Ontstoken oogjes

J. heeft vanaf vanochtend ontstoken oogjes. Dit maak ik de hele dag al schoon met afgekoeld gekookt water. Nu las ik op internet dat je hier ook druppeltjes borstvoeding voor kunt gebruiken...

Nu is het zo dat ik geen borstvoeding meer geef en ook die paar druppels niet meer te voorschijn kan toveren maar ik heb nog wel een voorraad in de diepvries liggen. Maar dit ligt al 5 maanden bij een temperatuur van -25. Bij een temperatuur boven de -20 kan je het 3 tot 6 maanden bewaren. Het wordt verder ook niet gebruikt, de vuilnisbak was vol de laatste keer toen ik de andere 2 lades heb weggegooid en deze 2 lades moesten nog...

Kan ik deze voedingen nog gebruiken voor z´n oogjes? Ik ben wat borstvoeding aangaat een complete nono

Ja hoor, deze voeding kun je nog wel ontdooien en gebruiken. het is 3-6 maanden houdbaar. Als je het direct na het kolven ingevroren hebt, dan is het zeker die 6 maanden.
Wat zonde dat je de bv weggooit! Je kunt het ook gebruiken in het badje, het is heerlijk voor het huidje.

Of er pannekoekn van bakken voor je kleintje!

Ik had 4 lades in de diepvries met ijsblokzakjes, 2 lades heb ik al weggegooid omdat J. inmiddels over was op flesvoeding en de ijsklontzakjes niet echt mijn ding is... De ijsblokjes vlogen door de hele keuken behalve in de fles en -25 is zo koud dat je vingers ook bevriezen.

Misschien maak ik de zakken komende tijd nog wel leeg. Dan geef ik hem gewoon af en toe een flesje met ijsklonten tussen door. Volgens mij bederft het ook zomaar niet maar gaan de voedingsstoffen heel hard achteruit of heb ik het nu mis?

maiadebij schreef:Of er pannekoekn van bakken voor je kleintje!

Kan dat al met 6 maanden, pannenkoeken? Is wel een idee trouwens

Wel in de gaten houden, die oogjes. Als het te lang duurt zou ik gewoon even een kuurtje vragen.

Susan schreef:Wel in de gaten houden, die oogjes. Als het te lang duurt zou ik gewoon even een kuurtje vragen.

Als het dinsdag niet over is ga ik de huisarts maar wéér bellen. Ik heb steeds het idee dat ze me aardig vervelend beginnen te vinden daar

Lastig hè als je dat gevoel hebt, maar evengoed gewoon even bellen hoor!

maiadebij schreef:Lastig hè als je dat gevoel hebt, maar evengoed gewoon even bellen hoor!

Ja heel lastig, dat is pas sinds vorige week hoor.

J. kwakkelt al van begin af aan met reflux, krampjes en vorige maand zat hij tegen een longonsteking aan. We zijn daarvoor dus al meerdere keren bij de huisarts geweest die het afdoet met alle kindjes spugen en alle kindjes hebben krampjes en ze zijn allemaal wel eens ziek. Het kwam er op neer dat ik de overbezorgde moeder ben die het volgens de huisarts niet meer trekt. Toen we vorige week naar de HAP gingen omdat die longontsteking weer terug kwam werd het afgedaan als `Oh, het is uw eerste kindje. Tja, dat verklaard al wat natuurlijk want u ziet er maar 1 per jaar en ik meer dan 100´ Toen werd ik zo boos dat ze me toch maar doorgestuurd hebben naar een kinderarts in het WFG...

Jeetje wat vreselijk neerbuigend! Ik zou ook boos worden dan, alsof je als moeder van 1 kindje niet weet wanneer je aan de bel moet trekken.
Kom je ook uit de buurt van Hoorn trouwens?

Zo heeft mijn huisarts ook ooit eens gedaan. Helaas voor hem (en zeker voor ons) was Tygo dermate ziek dat hij opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Daarna ben ik tot op de dag van vandaag alleen maar heel serieus genomen. De huisarts was daar toch behoorlijk van geschrokken. Dus voornamelijk je eigen moedergevoel volgen en schijt hebben aan hun meningen ofzo. En als je het te bezwaarlijk begint te vinden om te bellen naar de huisarts dan moet je op zoek naar een andere huisarts. Je moet namelijk altijd met een fijn gevoel kunnen bellen. Succes.

ekjir@M schreef:`Oh, het is uw eerste kindje. Tja, dat verklaard al wat natuurlijk want u ziet er maar 1 per jaar en ik meer dan 100´ ...

Dat hebben ze bij mij ook ooit eens gezegd. Ik heb toen even heel duidelijk gemaakt dat het mijn eigen bloed is en niet mijn goudvis of iets dergelijks en dat ze daar niet zo neerbuigend over hoeven te doen. Ook die boodschap was ineens erg duidelijk voor ze!

Ik vind het zelfs iets onmenselijks hebben, totaal geen inlevingsvermogen. Dat is erg slecht voor een arts (welke arts dan ook)
Zo kan ik ook wel zeggen ohw het is uw eerste woninginbraak aan uw verdriet te zien zeker, tja ik zie er wel 100 per jaar. Iedere zaak (mens) is een nieuwe en die moet je met alle respect behandelen. Ik kan daar dus echt niet tegen en ik zou daar ook zeker wat van gezegd hebben.