te maken heeft, maar dat dat soort mensen gewoon agressief zijn van zichzelf.