Begrafenis en baby

Mijn opa is overleden. Vrijdag is de begrafenis. Ik zou graag gaan om mijn papa te steunen, maar we zitten natuurlijk met Julie... Zij krijgt borstvoeding op vraag en drinkt overdag meestal om het anderhalfuur - 2 uur.

Wat zouden jullie doen? Haar meenemen of iemand laten babysitten en afkolven?

Misschien kun je een oppas regelen die meegaat en daar in de buurt met haar gaat wandelen, dan kun je voor en na de dienst voeden. Ik neem aan dat het niet veel langer zal duren dan twee uur. Daarna kan je dan eventueel nog mee met je familie en dan zou ik haar wel gewoon meenemen.

Ik zou haar mee nemen. En voor de dienst begint voeden. Als ze nou heel onrustig wordt kan je altijd met haar naar buiten lopen.

Jezzie schreef:Ik zou haar mee nemen. En voor de dienst begint voeden. Als ze nou heel onrustig wordt kan je altijd met haar naar buiten lopen.

Dat wil je toch niet op een begrafenis? Iedereen kijkt naar je als er 'iets gebeurd'.

Mijn schoonzus heeft gekolfd en m`n neefje een paar uurtjes weggebracht naar iemand die ze vertrouwde. Natuurlijk vond ze het niet leuk, maar aan de andere kant 'dan had ze dat ook maar weer gehad'.

Ik zou er ook voor kiezen om Julie niet mee te nemen. Ik zou voeden voordat je gaat en ook afgekolfde voeding achterlaten voor als ze weer komt voordat jij terug bent.

Gecondoleerd nog.

Ik zou inderdaad zorgen dat er iemand mee gaat (een vriendin van je ofzo, die geen band heeft met je opa en aanwezig hoeft te zijn bij de ceremonie) die dan op Julie past tijdens de ceremonie. Dus even buiten een blokje om wandelen bijvoorbeeld, of in een andere ruimte van het gebouw met haar wacht. En dan kan ze daarvoor/daarna bij jou zijn voor voeding. Of je moet kijken of je toch kunt kolven en dat iemand bij jou thuis oppast.

Marin schreef:Ik zou inderdaad zorgen dat er iemand mee gaat (een vriendin van je ofzo, die geen band heeft met je opa en aanwezig hoeft te zijn bij de ceremonie) die dan op Julie past tijdens de ceremonie. Dus even buiten een blokje om wandelen bijvoorbeeld, of in een andere ruimte van het gebouw met haar wacht. En dan kan ze daarvoor/daarna bij jou zijn voor voeding. Of je moet kijken of je toch kunt kolven en dat iemand bij jou thuis oppast.

 
Precies dit..

En gecondoleerd met het verlies van je opa.

Purpleflower schreef:

Marin schreef:Ik zou inderdaad zorgen dat er iemand mee gaat (een vriendin van je ofzo, die geen band heeft met je opa en aanwezig hoeft te zijn bij de ceremonie) die dan op Julie past tijdens de ceremonie. Dus even buiten een blokje om wandelen bijvoorbeeld, of in een andere ruimte van het gebouw met haar wacht. En dan kan ze daarvoor/daarna bij jou zijn voor voeding. Of je moet kijken of je toch kunt kolven en dat iemand bij jou thuis oppast.

 
Precies dit..

En gecondoleerd met het verlies van je opa.

En ja, dat ook, gecondoleerd.

Heb je niet een draagdoek? Want dan zou ik haar gewoon mee nemen. ze is nog zo klein. Daar gaat echt niemand last van hebben.

Ik zou haar inderdaad ook meenemen, ze is nog zo klein. Kolven en dat geven lijkt me nog niet wenselijk op haar leeftijd ivm borst/speenverwarring. Iemand meenemen die dichtbij je staat en die een stukje met haar kan wandelen zou ik eventueel ook een optie vinden.

Purpleflower schreef:

Marin schreef:Ik zou inderdaad zorgen dat er iemand mee gaat (een vriendin van je ofzo, die geen band heeft met je opa en aanwezig hoeft te zijn bij de ceremonie) die dan op Julie past tijdens de ceremonie. Dus even buiten een blokje om wandelen bijvoorbeeld, of in een andere ruimte van het gebouw met haar wacht. En dan kan ze daarvoor/daarna bij jou zijn voor voeding. Of je moet kijken of je toch kunt kolven en dat iemand bij jou thuis oppast.

 
Precies dit..

En gecondoleerd met het verlies van je opa.

 Zo zou ik het ook doen. Zo heb je zelf ook de rust lijk me om bij de ceremonie te zitten.

Manderijn schreef:Heb je niet een draagdoek? Want dan zou ik haar gewoon mee nemen. ze is nog zo klein. Daar gaat echt niemand last van hebben.

Totdat ze begint te huilen. Ik denk niet dat je dat met garantie kunt zeggen dat niemand daar last van heeft. Het kan een ceremonie wel degelijk verstoren. Ook kan ik me voorstellen dat het voor Slakje zelf prettiger is om niet daar de zorg over te hebben, maar in alle rust afscheid te kunnen nemen van haar opa, zonder dat ze een wellicht huilende baby op schoot heeft.

Op een begrafenis mag je toch huilen? Het idee dat ze er bij is Slakje & Kind zou ik vele malen mooier vinden dan het idee dat huilen zou storen.

Manderijn schreef:Op een begrafenis mag je toch huilen? Het idee dat ze er bij is Slakje & Kind zou ik vele malen mooier vinden dan het idee dat huilen zou storen.

Een baby huilt natuurlijk niet om het verdriet van de opa, dus dat je op een begrafenis mag huilen vind ik beetje gek dat je dat zegt, dat heeft niets met het huilen van een baby te maken die huilt omdat ze honger heeft bijvoorbeeld.

Maar ik zou idd gewoon er voor zorgen dat er iemand is die die zorg even op zich wilt nemen. Zo ging dat bij ons vroeger ook altijd met dat soort ceremonies (begrafenis, promotie) en m'n broertje echt te klein nog was en dan heb je zelf die zorg even niet.

Ik ken de beste man ook niet, ik ga puur mee om mijn papa te steunen. En ik wil daar inderdaad ook niet zitten met een huilende baby die de ceremonie verstoort...

In de draagdoek slaapt ze bijna altijd, maar dan ben ik natuurlijk aan het wandelen. Ik ga kijken of ik iemand vind die mee wilt gaan en met haar wilt gaan wandelen oid.

Meestal zijn er ruimtes zat in zo`n gebouw waar iemand even met de baby kan tutten. Als je voor en na de tijd kan voeden, moet dat wel kunnen denk ik.

Gecondoleerd en succes met het vinden van een 'oppas'.

Marin schreef:

Manderijn schreef:Op een begrafenis mag je toch huilen? Het idee dat ze er bij is Slakje & Kind zou ik vele malen mooier vinden dan het idee dat huilen zou storen.

Een baby huilt natuurlijk niet om het verdriet van de opa, dus dat je op een begrafenis mag huilen vind ik beetje gek dat je dat zegt, dat heeft niets met het huilen van een baby te maken die huilt omdat ze honger heeft bijvoorbeeld.

Maar ik zou idd gewoon er voor zorgen dat er iemand is die die zorg even op zich wilt nemen. Zo ging dat bij ons vroeger ook altijd met dat soort ceremonies (begrafenis, promotie) en m'n broertje echt te klein nog was en dan heb je zelf die zorg even niet.

 Maar een dienst duurt max anderhalf uur. Dan is het toch te voorkomen dat ze honger heeft. Maar goed, Slakje gaat niet heen om haar opa begrijp ik, dus dan word het een ander verhaal. Als ik in de situatie zou zitten en ik zou er heen gaan omdat ik er verdriet van heb dat mijn opa er niet meer is, dan nam ik een pasgeborene van 2 weken gewoon mee.
Als ik er heen ga om iemand te steunen ging ik niet denk ik als ik een baby van 2 weken had.
En dat huilen is natuurlijk ook onzin, maar zou er iemand om malen? Of zouden mensen het idee dat iedereen er is wel heel mooi vinden?
Maar goed, verschil in redenen om te gaan dus.

Bij het overlijden van mijn opa een paar jaar geleden waren de ex-schoonouders van mijn zus mee om op haar dochtertje te passen. Ervoor en erna heeft mijn zus haar gevoed (precies wat Susan ook al zei). Ging perfect.

Ik zou zelf mijn kindje niet mee nemen en bij me houden tijdens de dienst.

Volgens mij zijn er altijd wel mensen die zich er aan storen dat een baby huilt tijdens een ceremonie. Of jij je als moeder dáár weer aan moet storen, is een tweede Ik vind het vrij logisch dat kindjes kunnen huilen dus echt erg zal ik het nooit vinden en zal mensen er niet om veroordelen (zeker hun kindjes niet), maar als er een mogelijkheid is om het te voorkomen (dmv oppas buiten wandelen bijv) lijkt dat me wel fijner.

Toen mijn zoon 5 weken was gaf ik ook borstvoeding heb gewoon afgekolfd en Oma paste even op.
Zo kon ik naar de begrafenis en was ik ook op tijd weer terug.

Ik zou ook een oppas regelen. Ik ben niet zo van de kleine kindjes op een begrafenis. Wat hebben die daar nou te zoeken? Ze snappen er nog niets van. Toen ik twee was is mijn papa overleden en ik ben ook niet op zijn begrafenis geweest. Mijn zus wel, die was 5 (bijna 6) en zij snapte er al niks van.

Elliot schreef:Ik zou ook een oppas regelen. Ik ben niet zo van de kleine kindjes op een begrafenis. Wat hebben die daar nou te zoeken? Ze snappen er nog niets van. Toen ik twee was is mijn papa overleden en ik ben ook niet op zijn begrafenis geweest. Mijn zus wel, die was 5 (bijna 6) en zij snapte er al niks van.

Mee eens. Ik vind een baby en of kind daar niet horen. Ik zou het ook vreselijk vervelend vinden als een baby de hele tijd zou huilen tijdens de dienst.

Printje schreef:

Elliot schreef:Ik zou ook een oppas regelen. Ik ben niet zo van de kleine kindjes op een begrafenis. Wat hebben die daar nou te zoeken? Ze snappen er nog niets van. Toen ik twee was is mijn papa overleden en ik ben ook niet op zijn begrafenis geweest. Mijn zus wel, die was 5 (bijna 6) en zij snapte er al niks van.

Mee eens.  Ik vind een baby en of kind daar niet horen.  Ik zou het ook vreselijk vervelend vinden als een baby de hele tijd zou huilen tijdens de dienst.

 En dat vind ik nou weer zo gek. Ook al ben je 2 jaar, het is wel je vader. En ook een kind van 2 mag daar bij horen.
Ik had vorige week nog een begrafenis van de man van een collega. Het jongste kleinkind was net geen 2. Riep tijdens de dienst ook een paar keer om opa. Ik snap niet hoe je je daar aan kunt storen. Alsof de dood en alles wat daar om heen hoort alleen voor volwassenen is.
Het is voor veel kinderen ook een manier om te verwerken. En of je dan 2 4 6 of  10 jaar bent.
Kijk met een pasgeborene is dat een ander verhaal. Maar ik vind echt dat als iemand bij het leven lief heeft gehad (ook die allerjongsten) dat het toch zo mag zijn dat ook juist die kinderen naar een begrafenis mogen.

Mandarijn ik bedoelde jonge kinderen. Natuurlijk hoort het erbij en mogeb ze verdriet zien. Maar bijv en baby die alleen maar zou huilen dat hoort daar dan niet. De dienst moet wel verstaanbaar etc zijn voor alle mensen. Daarom zou ik een baby of jong kind niet meenemen. Kind afhankelijk van de relatie tot de overledene