Lijkt wel alsof ik 'blokkeer'

Ik baal van mezelf. Heb me vrijwillig aangemeld voor een speciale Masterclass die geheel aansluit op alles wat ik tijdens mijn studie heb gedaan qua stage en thesis, maar nu ik een nieuw onderzoek moet gaan doen lukt het gewoon niet. Inspiratie genoeg, maar er komt maar weinig op papier of iig niets concreets. Mijn paper die ik hiervoor moet schrijven zou worden nagekeken door de docent die verbonden is aan de faculteit en zij heeft geregeld dat er een guestspeaker twee keer langs zou komen voor een lecture, waarbij er gepresenteerd moet worden wat we tot dusver met dit onderwerp hebben gedaan. Nou, dat vond ik op zich al niet heel fijn, omdat deze guestspeaker echt briljant is in wat ze heeft gedaan tot nu toe. Ik ben pas de bij de tweede les van haar aan de beurt, maar tijdens de laatste les hebben we wel veel besproken, omdat ik ook onderzoek heb gedaan naar de statistieken in NL en aan het einde vd les kwam ze naar me toe met de woorden dat ze zich erg aan het verheugen is op mijn presentatie, dat ze blij is dat ik meedoe aan deze cursus omdat ze me anders niet had leren kennen en dat ze het een eer zou vinden als zij mijn begeleidster mag worden ipv de docent die dit heeft georganiseerd.

Koekoek! Dit is zo de omgekeerde wereld. Ik hoor juist ontzettend vereerd te zijn dat deze vrouw mij wil begeleiden (heb het niet eens overwogen haar te vragen toen ik mijn onderzoeksvoorstel afbakende), aangezien ze in mijn vakgebied gewoon echt bekend is, als in regelmatig wordt ze geïnterviewd voor BBC etc etc. Klaarblijkelijk ben ik dus toch vatbaar voor het aanzien dat ze geniet, want ik krijg maar weinig constructiefs op papier en ben continu 'bang' dat ik haar teleurstel. Ze verwacht een onhaalbaar cijfer (in mijn ogen), want als het meegeteld moet laten worden als toevoeging op m'n Masterdiploma, moet ik minimaal een 8,6 halen, doordat het hoger moet zijn dan mijn reeds gedane onderzoeksstage. Opeens ligt er zo'n druk op, dat het voelt alsof ik blokkeer. Heeft er iemand tips?

Je moet de druk er voor jezelf afhalen. Makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel. Stel je schrijft die paper en je haalt lager dan een 8,6... So what? Dan telt het niet mee, maar je bent wel verder gekomen dan als je die masterclass niet had gedaan. Je hebt ervan geleerd, je bent met goede mensen in contact gekomen en je hebt jezelf in je vakgebied weer een stukje verder gebracht. Misschien dan niet op papier, maar wel in je hoofd.

Die mevrouw begeleidt je omdat ze dat zélf wil, omdat ze denkt dat je het kan. Dus beschouw haar nu eens gewoon als mens, als docent en niet als een hooggeplaatst iemand die voor de BBC interviews geeft. Stap daarvan af. Je hebt al respect voor haar, een hoger voetstuk heeft ze niet nodig. Heeft ook geen enkele zin.

Je hebt gelijk, Caro. Het is en blijft ook maar gewoon een mens van vlees en bloed. Waarschijnlijk is het gewoon een stukje faalangst. Ik merk dat het maken van een leertentamen heel anders voor mij is, want dat is domweg stampwerk en je weet het of je weet het niet. In het schrijven van een stuk leg ik op een bepaalde manier een stukje persoonlijkheid en dan ben ik vatbaarder voor kritiek, omdat ik niets zou opschrijven waar ik zelf niet achter zou staan of in zou geloven.