Niet meer met plezier na het werk

Ik doe momenteel de opleiding verzorgende ig in de woon-zorg centrum. Heb bijna het 1e jaar afgerond.
Maar ik ben er 3 maand tussen uit geweest omdat ik geopereerd ben. Sinds ik terug ben is alles anders.

• Ik word continue gecontroleerd of ik het wel goed doe, voor die tijd was dat niet zo

• in de tijd dat ik nog maar 50% werkte kreeg ik steeds te horen dat ik maar moest stoppen met de opleiding want het was niks voor me, omdat ik zo lang ziek ben geweest, terwijl de ziekte niks met het werk te maken had, en iedereen dit had kunnen krijgen

• tijdens mijn ziekte heeft nooit iemand van mijn leidinggevende wat van zich laten horen, en nu krijg ik te horen dat ik niet genoeg heb laten weten hoe het met me ging, terwijl ik 1x per week belde

Eigenlijk om een verhaal kort te maken, ik ga er niet meer met plezier na toe, en dan niet om de bewoners en collega's maar hoe de regels zijn, leidinggevende en de punten die ik hier boven noemde.

Ik zit er ook over na te denken om een andere plek te zoeken om daar mijn laatste jaar van de opleiding af te maken.

Wat zouden jullie doen? of vinden jullie dat ik nu overdrijf?

Wat rot dat je met zoveel tegenzin naar je werk gaat. Het is toch een tijdsbesteding die een groot deel van je week invult. Hoe gaat het nu met je gezondheid? Hopelijk ben je weer geheel opgeknapt en aangesterkt.

Voordat ik uit zou gaan kijken naar een eventuele nieuwe werkplek, zou ik dit toch bespreekbaar willen hebben gemaakt met mijn leidinggevende, omdat ik zijn/haar oordeel niet terecht zou vinden en mijn visie kenbaar wil maken. Zou dat voor jou ook een optie zijn?

Mocht er daarna geen verandering plaatsvinden, en jij dus nog steeds met tegenzin naar je werk gaat, zou ik zeker op zoek gaan naar een andere werkplek waar je met plezier je opleiding afrondt.

Succes!

P.S.: het maakt niet uit of hier al dan niet wordt gevonden dat je overdrijft. Jij moet er een groot deel van je week doorbrengen en jij moet je er prettig bij voelen. Een werkweek kan lang duren als je er met tegenzin zit.

Wat vervelend zeg, dat de situatie opeens geheel veranderd is op je werk. Deden je leidinggevende voorheen niet zo? Ik weet niet waarom je geopereerd bent, maar nemen ze het je kwalijk dat je 3 maanden uit de running bent geweest?
Ik zou een gesprek aan gaan vragen met je leidinggevende, dat je het vervelend vind hoe het nu gaat, wat je eraan kan veranderen om de situatie beter te maken van beiden kanten.

Mocht dat niet helpen en je hebt er geen vertrouwen meer in, dan zou ik ook kijken om van werk te wisselen, als dat geen problemen geeft. Je moet het wel naar je zin hebben op je werk, anders duren de dagen erg lang.

Succes!

Ik heb het hier al met mijn begeleider, opleidingsfunctionaris en leidinggevende over gehad. Maar ik krijg alleen maar te horen dat het allemaal aan mij zelf ligt.
In die 3 maand heb ik nog nooit een arbo-arts gezien en is er nooit een plan met mij gemaakt om de uren weer op te bouwen, en wilde ze dat ik gelijk weer 32uur aan het werk ging.

Ik heb in die tijd wel veel geleerd om voor me zelf op te komen en niet alles te doen wat andere mensen willen maar ook aan mezelf en aan mijn gezondheid te denken.
Ik ben geopereerd aan galstenen en daarna zijn er complicaties opgetreden, dus dat kan iedereen overkomen. en kan ik zelf niks aan doen.

ik vind het zo lastig want met de bewoners en collega's kan ik super goed. en die begrijpen het ook.
Maar mijn leidinggevende. ik kan er geen goed woord meer over zeggen. Helaas

Ik vind het nogal een rare houding van je werkgever/bedrijf waar je werkt. Je zegt dat je elke week gebeld hebt, dat is zeer netjes. Maar hun hebben zelf geen arboarts oid ingeschakeld. Dat vind ik ook wel een beetje vreemd. Zeker aangezien je aangeeft dat je niet gelijk weer 32 uur in een week kon beginnen.

Jammer dat ze er niks aan willen veranderen. Misschien proberen ze je op deze manier weg te werken? Omdat ze je zat zijn en/of liever iemand anders in dienst willen hebben? Balen zeg, ik hoop dat je snel een nieuwe fijne werkplek kunt vinden.